ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎنی ﺯﻥ ﺭا ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺎﻥ جهان ﺗﺒﺮﻳﻚ ﻣﻴﮕﻮییم

پنجشنبه، ۸ مارچ ۲۰۱۸

(عارفه ایماق و رحمت ایماق)

"اشغال نظامی افغانستان به بهانۀ "دفاع از حقوق زنان" توسط ایالات متحده امریکا، صورت گرفت، ۱۷ سال از آن می گذرد، مگر زنان افغانستان بیش از هر سال دیگر قتل عام شده و در زیر شلاق گروه های جهادی، و تطبیق قوانین "شرعیه" از هر دو جانب، هم دولت دست نشانده، و مخالفین آن که در ماهیت دارای یک ایدئولوژی هستند، دست و پا میزنند."

"زنان افغانستان صرفاً تحت یک نظام ملی، دموکراتیک - سیکولار غیر مذهبی میتوانند، به حقوق حقه شان نایل آمده و از زیر ستم این گروه های تکفیری نجات یابد، و این یگانه راه برای نجات ملت ما، بخصوص زنان از زیر ساتور این قطاع الطریقان می باشد."

ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎنی همبستگی ﺯنان ﺭا ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ، ﺑﺨﺼﻮﺹﺯﻧﺎﻥ داغدیده، و در ماتم نشسته ﻛﺸﻮﺭﻣﺎﻥ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺗﺒﺮﻳﻚ ﻣﻴﮕﻮﻳﻢ.
مگر زنان افغانستان در سوگ جنایت عظیم بشری در قرن ۲۱، که بر علیه شان صورت میگیرد و ادامه دارد، نشسته اند.

این تبریک گفتن برای زنان افغانستان به معنای جشن گرفتن این روز نیست، بلکه مرور بر تاریخ مبارزاتی زنان، مرور مختصری بر رنجهای بیکران زنان افغانستان و جهان و رساندن صدای ایشان، نمونه مثال دشمنی نظام سرمایه داری، امپریالیسم، و گروههای مذهبی بنیاد گرای جهادی پیاده نظام آن، به سمع هموطنان و همزبانان ما می باشد.

خواهران، و هموطنان عزیز! معذرت میخواهم که ما به گونه دیگری، در عوض تجلیل از این روز تاریخی، در مورد، اندوه و غم، و رنج های بیکران زنان افغانستان صحبت می کنیم.

زنان افغانستان در برهه از تاریخ کشورما داشت مقدرات شان را بدست خویش گرفته، و بتدریج به عدالت اجتماعی وحقوق مساوی با مردان دست یابد، مگر امپریالیسم جهانی در راس امپریالیسم امریکا با قصاوت تاریخی ای که علیه زنان، از جمله زنان کشور ما داشت و دارد، با جنگ اعلام ناشده، تا اشغال مستقیم آن، آن روز های شان را به خاک یکسان نمود.

مردم افغانستان، بخصوص زنان این کشور، قربانی، آنچه که به حسن تعبیر: "سیاست خارجی بر تری طلبانه امریکا" نامیده میشود، شده اند.

ابطال و فسخ حقوق زنان در افغانستان نتیجه مستقیم دستور کار نظامی و استخباراتی واشنگتن است که از مدت ها قبل قصد داشت تا افغانستان را به یک دولت "اسلامی - ایدئولوژیک" ﺩﺳﺖﻧﺸﺎﻧﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ تبدیل کند، می باشد.

غرب، تحت رهبری واشنگتن، به هدف سرکوب دموکراسی واقعی و جلوگیری از رهائی زنان کشور ما، از دهه های ۷۰ میلادی نیروهای تکفیری جهادی، همان نسل اول داعش را، به هدف رسیدن "خواب رویائی" شان در افغانستان، به حیث یک منطقه فوق العاده استراتیژیک، سرمایه گذاری کرده، آنها را تمویل، تسلیح و در نهایت در سال ۱۹۹۲ میلادی، بعد از تاج پوشی توسط رهبران نظامی پاکستان و وهابی های عربستان سعودی، به نیابت امپریالیسم امریکا و انگلیس به قدرت نصب کردند.

به دنبال آن، امریکا و انگلیس در سال ۱۹۹۶، پروژۀ طالبان را با کمک عربستان سعودی و پاکستان به ثمر رسانیده و آنها را به قدرت رسانیدند.

هدف امپریالیسم امریکا برای به قدرت رسانیدن طالبان عملی نمودن برنامۀ از قبل مهندسی شدۀ واشنگتن، به همکاری نزدیک آی - اس - آی، و وهابی های عربستان سعودی، در خشونت و تخطی شدید تر و وحشیانه تری از گروه های جهادی تکفیری مرحله اول، و به قدرت رسانیدن این قاتلان و قطاع الطریقان، بر علیه زنان کشور ما بود، تا از آن طریق بهانۀ مداخلۀ ”بشر دوستانه“ را به هدف اشغال کشور ما افغانستان، بدست آورند.

ناتو، به رهبری ایالات متحده امریکا، در ۷ اکتوبر ۲۰۰۱ م با تخطی از تمام کنوانسیون های بین المللی، و بدون توافق فیصله شورای امنیت ملل متحد، افغانستان را اشغال کرد و از آن زمان تا اکنون حدود ۱۷ سال سپری میشود.

اشغال نظامی افغانستان به بهانۀ "دفاع از حقوق زنان" هم صورت گرفت.

آیا وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی زنان در بند کشور ما تا اکنون تغییر مثبت کرده است؟

من اینجا بصورت مختصر، گزارش "عفو بین الملل" در سال ۲۰۱۶ / ۲۰۱۷، و ۲۰۱۷ /۲۰۱۶ را در مورد افغانستان، در امور زنان را برای شما نقل میکنم، میدانند که اکنون، ملل متحد، یعنی در حقیقت بلند گوی قصر سفید، و منافع سرمایه داری جهانی، و وسیله توجیه جنگ های جهانی آن است.

گزارش ۲۰۱۷/۲۰۱۸ سازمان عفو بین المللی در مورد افغانستان و زنان آن کشور:

"اهالی غیر نظامی در افغانستان بصورت گسترده در نتیجه نقض حقوق بشر رنج می برند. خشونت های ناشی از جنگ سبب مرگ، مجروح، و مهاجرت و نقل مکانها در آن کشور شده است. تلفات غیر نظامیان، همچنان بالا بوده و ادامه دارد. اکثریت تلفات، کشته شده گان و مجروحین از طرف گروه های مسلح مخالف يا، و بخش کوچک قابل ملاحظه توسط نیرو های طرفدار دولت تلف شده اند.

در سال ۲۰۱۷ به تعداد ۳۵۹ زن کشته، و ۸۶۵ تن دیگر زخمی شده اند.

تعداد بیجا شده گان داخلی به بیش از ۲ میلیون افزایش یافته.

حدود ۲،۶ میلیون پناهنده افغان در خارج از کشور زنده گی دارند.

خشونت بر مبنای جنسیت، علیه زنان، و دختران از طرف بازیگران دولتی و غیر دولتی، همچنان ادامه دارد. مدافعان حقوق بشر، از هرود جانب، مخالفین دولت، و نیرو های دولتی مورد تهدید، قرار گرفته است.

تطبیق قوانین "شرعیه" و مجازات در محضر عام از جانب گروه های مسلح گزارش شده است.

روزنامه نگاران با سانسور وتهدید مواجه شده اند.

صدور احکام اعدامها ادامه دارد (مگر جرم ۱۵ تن از متهمین قتل فرخنده که ایشان وحشیانه سنگسار و به آتش کشانیده شد، که گفته میشود مربوط به جهادی های بر سر قدرت بودند کاهش، و عده ای ایشان رها شدند – از این قلم).

خشونت علیه زنان و دوشیزه گان:

بر مبنای گزارش وزارت امور زنان افغانستان، خشونت علیه زنان، بخصوص در مناطق تحت کنترول طالبان، بر مبنای تبعیض جنسیتی، افزایش یافته است.

بر مبنای گزارش کمیسیون مستقل سازمان حقوق بشر، در نیمه اول سال ۲۰۱۷، به تعداد خشونت علیه زنان، شامل، لت و کوب، قتلها، و تیزاب پاشی بالای زنان، در سراسر افغانستان افزایش یافته است.

در عقب پرده، قصوری از باز پرس از این تخلفات انجام، و مجرمین معاف می شوند. (دولت مزدور قوانین به اصطلاح کشور را قوانین مدنی میدانند، این اوراق زرد تهیه شده صرفاً روی کاغذ نظریات غربی ها بصورت دروغین، و برای فریب است، حال آنکه قدرت حاکمه در کشور در دست جهادیهای طالب، جمعیت اسلامی، سیاف وهابی، محقق، . . و دیگران می باشد، که همه ایشان طرفدار تطبیق قوانین شرعیه می باشند- از این قلم).

قضایای خشونت بر علیه زنان اکثراً بیدون گزارش و بازخواست باقی مانده، داد رسی از آنرا نا دیده می گیرند.

در گزارش عفو بین الملل، تجاوز بالای اطفال توسط نیروهای سرحدی، و بعداً قتل آن با فیر مرمی نیز ارایه شده است.

آواره ها و مهاجرت در داخل کشور:

در سال ۲۰۱۷، بیش از ۲،۶ میلیون پناهنده افغان، در بیش از ۷۰ کشور جهان آواره و زنده گی دارند. در حدود %۹۵ در صد این آواره گان در کشور های پاکستان و ایران زنده گی می کنند، جایی که این آواره گان به تبعیض، حملات و تجاوزات نژادی، عدم دسترسی به حد اقل امکانات ایمنی، و خطر اخراج جمعی مواجه هستند.(من نفرت و انزجار بی پا یان خودم را در برابر دولت های اسلامی مداخله گر و حامی تروریست، پاکستان و جمهوری اسلامی ایران می فرستم. من خودم به خوبی شاهد تاریخی آن هستم، که چطور ایران و پاکستان در تربیت جهادیهای تروریست، شیعه و سنی و سلفی نقش داشتند، و تا هنوز به این نقش ویرانگر شان برای قتل عام ملت ما، در تبانی با امپریالیسم جمعی در راس امپریالیسم امریکا ادامه میدهند – از این قلم).

خشونت علیه زنان و دختران ۲۰۱۶/۲۰۱۷:

ادارات قضایی افغانستان میگوید که در هشت ماه اول سال ۲۰۱۶، بیش از ۳۷۰۰ قضیه خشونت علیه زنان و دختران صورت گرفته است. ادارات مستقل کمیسیون حقوق بشر تعداد این قضایای خشونت علیه زنان را در شش ماه اول سال، هزاران تن، شامل خشونت های از قبیل: لت و کوب، قتل، و حملات تیزاب پاشی گزارش می کنند.

در یک گزارش کمیسیون مستقل دیده بان حقوق بشر، زنان زندانی که به اتهام، و جرم داشتن روابط نا مشروع از لحاظ قوانین مذهبی شرعی زندانی میشوند، برای "باکره" بودن شان از طریق ادارات دولتی مربوط، آزمایش میشوند، که این خود یک جنایت شنیع، و تخلف از قوانین حقوق بشر، و در حقیقت تطبیق قوانین "شرعیه اسلامی" در تحت رژیم دست نشانده است که ادعای دموکراسی و داشتن قوانین مدنی را دارد.

در ماه جنوری یک مرد بینی خانم ۲۲ ساله خویش را در فراه برید، که این قضیه در سراسر افغانستان محکوم شده و حتی طالبان آنرا محکوم کرد.

در ماه جولای یک دختر باردار ۱۴ ساله، از طرف شوهر و والدین شوهرش به اتهام داشتن روابط با پسر کاکای دختر جوان، به آتش کشیده شد که بعد از پنج روز در شفاخانه درگذشت.

گروه های مسلح زنان را که در خدمات اجتماعی سهم می گیرند، از جمله آنهایی که به حیث پلیس ایفای وظیفه می کنند، تهدید و مورد هدف قرار میدهند. گروه های مسلح، آزادی زنان از جمله: دسترسی آنها به آموزش و پرورش، خدمات بهداشتی، و درمان را محدود می کنند "

درمورد آواره گان و پناهنده گان، عفو بین الملل چنین می گوید:

پناهنده گان و آواره گان داخلی:

"با توجه به گزارش کمیشنری عالی ملل متحد برای پناهنده گان، و نماینده گی ملل برای مهاجرین، حدود ۲،۶ میلیون پناهنده افغان، در بیش از ۷۰ کشور جهان زنده گی دارند، و ایشان از نظر جمعیت بیشترین نفوذ مهاجرین را تشکیل داده، در جای دوم در سطح جهانی قرار دارند. و تنها ۹۵ در صد ایشان در کشورهای پاکستان و ایران، جایی که این افغان ها در معرض تبعیض، و حملات نژاد پرستانه قرار داشته و از دسترسی به حقوق ابتدایی شان محروم می باشند."

هموطنان، این گزارش مبسوط است که در آن از نظر من بسیار محافظه کارانه و محتاطانه نوشته شده بدون آنکه نیروی های اشغالگر و دولت دست نشانده را مسئول همه این بدبختی ها بدانند، که همین لحظه این گزارش را تهیه میکنم، اشک در چشمانم، و قلبم بدرد می آید.

مگر، من این بربریت علیه ملت و بخصوص زنان و دوشیزه گان جوان، حتی دختر بچه ها را در تحت سلطه جمهوری اسلامی سلفی ها در افغانستان چنین بیان میدارم:

تجاوز جنسی، زنده در شعله های آتش سوختاندن، بریدن گوش و بینی، سینه هایی آنها به شیوۀ حکومت نوع سلفی- وهابی، ازدواج های اجباری، تجاوز بالای اطفال، سنگسار نمودن و زنده به گور نمودن دوشیزه های جوان، فقر مطلق زنان کشور، اعتیاد به مواد مخدر بیش از ۵ میلیون شهروند کشور ما، که در جمله بخش قابل ملاحظۀ آنرا زنان، جوانان، حتی اطفال تشکیل می د هند، نتیجۀ این تجاوز، و حمایت از گروه های جهادی و در حقیقت همان طالبان است، که به بهانۀ مبارزه با آن ناتو به رهبری امریکا کشور ما را اشغال کرد.

مسخره و مضحک است که این را باور کنیم که تمام نیروهای طالب و داعش علیه دولت دست نشانده امریکا در افغانستان هستند. بخش اصلی این نیرو های تکفیری حسب برنامه هژمونیستی امریکا در منطقه، وقتاً فوقتاً، از یک منطقه افغانستان و به مناطق دیگر جابجا، و او ضاع کشو را بحرانی نگه میدارند، تا در موقع مساعد تنش های قدرتهای دیگری جهانی مانند فدراسیون روسیه، و چین نیروهای بیشتری از تروریستان را بمثابه وسیله تهدیدی علیه آنها استفاده ببرند.

تاجکستان، و دیگر کشور های حوزه کسپین، و ایالت خود مختار (سنکیانک)، و شوراندن تروریست (یوغوری) تربیت شده در سوریه که تعداد آنها به چند هزار میرسد، و جابجایی آنها در سرحدات چین است.

قریب به هفتاد سال است که امپریالیسم جهانی، بعد از پاکستان، استراتیژی ایجاد دولت های ایدئولوژیک بر مبنای اسلام بنیاد گرا که دشمن خونین آزادی، استقلال، و عدالت اجتماعی، از همه مهمتر برابری زنان، از لحاظ حقوق انسانی و بشری با مردان هست، می باشد. از همین رو در افغانستان با وجود همه جنایات که تکفیری های بر سرقدرت، حاشیه آن و بصورت پنهانی در قدرت دست نشانده شریک هستند، در جهت حفظ و پایداری آنها بوده، و سردسته های این گروه های اسلامی، که خواهان، امارت، امارت اسلامی، و حکومت اسلامی هستند، می باشد.

زنان افغانستان صرفاً تحت یک نظام ملی، دموکراتیک - سیکولار غیر مذهبی میتوانند، به حقوق حقه شان نایل آمده و از زیر ستم این گروه های تکفیری نجات یابد، و این یگانه راه برای نجات ملت ما، بخصوص زنان از زیر ساتور این قطاع الطریقان می باشد.

زنان کشور عزیز ما! ما خواهران، و برادران شما، در مبارزه برحق شما زنان کشورم که میراث برحق فرزندان افغانستان، هستید در کنار شما ایستاده و تا پای جان برای اعاده حقوق برابر شما با مردان میرزمیم.

زنده باد روز جهانی زن!

زنده باد زنان افغانستان!

زنده باد داعیه برحق زنان افغانستان، و برابری حقوق آنها با مردان!

(عارفه ایماق و رحمت ایماق)

https://www.amnesty.org/en/countries/asia-and-the-pacific/afghanistan/report-afghanistan/

https://www.hrw.org/world-report/2017/country-chapters/afghanistan

http://www.refworld.org/docid/58b034294.html

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد