سالی که گذشت

سید داوود مصباح

‏یکشنبه‏، ۱۴‏ جنوری‏ ۲۰۱۸

سالی که گذشت

سال ۲۰۱۷م یکی از سالهای نبرد طبقاتی جهانی بین ۹۹ درصدی های خلق ها و یک درصدی سرمایه داری و دولت های آن بود. در این نبرد آشکار و پنهان، یک طرف توده های مردم با دست خالی و با سلاح منطق و دانش، اندیشه های بشر دوستانه، صلح و دموکراسی خواه، مدافع حقوق بشری و زیست باهمی و مدافع محیط زیست، ساختار جوامع آزاد، آرام، مترقی، مردم سالار، و جانب دیگر، سرمایه داری جهانی با اندیشه ثروت بیشتر و تصرف منابع مادی و معدنی و بازار و سود بیشتر با دولت و ارتش و ساختارهای نظامی عظیم با آخرین تکنولوژی پیشرفته کشتار جمعی با پیچیده ترین ترفند های تاکتیکی و استراتیژیک و با بزرگترین و مجهز ترین رسانه های اطلاعات جمعی و تبلیغاتی و میدیای جهانی برای تصرف و در اختیار داشتن تمام منابع کشورهای جهان فعال و مسلحانه حضور دارند. اندیشه اضافه خواهی و غارت گری «اموسام» امپریالیسم جهان خوار امریکا و شرکای جهانی آن، با ترفند ها و تبلیغات رسانه ای و میدیا اذهان توده های میلیونی را مخدوش و منحرف می سازند و توده های مردم را از جهانبینی طبقه کارگر دور می سازند و آنان را بجای آب به سراب سوق می دهند. دومین مشکل که ۹۹ درصدی ها را از اهداف اساسی شان دور می سازند، ترفند های بسیار دقیق و طرح های پیچیده ای سازمان ها و کانون های اطلاعاتی و جاسوسی کشورهای سرمایه داری و امپریالیستی امریکا و جهان است. با آن هم در سالی که گذشت جنبش های عظیم کارگری و انقلابی و توده ای در جهان قوت گرفت و دست آورهای زیادی داشت که منجمله به ترتیب از آن نام برده می شود:

*- یکشنبه ۱۹ فبروری ۲۰۱۷م در انتخابات دور نخست ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی در «اکوادور» از نیروهای چپ «لنین مورنو» معاون رئیس جمهور کنونی با کسب ۳۹ درصد آراء از رقیب خود «گیلرمو لاسو» بانکدار سابق پیشی گرفت.

*- تجمع نمایندگان احزاب کمونیست و کارگری جهان در مراسم بزرگداشت کارل مارکس در لندن در آرامگاه مارکس به مناسبت یکصد و سی و چهارمین سالروز درگذشت در مارچ ۲۰۱۷م منجمله نماینده حزب توده ایران اکلیل بزرگی گل روی آرامگاه گذاشت.

*- برگزاری هشتمین کنفرانس حزب های چپ عرب از ۲۴ تا ۲۶ مارچ ۲۰۱۷ در شهر تونس با مشارکت ۱۵ حزب چپ عرب و هشت حزب و سازمان چپ و مترقی به مناسبت پشتیبانی از مبارزه مردم فلسطین به دعوت حزب کمونیست لبنان به میزبانی حزب متحد دموکراتیک میهنی تونس دایر گردید که روی رخدادهای منطقه و جهان بحث و مذاکره کردند.

* - ظهور جرمی کوربین در یک جامعه سرمایه داری در بخش چپ حزب کارگر انگلستان یک روند روبه رشد جنبش کمونیستی را در اروپا نوید می دهد. جرمی کوربین می تواند نقش ارزنده ای در روند تکاملی جنبش های مترقی ایفا کند.

* - همایش همبستگی با ونزوءلا بولواری ضد امپریالیستی و ترقی خواه علیه تهاجم سیاسی و اقتصادی امریکا در می ۲۰۱۷ م و حضور میلیونی مردم در صحنه.

* - برگزاری کنگره حزب کمونیست فرانسه با حضور ۳۰۰ نماینده از احزاب کمونیست شصت کشور جهان که بیسابقه بوده و رویکرد توده ها و جوانان و زنان بسوی یک دنیای بهتر می باشد. چهارم جولای ۲۰۱۶م.

* - برگزاری چهاردهمین کنگره حزب کمونیست افریقای جنوبی از ۱۵ تا ۱۷ جولای ۲۰۱۷ در شهر باکسبورک به اشتراک ۱۸۰۰ نماینده که ۴۸ درصد نمایندگان زنان بودند. در این کنگره از عملکرد و تجاوزات امپریالیسم امریکا در جهان نکوهش بعمل آمد و بر همبستگی احزاب کمونیست و کارگری جهان تاکید صورت گرفت.

* - نشست سران گروه بیست در روز های ۷ و ۸ جولای ۲۰۱۷م در شهر هامبورگ در آلمان با تظاهرات بسیار گسترده و عظیم روبرو شد و این موج عظیم واکنش توده ای علیه سرمایه داری بی سابقه بود.

* - رهبری پایدار انقلابی حزب کمونیست (مارکسیست لنینیست) در ایالت «کرالا» هند. حزب کمونیست کرالا هند حزبی است که بر اساس انتخاب و رای مردم در رهبری حکومت ایالتی در انتخابات سالهای ۱۹۶۷، ۱۹۸۰، ۱۹۸۷، ۱۹۹۶، ۲۰۰۶ و اکنون در ۲۰۱۶ انتخاب شدند. بر اساس رهبری این حزب در ایالت کرالا تحولاتی عظیم رخ داده و معیار سواد ۹۳ درصد و آموزش های عالی به سطح بالا و تساوی زن و مرد و کار و زندگی بهتر از تمام ایالت های هند. در زمینه مقاله ای را در فیسبوکم منتشر کرده بودم که برای خوانش در دسترس است. مقاله دیگر درباره حزب کمونیست کرالای هند در سایت «حزب توده ایران در بخش بین المللی» وجود دارد که عزیزان می توانند آن را مطالعه فرمایند.

* - همایش حزب های کمونیست و چپ آسیای جنوبی در شهر ساحلی کوچی در ایالت کرالا در جنوب غرب هند از ۲۳ تا ۲۴ سپتمبر سال ۲۰۱۷ م برگزار شد. این همایش به مناسبت بزرگداشت صدمین سالگرد انقلاب سوسیالیستی اکتوبر بود.

* - کمون روژاوا در کردستان سوریه در مبارزه مسلحانه علیه داعش ۷ سپتمبر ۲۰۱۷م. اداره این کمون «شورایی» است. کردها، عرب ها و ترک ها همه با هم در این شوراهای مردمی اشتراک دارند. این منطقه با اداره شورایی و دموکراتیک خود را جز دولت سوریه میدانند و جدایی طلب نیستند. این کمونالیسم با چنین تشکیلات منسجم با دسپلین و دموکراتیک آرزومندند که این الگو در سوریه دموکراتیک آینده همه پذیر شود. ادامه این مطلب در فیسبوک نگارنده.

* - برگزاری هفدهمین کنگره حزب کمونیست فدراتیف روسیه با حضور ۳۴۰ نماینده و مهمان در اوایل سال ۲۰۱۷م. قبل از آغاز کار کنگره و در ختم نمایندگان حزب های کمونیستی و کارگری ملاقات ها و مذاکراتی پیرامون روند جهانی جنبش های رهایی بخش کارگری داشتند و تصامیم لازم اتخاذ گردید.

* - فراخوان نوزدهمین همایش بین المللی حزب های کمونیست و کارگری در سینت پیترزبورگ در ۲ تا ۳ نوامبر ۲۰۱۷ به اشتراک ۱۰۳ حزب کمونیست و کارگری از ۷۷ کشور جهان. که در این همایش روی مسایل جهانی و جنبش های کمونیستی و کارگری صحبت و تدابیر اتخاذ گردید.

* - نشست حزب های کمونیست و کارگری کشورهای حوزه های مدیترانه، خلیج فارس و منطقه خاورمیانه با حضور ۱۴ حزب کارگری در آتن مرکز یونان در نوامبر ۲۰۱۷ م صورت گرفت که بحث ها روی مسایل اساسی جنبش های کارگری و سوسیالیستی متمرکز گردید.

* - نوزدهمین کنگره حزب کمونیست چین – دگرگون سازی کشور از ۱۸ تا ۲۴ اکتوبر ۲۰۱۷ در پکن برگزار شد با این شعار ها: «به آرمان نخستین خود پایبند بمانیم و دست یابی به این رسالت را از یاد نبریم. پرچم سوسیالیسم با ویژگی های چینی را بر افراشته نگه داریم. به پیروزی قاطع در ساختن جامعه ای به نسبت مرفه در همه زمینه ها دست یابیم. برای کامیابی سترگ سوسیالیسم با ویژگی های چینی در شرایط نوین کوشش کنیم. با کار خستگی ناپذیر به رویای چینی برای طراوت و شادابی سراسری مردم چین جامه عمل بپوشانیم.»

* - همایش بی سابقه احزاب کمونیست و کارگری جهان به دعوت حزب کمونیست چین در پکن در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۷ م یکی دیگر از گرایش های همبستگی جهانی دنیای کمونیسم کارگری می باشد.

* - برگزاری همایش ها در اروپا و امریکای جنوبی به مناسبت تجلیل از صدمین سال روز انقلاب اکتوبر.

* - بر گزاری جشن ها به مناسبت هفتاد و ششمین سالروز تأسیس حزب توده ایران در کانادا و اروپا و بسا نقاط دیگر. در این جشن ها نمایندگان حزب های کمونیستی و کارگری اشتراک کردند.

* - برگزاری دهمین کنگره حزب کمونیست و کارگری ایران در ۱۱ مارچ ۲۰۱۷ م توسط حمید تقوایی دبیر آن حزب. که علاقمندان می توانند در سایت حزب و از طریق کانال تلویزیون حزب کمونیست و کارگری ایران بشنوند .

* - برگزاری شانزدهمین کنفرانس سازمان فدائیان خلق (اقلیت) که هر دو سال برگزار می شود حکم کنگره را دارد در دسامبر ۲۰۱۷ م. که تفصیل موضوع در سایت سازمان است.

* - پیروزی کمونیست ها در نپال: در انتخابات ۱۶ نوامبر و هفتم دسامبر ۲۰۱۷ کمونیست ها در انتخابات پارلمانی از ۲۷۵ کرسی ۱۷۴ کرسی پارلمان را بدست آورند و در انتخابات ایالتی کمونیست ها از هفت ایالت در شش ایالت بیشترین کرسی های ایالتی را بدست آورند و ائتلاف حزب های چپ و کمونیستی حکومت تشکیل می دهند. در سال جاری در نپال یک دولت ملی دموکراتیک به رهبری حزب های کمونیستی و کارگری را داریم. در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۶ بعد از این که حزب کمونیست مائوئیست به جنگ های پارتیزانی خود خاتمه بخشید و در مزاکره با دولت در مشارکت سیاسی و مبارزه علنی کارگری پرداخت، هفت حزب سیاسی چپ، دست به به همکاری و همسویی بهم دادند و دست به یک ائتلاف پایدار زدند. این ائتلاف بین این هفت حزب چپ و کمونیستی و کارگری می باشد (کنگره نپال، کنگره نپال دموکراتیک، حزب کمونیست نپال مارکسیست لنینیست متحد، حزب کارگران و دهقانان، حزب سدهاوانا نپال، جبهه پیشرو و جبهه خلق نپال و حزب کمونیست مائوئیست نپال) در آن زمان در توافق نامه شان این مواد زیر گنجانیده شده بود و این در زمانی که مداخلات نظامی و غارت گرانه امریکا در نپال که از دهه نود شروع شده بود ادامه داشت. مفاد این توافق نامه بدین قرار بود :

۱- پایان دادن به تبعیض طبقاتی، قومی، زبانی، جنسی، فرهنگی، مذهبی و منطقه ای.

۲- لغو کاست، فراهم آوری مشارکت تمام اقشار جامعه در کار و زندگی مشترک اجتماعی، اقتصادی و سیاسی.

۳- تضمین حق تحصیل، درمان، مسکن و کار و غذا برای همه.

۴- تضمین قانون برای مبارزه با فساد.

۵- تحقق مزایای اجتماعی برای افراد بینوا و کارگران برده.

۶- تحقق حمایت ویژه برای حقوق زنان و کودکان. موادات دیگر از این قبیل که به اثر مداخلات امریکا و سرمایه داری مفاد این توافق نامه با وجود همبستگی و حفظ پایدار ائتلاف چپ و مبارزه در راه تطبیق آن ادامه دارد. نپال به شدت یک جامعه سی میلیونی عقب نگه داشته شده با منابع محدود که آن هم بدست سرمایه داران هندی، پنجاه در صد مردم در زیر خط فقر زندگی و در آمد شان تکافوی زندگی شب و روز شان را نمیکند. و۹۳ درصد مردم بیسواد با مناسبات اجتماعی قرون وسطایی پیاده کردن یک نظام ملی دموکراتیک کار دشواریست. لیکن ائتلاف حزب های چپ و ترقی خواه و همبستگی آنان آموزنده و سازنده است.

در سالی که گذشت جنبش های کمونیستی و کارگری وچپ و مترقی و توده ای در سراسرجهان به یک حرکت نوین بعد از یک وقفه کوتاه پرداختند و تجارب بجامانده از فراز و فرود جنبش های انقلابی کارگری و سقوط ناگهانی اتحادشوروی و زوال عده ای دیگر بار دیگر جنبش های انقلابی به خود آمدند و با استفاده از تجارب گذشته در سکان رهبری جهان نوین سوسیالیستی و کارگری و رهایی بخش قرارگرفتند و سال ۲۰۱۷ بخوبی نشان داد که راه رهایی بشریت جز سوسیالیسم بوده نمی تواند و انقلابیون در سراسر جهان متوسل به سازماندهی و همبستگی انترناسیونال نوین شدند.

اکنون بشریت آگاه به ویژه نسل جوان از خون آشامی ها و تجاوز و اشغال و کشتار جمعی انسان در روی زمین توسط امپریالیسم امریکا و ارتش جنایت کار ناتو بخوبی در یافته اند سال های پایانی سرمایه داری امپریالیستی در جهان فرا رسیده و متوسل شدن به جنگ و کشتار آخرین تلاش مزبوحانه امپریالیسم جهانی می باشد. در انتخابات ریاست جمهوری اخیر امریکا بخوبی نشان داده شد که ۴۵ درصد مردم به ویژه نسل جوان امریکا با شعار سوسیالیستی «سندرز» رای دادند و این نشانی از سطح آگاهی و نتیجه گیری از تسلط سرمایه داری امپریالیستی می باشد. ۱۷ سال اشغال افغانستان توسط امریکا با نیروی تجاوز گر ناتو با همه هیاهو و خط و نشان با آخرین جنگ افزار کشتار جمعی از زمین و هوا نتوانست تا چندصد متری سفارت خود در کابل را امن سازند. این آخرین امکان امپریالیسم خون آشام امریکا و جهان است و امپراتوری امریکا با شدت رو به زوال می باشد. اتاق فکری و استراتیژیست وال استریت و بازوهای اجرایی آن سیا، پنتاگون و کاخ سفید نیز با همه امکانات مافوق تصور با چالش روبرو است و نمیتوانند سرمایه داری امپریالیستی را از بحرانی که دامنگیر اش است بیرون کنند. این کثیف ترین، بد نام ترین و مذبوحانه ترین پالیسی استراتژیک امریکا و ناتو است که توسط پیش مرگهای خود داعش، القاعده و بنیادگر های سلفی میجنگند و این گروهک های پیش مرگ فدائیان امپریالیست ها و صهیونیست ها در برابر مقاومت مردمی قرار گرفته و به حیث مزدوران جنگی امریکا و غرب شناخته شده اند و این ها در بین مردم جا ندارند. جنبش های خود جوش مردمی هر روز یک پی دیگر بر ضد این ساز و برگ های غربی و ترفند های ضد بشری، به پا می خیزند، فقط کافی است که احزاب کارگری و انقلابی رهبری جنبش های مردمی را بدست گیرند .اگر این جنبش های مردمی توسط حزب و سازمانهای انقلابی کارگری رهبری نگردد ارتجاع بر آن سوار و جنبش ها را سرخورده و ناکام می سازند. چنانچه در سالی که گذشت در افغانستان، ایران، عراق و امریکای لاتین دیده و تجربه شد. بطور مثال اگر جنبش های خیابانی ده روزه ایران توسط یک ائتلاف بزرگ نیروهای چپ ایران رهبری می شد بدون تردید به پیروزی دست می یافتند. در شرایط موجود اجتماعی افغانستان و ایران که توده های مردمی به شدت خواستار تغییر و تحول می باشند لازم است که نیروهای چپ با سرعت واکنش نشان دهند و در خارج و تا حد امکان در داخل دست به یک ائتلاف و جبه فراگیر با انتخاب یک مرکز واحد برای راهکار عملی رهبری جنبش های مردمی. اگر نمیتوانند که حکومتی در هجرت تاسس نمایند حد اقل می توانند مجلس موئسسان تشکیل دهند. پخش اعلامیه های جداگانه احزاب و سازمانها ی خارج از کشور به درد جنش های مردمی نمی خورد و دردی را دوا نمیکند.

نتیجه گیری:

در سالی که گذشت بطور نمونه از چند رخداد امیدوار کننده جنبش های کارگری و انقلابی یاد آوری شد تا نسل جوانی که در اندیشه راه رهایی زحمتکشان و کارگران و توده ها از رنج و عذاب های طاقت فرسا هستند از اندیشه و راهکار ها و تجارب گرانقدر احزاب و سازمانهای مترقی و انقلابی راه رهایی انسان استفاده نمایند. از این سبب اخبار و گزارشات جهان امپریالیستی و جنایات دولت های کاپیتالیستی و جنایات ضد بشری امریکا و غرب را تذکر ندادیم چون همه روزه مردم جهان در جریان آن است.

به آرزوی روزی که چپ مترقی افغانستان در یک جبهه واحد متحد گردد.

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد