ا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مورخ ۱۵قوس۱٣٨۵ خورشيدی« ۶ دسمبر۲۰۰۶ »

 

 

وقتی خبر فوتِ عزیزِ از دست رفته " محمود بریالی " را شنیدم بسیار متاسف شدم به مانندِ همیشه بعد از مرگِ عزیزی به یادِ، یادبود او افتادم که افغانستان بزرگ مردی را که در فضل، کمال، فتوت، شجاعت، رادمردی، و فهم امورِ بین المللی، الگویی برجستۀ بود بتاریخ  سه شنبه ۵ دسمبرسال ۲۰۰۶ از دست داد ، بی مناسبت نخواهد بود تا تسلیت بگویم حادثه ی غمبار را به خانواده ی ایشان و همه عزیزانی که زنده یاد " محمود بریالی " را از نزدیک می شناختند وبا نام شان آشنایی داشتند، حقیقتا نبوداین گوهر نایاب سیاسی خود ضایعه بزرگی است برای مردم ما.

   عزیزانم وقتی در نگاه گذشته و متکی به قله ‏های رفیع انسان دوستی و شجاعت و وفا، دوست از دست رفته وهمکار نزدیک وارسته مردی بزرگ و بی ‏بدیل را می بینم به نام زنده یاد " محمود بریالی" فرزند مرحوم حسین خان که من خود از، رهنمود هایش در شعبۀ امور بین المللی در عرصۀ کارِ روتین فیض برداشته ام ، و یادم میاید كه تا چندي پيش در كنارِ خانواده و همرزمانش بود و ما مانند هميشه چشم خود را بر روي حضورِ دوباره شان در عرصه سیاست و وحدت و نیز رنجهای که بخاطرِ زحمتکشان کشور متقبل شده بودند بسته بوديم اسطوره‌اي كه با مرگش عظمت اسطوره‌یی ‌اش را كامل كرد، زیرا ایشان را در اخلاص و استقامت و پایمردی، نمونه یافتم وگهریاب.

    اذهان میدارم که منحیث همکارِ نزدیک به ایشان بار دیگر شهادت میدهم که در هر خصلتِ نیک و صفتِ ارزشمندی، که کرامت یک انسان به آن بسته است، سرمشق بود، ما پیوسته مبارزۀ اصولی و حقجویی و باطل ستیزی و جانبازی را در راه انسان دوستی از ایشان، و مکتبی که موصوف در آن یکی از فعالین کنگرۀ مؤسس بود آموخته ایم و نسل امروز هرچه می اندیشند مربوط به خودش ولی باور دارم که کار و زحمات و جانفاشانی موصوف را نسل های آینده نه یکبار بل به تکرار از آن یاد آور خواهند شد.

   اینک، گرچه از صحنه‏ های آن همه ایثار و وفا که نه تنها در حق خانواده و مخصوصآ خانمش محترمه (جمیله جان ناهید ) که ا زا ثرِ راکت های کور مخالفین بدنه اش تا امروز فلج است مانندِ یارِ صدیق و پرستارعزیز در این عرصه خدمت صادقانه انجام داد ، بلکه موفق شد تا آن عصرِ جنگ سرد را در آینه‏ ای عینیت و واقعیت پیش چشم دوستان و همرزمان خویش قرار دهد، و حیات و جان همرزمانش را از خطر واقعی و بلقوۀ داخلی و جهانی نجات دهد، تاریخ چون روز روشن از کرامتهای محمود بریالی و یارانش در زمینهء وفا، ادب، ایثار و جانبازی و نجات جان رفقا یاد خواهد کرد ومانند گذشت این سالها، و سالهای  دیگربه حقانیت راهش شاهد خواهیم بود، حیف ام به یاوه سرایان و نمک ناشناس این خوان که از نام ایشان استفاده بردند و در روزِ دشوار ایشان را نه تنها در دشواری گذاشتند بلکه توطئه عظیمی را علیه ایشان بر پا کردند، و اینبارعاشورای را از دامان قدرتمندان جهانی سازمان دادند، اما بودند و هستند افرادی که فداکاری وجانبازی ایشان را فراموش نکردند و بخاطر نبود چوکی و قدرت دولتی توطئه براه نه انداختند.

   آرام گیر زنده یاد رفیق بریالی امروز نه سوگ تو بلکه روز پر شکوه ، والهام بخش و پُر حماسه ای تو است،  زیرا زمان با نبض قهرمان و حماسه آفرین تو تپید و مکتبی شد ، که فارغ التحصیلان آن، در رشتۀ انسان دوستی، اخلاص، تعهد و صلح و عدالت، سند خواهند گرفت وخواهند گفت بعد از رفیق ببرک کارمل ، محمود بریالی از زبده ‏ترین معرفت آموختگان آن دانشگاه بود.

در اخیر در گذشت جانسوز اين یکی از روشنفکران دوران تشکیل احزاب سیاسی چپ در افغانستان و مبارز دلیر، و انقلابی مردمی،  را بار دیگرتجدید نموده به خانواده ايشان و رفقای همرزم شان تسليت عرض مي نماييم.

 

بادرود های فراوان

 

 

 

سراج

2006-12-06