خواننده گان محترم، دوستان، علاقمندان سایت وزین «اصالت»، و دست اندرکاران گرانقدر سایت سلام !
در این روزها در انتظار آمد آمد هشتم مارچ روز جهانی زن و سال نو قرار داریم. هشتم مارچ به مثابه روز مبارزات و قهرمانیهای زنان جهان در برابر بی عدالتی ها و زورگوییهای قدرتمندان سرمایه و نقض کننده گان حقوق زن ثبت تاریخ بشریست.
زنان در تمام جوامع بشری دوشادوش مردان در پیشبرد امورات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی سهم گرفته و در برخی از کشورها حتی بیشتر از مردان در امورات زنده گی فعالیت دارند.
در کشور ما هم زنان قهرمان افغان در طول تاریخ در تمام عرصه ها با مردان مسئولیتهای خویش را در برابر وطن و مردم وطن انجام داده و در موقع دفاع از استقلال و آزادی کشور در سنگرهای گرم نبرد و مبارزه بر زخمهای برادران خود مرحم گذاشته و برای گرسنگان نان و برای تشنگان آب رسانیده و در دفاع از کشور و حقوق انسان زحمتکش جانهای شیرین خود را از دست داده اند، حماسه های تاریخی به جا گذاشته اند که در صفحات تاریخ به خط درشت تحریر است. لذا زن یک موجود قابل احترام است زیرا که او یک مادر است و فرزندان فداکار و قهرمانان تاریخ را بدنیا آورده، تربیه، بزرگ و تقدیم جامعه نموده و می نماید.
اما شوربختانه در شرایط کنونی و قرن بیست و یک که زنان در سفرهای فضایی همسفر مردان هستند، در کشور جنگ زده و مصیبت دیده ما زنان کشور ما از ابتدایی ترین حقوق انسانی و شهروندی شان از دست اربابان قدرت، سرمایه و تفنگسالار در موجودیت نیروهای به اصطلاح حافظ صلح و تاًمین امنیت در کشور و جامعه جهانی (امریکا و کشورهای اروپای غربی) که پشتیبان و حامی نظام و حکومت موجود میباشد، محروم بوده و در چهار دیواری منزل زندانی هستند و حتی حق نفس کشیدن آزاد را ندارند. در روستاها زنان روستایی، بارتغذیه خانواده ها را هم به دوش می کشند. آنها هم مانند بسیاری از زنان روستایی در افریقا، آسیا و امریکای لاتین گرسنگی می کشند و روز تا روز حقوق شان پامال میشود. اگر لب به گفتن حقیت باز کنند چنان نقش زمین ساخته میشوند تا دیگران توان سربلند کردن نداشته باشند. شلیک مرمی بر فرق زن در «چمن حضوری»، شلاق زدن و مشت کوبیدن بر فرق زنان چادری پوش توسط مردان نامحرم و بی فرهنگ با ریش های رنگ کرده و چشمان سرمه کشیده همه نشانه های برخورد وحشیانه و غیر انسانی با زنان میباشد که وحشت را حاکم ساخته اند. شرم آورتر و نارواتر از همه چیزها تبادله غیر انسانی یک دختر جوان افغان با سگ در علاقه داری «علی آباد» ولایت «کندز»، جدا ساختن سر دوشیزه «صوفیه» از تن اش در زیر خیمهء در ولایت «هرات» و خودسوزی تعداد از زنان میباشد که به دلیل محروم بودن از حقوقی انسانی شان و صدها ظلم و ناروایی دیگر بر آنها که نیمی از پیکر جامعه را تشکیل میدهد روا میدارند نمونه های بارزی از نقض حقوق انسانی زنان در کشور ما میباشد. متاسفانه که نه گوش شنوای است که بشنود و نه چشم بینای که ببیند. از هزارها ظلم، ستم و شکنجه بر زنان کشور فقط بصورت محدود در رسانه ها و وسایل اطلاعات جمعی کشور و جهان انعکاس داده میشود آن هم به خاطر اینکه زیر بار و انگشت انتقاد قرار نگیرند، زیرا اداره امور بدست اربابان قدرت، سرمایه و زورگویان تندرو مذهبی که دو زن را یک مرد به حساب میاورند و خوانین که منافع طبقاتی شان در تضاد با آزادی زن است قرار دارد.
با وجود این همه زورگویی ها، بی عدالتی ها و نارواییها زنان قهرمان افغان آرام نگرفته بخاطر دفاع از حقوق و آزادی های اجتماعی شان و به خاطر تحقق عدالت اجتماعی در جامعه درفش مبارزه را بلندتر در اهتزاز درآورده در میان نیروهای تاریک اندیش قرون وسطایی سر بلند کرده فریاد عدالتخواهی را بگوش جهانیان رسانیده و بی باکانه خواهان محاکمه آنان میشوند.
خواهران گرامی !
هشتم مارچ روز همبستگی جهانی زنان را به همه زنان و بخصوص خواهران و مادران ستمدیده و داغدیده افغان که در داخل کشور با تمام مشکلات روبرو بوده و دست و پنجه نرم میکنند از صمیم قلب تبریک عرض میدارم موفقیتهای بیشتر زنان ستمدیده کشورم را در امر تاًمین عدالت واقعی اجتماعی آرزو دارم.
کامگار باشید،
گنج علی عبدالله