عبدالوکیل کوچــی
نباید به بهانه انتخابات با سرنوشت مردم بازی کرد
آنجا که زور سالاری و تقلب حکمفرماست و آنگاه که مردم در گرو ستمگران قدرتمند قرار داشته باشند، مردم سرنوشت بهتری نخواهند داشت. تحلیل او ضاع سیاسی کشور نشاندهنده آنست که مردم افغانستان طی سه دهه اخیر با عبور از بحران عمیق سیاسی اقتصادی و اجتماعی هنوز هم با چالش های بزرگی رو برو بوده و بآن دست و پنجه نرم میکنند. چنانچه موجودیت گروه های زورمند و تبارز قدرت از جانب واپسگرایان و گروهک های وابسته و جاه طلب، سود جو و غیر مسوول، در برخورد با مسئله انتخابات و تقسیم قدرت، کشور را در سراشیب بحران عمیق سیاسی فرو می برند. شکل گیری محور های مختلف قدرت و استمرار روند نا مطلوب اجتماعی، زایش نفاق، مرزبندی و جهت گیری های متخاصم، وحدت ملی، استقلال، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی را به چالش های مهندسی شده در داخل و خارج روبرو ساخته و به این ترتیب شمارش معکوس زمان را در سیمای سیاسی جامعه رقم خواهد زد. درین میان مردم مستضعف افغانستان در میان چهار چوب قدرت های چهار گانه و چهار ضلعی متمر کز، اعم از حکومت، گروه های زور گوی، تیم های انتخاباتی و خارجی ها، برغم شرایط دشوار به پای صندوق های رای رفتند و با استفاده از رای خود عمیق ترین نفرت و انزجار شان را در برابر اوضاع رقتبار کنونی و عاملین آن تبارز دادند. رفتن به کار زار انتخاباتی در زیر سایه ی تفنگ و تهدید، سلامت انتخابات را زیر سوال برده و این پرسش بمیان می آید در کشوری که اکثریت عظیم مردم آن فاقد سواد عادی و محروم از سواد سیاسی باشند، چگونه میتوانند اولا کاندیدای مورد نظر خود را مشخص نموده و ثانیا شخص مورد اعتماد شان را انتخاب نمایند. بآنکه میزان مشارکت مردم یعنی واجدان شرایط در کار زار انتخاباتی به تناسب کل نفوس کشور پاسخگوی سلامتی انتخابات نبوده ولی امید های معینی که وجود داشت آنهم در اثر تهدیدات متقابل تیم های انتخاباتی و خط نشان کشیدن ها از مواضع قدرت به یاس و نا امیدی مبدل میگردد. کاندیدان ریاست جمهوری که گفته میشود با هزینه های هنگفتی وارد میدان و مبارزه انتخاباتی شده اند، هردو تیم تا انجام کارزار انتخاباتی دور دوم از تقلب و مهندسی شده آرا شکایت کرده اما سوال اساسی اینجاست که میزان صلاحیت و استقلالیت کاری کمیسیون های انتخاباتی و سمع شکایات را دقیقا کی میتواند معین سازد، اگر قانون، پس معلوم شود که قانون در دستان کی ها قرار دارد؟ بنا بر آن پاسخ روشن است که موجودیت تقلب در جریان انتخابات، جز اینکه به نمایش گذاشتن رای پاک مردم و بازی با سرنوشت مردم چی میتواند باشد؟ که تاریخ به آن پاسخ روشن خواهد داد.
به همینطور دولت های که در میدان انتخبات با وعده ها، قول و قرار های داخلی و خارجی که امانت مردم افغانستان را همچون مال شخصی خود در ازای اخذ حمایت و پشتیبانی، در معامله قرار بدهند، آیا این دولت ها چگونه خواهند توانست در راه منافع علیای مردم قدم گذاشته و نقش آنها در تامین منافع مردم چی خواهد بود. آیا چنین دولت ها میتوانند مستقلانه عمل کنند؟
واضح است که دولت های دور از مردم و غیر مسوول هرگز نخواهند توانست بار مسوولیت منافع علیای مردم را تا سر منزل مقصود برسانند.
بر چرخ مکن حواله کاندر ره عقل چرخ از تو هزار بار بیچاره تر است.
و اما یگانه راه حل نا توانی ها همانا جلب اعتماد و همکاری مردم و کسب آرای واقعی ملت است که میتواند به بیچارگی ها خاتمه داده و هر کار نا ممکن را ممکن سازد. بگونه مثال گفته میتوان، برغم شرایط دشوار روند انتخاباتی شورا های ولایتی و تهدیات قسمی در محلات، اکثرا نماینده گان شورا های ولایتی که مستقیما از میان مردم برخاسته و با پشتیبانی مردم در فضای نسبتا باز تر انتخاب میشوند و کارآیی بهتر آنها در میان مردم توجه و پشتیبانی عموم را بخود جلب خواهند کرد. بهر صورت طوریکه معلوم است بالعموم شرکت نسبتا وسیع مردم در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در واقع پاسخ به تلاش های طالبان وپاکستانی ها در جهت تداوم بی ثباتی در افغانستان بوده است. هکذا شرکت گسترده زنان در انتخابات در حقیقت بیان موضعگیری و مخالفت شان در مقابل افراطیون واپسگرا میباشد که با قبول مشکلات همگانی، حضور خود را در کارزار انتخاباتی معین میسازند.
و اما کاندیدان ریاست جمهوری افغانستان. بنا به تحلیل آگاهان امور، نامزد های انتخاباتی ریاست جمهوری افغانستان همانا ادامه دهنده سیاست های پیشین هستند که اینبار با چهره های جدید روی صحنه می آیند.
در حال حاضر بنظر میرسد که پیش داوری ها در روند انتخابات ریاست جمهوری افغانستان چالش هایی را در پی خواهد داشت که بر مبنای آن جهت گیری های تازه و مرزبندی ها، گرایشات شتابنده قومی، موضعگیری های نو ظهور سیاسی، انگیزش احساسات زبانی و سمتی از یکسو و از سوی دیگر مداخلات از خارج و جریان سیل مهاجرت ها از آنسوی خط منحوس دیورند (آغاز معمای تازه ایست که پیامد نا گوار آن برای مردم افغانستان پایانی نخواهد داشت) پیامدی که در یک چشم انداز سیاسی، از همین اکنون از دسایس پشت پرده و توطیه های داخلی و خارجی که گفته میشود در راه هست پرده بر میدارد.
بنا بر آن مبرمترین هشدار تاریخی در مرحله کنونی عبارت از آن است که هر گونه حرکت غیر مسوولانه در قبال اوضاع کنونی کشور و کم توجهی بر صیانت ملی، وحدت ملی را تضعیف میکند و هر گونه تحریکات غرض آلود و دامن زدن احساسات قومی و مذهبی در همچو کشور عقب نگهداشته شده برای کشور، چون پاشیدن روغن بروی آتش جنگ تلقی میگردد و خطرات جبران نا پذیری را در پی خواهد داشت. آفریدگار تاریخ آنهایی را نخواهد بخشید که احساسات پاک مردم را به بازی گرفته، منافع ملی یک ملت بزرگ را فدای منافع گروهی، قومی و شخصی خود ساخته و وحدت ملی مردم افغانستان را به خطر فروپاشی روبرو بسازند.
بنا بر آن اوضاع کنونی کشور از همه ی ما میطلبد تا با فرو تنی و فدا کاری، با همبستگی و همدلی برای تحکیم وحدت ملی و ترقی خواهانه و عدالتخواهانه در یک صف مقدس و نیرومند مردمی در یک جبهه وسیع توده یی، در مسیر واحد جنبش ملی و سرآسری و نهایتا در یک تشکل چپ و دموکراتیک گسترده و فراگیر، همه بسیج گردیده که بر بنیاد آن مردم افغانستان قادر به تعیین سرنوشت خود گردند تا ملت آزاده افغانستان با سروری تمام تقدیرشان را بدست خود نوشته و دهقانش برای خود کاشته و به این ترتیب وطن را از بحران بزرگ نجات دهند. تاریخ مبارزات مردم افغانستان نشاندهنده آنست که مردم آزاده و ترقی خواه افغانستان، مومنین پاکنهاد و متدین افغانستان در طول تاریخ به هر قیمتی که تمام شده است از نوامیس ملی و سرزمین واحد و مقدس خود دفاع نموده اند و پس از آن هم به قیمت جان های پاک خود از سرزمین آبایی، تاریخی و باستانی پنجهزار ساله خود از میراث کبیر نیاکان خود، از افغانستان واحد و تجزیه نا پذیر، افغانستان آزاد و سربلند دفاع قاطعانه خواهند کرد. زنده باد افغانستان آزاد و سربلند!
عبدالوکیل کوچی
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat