جنگ بی پایان امپریالیسم امریکا در افغانستان

سه شنبه، ۲۲ اگست ۲۰۱۷

اقتباص، ترجمه، و تبصره: رحمت ایماق

در تصویر بالا، طبعیت زیبا، و چهره نا هموار کشور بلا کشیده، و اشغال شدۀ ما افغانستان را مشاهده می نمایید.

کریدت فوتو: از (انا. ام)، لا پروگرسیف

(LA Progressive)

تجاوز های ایالات متحدۀ امریکا بصورت جنگ های نیابتی و مداخله های مستقیم نظامی، ادامه سیاست های فاشیستی برازنده به هدف برتری طلبی و سلطه کامل بر جهان بوده که بعد از جنگ جهانی دوم جهانی تا اکنون دنبال شده، و در امور بیش از ۵۳ کشور مداخله نموده، و تعداد زیادی از کشور ها از جمله افغانستان را که به میل سیاست های تجاوز کارانه آن نبوده، بر انداخته و در عوض حاکمیت های دیکتاتوری ضد مردمی، و در کشور ما نیرو های نامنهاد جهادی که دست شان در خون ملت ما آغشته است بر سر قدرت رسانیده، و با تمام امکانات برای بقای آنها دست اندر کار است.

تجاوز به افغانستان مسئله جدید نیست. امپریالیسم امریکا از قریب به چهار دهه است که تجاوزهای خویش را از طریق ایجاد، تربیت، تسلیح نیروهای بنیاد گرا اسلامی، تجاوزهای نیابتی، و مستقیم بر علیه کشور و ملت ما نموده و تا اکنون ادامه داده است.

اکنون من چکیده ی رسانه های امریکایی و غربی را پیرامون اعلام پیاده نمودن نیروهای بیشتر امریکایی و دیگر کشور های متحد تجاوز گر آن، به آگاهی هموطنان، رفقا و دوستان می رسانم.

ایالات متحدۀ امریکا در نظر دارد تا تعداد نیروهای نظامی اشغالگر خویش را در افغانستان افزایش دهد:

بعد از بررسی های گسترده ناتو از بریتانیا نیز تقاضا نموده تا نیرو های بیشتری به افغانستان بفرستد، و این در حالیست که انگلستان ۵۰۰ تن نیروی نظامی در افغانستن دارد.

منابع رسمی امریکایی که نخواسته نامش افشا گردد، گفته که قرار است امریکا تا ۵۰۰۰ نیروی پیاده نظام، که شامل نیرو های ویژه آن کشور نیز میگردد به افغانستان اعزام نماید.

هدف چنین اقدام را شکست گویا "بن بست" نظامی که دولت دست نشانده به آن مواجه است، عنوان نموده است.

ترزا ولان (Theresa Whelan) یک مقام سیاست گذار پنتاگون، حین گزارش دهی در سنای امریکا گفته که: "قرار است دونالد ترامپ روش جدید نظامی را در قبال جنگ اتخاذ نماید."

"ارتش امریکا می خواهد به تعداد ۳۰۰۰ – تا ۵۰۰۰ نیروی اضافی به افغانستان بفرستد، و رئیس جمهور در آستانه اتخاذ تصمیم گیری در قبال آن است – و این تصمیم به صورت آنی در رسانه ها انعکاس یافته که این شیوه معمول کار واشنگتن است."

"آنها دقیقاً آن چیزی را انجام میدهند، که قبلا در زمان رئیس جمهور پیشین اوبا ما انجام شده بود."

(Matthew Glanville) ماتیو گلان ویل، مشاور پیشین امریکا در افغانستان، و عراق می گوید: "افزایش نیرو بدون یک تعهد قوی در قبال مبارزه با "طالبان"، و مجبور ساختن آنها برای حاضر شدن بالای میز مذاکره، چندان موثریت نخواهد داشت."

در حال حاضر ایالات متحده امریکا به تعداد ۸۴۰۰ سرباز در افغانستان دارد، و ۵۰۰۰ نیروی دیگری از اعضای پیمان ناتو در آن کشور مستقر می باشد.

در ماه فبروری ۲۰۱۷، جنرال (جان نیکول سن)، قوماندان قوای امریکایی و ناتو در افغانستان، به کنگره امریکا گفته بود که برای شکستاندن آنچه که او "بن بست" در افغانستان خواند، ضرورت چند هزار نیروی اضافی جدید نظامی را مطالبه نموده بود.

گزارشها می گوید که در زمان قبل، ایالات متحده امریکا تا یکصد هزار (۱۰۰۰۰۰) نیروی نظامی در افغانستان داشته است.

مقاله منتشره به قلم (جی ویلیم اشتور) در سایت خبری (LA Progressive)، به نقل از ژورنال (فورین پالیسی) نشریه (شورای روابط خارجی امریکا) بتاریخ: ۲ ماه می ۲۰۱۷ می نویسد:

"اخبار این هفته میرساند که به تازه گی ۳۰۰ تفنگ دار جدید دریایی به هلمند اعزام گردیده، بخاطر بیاورید، که در سالهای ۲۰۰۹ -۲۰۱۰، به صورت تخمینی ۲۰۰۰۰ تفنگ داران دریایی را به آن منطقه به هدف مبارزه بر علیه "طالبان" مستقر ساخته شده بود، و بعد از ۱۶ سال ایالات متحده امریکا باز در همان نقطه قرار دارد."

بر مبنای گزارش (Foreign Policy) :"بعد از ۱۶ سال حضور نظامی امریکا در افغانستان، "طالبان" ۴۰ در صد مناطق را در کنترول داشته و یا در ستیزه و جنگ هستند."

در همین حال (فورن پالیسی) به استناد از گزارش: سر مفتش خاص باز سازی افغانستان، تذکر میدهد که در ماههای جنوری و فبروری همین سال به تعداد ۸۰۰ تن از افراد اردوی افغانستان تلف شده که این رقم در ماه های زمستان بالا بوده است.

با توجه به گزارش مجله سیاست خارجی، نیروهای امریکایی ارتش افغانستان را در مواقع تسخیر منطقه شان توسط "طالبان" کمک و آنها را نجات داده، مگر جت های امریکایی دوباره آن مراکز را بمباران، و ساختمان ها را با تجهیزات آن ویران می نمایند، و این بدان معنی است که مراکز ولسوالی ها با تمام منابع آن عملاً نابود میگردد. و بعداً ساختمان دیگری ایجاد، و آنرا "نجات" میدهند.

در مورد نابودی چیزها برای "نجات" قبلاً هم شنیده بودیم؟ در جنگ ویتنام، تجارب تفنگ دار دریایی امریکایی (O’Connell’) که نامبرده اخیراً کتابی را تحت عنوان: "آخرین جنگ طولانی ما: از دست دادن قلب ها و اذهان مردم افغانستان"، که در آن جنگ ویتنام را: یک گام به جلو و دو گام به عقب را، مثال میزند. و آنرا ماهیت و خصلت جنگ در افغانستان می خواند.

در جای دیگر همین مقاله که به قلم، (اشتور) تحت عنوان: جنگ بی پایان امریکا در افغانستان تحریر یافته، پرسشی را چنین مطرح می نماید:

"افغانستان برای امریکایی ها چه معنی دارد؟ فرصت برای سود، و بهره برداری برای پیمان کاران است. (در افغانستان تعداد عظیمی از پیمان کاران نظامی، امنیتی . . . امریکایی و اعضای ناتو وجود دارند که تعداد پرسنل ایشان به دهها هزار تن میرسد، که در حقیقت عده ی زیادی از آنها نیروهای نظامی، و امنیتی غیر متعارف هستند – برگرداننده).

و این یک فرصت برای آزمایش تئوری، برای کسب امتیاز (دکوراسیون) و یا نمایش برای ار تقای بسیاری از سربازان و افسران است. (عملاً کشور ما میدان آزمایشات نظامی و تثبیت کارآیی و تقویت تجربه نظامی بیشتر نیروهای اشغال گر در کشور ما افغانستان است – برگرداننده).

به سختی میتوان باور نمود که این نیرو ها در همکاری نزدیک با مردم افغانستان برای بیرونرفت از این منجلاب طولانی داشته باشد."

تبصرۀ مختصر و کوتاه این قلم:

رفقا، دوستان، هم زبانان! این مختصر دیگر از زبان ما نیست که کسی ادعا نماید که ما گویا ضد غرب هستیم، ما به هیچ وجه ضد ملت امریکا، که اکثریت ایشان طبقه کارگر، و صد ها ملیون ایشان در فقر نشانده شده، نیستیم، بلکه ما با ایشان همدردی داریم، نه تنها به امریکایی ها، بلکه به تمام طبقه کارگر و زحمتکشان دیگر کشور های غربی و جهان، یکجا بر علیه سلطه فاشیستی نظام سرمایه داری مبارزه می نماییم.

امریکا و متحدان او به هیچ وجه خواهان مبارزه قاطع برای نابودی تروریستان "طالب"، "داعش"، "مجاهد" و سایر تکفیری ها برای پایان دادن به بحران و جنگ در افغانستان نمی باشد، بلکه خواهان ادامه بحران در افغانستان، بحرانی که تحت کنترول شان باشد، و موجودیت نیرو های تکفیری تروریست در آن منطقه فوق العاده استراتژیک، و در عین حال بقای دولت دست نشانده که دلیلی برای حضور نظامی شان در منطقه، پایگاه نظامی آن در افغانستان، برای یک جنگ طولانی به هدف سلطه کامل بر جهان و از طریق آن به چالش گرفتن، و تسلیمی رقبای عمده خویش است.

نه غرب در پی اعمار افغانستان است، و نی این دولت دست نشانده قابل اصلاح است. امریکا و متحدین غربی ناتوی آن در یک برنامه جنگ طولانی مدت، در منطقه، بشمول افغانستان و خواهان ایجاد شرق میانه بزرگ، با تغییر نقشه جغرافیایی منطقه است.

خارجی ها به هیچ وجه بدیلی برای رهایی کشور ما ازین جنگ ویرانگر، که امپریالیسم امریکا و شرکای ناتوی آن، آنرا مهندسی نموده، نیست. ایجاد یک دولت ملی، در آنسوی سلطه امپریالیسم میتواند کشور ما را نجات بدهد.

اقتباص، ترجمه، و تبصره: رحمت ایماق.

از قلم همین نویسنده:

- استراتیژی جدید دونالد ترامپ، فرو بردن عمیق پاشنه های خونین اشغالگران در افغانستان

- خصوصی سازی جنگها و تجاوزات

- برنامه نظامی برای اشغال مجدد و دوامدار افغانستان

- در گرامی داشت از ۹۸-مین سالروز استرداد استقلال افغانستان

- چرا چین و روسیه به تحریم های جدید علیه کوریای شمالی موافقت نمود

- به یاد بود ۷۲-مین سالروز قربانیان جنایت امپریالیسم امریکا در هیروشیما و ناگاساکی جاپان

- امپراتوری رو به افول امریکا جنگ را در افغانستان باخته است

- انتخابات در ونزوئلا و (دموکراسی مشارکتی) در آن کشور

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد