میراث انقلابی فیدل کاسترو برای همیشه زنده خواهد بود

شنبه، ۲۵ نوامبر ۲۰۱۷

عارفــه ایمـــاق

"انسان های هستند که برای یک روز مبارزه می نمایند و خوب هستند. آدم های وجود دارند که برای یک سال مبارزه می نمایند، ایشان بهتر هستند. آدم های هم وجود دارند که سال هاست مبارزه نموده اند و آن ها هنوز بهتر هستند. اما کسانی که تمام عمر خویش را وقف مبارزه می نمایند، کسانی هستند که ضروری و غیر قابل انکار می باشند."

از: برتولت برشت، سوسیالیست، شاعر و نمایش نامه نویس آلمانی که تا دهه ۵۰ قرن ۲۰ م زنده گی نمود.

یکسال قبل از امروز، ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶، فیدل کاسترو رهبر انقلاب کوبا جاودانه شد، مگر میراث انقلابی ایشان برای همیشه زنده خواهد ماند.

قدردانی از خدمات انقلابی این شخصیت بزرگ، به صورت اخص به این دلیل ارزشمند است که به زندگی شخصیت، و خدمات انقلابی فیدل ارزش قایل می شویم که این مرد بزرگ بدون آنکه قلبش تپش را ضایع نماید، از بیش از (۶۳۸) سوء قصد تروریستی، توسط امپریالیسم ایالات متحده امریکا، جان به سلامت برده، و تا آخرین رمق حیات خویش در برابر امپریالیسم جهانی به رهبری امریکا سر تسلیم فرو نیاورد.

زنده گی و میراث فیدل جلوه در تاریخ جهان و توسعۀ آن بود. فیدل بخشی از یک موج عظیم نیروهای ضد استعماری، آزادی ملی، و رهائی اجتماعی است که قاره های افریقا، آسیا، امریکای لاتین و کارائیب را در نیمه دوم قرن بیستم شامل می باشد.

فیدل جزء لاینفک یک موج انقلابی، انقلابیون کوبا، و جنبش های رهائی بخش ملی سراسر جهان، با سنت های ضد امپریالیستی است، که در تیوری و عمل، طیف وسیع مبارزاتی را از رهبران قبایل اولیه امریکای جنوبی، سیمون بولیوار، خوزی مارتی تا کارل مارکس، ولادیمیر لنین، هوچی مین و دیگران را شامل می باشد.

فیدل، بر خلاف نظریات بعضی ها، از کوبا و تاریخ آن فرا نرفته بود. بر عکس، در عوض آن به صورت ارگانیک، در عمق آرزوهای مردم کوبا، بر مقتضیات زمان پیوند خورده، و ایده های انقلابی ایشان جاودانه خواهند ماند.

فیدل متعلق به جهان بود، و هست، زیرا او بالاتر و در ماورای زندگی نه ایستاده بود. گوشت، خون، مغز و استخوان او نمونه ای از بهترین سنت بشری بود.

باری، چنانچه مومیا ابو جمال، زندانی سیاسی در امریکا (فیلسوف سیاست مدار، ژورنالیست، عضو حزب مارکسیستی پلنگ سیاه که بیش از سه دهه است، با وجود بیماری که حیاتش را تهدید می نماید، در سلول انفرادی زندان های مخوف امریکا، این مدافع دروغین "حقوق بشر" زندانی است)، گفته بود:

"زندگی او، فیدل، وقف مبارزه برای رهائی استثمار شده گان و ستمدیده گان گردیده است."

اهمیت فیدل، فراتر از مرزهای جغرافیائی کوبا گسترش یافته است. انقلاب کوبا از آغاز کار خویش سهم ارزشمندی را در سطح جهان در مبارزه برای تامین عدالت، توسعه اجتماعی و احترام به کرامت انسانی، ادا نموده است.

کوبا تحت رهبری فیدل فقید موفق برای ایجاد میراث بی نظیر از انترناسیونالیزم، انسان دوستی از آموزش های خوزه مارتی، که او اعتقاد داشت: "مادر وطن، بشریت و نوع دوستی است. بشریت، مادر وطن است." کمائی نموده است.

به طور مثال: در افریقای جنوبی بیش از ۲۰۰۰۰ انسان کوبائی جان های شان را در مبارزه و همبستگی با خلق های افریقای جنوبی و مبارزه با اپارتاید از دست دادند. امروز این تعهد برای بشریت با شرکت دهها هزار تن از پرسنل پزشکی و مربیان(معلمان) کوبائی، در سطح جهان بازتاب می یابد.

این خدمات در امر مبارزه برای از بین بردن امراض مزمن، و بی سوادی در غرب افریقا، بسط و توسعه یافته است. تربیت و آموزش دادن کادرهای طبی از کشورهای: آسیا، افریقا، امریکای لاتین، کارائیب، و شمال امریکا (ایالات متحده امریکا)، جامعۀ افریقائی تبارهای امریکائی را نیز شامل می باشد، که در کوبا تحصیل و پرورش می یابند. فیدل در ۲۶ جولای ۱۹۵۳ م، زمانی که گروهی از مردان و زنان شجاع و دلیر را در حمله به "مونکادا"، بارک و پایگاه نظامی در شهرستان (سان تیاگو دو کوبا)، و بارک نظامی (کارلوس مانوئل دی کسیدس – به یامو)، استان گران ما رهبری می نمود، با آن که ناموفقانه بود، ولی حرکت شجاعانه ی برای بر انداختن و سرنگونی دیکتاتوری دست نشاندۀ ایالات متحده امریکا (فول جوسیو باتیستا)، اقدام نمود که او صرفاً ۲۶ سال داشت.

بارک نظامی مونکادا، مرکز فعل و انفعال انقلابی برای مبارزۀ انقلابی، رهائی کوبا از تحت قیمومیت ایالات متحده امریکا، حصول استقلال، و آزادی واقعی برای کوبا بود.

فیدل تعهد مستحکم و پایداری برای عدالت اجتماعی، عزت و وقار، استقلال و آزادی کوبا را از زمان پیروزی انقلاب کوبا، در اول جنوری ۱۹۵۹م، داشت، که این کوبا را در مقاومت بر ضد بی عدالتی، نا برابری اقتصادی (جنایت اقتصادی)، تجاری، محاصرۀ اقتصادی که از جانب واشنگتن، که بر ضد جزیرۀ کوبا رهبری گردیده، ادامه داده است.

هیچ کلمات مناسب، به قدر کافی معنای شخصیت منحصر به فرد فیدل را نمیتواند بیان دارد.

با بر افراشته نگهداشتن پرچم سوسیالیسم، عدالت، صلح، انترناسیونالیسم، و کرامت انسانی انقلاب کوبا که توسط فیدل رهبری گردید، ثابت ساخت که ساختن جهانی بهتر امکان پذیر است.

در ۱۶ اکتوبر ۱۹۵۳، در پاسخ اتهام علیه فیدل در حمله به بارک نظامی (مونکادا)، فیدل چشم اندازی را برای بدست آوردن استقلال ملی، عدالت اجتماعی در دادگاه اعلام نموده چنین گفت: "محکوم نمودن من مهم نیست، تاریخ مرا تبرئه خواهد نمود."

از آنجائی که این واژه تاریخی، و پس از آن شکل گیری حوادث تاریخی بعدی در یک جهان مملو از چالش های شدید و خطرات، تاریخ نه تنها فیدل را تبرئه، بلکه از معنی و میراث زنده گی او دفاع می نمود.

انقلاب کوبا، با الهام از انقلاب کبیر اکتوبر، یکی از نقطه عطف دیگری در تاریخ بشریت است که مشروعیت نظام سرمایه داری را به چالش می کشد، و یقیناً برای ما می آموزاند که در کشور های عقب نگهداشته شده توسط استعمار و امپریالیسم مانند افغانستان، جهان نوین، جهان متفاوت و عادلانه که در آن تبعیض اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، رنگ پوست، نژادی، و جنسیتی، بخصوص ستم اجتماعی بالای زنان وجود نداشته باشد ممکن است.

ما میتوانیم بار دیگر در کشور ما افغانستان با الگوی انقلاب کوبا، کشور و ملت مان را از زیر سیطره اشغال، و نیرو های دد منش اخوانی قرون اوسطی نجات دهیم، و این به یقین امکان پذیر است.

زنده باد درسهای انقلابی فیدل!

زنده باد انقلاب و مردم کوبا!

عارفه ایماق.

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد