1 februari 2007 18:16:55
جنگ سالاران ولسی جرگه چگونه خود را عفو کردند؟
(ر- م، شمشاد)
مگر پارلمان ین را نمیداند که تفنگداران بیش از یک دهه بالای خون ملت به تجارت مشغول بودند ؟ مگر داد و معامله های پیدا و پنهان ین تشنگان قدرت؛ مردم رنجکشیده ما را به خاک و خون نکشاند؟ مگر همین ها نبودند که در بدل ویرانه ساختن کشور؛ قصرهای مجلل در داخل و خارج برای خود و اقارب خود اعمار نمودند ؟ مگر همین ها نبودند که راکتباران «شوری نظار» و «حزب اسلامی» را بر فرق مردم مظلوم کابل «اسلامی» و «قانونی» می خوا ندند؟ مگر همین بنیاد گریان نبودند که میلیونها دالر کمک «سعودی»، «آمریکا»، «فرانسه»، «جرمنی»، «پاکستان»، کشورهی «شیخ نشین» و. . . را به حساب های شخصی خویش چه در زمان به اصطلاح «جهاد!؟» و چه در زمان قدرت خویش در خارج واریز نمودند ؟. مگر ینها نبودند که چوکی ریاست جمهوری را چهار دست و پا محکم چسپیده بودند؛ به هر کنج و کناری که فرار کردند چوکی را با خود بردند ؟.
**************
حقوق بشر و ناقضین حقوق بشر
گروه دیدبان حقوق بشر از حضور نیرومند جنگسالاران و افراد مسلح غیر مسئول در افغانستان به عنوان یکی از چالش های اصلی یاد کرد و از دولت خواست در زمینه کاهش قدرت ین افراد اقدام کند.
دیده بان حقوق بشر که مرکز آن در «نیویارک» است گزارش سالانه خود را از وضعیت حقوق بشر در جهان منتشر کرده است. در ین گزارش در مورد افغانستان آمده است : افغانستان در اواخر سال ۲۰۰۶ بار دیگر در لبه پرتگاه قرار گرفت و به مکان امنی برای ناقضین حقوق بشر، جانیان و افراطیون مسلح مبدل شد. اکثریت ین ناقضین در گذشته نه چندان دور نیز باعث اذیت و آزار افغانان و بخصوص زنان و دختران و بی ثباتی کشور، منطقه و جهان شده بودند. موجودیت خلاء قدرت در بسا نقاط کشور زمینه بهره برداری را برای شورشیان طالبان، ملیشاهای قومی و جنگسالاران محلی فراهم آورد.
تعرض خشونت آمیز جنایی ـ دزدی مسلحانه، اخاذی و آدم ربایی توسط نیروهای نظامی، پولیس و شعبات استخبارات ـ تعرض بر مطبوعات و فعالان سیاسی و نقض جدی حقوق انسانی زنان و دخترا ن، تخلفات علیه اهالی فضای رعب و ترس در اکثر مناطق افغانستان بیداد میکند.
ین گروها بشکل روز افزونی دست به خرابکاری و ترور افراد عام زده و با حمله بر «اهداف آسان» مانند مکتبه، معلمان و چهره های مذهبی، وحشت را در میان مردم عوام یجاد نمودند. گروههای فوق می خواستند با ین اعمال ناتوانی دولت را در تأمین امنیت و حمیت از ساکنین محل نشان دهند. تجارت پُر رونق «مواد مخدر» در ین سال قسماً عامل و قسماً تمویل کننده نا امنی ها و خشونتها در افغانستان بود که با رشد % ۶۰ نسبت به سال ۲۰۰۵ رکوردی قائم کرد. ین تجارت نصف درآمد کشور و % ۹۲ هروئین جهان را تشکیل می دهد. در ین سال نا آرامی در «جنوب» و «جنوبشرق» افغانستان به جنگ تمام عیار مبدل شد، با آنکه نیروهای «ناتو» که وظیفه تأمین امنیت در افغانستان را مطابق به فیصله های «سازمان ملل متحد» به عهده دارد ساحه فعالیت خود را به سراسر افغانستان گسترش داد. در نقاط دیگر کشور، افغانها روزمره مورد ظلم و ستم جنگ سالاران و ملیشاهای محلی که ظاهراً با دولت افغانستان همنوا اند قرار داشت.
بنیادگریان بید بدانند كه محك شخصیت انسان تفنگ نیست، اگر چنین می بود «اُسامه بن لادن»، «ملا عمر»، «گلبدین»، . . . و غیره اشخاص که در پهلوی «کرزی» لمیده اند شخصیتهی دوست داشتنی و بزرگی می بودند.
مردم از بی کفیتی و ناهمآهنگی میان نیروهای یاری امنیتی بین المللی و مساعدت های مالی جهانی در سراسر کشور و حتی در «کابل» ناراض و خشمگین بودند. ضمن، مردم افغانستان از ضعف کاریی دولت پرزدنت «کرزی» و فساد اداری عاملان آن گله مند بودند. دولت نیز در بسیاری موارد نه میل ونه توانیی حمیت از مردم عام را داشت. علیرغم رشد درآمد سرانه (که بیشتر مدیون تجارت مواد مخدر است) پیشرفت های اقتصادی در مناطق شهری و بخصوص در کابل متمرکز شده است. نقض حقوق بشر، فقر و ناامنی بشکل قابل توجهی با افزیش فاصله از مراکز ولیات افزیش میابد. برخوردهای مسلحانه و ناامنی پیشرفت های اقتصادی را در اکثر نواحی افغانستان که یکی از عقب مانده ترین کشورهای جهان است، با مشکلات جدی و حتی با عقبگرد مواجهه ساخته است. بازسازی بالخصوص در جنوب افغانستان آسیب دیده و ین نقیضه بیشتر برخشم مردم محلی افزوده است. تا تحریر ین نوشتار، بیشتر از یک ۱۰۰۰ شهروند غیرنظامی در نتیجه برخورد های نظامی بین شورشیان و نیروهای ناتو و دولت در جنوب افغانستان در سال ۲۰۰۶ کشته شده اند.
رویهمرفته بیشتر از ۴۰۰۰ نفر در نتیجه منازعات در سال ۲۰۰۶ کشته شده اند که ین رقم دوبرابر افراد کشته شده در سال ۲۰۰۵ و بیشتر از هر سال دیگر از زمان سقوط طالبان تا به امروز می باشد. مطابق آمار سازمان ملل متحد، شمار بیجا شدگان در جنوب افغانستان ۱۵۰۰۰ فامیل - تقریبا ۸۰۰۰۰ نفر- می باشد. طالبان و نیروهای ضد دولتی بیشتر از ۲۰۰ حمله انتحاری را در ین سال انجام داده اند که قربانیان آن را اغلب افراد غیر نظامی تشکیل می دادند. حملات نیروهای مخالف دولت برهبری ملا عمر، گلبدین حکمتیار، جلال الدین حقانی بر مکاتب، معلمین و شاگردان نسبت به سال ۲۰۰۵ رشد بیسابقه ای داشته است؛ از آنجییکه ین حملات مقاصد غیرنظامی را هدف قرار می دهند جنیت جنگی بحساب می یند. در بعضی ولسوالیها ین حملات باعث شده است تا مکاتب مسدود گردند و معلمین و کارکنان سازمان های خیریه که مصروف تهیه امکانات آموزشی اند محلات را ترک گویند. بیشتر از ۲۰۰۰۰ دانش آموزی که در سال ۲۰۰۵ شامل مکتب بودند از آموزش تعلیم امسال محروم گردیده اند. بیشتر از ۱۷۰ سرباز خارجی در جریان نبردهای سال ۲۰۰۶ کشته شده اند. با آنکه ناتو و نیروهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا می کوشیدند تا به افراد غیرنظامی آسیب نرسانند اما تکیه بیش از حد ین نیروها بر قوای هویی که بیشتر بخاطر کمبود نیروی زمینی از آن استفاده می کنند باعث نگرانی های جدی شد.
دیدبان حقوق بشر از دولت افغانستان تقاضا کرده که برای تحکیم حاکمیت قانون و تامین عدالت در ین کشور تلاش کند و بکوشد یک سیستم شفاف حسابدهی یجاد شود.
حوادثی مانند کشتار غیرنظامیان در چندین حادثه سوالاتی را در مورد توانیی ین نیروهای ناتو و قوای ائتلاف تحت رهبری آمریکا بمیان آورد که یا ین نیروها می توانند که چنانچه بید میان جنگجویان و غیرنظامیان در ین گونه عملیات تفکیک قائل شوند. در جنوب افغانستان، رهبران قومی مانند شیرمحمد آخوند زاده، والی هلمند که بخاطر فساد و دست داشتن در تجارت مواد مخدر از مقامش برکنار شد، توانستند با موهبت کرزی نیروهای خودسر وفادار به خود را تحت قیادت داشته باشند. در سراسر کشور، جنگسالارانی مانند عبدالرب الرسول سیاف، برهان الدین ربانی، ژنرال عبدالرشید دوستم و کریم خلیلی معاون رئیس جمهور که در جریان جنگ های داخلی در اویل سالهای هفتاد خورشیدی متهم به ارتکاب جنیات جنگی اند تا کنون صاحب مقامند و به سوء استفاده از قدرت خود ادامه می دهند. دولت کرزی جهت رفع فساد گسترده و مهار جنگسالاران و ملیشاهای خودسر امسال نیز نتوانست تلاش کافی انجام دهد. چه بس، که دولت به خواسته های آنان تن در داده و اختناق سیاسی را بخاطر موجودیت نا امنی توجیح کرده است.
در حالیکه چنین رویه ای باعث تضعبف مشروعیت دولت و روگردانی مردم عام افغان ازدولت شده است. درماه جون ریاست امنیت ملی یک لیست را در میان خبرنگاران توزیع کرد که هدف از آن وضع قیوداتی در مورد ارائه گزارش در باره خرابی وضعیت امنیتی بود. ریاست امنیت ملی در مواردی دست به تهدید زده و با شیوه های خشن اقدام به جمع آوری معلومات و خاموش سازی منتقدین دولت کرده است. کرزی در ماه مه عمیقا روند مهم اصلاحات دستگاه پولیس را با تقرری ناقضین حقوق بشر و جنگسالارانی چون بصیر سالنگی و غلام مصطفی به ریاست پلیس منطقوی خدشه دار ساخت. ین در حالیست که افراد مذکور مطابق لیحه تقرری پلیس واجد شریط احراز ین مقامها نمی باشند. پلیس کابل که تحت فرمان امان الله گذر قرار دارد در ماه می از خشونت غیرلازم در مقابل مردمانی استفاده کرد که بخاطر غصب زمین های زراعتی خود توسط عبدالرب الرسول سیاف، که عضو پارلمان و یکی از بدنام ترین ناقصین حقوق بشردر افغانستان می باشد، در پغمان گردهم یی کرده بودند.
«حامد كرزى» در مراسم تحلیف خود به عنوان رئیس جمهورى قول داد تا از تمام تلاش خود براى مبدل كردن اشك مردم كشور به لبخند استفاده كند. کدام لبخند ؟ چه وقت و چه زمانی ین رویا تحقق پیدا خواهد کرد ؟ یا با ین همه تفنگدار و جنگ سالار امکان دارد که فرموده «کرزی» جامه عمل بپوشد؟.
زنان شدیدآ از موقعیت پیین اجتماعی، اقتصادی و سیاسی رنج می برند. زنان افغان در پیین ترین سطح معیارات جهانی قرار دارند: حد وسط عمر ۴۶ سال، مرگ مادران در موقع زیمان ۱۶۰۰ از هر 100000 و باسوادی ۱۲. ۶ % در میان زنانی از ۱۵ سال به بالا می باشد. زنان و دختران بخاطر کارکردن با مشکلات و در گشت و گذار با قیودات روبرو اند؛ طورمثال زنان بدون یک مرد همراه و یا برقع نمی تواند مسافرت کنند. با آنکه بعد از سقوط طالبان شمار دختران شامل مکتب سریعا افزیش یافت، اما در سال ۲۰۰۶ فقط ۳۵ % دخترانی که سن و سال متناسب با مکتب دارند به آموزش مصروفند. خشونت های که متوجه مکاتب است، مدارس دخترانه را شدیدآ آسیب رسانده است.
آنعده زنانی که در امورات اجتماعی و سیاسی فعال اند با خشونت و تهدید مواجهه اند که اکثرا ین تهدیدات از طریق شبنامه ها پخش می شوند. صوفیه عمه جان، معلم برجسته، فعال حقوق زن و یکی از مسئولین دولتی در ماه سپتامبر در کندهار کشته شد. ملالی جوی، یکی از اعضای پارلمان از ولیت فراه، بعد از انتقاد از آن اعضای پارلمان که در نقض حقوق بشر در گذشته و امروز دست دارند مورد حمله فیزیکی در داخل پارلمان قرار گرفت. خشونت علیه زنان یک پدیده عام است و کمتر مجرای قانونی برای رسیدگی به آن وجود دارد. کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان ۷۰۴ واقعه خشونت علیه زنان را امسال ثبت کرده است که ۸۹ حادثه مربوط به ازدواج اجباری و ۵۰ مورد خود سوزی را شامل می شود که یک رقم فزینده را نسبت به سال ۲۰۰۵ نشان می دهد. کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان باور دارد که ارقام ثبت شده فوق یک رقم نهیت ناچیزی است که نمی تواند میزان واقعی خشونت علیه زنان افغان را نشان دهد. زیرا زنان نمی خواهند بخاطر ننگ های اجتماعی و ضعف دستگاه قضیی مشکلات خود را گزارش دهند. مطابق آمار وزارت زنان افغانستان یک سوم ازدواج ها در سال جاری در افغانستان اجباری بوده است و بیش از نصف دختران کمتر از ۱۶ سال داشته اند که سن قانونی ازدواج در افغانستان بحساب می ید.
بیش از پنج سال است كه «امریكا» و متحد ین در افغانستان حضور دارند اما هنوز هیچ نشانی از ثبات و صلح و امنیت در كشور سراغ نداریم، زیرا پس از سقوط «طالبان»، بید بدون درنگ به جمع آوری اسلحه اقدام میگردید نه تنها اقدامی نشد، بلکه دست تفنگداران در نقض حقوق بشر، حقوق زنان، دامن زدن اختلافات قومی و مذهبی، چور و چپاول باز گذاشته شد.
چند اقدام دولت در ین سال موقعیت از قبل تضعیف شده زنان را بیشتر ضربه پذیر ساخت. دولت با ین اقدامات می خواست تا از یک جانب حمیت قشر محافظه کاران افراطی جامعه را بدست آورد و از جانبی دیگر با تبلیغات ضد غربی گروهای مخالف مقابله نمید. در ماه ژوئن کرزی پیشنهادی را مبنی بر تاسیس دستگاه امر به معروف و نهی از منکر به پارلمان فرستاد. برخورد غیر انسانی ین دستگاه در دوره زمامداری طالبان تاهنوز در اذهان باقی است. دستگاه فوق زنان را بخاطر کوچکترین غفلت در نحوه لباس پوشیدن و تنها مسافرت کردن مورد تنبیه قرار می دادند. تا تحریر ین گزارش، پارلمان در مورد تاسیس ین دستگاه بحث نکرده است. اما در ماه نوامبر، پارلمان انحلال وزارت زنان را به بحث گرفت. با آنکه وزارت زنان یک نهاد اجریی ضعیفی است اما از لحاظ سمبولیک نقش برجسته ای را در بهبود وضعیت زنان افغانستان بازی کرده است. کرزی "برنامه عمل عدالت عبوری"را که شامل یک روند پنج ساله برای جمع آوری معلومات درباره جنگ و خشونت های گذشته افغانستان و شیوه های رسیدگی به آن می شود امسال اعلان کرد.
کابینه کرزی برنامه فوق را در سال ۲۰۰۵ تصویب کرده بود، اما نتوانسته بود آن را بخاطر فشار افراد متهم به نقض حقوق بشر که در دولت حضور دارند اعلان بدارد. بلافاصله بعد ازآنکه برنامه عمل عدالت عبوری توسط پرزیدنت کرزی اعلان گردید، تعدادی از ناقضین حقوق بشر مانند ملا عمر، حکمتیار، برهان الدین ربانی، عبدالرب الرسول سیاف، اسماعیل خان مخالفت شان را با ین برنامه علنا ابراز داشتند. طالبان و نیروهای ضد دولتی از ناتوانی دولت بخاطر رویارویی با جنگسالاران درون حاکمیت در جهت اعتبار زدیی اداره تحت رهبری کرزی و حامیان بین المللی آن بهره جستند. طالبان در مناطق جنوبی افغانستان به تطبیق خشن عدالت به نحوه خودشان پرداختند و از خلاء وعده های سپرده شده جوامع بین المللی در استقرار یک نظام قضیی کارا سود بردند. اسدالله سروری، که مسئولیت دستگاه استخباراتی دولت کمونیست ها را در اواخر سال های ۱۹۷۰ به عهده داشت، بعد از یک محاکمه ای که فاقد معیارات شناخته شده بین المللی بود در مارس ۲۰۰۶ به مرگ محکوم شد. تا تحریر ین نوشتار حکم موصوف اجرا نشده است. دستگاه قضیی در سپتامبر متهم اصلی در قتل پنچ کارمند "داکتران بدون مرز"را که در سال ۲۰۰۴ کشته شده بودند از زندان آزاد ساخت. متهم بخاطر عدم موجودیت اسناد و شواهد در جنوری ۲۰۰۶ بی گناه شناخته شد، اما بنابر درخواست دادستان در اسارت باقی ماند.
در كشوری كه قاتلان محصلان، صاحب منصبان معترض، داكتر عبدالرحمن، حاجی قدیر و صدهای دیگر هنوز به محاكمه كشانیده نشده اند نمی توان داد از انفاذ قانون و دموكراسی زد.
متهم بعد از آن آزاد شد که داگاه اظهار داشت که دوسیه او دیگر در گردش نمی باشد و متهم حداکثر موعدی را که قوانین افغانستان اجازه می دهد در زندان سپری کرده است. کمک های نظامی و اقتصادی جامعه بین المللی به افغانستان از زمان سقوط طالبان تاکنون در مجموع برابر با یک دهم آن مساعدت های می شود که جامعه بین المللی به دیگر کشورهای بعد از جنگ کمک کرده است. در ۳۱ ژانویه و ۱ فوریه هیئت های بلند پیه ای بیش از ۶۰ کشور جهان در لندن گرد آمدند تا یک چارچوبی را برای انکشاف افغانستان بنیاد گذارند. ین چارچوب که بنام "قرارداد افغانستان"از یاد می شود جیگزین توافقنامه بن شد که راهنمیی سیاسی بود برای افغانستان بعد از طالبان که در نتیجه حمله نظامی نیروهای ائتلاف تحت رهبری یالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۱ سقوط کرد. در کنفرانس لندن تمام وعده های سپرده شده جامعه بین المللی به افغانستان برای ۵ سال ینده ۱۱ میلیارد دالر آمریکیی رسید که در مقیسه با ۲۸ ملیارد دالر آمریکیی که دولت افغانستان و بانک جهانی تقاضا آن را کرده بودند یک رقم بس ناچیزی می باشد. بهمان ترتیب، نیروهای یاری امنیتی درافغانستان (بشمول نیروهای تحت امر ناتو و یالات متحده امریکا در (مجموع ۴۰۰۰۰ نفر می شوند) بمراتب کمتر از آنچه است که کارشناسان نظامی برای تامین امنیت و مقابله با شورشیان در ین کشور لازم می دانند. در حالیکه یالات متحده از برنامه قبلی اش برای کاهش نیروهای نظامی خود در افغانستان صرفنظر کرد، سیر کشور های عضو ناتو تمیلی چندانی برای افزیش شمار نظامیان و کمک های لوژستیکی خود در افغانستان تا کنون چندان نشان نداده اند. نیروهای ضد دولتی و قاچاقچیان مواد مخدر از مناطق مرزی میان پاکستان و افغانستان منحیث پناهگاه استفاده کرده و آزادانه به رفت و آمد می پردازند. ین عمل سوءظن های را در مورد نیات و همدستی پاکستان در نا آرامی های افغانستان ببار آورده است.
كیست مسؤل ین همه جفا و جنیات. كجاست فابریكه «نساجی بگرامی» كه هزاران كارگر در آن نفقه میکرد؟ كجاست «كارخانه جنگلك»، «افغان تركانی»، «پروژه بس های برقی» و غیره و غیره؟
جنگ سالاران و پارلمان
در جیی که تفنگ و زور و دالر مسلط است و مافیی هیروئین و بنیادگریی دست باز دارد، صحبت از وجود «آزادی»، «دموکراسی»، «قانون» و «عدل» مسخره است.
هنگامی «آمریكا» تصمیم گرفت علیه طالبان وارد جنگ شود به تجهیز و تقویت آنهامبادرت ورزید. تفنگداران جنگ سالار بقاونفع خویش را درایجاد انار شیزم وبرهم خوردگی وضع اجتماعی دیده، از همین جهت پیوسته درصدد بی ثبات نگهداشتن ا وضاع تلاش هی مذبوهانه مینمید و سود خویش را فقط وفقط درحنگ وتفنگ می بینند آ نها به منظوراغوا وسرکوب مردم، درتمام عرصه ها دست به اقدامات خائنانه و ماجراجویانه میزنند. دولت پروسه بنا م جمع آوری سلاح را روی د ست گرفت که میلیون ها دالررا به بادفنا داد، ولی درظاهرارقام هی اریه می گردد که امید واری هی کاذبی را به مرد م نوید میدهد.
اما کشتن، بستن، بردن، اختطا ف، زورگویی، قاچاق وحشت، بربریت، جنگ هی ذات البینی و مرد م آزاری با گذ شت هرروزوسعت بی سا بقه پیدا می نما ید. گزارش هیی در دست است که افراد ملبس به یونیفورم پولیس، در اخلال امنیت شهر نقش داشته اند، با ینکه از سوی مقامات دولتی اعلام شده که ین افراد از چوکات اداره پولیس خارج بوده اند و تنها از یونیفورم استفاده کرده اند، اما ین موضوع به قوت خود باقیست که با نبود زیر ساخت اقتصادی افزیش بیکاری سبب اخلال در امنیت اجتماعی می شود. ین موضوع سبب پدید آمدن نوعی کانگستریزم شهری گردیده است.
بیش از پنج سال است كه امریكا و متحد ین درافغانستان حضوردارند اما هنوز هیچ نشانی از ثبات و صلح و امنیت در كشور سراغ نداریم، زیرا پس از سقوط طالبان، بید بدون درنگ به جمع آوری اسلحه ا قدا م میگردید نه تنها اقدامی نشد بلکه دست تفنگدارا ن در نقض حقوق بشر، حقوق زنان، دامن زدن اختلافات قومی و مذهبی، چور و چپاول با زگذاشته شد.
حال نه تنها بر مردم ما بلكه بر اكثر مردم دنیا آشكار گشته است كه با وصف حضور نیروهی یساف وادعاهی بلند بالی كرزی، هنوز هم افغانستان به عنوان یكی از مراكز فجیع حقوق بشر باقی مانده است:
ادامه خشونت علیه زنان، حوادث بیشمار تجاوز، تهد ید و ازدواج اجباری توسط افراد مسلح ، افزیش بیسابقه خود كشی و خو د سوزی زنان، تهدید فامیل‌ها تا د ختران خود را به مكتب نفرستند، سوزاند ن مكاتب دخترانه، احساس ناامنی زنان در كار بیرون از خانه، ممنوعیت ظاهر شدن آواز خوانان زن در رادیو و تلویزیون، افزیش زنان و بیوه‌هیی كه چاره‌ی جز گدیی و روی آوردن به فحشا ندارند و. . .
هم اكنون دهها هزار میل سلاح نزد گروپ هی مسلح وجود دارد كه عامل نا امنی در كل كشور هستند. اگر سلاح جمع اوری شده باشد، پس ینهمه زورگویی، درگیری، قتل و جنیت چگونه اتفاق می‌افتند. همین حالا تنظیم هی حزب گلبدین، جمعیت ربانی، شوری نظار، اتحاد سیاف، وحدت اكبری، وحدت خلیلی، حركت هی اسلامی و. . . كاملاً مسلح بوده، والیان و قوماندانان امنیه تنظیمی هر یك دهها میل سلاح در اختیار دارند. سرگروپ ها و بعضی از فرماندهان و مسوولان ین تنظیم ها در دولت نیز شركت داشته ولی سلاحكوت هی خود را حفظ كرده اند.
اکثریت مردم به ین اعتقاد اند که تفنگ، زور و قدرت در انتخاب نمیندگان موثر بوده تا ری واقعی مردم. حتی سازمان معتبر دیده بان حقوق بشر اعلام نموده که 60% نمیندگان را کسانی تشکیل می دهند که جنگ سالار و متهم به نقض حقوق بشر اند.
ولسی جرگه طرحی را تحت عنوان 'مصالحه ملی' تصویب کرده که بر اساس آن، جناحهای درگیر در جنگهای داخلی ین کشور، از پیگرد قضیی در امان خواهند بود. طرح موسوم به 'مصالحه ملی' که دارای یازده بند است، از سوی یک کمیسیون ۹ نفره اعضای مجلس نمیندگان اریه شد و بعد از بحثهای طولانی، به تصویب رسید. محمد محقق سخنگوی کمیسیون اریه کننده ین طرح گفت بر اساس "طرح مصالحه ملی"، بید برای تمام جناحهای سیاسی افغانستان، ضمانت روانی وجود داشته باشد. در طرح معافیت گروههای درگیر در جنگهای داخلی افغانستان آمده است که بید تمامی جناحهای درگیر در جنگهای سه دهه اخیر، بید از هر نوع پیگرد قضیی و حقوقی در امان باشند. اعضای بیشتر گروههیی که متهم به دست داشتن در جنگهای خونین سه دهه گذشته افغانستان هستند، در مجلس نمیندگان ین کشور حضور دارند.
عطاالله لودین یک تن از اعضای مجلس خاطرنشان کرد که ین طرح، بیشتر کسانی را در بر می گیرد که هم اکنون در دولت یا پارلمان کشور حضور دارند. طرح معافیت قضیی شرکت کنندگان در جنگهای داخلی افغانستان در حالی به تصویب مجلس نمیندگان ین کشور می رسد که گروه دیده بان حقوق بشر در گزارش اخیر خود، ضمن کند خواندن روند پیشرفت و بازسازی افغانستان، بار دیگر شماری از رهبران جهادی ین کشور ر، به نقض حقوق بشر متهم کرده است. اریه کنندگان طرح اخیر، نسبت به گزارش دیده بان حقوق بشر نیز واکنش نشان داده و آن را بی اساس خوانده اند. شماری از اعضای مجلس نمیندگان افغانستان، با معافیت قضیی شرکت کنندگان در جنگهای داخلی کشور مخالفت کردند. آنها می گفتند عاملان ویرانی افغانستان نبید بخشیده شوند. شماری از نمیندگان مخالف طرح معافیت قضیی شرکت کنندگان در جنگهای داخلی می گفتند که بخشیدن "جنیتکاران"بید توسط مردم انجام شود و مردم بید در مورد آنها تصمیم بگیرند. در جلسه مجلس نمیندگان همچنین اعلام شد که هر کدام اعضای پارلمان کشور از ین پس چهار محافظ شخصی خواهند داشت. یونس قانونی رییس مجلس نمیندگان گفت مقامات امنیتی طرح افزیش محافظان شخصی اعضای مجلس را پذیرفته اند. قانونی گفت به هر کدام از محافظان نمیندگان مجلس، به اندازه سربازان ارتش و پولیس ملی معاش پرداخت خواهد شد.
زمانیکه وکلا با موترهی آخرین مودل به طرف محل وظیفه شان رهسپار است یا روزی شده که به اطراف و اکناف خویش چون : «کوته سنگی»، «چوک ده بوری»، «پل سرخ» و «سوخته»، «کارته سه» و «چهار»، «دهمرنگ»، «باغ وحش»، «چهلستون»، «دارلامان»، که محل وظیفه مقدس آنان است، «جاده میوند»، کوچه هی «خرابات»، «بارانه» و «سنگ تراشی»، «پُل محمود خان»، «چمن»، «ششدرک»، «مکروریانها» … نظر بیاندازند و به ین فکر کنند که عاملان ین همه ویرانی و بربادی را مورد سرزنش و بازخواست قرار بدهند ؟. و یا ینکه هزاران هزار گرسنه و بیکار در چهارراهی ها و چوک ها منتظر یک ساعت کاری که از مزد آن بتوانند اطفال شان را در روز بری یکبارغذا بدهدند و یا هزاران هزار اطفال یتیم، زنان بیوه، خانواده هی بی سرپرست و بازماندگان شهدا که دست به گدیی و اقدام به تن فروشی مینمیند، و یا کارمندان پائین رتبه دولتی که از طلوع تا غروب آفتاب به حقوق ماهانه «سی» تا «چهل» دالر فامیلهای شان را سرپرستی مینمیند و یا دست فروشان که در زیر آفتاب سوزان و سردی زمستان بخاطر «پنج» یا «ده» افغانی فریادی «ببرید» و «بخرید» را سر میدهند به چشم میبینند و به گوش میشنوند که فیصله هی به نفع ین ستم دیده گان صورت گیرد.
دفتر نمیندگی سازمان ملل متحد در افغانستان در واکنش به تصمیم پارلمان مبنی بر مصونیت گروههای درگیر در جنگهای افغانستان از پیگرد قانونی، خاطر نشان کرده که به جز قربانیان جنگهای افغانستان، هیچ فرد دیگری اجازه عفو ین گروه ها را ندارد. در اعلامیه ای که از سوی نمیندگی سازمان ملل متحد در کابل انتشار یافته تاکید شده که تلاش برای دست یافتن به حقیق و تامین حقوق قربانیان جنگ های افغانستان، از عناصر مهم در توافقات اجلاس لندن در مورد افغانستان است و ین امر بید از سوی دولت افغانستان و به همکاری جامعه جهانی تحقق یابد. مجلس نمیندگان اخیرا طرحی را موسوم به مصالحه ملی تصویب کرد که بر مبنای آن گروه های درگیر در جنگ های داخلی افغانستان از پیگرد قانونی معاف شده اند. ین طرح با آنکه با مخالفت های در داخل مجلس نمیندگان نیز روبرو بود، سرانجام پس از بحث های داغ به تصویب رسید. دفتر نمیندگی سازمان ملل، نخستین ارگان خارجی است که نسبت به تصویب ین طرح در مجلس نمیندگان افغانستان، واکنش نشان می دهد. در اعلامیه ین دفتر آمده که "تلاشها و جانبازی"مردم افغانستان برای دست یافتن به صلح، آزادی، استقلال و زندگی بهتر در بیست و پنج سال گذشته بید فراموش نشود. در ین اعلامیه آمده: "یوناما می خواهد تضمین کند که حقوق قربانیان جنگ های افغانستان همچنان در محور بحث قرار خواهد داشت. "ین اعلامیه می افزید: "هیچ کسی به جز قربانیان جنگ های افغانستان حق ندارد افرادی که مسئول نقض حقوق بشر هستند را مورد عفو قرار دهد. "دفتر نمیندگی سازمان ملل متحد همچنین تاکید کرده که مردم افغانستان در زمینه دست یافتن به حقوق شان، از "حمیت همه جانبه و گسترده جامعه جهانی و سازمان ملل متحد برخوردار هستند. "بیشتر افرادی که از سوی گروه های جهانی دفاع از حقوق بشر به ارتکاب جریم جنگی در افغانستان متهم هستند، هم اکنون در هر دو مجلس پارلمان افغانستان حضور دارند. ین افراد بارها به گزارش دیدبان حقوق بشر که خواستار رسیدگی به جنیات جنگی در افغانستان شده، واکنش تندی نشان داده و آن را "غیرواقعی"خوانده اند.
اخیراً مسئولان «دی. دی. آر» اعلام كرده اند كه:
١٢٥٠٠٠ نفر مسلح در ١٨٠٠ گروپ، سلاح بدست دارند. ین ارقام نشان میدهد كه پروسه ملكی سازی، خلاف فیصله هی بن چقدر ناقص و بطی به پیش رفته است. موجودیت ین مقدار سلاح به شانه جنگسالاران، مشروعیت دولت و پارلمان را بشدت زیر سوال می برد زیرا ناممكن است ین گروه ها به نفع افراد و تنظیم هی خود اعمال نفوذ نكرده باشند.
این است پارلمان و نمیندگان واقعی ملت. ولی ین هاباید بدانند که مردم میدانند و بیاد دارند که با حاکمیت مجدد تفنگداران یکبار دیگر فساد مالی، رشوه ستانی، زورگویی، بی قانونی، فساد اجتماعی، جنایت اخلاقی، بزن، ببر و بکش سلاح داران، بیكاری، فقر، و چور و چپاول به اوج خود رسید. خورد و برد قسمت اعظم كمك‌های خارجی به وسیله وزارتخانه‌ها و د یگر ارگان‌های دولتی و كند بودن شرم آور اعمار مجدد. سران جهادی در زیر چشم هزاران عسكر امریكایی و ناتو به تولید و تجارت بیسابقه‌ی هیروئین مشغول بوده كه افغانستان را مجدداً در صدر لیست كشورهی تولید كننده هیروئین قرار داده‌اند. باوجود ادعاهی مبنی بر «آزادی بیان»، فریادها در گلو خفه می‌گردند و آنانی كه جرئت ابراز نظرات غیر سازشكارانه شان را دارند با ضرب و شتم و تفنگ و تهدید روبرو میشوند. در كشوری كه قاتلان محصلان پوهنتون کابل، صاحب منصبان معترض، قاتلان داكتر عبدالرحمن و حاجی قد یر و صدهی دیگر هنوز به محاكمه كشانیده نشده اند نمی‌توان داد از انفاذ قانون و د موكراسی زد. پروسه خلع سلاح آغاز شدو امیدواریهی را در میان مردم پدید آورد مردمی که طی بیشترازیک دهه درحاکمیت تفنگ هزارا ن قربا نی دادند و کشور خود را نمیشگاه عظیم انواع سلاح هی سبک و سنگین می دیدند، درین آرزو بودند که روزی سیه سیاه تفنگ را بربالی سرشا ن ندیده وین حاکمیت ننگین را بری ابد به گورستا ن تاریخ دفن نمیند.
در گزارش دیده بان حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام شده است که مردم افغانستان در اکثر مواقع اظهارداشته اند که آنان بیش از طالبان از رهبران فرقه‌اى محلى و فرماندهان نظامى بیم دارند. براساس ین گزارش، اقدام که براى خلع سلاح ده ها هزار شبه نظامى غیردولتى در افغانستان صورت گرفت حدود ۲۱ هزار خلع سلاح شدند اما هنوز بیش از۶۰ هزار سلاحدار وجود دارد درحالیکه شمار نیروهاى اردوی ملى فقط۱۶ هزار نفر است. ین سلاحداران ازسران تنظیمی خویش دستور مىگیرند وبه هدیت دولت عمل نمی نمیند. ین ارتباطها موجب مى‌شود تا جنگ سالاران بتوانند قوانین خودشان را درمورد غیر نظامیان و مسوولان دولتى به عمل آورند که به ضرر افغان ها است. پس از جنگ داخلى سال۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ میلادى در افغانستان، جنگ سالاران توسط رژیم بنیادگراى طالبان بیرون رانده شدند و ۵ سال بعد آنان به آمریکا کمک کردند تا رژیم طالبان را سرنگون کنند و درعوض، پست هاى معتبرى در وزارت دفاع، وزارت امور خارجه و وزارت داخله و …را بعنوان پاداش در دولت داشته باشند.
تفنگداران با تكیه به نیروی نظامی خویش خواستار هرج و مرج، چور و چپاول، زورگویی و بی قانونی اند. یا ین به صلاح مردم است؟. پروژه خلع سلاح و تضعیف جنگ سالاران را نه تنها دولت، بلكه مردم نیز به شدت خواستاراند. مردم نه تنها خواستار خلع سلاح و حذف نیروهی جنگ سالار هستند، بلكه ین راه را تنها راه اعاده امنیت در افغانستان می دانند.
بعد از حوادث 11 سپتامبر، سقوط طالبان كشت خشخاش و تولید مواد مخدر شتاب فزینده اى به خود گرفته و متأسفانه تحرك سریع باندهاى مافییى، وضعیت نابسامان اقتصادى، بازگشت مهاجرین و مهمتر از همه فقدان حاكمیت با ثبات و مقتدر، بر دامنه ین تهدید افزود ه است. دردولت کرزی روز بروز بر تعداد جرم وجنیت افزود میگردد. چرا جرم و جنیت صد برابرشد ؟ در روز روشن غارت مسلحانه، قاچاق احجار قیمتی، كودك ربیی، اختطاف كارمندان بین المللی، ترورهی سیاسی، غارت كمك هی بازسازی، رشد عقید منفور بنیادگریی, زندانی ساختن زنان و رشد فعالیتهی روز افزون مامورین مخفی همسیگان، رشد تولید و قاچاق مواد مخدر همه وهمه قصه ی است ا زفشارروزافزون تفنگ وتفنگداران غیرمسوول درکشور.
تعرض خشونت آمیز جنایی ـ دزدی مسلحانه، اخاذی و آدم ربایی توسط نیروهای نظامی، پولیس و شعیات استخبارات ـ تعرض بر مطبوعات و فعالان سیاسی، و نقض جدی حقوق انسانی زنان و دخترا ن، تخلفات علیه اهالی فضای رعب و ترس در اکثر مناطق افغانستان حکمرواست.
نیروهای نظامی و پولیس در اکثر مناطق بالای خانه های مردم از طرف شب یورش برده و اهالی ملکی را تاراج مینمایند. آنها به وسایل گوناگون وارد خانه های مردم میشوند، اعضای فامیل را برای ساعتها گروگان میگیرند، با اسلحه تهدید میکنند، اشیای گرانبهای شان را دزدی مینمایند و گاهی به زنان، دختران و پسران فامیل نیز تجاوز میکنند. افغانهای که توسط سازمان مورد مصاحبه قرار گرفته اند، در مورد تعداد زیادی ا ز قضایایی سخن گفته اند که در آن از گرفتاری، لت و کوب، نگهداری مردم برای اخاذی توسط نیروهای نظامی و پولیس و موجودیت زندانهای شخصی، مطالب فراوانی ثبت گردیده است.
یا همین قوماندانانی كه در قعطات نظامی به پروسه ی «دی دی آر» پیوستند، ۲۰ در صد سلاح خود را تحویل داده اند؟ یا ۸۰ در صد آنها را بری روز مبادا نگهداری نكرده اند و یا با همین سلاحها همین امروز غارت و چپاول نمی كنند؟ انتقال ین مقدار مواد مخدر به خارج از كشور، درگیری ه، راه گیری ه، اختطاف ها و قتل در شهرها حتی در پایتخت با كدام سلاح صورت می گیرند؟
با اندوه خیلی فراوان بعدازاستقرارنیروهی حافظ صلح بار دیگر تفنگ در اختیار گروپ جنگسالاران فراری دیروزی قرار گرفته و هرروز‌اخبار دردناکی از چور و چپاول و دزدی و راهگیری و. . . تفنگداران بی مسئولیت از گوشه و كنار كشور بگوش می رسد و خبرنگاران داخلی و خارجی از واقعات دلخراش راپور می دهند.
بنیا دگریان بید بدانند كه محك شخصیت انسان تفنگ نیست. اگر چنین می بود اسا مه بن لادن، ملا عمر، گلبدین، . . . و غیره ا شخاص که درپهلوی کرزی لمیده اند شخصیتهی دوست داشتنی و بزرگی می بودند.
در کمترازپنج سال تفنگداران پاتكها خویش را از روی چهاراهی و محل عابرین در ادارات دولتی نصب نموده اند. روز بروز بر تعداد جرم وجنیت افزود میگردد. چرا جرم و جنیت صد برابرشد ؟ در روز روشن غارت مسلحانه، قاچاق احجار قیمتی، كودك ربیی، اختطاف كارمندان بین المللی، ترورهی سیاسی، غارت كمك هی بازسازی، رشد عقید منفور بنیادگریی, زندانی ساختن زنان و رشد فعالیتهی روز افزون مامورین مخفی همسیگان، رشد تولید و قاچاق مواد مخدر همه وهمه قصه ی است ا زفشارروزافزون تفنگ وتفنگداران درکشور. ینها همه نتیحه آ نست كه همگی نزد یك دیگر خویش دهان پرآ ب اند كسی ا ز كس نمیترسد واطاعت هم نمیكنند و جنیت كار قبل از همه حق ا لحساب را اماده ساخته واسطه خودرا خبردار ساخته با خاطر جمع اقدام عملی میكند. حتی زنان را به حكم خود سنگسار میكنند وخود بدون ترس وبیم ا زقانون وبازخواست می کوشد تا چند بلند منزل دیگر اعمار نمیند وتجارت خودرا وسعت ببخشند.
كیست مسول ین همه جفا و جنیات. كجاست فابریكه نساجی بگرامی كه هزاران كارگر در ان نفقه میکرد ؟ كجاست كارخانه جنگلك، افغان تركانی، پروژه بس هی برقی وغیره وغیره؟ با اندوه بی پایان پس از پیروزی نیروهای بین المللی بر تروریستان قاتل و آدم کش کلمه اسلامی به نام افغانستان یکبار دیگر سنجاق شد ما شاهد خود سری هی زیادی صاحبان کرسی و چوکی در دولت کنونی بودیم که زیر نام شریعت برخلاف نورم های حقوق بین المللی به آن متوسل گردیدند.
اینها همه نتیجه ی آ نست كه همگی نزد یك دیگر خویش دهان پراب اند كسی از كس نمیترسد و اطاعت هم نمیكنند و جنیت كار قبل از همه حق الحساب را آماده ساخته واسطه خودرا خبردار ساخته با خاطر جمع اقدام عملی میكند. حتی زنان را به حكم خود سنگسار میكنند وخود بدون ترس وبیم ا زقانون وبازخواست می کوشد تا چند بلند منزل دیگر اعمار نمیند و تجارت خود را وسعت ببخشند بلا به پس ینقدر گرسنه ویتیم وبیوه وبیكار. كیست مسول ین همه جفا و جنیات. چرا ریس دولت بخاطراشک وآهی مردم بی گناه وبی د فاع کشورپروسه خلع سلاح راشدت وحاکمیت ننگین تفنگداران پیان نمید هد ؟. ریس جمهورمطمین باشد که تداوم حاکمیت جنگ سالاران ختم دولت وی خواهد بود.
تعدد و تداوم اختطاف ه، سرقت ه، قتله، انفجارات و انواع بی امنی ها در کشور واقعیت تلخی است که از سپیده دم دولت موقت آغاز شده، در دولت انتقالی تشدید و در دولت انتخابی به اوج خود رسیده است.
اما چندی قبل دولت برنامه ای را به نام 'برنامه عملی برای رسیدگی به جنایات جنگی' تصویب کرد که بر اساس آن، ظرف سه سال ینده، نحوه رسیدگی به جنیات جنگی و برخورد با عاملان آن مشخص خواهد شد. کمیسیون مستقل حقوق بشر نزدیک به یک سال پیش نتیجه یک همه پرسی را با عنوان "درخواست عدالت"در اختیار دولت قرار داد که در آن گزارش گروههای مختلف جامعه در مورد جریم جنگی و نقض حقوق بشر اظهار نظر کرده بودند. در واقع برنامه ای که اکنون از سوی دولت تصویب شده مبتنی بر گزارش کمیسیون مستقل حقوق بشر است. فرستاده ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد در امور افغانستان، شماری از اعضای کابینه و اعضای پارلمان حضور داشتند که در آن شرکت کنند گان در مورد شیوه رسیدگی به جریم جنگی با هم تبادل نظر می کنند. . فرستاده ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد، از راهی که به گفته او دولت افغانستان برای اجرای عدالت در پیش گرفته استقبال کرد و گفت که تکیه بر تجارب کشورهای دیگر در ین زمینه کار ساز نخواهد بود؛ چرا که به عقیده آرنو، مسیل افغانستان بید از سوی افغانها حل شود. دکتر دادفر اسپنت، در ین مراسم تاکید کرد که اگر تلاش ها برای آشتی نتیجه ندهد، دولت نیز بر اساس قوانین بین المللی از طرح محاکمه جنیتکاران پشتیبانی خواهد کرد. او گفت: "دولت تا آخرین مرحله تلاش خواهد کرد مسیل را از طریق آشتی و مصالحه حل کند اما اگر نتوانیم از ین طریق با همه به تفاهم برسیم، افرادی که آشکارا نقض حقوق بشر کرده اند به داد گاه کشانده خواهند شد، با ین همه تاکید می کنم که راه دوم، سیاست دولت نیست و ین واکنش تنها در صورتی نشان داده خواهد شد که هیچ راهی به تفاهم باقی نماند. "سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر نیز گفت که عفو مجرمان جنگی تنها از صلاحیت های افرادی است که در جنگ ها و کشتارهای دسته جمعی وابستگان خود را از دست داده اند. گروه دیده بان حقوق بشر در نخستین واکنش نسبت به تصویب برنامه عمل برای رسیدگی به جنیات جنگی در افغانستان، جدیت دولت در برخورد با ناقضان حقوق بشر و جنیت کاران جنگی را زیر سوال برده است.
مگر مجاهدین، «جهاد !؟» شان به خاطر گرفتن امتیازات ویژه بوده است که اینک بر سر تقسیم ارث و میراث، عده ای به نام «مجاهد!؟»، دندان های شان را تیز کرده اند. حفظ «ارزش های جهادی!؟» نیز بهانه زیبایی است که همان عده ای مشخص از آن می خواهند سوء استفاده کنند.
سام ضیا ظریفی، از مسئولان ین ین نهاد می گوید: بید منتظر ماند و دید که دولت با افرادی که هم اکنون در مقامهای دولتی و یا پارلمانی قرار دارند، چگونه برخورد خواهد کرد.
او گفت: "حالا مهم ترین مسئله ین است که بید ببینیم طرزالعمل دولت در ین زمینه چه خواهد بود. بید ببینیم که یا دولت مسیل عدل و عدالت را به گوش افرادی که کرسی های دولتی و یا پارلمانی دارند نیز خواهد رساند یا نه. حالا ما شاهد هستیم که برخی از افراد در دولت و یا در پارلمان افرادی هستند که در گذ شته در کشتارها نقش مهمی داشته اند. "ظریفی می گوید که برخورد با ین افراد از وظیف مهم دولت است. چندین میلیون افغان، قربانی خشونت های چندین ساله در ین کشور شده اند. در صورت اجرای عدالت و به دادگاه کشانیدن افرادی که در جریان جنگ های داخلی مرتکب جنیت ضد بشری شده اند.
صدای مردم برای تامین عدالت، عنوان گزارش پنجصد صفحه ای کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به رییس جهمور است. ین گزارش که سازمان ملل متحد نیز از آن حمیت کرده است، بر اساس نظرخواهی از بیش از چهار هزار شهروند در داخل و خارج کشور تهیه شده است. سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر هنگام اریه ین گزارش به حامد کرزی گفت که آنها وظیفه خود را انجام داده اند و اکنون دولت بید برای تحقق خواسته های مردم اقدام کند. کمیسیون مستقل حقوق بشر می گوید که حدود هفتاد درصد از پرسش شوندگان در ین گزارش، خود را قربانی نقض حقوق بشر و جنیات جنگی می دانند.
به نوشته تهیه کنند گان گزارش، نود درصد مردم افغانستان خواهان برکناری نقض کنندگان حقوق بشر از مقامهای دولتی و رسمی هستند. بر اساس ین گزارش موارد نقض حقوق بشر شامل شکنجه، اعدام بدون محاکمه، تجاوز جنسی، قتل عام و بمباران غیرنظامیان در دهه های جنگ داخلی می شود.
براساس گزارش کمیسیون حقوق بشر، ۶۳ درصد مردم بر ین باورند که جنگهای داخلی کشورشان، مبنای قومی داشته است، بلکه فرماندهان داخلی و قدرتهای خارجی، از جمله یران و پاکستان، به مسیل قومی دامن زده اند. از پرسش شوندگان نیز گفته اند که محاکمه جنیتکاران جنگی به یجاد ثبات و امنیت کمک خواهد کرد. کرزی هنگام دریافت گزارش کمیسیون مستقل حقوق بشر گفت که گزارش مورد پذیرش دولت است. کرزی از ینکه صدای هم میهنانش را می شنود که خواهان عدالت و اجرای قانون هستند، ابراز خرسندی کرد. لوئیز آربر، کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر که برای اعلام پشتیبانی از گزارش کمیسیون حقوق بشر به کابل سفر کرده است نیز در مراسم تقدیم گزارش به رییس جمهور شرکت داشت. او گفت در ظرف سه سال گذشته، افغانستان شاهد پیشرفتهای زیادی بوده و اکنون در عرصه حقوق بشر بید اقدامات جسورانه ای انجام شود. خانم آربر گفت: بررسی موارد تخلف در گذ شته و حال نکته مهمی است، تا آنهیی که حقوق بشر را پامال کرده اند دیگر قادر به ماندن در قدرت نباشند.
به راستی آیا پارلمان می تواند با این شگردها دهان مردم را ببندند ؟ هر خانه ویرانه ای، هر فرزند یتیمی که پدرش به دست نوکران بیگانه و دالر پرست به قتل رسیده است، هر بیوه زنی، هر دست و پا بریده ای و. . . پرچم های برافراشته ای هستند که ظلم و جنایت مجاهد نمایان را فریاد می زنند. حتی اگر ما کور باشیم و نبینیم و یا کر باشیم و نشنویم.
برای بقای صلح و ثبات در کشور بید یک نظام قضیی مناسب وجود داشته باشد و به تمام اعمال نارویی که انجام شده پیوسته و به صورت قانونی رسیدگی شود. کمیسر عالی سازمان ملل در امور حقوق بشر همچنین گفت که اکنون افغانها ین واقعیت را دریافته اند که بید به ادامه نقض حقوق شان پیان داده شود. کمیسیون مستقل حقوق بشر می گوید که گزارش اخیرش ر، در نتیجه دو سال پژوهش و بررسی در مورد جنیات ضد انسانی در سه دهه گذشته افغانستان تهیه کرده و منتشر کرده است. سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر گفته است که هنوز در افغانستان موارد نقض حقوق بشر وجود دارد و افرادی در ین کشور هستند که "خود را به رعیت از قانون ملزم نمی دانند.
سازمان آمریکایی نظارت بر حقوق بشر از حامد کرزی، خواسته از هیچکدام از جنگسالاران و فرماندهان گروه های نظامی در کابینه جد ید ش استفاده نکند. کرزی در انتخابات ماه اکتبر بعنوان رئیس جمهور انتخاب شد. سازمان نظارت بر حقوق بشر می گوید کرزی باید با اتکا به حمایت مردمی موجود، افرادی را که جنایات گذشته به آنها منتسب دانسته می شود را کنار بگذارد. سازمان نظارت بر حقوق بشر نامه اش را با تبریک به کرزی آغاز می کند که اولین رئیس جمهور منتخب است. اما این سازمان در نامه یاد آوری می کند که او مسئول اداره کشوری است که جنگسالاران و فرماندهان محلی هنوز از خشونت و زور و وحشت آفرینی برای مرعوب کردن بخش عظیمی از جمعیت این کشور استفاده می کنند. در این نامه از کرزی خواسته شده که نه تنها از انتساب چنین افرادی در کابینه خود داری کند بلکه برای کاستن از میزان قدرت آنها اقداماتی انجام دهد. بسیاری از مردم از این خواسته سازمان نظارت بر حقوق بشر حمایت می کنند.
توجه ویژه این سازمان به عبدالرسول سیاف، معطوف شده که که بخاطر تن در ندادن به خلع سالح نیروهای تحت فرمانش مورد انتقاد قرار دارد. این سازمان همچنین می گوید کرزی باید در مورد حقوق زنان کارهای بسیار بیشتری انجام دهد و بر ارتش امریکا بخاطر بدرفتاری نیروهایش در طی عملیات و رفتار بد با زندانیان فشار بیشتری وارد کند.
قسمتی از گفتگوی «بشردوست» نمینده مردم در مجلس با «رادیو یران»
اینک آنچه در پس پرده جریان دارد جنگ تمام عیاری است بین بنیادگرایان و جنگسالاران از یک سو و اندک نیروهای روشن اندیش از سوی دیگر. هرچند که در این رویارویی جنگسالاران بر اوضاع تسلط کامل دارند؛ چرا که علاوه بر دیگر اهرم های مؤثر، اهرم قدرت فیزیکی یا قدرت نظامی منحصراً در اختیار آنان است.
سوال : دولت مرکزی مسئولیت دارد تا مشکلات ین چنینی بوجود نیید حال یا دولت مرکزی را قادر به حل ین مشکلات پیش آمده می بینید؟
جواب: در یکی از روزنامه هی مشهور آمریکیی دیدیم که از قول سیا گزارشی منتشر شده که نوشته مردم افغانستان امید مطلق خود را به حکومت حامد کرزی از دست داده است و در حکومت کرزی فساد به اوج خود رسیده است و موضوع بازسازی واقعیتی نیست که درافغانستان موجود باشد.
وقتی «سیا» «CIA» به دولت خود ین گزارش را می دهد که مردم امید خود را از دست داده اند و بازسازی نیست و فساد به اوج خود رسیده است ین بدین معنا است که امروز ْآمریکائیها هم اعتراف می کنند که دولتی به اسم کرزی درواقع وجود ندارد و تمام سخنانی را که تا امروز کرزی بیان کرده است فریبی بیش نبوده است و نیروهی خارجی را نیز فریب داده و هم مردم را به اشتباه انداخت.
سوال : ینکه سیا امروز مسئولیت تمام ناکامیها را در افغانستان به گردن کرزی می اندازد یا در طول پنج سال گذشته بری انجام عملیاتها و بمبارانهی کورکورانه آمریکائیها که باعث کشته شدن هزاران تن انسان بی گناه شده است یا بری چنین عملیاتهیی نیز کرزی اجازه داده بود.
جواب: درعملیاتهیی که آمریکائیها و نیروهی بین المللی درافغانستان انجام می دهند مسئله موضوع عدم هماهنگی نیست و موضوع صد در صد نظامی است بدین مفهوم که آمریکائیها و نیروهی بین المللی در افغانستان به هیچ صورت حاضر نیستند که تن به تن با طالبان والقاعده و تروریستها جنگ کنند زیرا درین صورت متحمل کشته هی زیادی خواهند شد و نمی خواهند و حاضر نیستند بری گرفتن یک تروریست کشته بدهند.
سوال : در طول پنج سال گذشته درامور اجریی کشور یا واقعا کرزی مستقل بوده است؟
جواب: صد در صد چنین است و بارها گفته ام که اگر مقامات بلندپیه کشور در قاچاق و فساد و رشوه خواری دست داشته باشند ین امر به هیچ وجه گناه کشورهی دیگر نیست و حتی شخص اول کشور نتواند اداره ی عاری از فساد بوجود اورد ین گناه را نمی توان به گردن کشور دیگری انداخت اخیرا شنیدم که یک پلیس به خانمی تعرض کرده است و گناه ین موضوع را نمی توان به گردن کشورهی دیگر انداخت چون که ین پلیس می داند با فساد و قانون شکنی برخورد قاطع صورت نمی گیرد و از سوی شخص اول مملکت برخورد جدی صورت نمی گیرد لذا به حد اعلی گستاخی می رسند.
سوال : فرمیش شما صحت دارد ولی چرا در طول پنج سال گذشته کشورهی خارجی و جامعه بین المللی که در راس ان آمریکا قرار دارد اجازه دادند ین سیاستها ادامه یابد و تاکنون فقط حمیت و تمجید می کردند و امروز که با ناکامی مواجه شده اند مسئولیتها را به گردن حامد کرزی می اندازند؟
جواب: ین سوالی است که مردم افغانستان از جامعه بین المللی دارندکه چرا امید و آرزوهی مردم را به باد دادند و زمان و هزینه هی زیادی هدر رفت و حیف و میل گردیدو امیدواریم که جامعه بین المللی جواب ین پرسشها را بدهد و درعمل درین رابطه اقدام کنند تا مردم افغانستان باور کنند دیگر از هدر دادن زمان و معرف بی جی پولهی کلان جلوگیری می شود و امیدی در دل مردم پیدا شود.
سوال : با انتشار ین گزارش توسط سیا یا تغییراتی در سطح دولت و کشور افغانستان بوجود خواهد آمد یا خیر؟
جواب: گزارشی را که گفته می شود سیا در روزنام نیویارک تیمز منتشر کرده است اگر صحت داشته باشد که سیا آنرا منتشر کرده بود ین بستگی پیدا می کند به ینکه یا بوش ین مسئولیت اخلاقی را دارد یا خیر که براساس ین تجزیه و تحلیل و گزارش تصمیم بگیرد و درمرحله بعدی گام بگذارد که بیش از ین در کشور کشتار و چپاول ادامه نیابد و مردم افغانستان پس از سالها جنگ و خونریزی به آرامش برسند و امیدواریم بوش مثل کرزی نباشد که تنها حرف بزند ولی نتیجه ی اخذ نگردد.
اساساً اگر بنیادگریان به خاطر خیانت‌ها و جنیتهی بیشماری كه مرتكب شده‌اند به پی میز محاكمه كشیده نشده و مخصوصاً میلیونها دالری ذخیره و انباشته اند از حلقوم شان بیرون نشود در واقع هیچ كاری علیه آنان صورت نگرفته است و قادر خواهند بود با پول بی حساب خود به هر رذالت و ترور و توطئه و تقلب دست بزنند.
***************************************************************************
سوال : هفت نوامبر انتخابات میان دوره کنگره آمریکاست نظر سنجی هی اولیه نشان می دهد که دمکراتها برجمهوریخواهان پیشی گرفته اند اگر نتیجه کار طبق بررسی هی اولیه باشد ین موضوع چه تاثیری براوضاع افغانستان خواهد گذاشت؟
جواب: درین رابطه اطلاعات دقیق ندارم که اگر دمکراتها موفق شوند یا تغییرات اساسی در سیاست خارجی آمریکا اتخاذ می شود و یا ینکه تغییرات جزئی خواهد بود.
سوال : اگر فرض برین باشد که اکثریت با دمکراتها باشد به نظر شما آنها چه روشی درافغانستان در پیش خواهند گرفت باتوجه به ینکه علت پیشی گرفتن دمکراتها همین است که می گویند مردم آمریکا به ین نتیجه رسیده اند که حزب حاکم آمریکا سیاستهی غلطی را در افغانستان و عراق اتخاذ کرده بودند.
جواب: متاسفانه مطالعات دقیق راجع احزاب در آمریکا ندارم و توجهی خاص به انتخابات آمریکا نداشته ام و ین دلیل خاص خود را دارد لذا بدان نمی پردازم چون ممکن است بارعلمی لازم را نداشته باشد.
سوال : بعداز ینکه دولت افغانستان و بعضی از آمریکائیها تغییر در موضع خود نسبت به طالبان بوجود اورند که بید با طالبان مذاکرات صورت گیرد و از راه مذاکره مشکل طالبان حل شود اکنون برخی حلقات مجاهدین نیز ین اظهارات را می کنند که بیستی به نوعی با طالبان کنار امد ین موضوع را جنابعالی چگونه ارزیابی می کنید؟
جواب: اگر بحث ین باشد که در دولت سفره ی باز باشد که افراد بخواهند برسران بنشینند و بخورند و به فکر منافع خود باشند ین بحث جداگانه است و مشکلی پیش نخواهد آمد مثل آنچه که امروز مجاهدین بخواهند همانند دوره کمونیستها عمل کنند که با گروههیی امتیازات دولتی تقسیم شد و یا با طالبان که با تفنگ امتیازات تقسیم میشد و برعکس اگر از حکومت برداشت یک برنامه مشترک و واحد و برنامه کاری و رسالت و مسئولیت را داریم امکان ندارد که بتوان چیزهی متناقض را با هم جمع کرد.
سوال : بعنوان یک حقوقدان بفرمائید از نظر حقوقی چه گونه می شود با افرادی مذاکره کرد که انها در سازما ملل تحت تعقیب باشند و در تعزیرات اسامی انها ثبت شده باشد؟
جواب: هیچ مفهومی ندارد که دولتی طالبان را محاکمه کند یا به زندان بیندازد درحالی که در خود دولت جنیتکاران جنگی و ناقضین حقوق بشر و ظالمان از دوره ظاهر خان و کمونیستها تا امروز وجود دارند و چگونه یک قاتل می تواند قاتل دیگری را محاکمه کند ین چیزهیی است که بیستی راجع به آن توضیح بیشتری بدهند.
سوال: یا می توان چنین نتیجه گیری کرد که کسانیکه چه گذشته و چه حال که بوده اند طی پنج سال گذشته در دولت جمع شده اند و سیاستهیی را اتخاذ کرده اند ین سنگ بنی کجی بود که از همان اجلاس بن بوده که تاکنون هیچ نتیجه ی در بهبود وضع مردم افغانستان مشاهده نشده است؟
جواب: صد در صدر چنین است چون طبق معلوماتی که داریم قرار بود از افراد ظاهر خان رئیس جمهور ینده افغانستان انتخاب شود و در اولین ری گیری که در پشت درهی بسته صورت گرفته بود و در بین اعضی گروه و هواداران ظاهر خان بود آقی سیرت یازده ری و کرزی دو ری آورده بود و مطبوعات حمیت پشت درها انتظار می کشیدند که نتیجه مشخص شود تا سیرت بعنوان رئیس جمهور اعلام شود بری دولت موقت افغانستان اما بخاطر مداخله اقی خلیل زاد از آقی سیرت خواسته شد که وی از ری خود بگذرد و کرزی را برنده اعلام کند وین ادعیی است که افراد حاضر در جلسه اظهار داشته اند و صحت آن به عهده آنهاست و اگر چنین باشد مسلم است که سنگ بنی اولیه کج نهاده شده است.
سوال: پس اکنون ین نتیجه را می توان گرفت که بنیانگذار سنگ بنی کج باز آمریکاست که خلیل زاد آقی سیرت را از ری کسب شده منصرف نموده و کرزی را بجی او آورده است؟
جواب: به عقیده من در شکست فعلی افغانستان آمریکا بعنوان بازکننده ین موضوع نقش اساسی را دارد و آمریکا ینجا نیز اشتباهات خود را تکرار کرد و دقیق نمی دانیم که ین اشتباه بخاطر تجزیه و تحلیلهی نادرست و یا عمدی بوده ین چیزی است که بریمان مشخص نیست.
استفاده از منابع خبری و تحلیلی.
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat