شـــعر دستنویس سـلیمـان لایـــق
از زندان
برای حفیظ الله امین
ای ز یُمنت خاکِ بیجان، جملگی جان گشته است
کلبه ی تاریک دهقانان، چراغان گشته است
از نبردِ حزب پیشاهنگ و اردوی جوان
زیر فرمان « امین»، کشور گلستان گشته است
گر«امین» فاتح شد، از شاگردی و مِهرِ تو شد
او به ملت گفت: کارش از تو سامان گشته است
این جهان، این کرهٔ خاکی ، چنین هرگز ندید
این چنین مشکل که با عقلِ تو، آسان گشته است
کارگر را از تو در کشور، غرور و افتخار
خان و خاین از تو مرعوب و هراسان گشته است
آن که می غُرید بر روی غریب و بینــوا
رفته در یک گوشه از ترسِ تو، پنهان گشته است
ظالم و استمگر و خونخوار و جلادانِ دِه
در کفِ تیغ تو ، با وجدان و انسان گشته است
بزرگر بی توشه را، پروردگار و، توشه دِه
نا امید و بی زمین ، دارای پلوان گشته است
خصم گر منکر بوَد، از معجزاتِ هفت ثور !
او تهی از جوهر مردی و وجدان گشته است
روشن از شمعِ تو شد، ویرانهٔ تارِ قرون
هر طرف بینی که مِهر «نور» تابان گشته است
دستگاه جَور دولت، آله ی استمگران
از قدومت یار و دمسازِ ضعیفان گشته است
تودهٔ زحمتکشِ این مرز بومِ باستان
از دل و جان انقلابت را ، ثنا خوان گشته است
از شعارِ نان و کالا، خانه و دست و سواد
غمگسارِ قرن ها خندان و رقصان گشته است
زنده بادا پیشوایِ داهی زحمت کشان !
این شعار مرد و زن، در خاکِ افغان گشته است
لایق من نیست در عصر تو زندانی شوم
شاعر از سوء تفاهم، مات و حیران گشته است.
۱۰/۱/۱۳۵۸
کابل
این سرود را که به حیث سرآغاز یادداشتها و اشعار خود برایتان نوشتم، سرود انقلابی و مستی است که اگر در موزیک و مارش داخل شود نظیر آن كم خواهد بود. عنوان سرود (دلاوران خلقی) است. البته رادیو و تلویزیون هنوز این سرود را ندارد. "سلیمان لایق"
د لا وران خلقی
د لا وران، دلاوران !
د لا ورانِ خلقيان !
سرود مارشهایتان
چه فاتحانہ سر شده
غریو پر شکوه تان
به اوج مهر بر شده
بلند تر؛ بلند تر!
که گوش خصم کرشده
دلاوران، دلاوران
دلاورانِ خلقیان!
شعار ما برادری
برادری و سروری
بهر قدم، بهر وجب
بهر دقیقه بہتری
روانه ایم و میرسیم
بمرز نیک اختری
دلاوران، دلاوران!
دلاورانِ خلقیان!
مورخۀ اول حمل ۱۳۵۸
کابل
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است.
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد.
Copyright©2006Esalat