هشتم مارچ روز همبستگی بین المللی زنان
برای رهایی از ظلم و استبداد، استثمار و بی عدالتی ها مبارک باد!
م. كارگـــر
هموطنان عزیز!
وقتی حرف از هشتم مارچ است، یاددهانی از یک روز تاریخی، با اهمیت و پر ارزشی است که زنان با شهامت دست به مبارزه بر ضد ظلم، استثمار، استبداد و بی عدالتی ها برای تامین حقوق و آزادی هایشان زدند.
یادآوری و بزرگداشت از آن روز تایخی است که کارگر زنان با شهامت برای تامین حقوق و آزادی ها و خواسته های صنفی شان در سال ١٨٥٧ ترسایی در کارگاه های شان دست به اعتصاب و تظاهرات گسترده و همبسته زدند، تا طلسم ظلم و استبداد نظام سرمایه داری و حق تلفی های آنرا بشکنند. این روز یاد آوری از آن روزی است که نظام سرمایه سالاران برخلاف جواب مثبت به خواسته های زنان که بخاطر افزایش دستمزد، تأمین حق کار، بهبود شرایط کار و حقوق مرخصی و کاهش ساعات کار بود، به روی آنها آتش کشود و ۱۲۹ کارگر زن را در درون کارگاه ها با شعله های آتش سوختاندند و به این ترتیب یکبار دیگر ماهیت ظالمانه و استثمار گرانه شان را به جهانیان اثبات کردند. ظلم و استبداد سرمایه سالاران خشم زنان را بر افروخت و هر سال قشر وسیع از زنان برای ادامه مبارزه دادخواهانه شان دور هم حلقه زده و در گوشه و کنار جهان صدای عدالتخواهی بر ضد استثمار خشن نظام سرمایه داری بالا گرفت. و در سال ١٩٠٧ با اوج گیری جنبش زنان و تجلیل از پ نجاهمین سالروز تظاهرات و قربانی های کارگر زنان کارگاه های شهر نیویارک امریکا زنان برای تامین خواسته های صنفی، اجتماعی و سیاسی شان در هشتم مارچ دست به تظاهرات گسترده زدند.
ایده روز زن را در سال ٢٠١٩ بیش از ٢٠٠٠ زن تظاهر کننده در نیویارک مطرح کردند.
و در سال ١٩١٠ در دومین کنفرانس زنان سوسیالیست کالارازتکین به مسئله تعیین روز بین المللی زن پرداخت. و زنان اطریشی قبلاً روز اول می را برای روز زن پیشنهاد کرده بودند چون روز اول ماه می یک روز خاص برای جنبش کارگری بود زنان سوسیالیست آلمان ١٩ مارچ را پیشنهاد کردند که دومین کنفرانس زنان سوسالیست آلمان ١٩ مارچ را روز بین المللی زن تعیین کردند. در ١٩ مارچ خیابان های آلمان، اتریش، سویس و دنمارک با مارش گسترده زنان به لرزه در آمد که شمار زنان در تظاهرات وسیع و گسترده در اتریش به ٣٠ هزار نفر میرسید. نیرو های پولیس به تظاهر کننده گان حمله ور شده و عده زیادی را دستگیر و زندانی کردند.
در سال ١٩١٣ هشتم مارچ از طرف دفتر مرکزی انترناسیونال دوم بخاطر مبارزه زنان در امریکا و جهان به عنوان روز جهانی زن انتخاب شد.
و در سالهای ١٩١٤ زمانی که جنگ جهانی اول در گرفت و در اروپا مرکز این جنگ بود، زنان آگاه و انقلابی تلاش کردند در هشتم مارچ شعار های ضد جنگ امپریالیستی سر دهند و جهان را از ماهیت این جنگ و خطرات ناشی از آن واقف سازند. و برای وحدت و همبستگی بیشتر زنان دست به کار و مبارزه گسترده زدند.
در سال ١٩١٧ کارگر زنان در شهر پتروگراد روسیه برضد فقر و گرسنگی، افزایش دستمزد، حق مرخصی و تأمین حقوق و آزادی های زنان به تظاهرات وسیع و همه جانبه دست زند که با اعتصاب عمومی کارگران هشتم مارچ ١٩١٧ الهامگر آغاز یک انقلاب عمومی و همگانی بر ضد نظام تزاریزم روسیه شد. که با پیروزی نخستین انقلاب سوسیالیستی در جهان زنان برای بار نخست حق رای و انتخاب، حق کار مطابق استعدادش، مزد مساوی، حق تحصیل و استراحت، حق صحت و مرخصی، حق سقط جنین و زایمان، حق باز نشستگی و سایر حقوق شانرا نه در حرف بلکه در عمل بدست آوردند و درسال ١٩٢١ کنفرانس زنان انترناسونال سوم که در مسکو بر گزار شد هشتم مارچ را روز جهانی همبستگی زنان تصویب کرد و از تمام زنان مبارز جهان خواست تا با اتحاد و همبستگی شان به مبارزه علیه نظام های استثماری و استعماری که ظلم و ستم را بالای زحمتکشان و بخصوص زنان روا میدارند و آنها را از حقوق حقه شان محروم میدارند به پا خاسته و صفوف خویش را برای رهایی از ظلم و استبداد فشرده سازند. بعد از پیروزی اولین انقلاب سوسیالستی در جهان و با الهام از آن طیف وسیع زنان در تمام نقاط جهان چه در زمان جنگ دوم جهانی و چه بعد از آن برای مبارزه عادلانه شان و برای خواست های اساسی شان متحدانه با سایر زحمتکشان نظام های استثماری را وادار به گذشت ها و تامین بعضی خواست های شان کردند و با اوج گیری جنبش های رهایی بخش در عده کشور های آسیا، افریقا و امریکای لاتین و پیروزی انقلابات مردمی و دموکراتیک و آزادیبخش کار های بزرگی برای اعاده حقوق زنان در گوشه و کنار جهان صورت گرفت و از روز هشتم مارچ بنا بر با ارزش بودن آن برای رهایی از استثمار و استعمار همه ساله تجلیل به عمل آمده و تا اینکه در سال ١٩٧٥ سازمان ملل متحد هشتم مارچ را به نام روز جهانی زن به رسمیت شناخت. ولی با سقوط نظام سوسیالستی جهان سرمایه داری بنا بر ماهیت غارتگرانه شان باز هم جنگهای منطقوی و داخلی را در عده کشور ها سازماندهی کرده و باز هم تلاش دارند بعضی از حقوق وآزادی های داده شده به زحمتکشان را واپس گردانند و پیوسته دست آوردهای مبارزات کارگر زنان و زحمتکشان را محدود و محدود تر کنند. دفاع از بنیادگرایی و افراطیت در بعضی کشور ها نظیر افغانستان، عراق، لبیا، سوریه و سومالی و سودان و ایتوپیا وعده دیگر کشور ها خود تلاش و حرکتی است در جهت محدود سازی حقوق و آزادی های زنان بوده است.
در وطن عزیز ما افغانستان برای بار نخست ح.د.خ.ا. پرچم مبارزه برای خواسته های مردم برای آزادی، ترقی و پیشرفت را در ١٣٤٣ بر افراشت. و زنان افغانستان تحت رهبری داهیانه زن مبارز و آزادیخواه و مترقی کشور زنده یاد دکتورس اناهیتا راتبزاد و در وجود سازمان دموکراتیک زنان افغانستان به دست آورد های زیادی در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نایل آمدند که با احراز قدرت برای بار نخست زنان در همه بخش ها امکانات اشتراک وسیع و همه جانبه را یافتند، که متأسفانه با روی کار آمدن دولت اسلامی مجاهدین وبنیاد گرا ها همه این دست آوردها به باد فنا رفت و زنان دو باره خانه نشین و از حقوق شان محروم گردیدند.
در حقیقت امپریالیزم بخاطر رسیدن به اهداف استراتیژیک شان و رسیدن به آبهای گرم وتسلط یابی در آسیای مرکزی و جنوب شرق آسیااز سیاه ترین نیروها، از بنیادگرایی و گروه های افراطی حمایت نمودند، آنها را تسلیح و تجهیز و حمایه نمودند وبا فریب و اغوا و نیرنگ خاص امپریالیستی شان آنها را سر قدرت آوردند و مدت سه دهه است که با چال ونیرنگ مهره ها را برای غافل نمودن نیروهای مترقی، آزادیخواه و تحول طلب عوض نموده و هنوز هم دارند از حاکمیت افراط گرایان زن ستیز برای تامین منافع شان حمایت مینمایند.
در شرایط موجودیت امریکا و حضور نظامی ناتو وضعیت زنان در وطن عزیز ما هنوز هم رقتبار بوده و بنیاد گرایان در گوشه وکنار کشور در شهر ها، دهات و قصبات به قصی القلب ترین وزشت ترین اعمال نسبت به زنان تحت ستم ومظلوم وطن متوسل میشوند از سوزاندن زنان، به چاه انداختن، گوش وبینی بریدن، سنگسارها، دره زدن ها، محروم ساختن از کار و رفتن به مکتب و دها فجایع دیگر را میتوان نام برد. کسی در هرات گوش وبینی اش بریده میشود و در کابل سنگسار وسوزانده میشود کسی در بغلان از سوی پدرش مورد تجاوز جنسی قرار میگیرد وکسی جشدش از بوجی پیدا میشود ودها قربانی دیگر که همه درد آور وتکان دهنده بوده و هر روز قربانیان زن در گوشه وکنار کشور افزایش میابد که متآسفانه گزارش حقوق بشر هم شاهد افزایش قابل ملاحظه خشونت علیه زنان را ثبت نموده است، هنوز هم زنان از شخصیت حقوقی در جامعه بر خوردار نبوده و آزادی هایشان محدود بوده وشعار های دولت ناکارای دست نشانده هم عوامفریبانه بوده و زنان هنوز هم از آزادی های کامل برخوردار نیستند و منحیث یک شخصیت مستقل وکامل الحقوق شناخته نمیشوند. دولت دست نشانده برای دفاع از زنان وحقوق شان در رابطه با بی تفاوتی عمل کرده و با دادن شعار های عوامفریبانه تا به حال نتوانسته اند حتی یکی از متهمین به تجاوزات علیه زنان را محاکمه نماید واگر وضعیت به همین حال ومنوال دوام کند ما شاهد جنایات بیشتری و خشونت بیشتری علیه زنان در جامعه سنتی زن ستیز و مردسالار ودر شرایط حاکمیت حکومت جنگسالاران، بنیادگران، تاریک اندیشان خواهیم بود. یک دیدبان حقوق بشر در افغانستان میگوید: دولت افغانستان در مراقبت از زنان در برابر خشونت از جمله تجاوز، قتل وتبعیض علیه زنان ناکام بوده ووضعیت زنان در افغانستان وخیم است
علی الخصوص که امریکا در مدت ١٨ سال تسلط اش در افغانستان نه تنها نتوانست یک نظام مردم سالار و حاکمیت قانون را تامین نماید بلکه با حمایه و نگهداری وحفظ نظام ملوک الطوایفی با ایدیولوژی عقبمانده بنیاد گرایی زنده گی را برای مردم بیشتر از پیش به خصوص برای زنان رقتبار ساخته و برای امریکا شرم آور است که با صدور دموکراسی تیپ امریکایی و حاکمیت دست نشانده آن خشونت علیه زنان، فساد گسترده و وسیع، مواد مخدر و قاچاق آن، بیکاری، فقر و بیچاره گی مردم، مهاجرت و فرار مردم، انتحاری، قدرت و حاکمیت افراطیت رو به افزایش بوده و هنوز هم تلاش دارند تا سیاه ترین نیروها را که همه زن ستیز اند در حکومت آینده افغانستان جابجا سازند. در حالیکه دیدبان حقوق بشر از طریق رادیو بی بی سی اعلان میدارد که: با تقویت و حضور بنیادگراها در دولت افغانستان و شدت گرفتن حملات طالبان در قرا، قصبات و ولایات کشور، دست آورد های محدود زنان هم در حال خطر است.
زمان آن فرا رسیده تا زنان آزادیخواه و مبارز کشور برای حفظ دست آورد های چند دهه ای شان و تامین حقوق و آزادی های انسانی شان یکجا با مردان آزادیخواه و عدالت پسند صفوف خویش را برای مبارزات دادخواهانه فشرده و متحد ساخته و با اتحاد و همبستگی با سایر نیروهای مترقی، تحول طلب و آزادیخواه و با خیزش همگانی و مردمی بر ضد همه بنیاد گرایان و تمام نیروهای ظالم، ستمگر و نماینده های مزدور و حاکمیت بی صلاحیت و غیر مردمی در جهت روشن سازی دهنیت عامه و اخذ قدرت از مافیا، دزد و انسان های بی رحم و ظالم زن ستیز به پا خاسته و قدرت شانرا ساقط و حاکمیت مردمی، دموکراسی واقعی و مردمی و قانون مردمی را جاگزین سازند.
به پیش به سوی وحدت و همبستگی زنان و تمام مردم آگاه و با احساس ما برای تحقق خواسته های بر حق زنان و تمام زحمتکشان و مردم وطن عزیز ماافغانستان!
روز همبستگی بین المللی زنان خجسته باد!
م. كارگـــر
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat