شفق داغ دیدم بدل گفتم

چه است این

زخون کدامین بسمل گرفته رنگی دامن

زمین راچون لاله بخون است دشت وصحرا

چشم فلک  ز  گریه دارد خروش

بروزماتمی طفلی

چو گم  کرده اغوش پرمهر مادر

بطوفان گرفته دامن زمین  و زمن

که گویی قیامت  کبرا به پا گشته

چون شهیدان دشت کربلا را

به نجواامد زبان بی زبانان

که این قیامت بودزخون بیگناهان

بدستان جلادان سیاه دل

که ریختند خون  پاکی

پرچمداران صلح وترقیخواه میهن

که بودند پاسداران عزت وناموس وعلم وفرهنگ