ششم جدی رویداد نوین تاریخی در افغانستان

ششم جدی

رویداد نوین تاریخی در افغانستان

عبدالوکیل کوچــــی

هموطنان ستمدیده اکنون درین لحظاتی که بر اساس اراده ی اکثریت مردم افغانستان وارد مرحله نوین انقلاب ملی و دموکراتیک ثور میشویم دوران تاخت و تاز و حاکمیت دودمان امینی ها، مستکبرین و خاینان به خلق و وطن به پایان رسید دولت جدید جمهوری دموکراتیک افغانستان وظیفه تاریخی و ملی خود میداند . . . در اولین فرصت ممکن وظایف مبرم زیرین را اجرا کند.

۱- اعلام آزادی تمام زندانیان سیاسی که از دم ساطور حفیظ الله امین تبهکار سر بسلامت برده باشند و شرایط لازم برای لغو قانون اعدام.

۲- لغو تمام مقررات ضد دموکراتیک و ضد انسانی .

۳- احترام به اصول مقدس اسلام آزادی وجدان عقیده و مراسم مذهبی .

۴- احیای امنیت و مصونیت .

۵- تامین شرایط سالم آزادی های دموکراتیک .

۶- توجه جدی و بنیادی به نسل جوان کشور.

ببرک کارمل

برای تحلیل و تفسیر بیشتر از تحول ششم جدی سال ۱۳۵۸ مرور مختصری داریم بر چگونگی رویداد ثور ۱۳۵۷ خورشیدی در افغانستان .

حزب دموکراتیک خلق افغانستان که بر اساس اراده ی مردم افغانستان بخاطر رهایی از ظلم و استبداد، فقر و بی عدالتی پرچم مبارزه را بر ضد ارتجاع و استبداد بر افراشته و مطابق به اهداف والای خلق ستمدیده ی افغانستان و اراده ی جمعی و اکثریت عظیم توده های عظیم کشور با در نظرداشت اوضاع و شرایط لازم سیاسی در راستای آزادی خلقها از قید ستم طبقاتی و تحصیل قدرت سیاسی به مردم زحمتکش افغانستان راه مبارزه ی اصولی و ترقی خواهی را در پیش گرفت .

زمانیکه عوامفریب های تاریخ و دشمنان انسانیت با شهادت استاد میر اکبر خیبر این اکبر شهیدان وطن، پای حزب را به حادثه ی خونین کشانیدند و در نتیجه ی صف آرایی با دولت و قیام افسران پایین رتبه ی نظامی هفتم ثور ۱۳۵۷ منجر به سقوط دولت جمهوری محمد داود خان شد و قدرت سیاسی از طریق شورای نظامی انقلابی به ح.د.خ.ا. تعلق گرفت .

از همان آغاز، زنده یاد ببرک کارمل از شتابزده گی ها، جهش های ماجراجویانه، شعار های میانتهی، رفتار خشونت آمیز با مردم و کشتار محمد داود و اعضای خانواده اش حزب را بر حذر داشت و در کل بر اوضاع جاری آنوقت که با روش های ماجراجویانه همراه بود از عواقب و چشم انداز بعدی قیام با نگرانی شدید خویش شخصاً قیام کننده گان را به رعایت اصول و معیار های انقلابی و حزبی و خودداری از خونریزی هشدار میداد .

زنده یاد ببرک کارمل در جلسه ی رهبری حزب در نخستین روز قیام ثور مخالفت خود را به دلایل کشتار بدون حکم محکمه و پیامد های تلخ آن ابراز کرده بود.

زمانیکه دیگران نشه ی قدرت، مست شوکت و غره ی مرتبت بودند، ببرک کارمل به عواقب رویداد ثور می اندیشید و به مسولیتهای سیاسی و خواستهای مردم فکر میکرد.

ببرک کارمل اصرار داشت که قبل از هر حرکتی اوضاع دقیقاً مطالعه شود نباید صرفاً با خوشبینی ها و بد بینی ها سرنوشت قیام را تعیین کرد بلکه اصل و معیار ها اصول ملاک عمل باشد .

مردم در روز های اول از قیام استقبال و پشتیبانی کردند پس از تشکیل دولت ملی و دموکراتیک در افغانستان تحت رهبری ح.د.خ.ا. و زعامت زنده یاد نور محمد تره کی از همان آغازین قیام با وصف وحدت دوباره ی یک سال قبل حزب، دو روند در جریان بود، یکسو حزب با معیار های اصولی و تعقیب اهداف جمعی خدمت به مردم افغانستان و از سوی دیگر روند خود محوری رو به رشد تمرکز قدرت به دور حفیظ الله امین که قبلاً قدرت نظامی حزب را از اثر ساده انگاری های برخی از مقامات رهبری غصب کرده بود جریان داشت .

امین که توضیح بر گذشته های آن از گنجایش این برگه به دور است، با غصب قدرت روز افزون و تایید و پشتیبانی نور محمد تره کی منشی اول حزب و رییس شورای انقلابی کشور با کشتن داود خان و اعضای خانواده او جولان نظامی و جریان سیاسی را در پیش گرفت که بر بنیاد آن اوامر شخصی بر اصول حزبی چربی میکرد تا آنکه رفته رفته در اثر برخورد قهارانه با مردم حزب را از جامعه فاصله داد و مردم به دفاع از خود و به تحریک رژیم خونتای پاکستان در برابر قیام قرار گرفتند.

حفیظ الله امین که مرض خود خواهی و سیطره جویی در افکار پوچ او موج میزد بخاطر خالی ساختن میدان مبارزه ی جمعی در مقابل حرکات اوانتوریستی خود، کمتر از دو ماه بعد از قیام ثور کودتای حزبی و دولتی را بر حزب و دولت تحمیل کرد که در اثر آن نیمی از اعضای رهبری حزب را بنام سفرا مجبور به ترک وطن کرده و نیمی کادر های باقیمانده اعضای حزب را به زندان انداخت و بخش بزرگی از حزب و روشنفکران را سر به نیست کرد و در سر تا سر افغانستان بروی مردم تیغ کشید که در نتیجه رویا رویی مردم با دولت ج.د.ا. بیش از دو صد و شصت جبهه ضد ملی و ضد دولتی در مناطق مختلف کشور ایجاد شد که بهانه ی مداخله جویانه را بدست پاکستان ایران و غربی ها داد .

امین بخاطر بقای خود در قدرت همراه با رهبری دولت افغانستان و هفده بار تقاضای رسمی کمک نظامی، پای اتحاد شوروی سابق را در منازعه ی افغانستان کشانید. ولی تا آنوقت دیر شده بود زیرا در مدت نزدیک به دوسال گذشته یعنی در مراحل اول قیام ثور از طرف امین و باند تبهکارش به مردم، به ناموس و شرف مردم، به هستی و دارایی مردم، به حیات و ممات مردم تعرض و تجاوز صورت گرفته بود. به مردمی که طی قرون از نعمت زنده گی عادی و سواد محروم و از کاروان تمدن عقب نگهداشته بودند.

مزید بر آن، پاکستان نیز مانند افعی برای بلعیدن کشور دهن باز کرده بود. اگر مردم فراری نمی شدند چه راه و چاره داشتند امین همه راه ها و وسایل را بروی مردم بسته بود که اظهار جنایاتش درین برگه نی که با هفتاد من کاغذ هم تمام نمیشود. زیرا در زمان امین همه هست و بود و ارزشهای ملی مادی و معنوی فرهنگ، سنن و اداب مردم در خطر بود طوری که گفته آمدیم از یکطرف خطر جانی وحشتناک امین از طرفی جهل و بیسوادی جامعه و از سوی دیگر مداخلات و تبلیغات زهر آلود ارتجاع و امپریالیزم مردم ساده دل افغانستان را در صف ضد انقلاب به دامن رژیم های پاکستان و ایران کشانید که در جنگ تحمیلی جوی های خون در وطن جاری شد. روی این دلایل حکومت خلقی ج.د.ا. بخاطر خنثی کردن مداخلات از سوی خارج کشور تقاضای کمک نظامی از شوروی سابق کرده بود .

اما زنده یاد ببرک کارمل با توجه به عواقب نا گوار و پس لرزه های این کمکهای نظامی برای رهبران اتحاد شوروی با هشدارهای شدید و بطور قاطعانه عدم رضایت خود را با آمدن قوتهای نظامی شوروی به افغانستان رسماً ابلاغ کرده بود .

اما روند اوضاع و شرایط آنوقت زنده یاد ببرک کارمل را در یک عمل انجام شده قرار داده بود که به موجب آن چندی پیشتر از آمدن ببرک کارمل به کشور بنا بر تقاضای دولت قبلی، برخی قوتهای نظامی اتحاد شوروی سابق عازم افغانستان شده بودند. این در حالی بود که ارتجاع منطقه و امپریالیزم جهانی با سران تنظیم های جهادی برای به چالش کشیدن استقلال و تمامیت ارضی کشور ما مذبوحانه تلاش میکردند و با دادن سلاح و پول بر آتش جنگ در افغانستان روغن می ریختند .

در داخل کشور علاوه بر شدت گیری جنگ برادر کشی زندانهای کشور از وجود روشنفکران، اعضای حزب د.خ.ا.، وطنپرستان ترقی خواه و گروه های مذهبی تند رو کند رو میانه رو، معلمین، دانشجویان، محصلین، دهاقین، کارگران، پیشه وران، زنان، مردان، جوانان، اهل هنود و غیره پر شده بود. از کشتارگاه های بزرگ جلادان امینی در گوشه گوشه ی کشور جهنم بر پا شده بود .

در چنین شرایط و اوضاع رقتبار و هولناک با آمدن قوای نظامی اتحاد شوروی به افغانستان، تاریخ تحولات سیاسی کشور نام زنده یاد ببرک کارمل را روی سرنوشت دولت و ملت افغانستان رقم زد .

با آمدن زنده یاد ببرک کارمل بتاریخ ششم جدی ۱۳۵۸ خورشیدی به کشور تحول نجات و رهایی مردم افغانستان از چنگال باند فاشیستی امین بود که به موجب آن زنده یاد ببرک کارمل در نخستین اقدام دولت با اعلام عفو عمومی زندانیان و مصالحه با مخالفان دولت را طی اعلامیه ی دولت ج.د.ا. با مردم همدردی و دلجویی کرده و مطابق به مرام و اهداف والای خلق ستمدیده ی افغانستان و برنامه عمل ح.د.خ.ا. با مشارکت تمام نماینده گان اقوام و ملیتهای با هم برادر در قدرت سیاسی ترکیب دولت ج.د.ا. را برای نخستین بار در تاریخ کشور به شکل دموکراتیک و به موازات عدالت اجتماعی و معیار های شایستگی و میزان خدمت به مردم افغانستان تشکیل داد.

چنانچه از ملیت شریف هزاره صدر اعظم و از سایر ملیتهای ساکن در کشور در مقامات رهبری حزبی و دولتی قرار گرفتند. زنده یاد ببرک کارمل حل تضاد های ملی، قومی، سمتی، منطقه یی، زبانی و تعصبات جنسیتی را بشکل علمی و واقعی حل کرد و در تاریخ افغانستان برای نخستین بار بنا به فرموده پوهاند جاوید حل مسئله ملی در دوران زعامت ببرک کارمل به وجه بهتر و دقیق عملی شد در دوران زعامت ببرک کارمل مشارکت نماینده گان عموم ملیتها و اقشار زحمتکش جامعه در دولت، تامین حقوق و آزادی های زنان در تساوی با مردان، تشکیل اردوی قوی و مدافعین استقلال و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی، تشکیل اتحادیه های هنرمندان، ژورنالیستان معلمان، استادان، کارگران، محصلان، دانش آموزان، اهل کسبه، جبهه ملی پدر وطن، اعزام صدها هزار محصل جهت ادامه ی تحصیل به خارج کشور، رشد و ترقی ساختار های اقتصادی اجتماعی فرهنگی و معارف کشور گسترش سواد آموزی در بین مردم، رویدست گرفتن پروگرام رشد و توسعه ی کشور، اعمار شفاخانه ها مساجد و مکاتب و تکایا کتابخانه ها، رشد کلتور و فرهنگ کشور، ایجاد شوراهای رهبری ملیتهای ساکن در کشور، اعطای امتیازات برای کارمندان و سربازان ارتش و تقویه مورال دفاعی کشور، ترویج و انکشاف معارف مترقی، رشد و انکشاف متخصصین مسلکی، رشد مهارتهای مسلکی کارگران، اعطای امتیازات برای کارگران و کمکهای لازم برای دهاقین کشور و توزیع زمین و تخم بذری، ساختن بند و نهرها و سیستم آبیاری ایجاد ادارات دولتی شورا های ولایتی و آغاز انتخابات مسولین دولتی در محلات کشور، اعطای مواد کوپونی مجانی برای کارگران و کارمندان اردو و دوایر دولتی، تقویه ی قوای مسلح کشور، مواظبت دایمی از کارگران دهقانان اهل کسبه کارمندان بخش نظامی و ملکی و قوتهای امنیتی کشور، حمایت از سلامتی طفل و مادر، حمایت و پشتیبانی از معلمان، علما و روحانیون وطندوست، رشد و تدریس مکاتب به زبانهای مادری و محلی، طرح و عملی مصالحه برای ختم جنگ و آشتی ملی در کشور، تحکیم روابط دوستانه با خلقهای جهان و تامین همکاری های متقابلاً مفید، دفاع از خط صلح جهانی، حقوق بشر، دموکراسی و آزادی دفاع از صلح جهانی همه و همه دستاورد های کاری دولت ج.د.ا. تحت زعامت ببرک کارمل است که مطابق اهداف ح.د.خ.ا. تامین و عملی شد .

ولی چنین دستاورد ها و ساختار یک افغانستان نوین برای ارتجاع و امپریالیزم غیر قابل تحمل بودکه همه در یک خط نا مقدس و جبهه ی واحد بر علیه نظام مردمی جنگیدند علی الرغم عزیمت قوای سرخ اتحاد شوروی به کشور شان جنگ تبهکارانه و نیابتی پاکستان و ایران بر ضد کشور ما در پشتیبانی قدرتهای غربی ادامه داشت اما برخی از سران جهادی که بیهوده گی جنگ را درک میکردند به ختم جنگ و مراجعه به دولت دموکراتیک افغانستان و مذاکرات صلح متمایل بودند اما ارتجاع و امپریالیزم هیچگاهی به پروسه ی صلح تن در نداده مانع راه حل سیاسی در افغانستان شدند و بجای آن خواستند ضربه ی شدیدی به صدر رهبری ح.د.خ.ا. وارد کنند در چنین شرایطی بود که با تشکیل مثلث مداخله گرانه ی گرباچف جمع آی اس آی و استخبارات غرب برای ضربه زدن به تارک حزب ما و تضعیف وحدت حزبی طرح به حاشیه کشاندن ببرک کارمل را از قدرت سیاسی عملی کردند ولی دیری نگذشت که مثلث شیطانی به حال داکتر نجیب الله هم رحم نکرد و کارش را یکسره کردند که منجر به فروپاشی ح.د.خ.ا. و دولت ج.د.ا. شد و ستاره ی اقبال مردم افغانستان در لابلای ابرهای سیه پوشیده شد ولی تحول ششم جدی در قضاوت مردم افغانستان با دستاورد های نجات جان مردم، رهایی محبوسین سیاسی سرنگونی دشمن مردم حفیظ الله امین، خنثی کاری دسایس رژیم خونتای پاکستان برای دست اندازی در افغانستان باقی و پا بر جا خواهد ماند .

بنا بر آن باید گفت چراغی را که حزب د.خ.ا. و انقلاب ثور روشن کرده است همان طوری که هیچ توفانی در گذشته نتوانسته که آنرا خاموش کند در آینده نیز هرگز نخواهند توانست آنرا خاموش کنند زیرا که بدستان خلق کبیر افغانستان و رهبر فرزانه ی آن ببرک کارمل روشن شده است و تابش آن علی الرغم موجودیت ابر های پوشالی و توفانهای مهیب ادامه خواهد داشت .

زنده باد تحول رویداد تاریخی جدی .

عبدالوکیل کوچی

۲۰ دسامبر ۲۰۲۰

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد