ا . م . شیری
چرا ایالات متحده آمریکا نسلکشی سرخپوستان را انکار میکند؟
ولادیمیر بئچکوف
دیوید استنارد مورخ آمریکایی معتقد است که سرخپوستان در نتیجه اقدامات استعمارگران متحمل «طولانی ترین هولوکاست تاریخ بشر» شدند. اما بعید است دولتهای ایالات متحده آمریکا واقعیت نسلکشی آنها را به رسمیت بشناسند. آمریکا هنوز هم به خاطر هیروشیما و ناکازاکی عذرخواهی نکرده است.
در این روز . . . سال قبل
سیزده اگست سال ۱۹۴۶ در ایالات متحدۀ آمریکا یک کمیته فدرال برای تحقیقات پیرامون شرایط زندگی سرخپوستان تشکیل شد. در آمریکا هنوز هم بحث بر سر این که آیا سرخپوستان را میتوان قربانیان نسل کُشی نامید، ادامه دارد.
دیوید استنارد مورخ آمریکایی می نویسد: «هیتلر در مقایسه با "فاتحان آمریکا" یک توله سگ بود». در مدارس آمریکا تدریس نمیشود، که «در نتیجه هولوکاست سرخپوستان آمریکا، و همچنین، در جنگ مشهور به جنگهای پنجصد ساله و طولانی ترین هولوکاست در تاریخ بشری، ۹۵ میلیون نفر از ۱۱۴ میلیون نفر بومیان قلمرو کنونی ایالات متحده آمریکا و کانادا نابود گردید».
چنین نسل کُشی، در حال رشد و هدفمندانه بود. این عمل را استعمارگران انگلیسی و مهاجران آمریکایی انجام دادند. وحدت آنها در این کار شگفت انگیز بود!
در سال ۱۷۲۲ اعلامیه جنگ علیه سرخپوستان صادر شد. برای پوست کندن سر ساکنان بومی آمریکا از ۱۵ تا ۱٠٠ پوند می پرداختند. شواهدی وجود دارد، که استعمارگران از سلاح بیولوژیک نیز استفاده میکردند- پتوهای آلوده به ویروس آبله به اسرا میدادند. بعدها ارتش آمریکا با موفقیت از این روش استفاده میکرد. حتی سرخپوستان را محکم به همدیگر می بستند.
من در اینجا آگاهانه نمیخواهم به تصرف سیبری و شرق دور توسط روسها بپردازم، زیرا این کار هیچ شباهتی به واقعیات آمریکا ندارد. اما یک مثال جالب به عنوان شاهد ذکر میکنم. معلوم است بدن بسیاری از مردم بومی سیبری و شمال روسیه فاقد آنزیم لازم برای تجزیه الکل است. آنها بسرعت مست میشوند و میمیرند. اما رفتار دولت تزاری روسیه در قبال این مسئله، «زندان خلق ها» چگونه بود، ابتدا کیوستین چه گفت و سپس لنین این ایده را چگونه توسعه داد؟ آره، بگذار بنوشند؟ نه! حکم ممنوعیت فروش نوشیدنی های الکلی به بایکال شمالی و شرقی صادر شد. این، یک خط بود، اما مسائل زیادی راجع به «زندان» توضیح میداد.
و همچنین. آلمانها نتوانستند به زندگی در حوزه بالتیک عادت کرده و با ساکنان بومی زبان مشترک پیدا کنند، استعمارگران انگلیسی نیز موفق نشدند رابطه قابل قبولی با هندی ها برقرار کنند. فقط سیاست زور، فقط آتش و شمشیر بکار بستند. اگر چنانچه روسها کمترین شباهتی به آنها داشتند، تا حالا یک ملت بومی در سیبری باقی نمانده بود. اما امروز امید به زندگی در میان آنها بیش از چهل سال است!
دولت آمریکا در سال ۱۸۲۵ اعلامیه «کشف» صادر کرد (انگار این سرزمین گم شده بود، استعمارگران و مهاجران اروپا آن را یافتند. م.). به سخن دیگر، حق تملک آن سرزمین به «کاشفان» استعمارگر اعطا شد. در واقع، سرخپوستان فقط حق سکونت در آنجا داشتند و از حق مالکیت بر آن محروم شدند. در سال ۱۸۳٠ قانون تبعید سرخپوستان، و در سال ۱۸۶۷ قانون اردوگاهها تصویب شد.
در همین حال، زنان به سن بلوغ رسیده سرخپوست را به طور جمعی فعالانه عقیم کردند. گمان میکنید، این واقعه در زمان قدیم، در عهد باستان روی داده است؟ به هیچ وجه! در سالهای ۱۹۷٠ روزنامه نگاران آمریکایی کشف کردند، که مثلا، عقیم سازی در ایالت اوکلاهاما به صورت توده ای اجرا شد. در همین حال، اداره دولت فدرال به مردم گفت، که عقیمسازی از طریق جراحی مهمترین روش مدیریت تولد است.
همه اینها سیاست نژاد پرستانه آلمان نازی را یادآوری میکند. در آنجا نیز غیرآلمانی ها را به تدریج و در سطح قانون گذاری به عنوان انسان درجه دهم شناختند و آنها را در خارج از چهارچوب قوانین آریایی قرار دادند. البته، پوست از سرشان نکندند. اما، برای آنها اردوگاههای مرگ و کوره های گازی درست کردند.
در ضمن، راجع به اردوگاههای مرگ. جان تولاند نویسنده و مورخ آمریکایی در کتاب «آدولف هیتلر» می نویسد: «ایده اردوگاههای مرگ هیتلر حاصل تسلط او به زبان انگلیسی و مطالعه تاریخ ایالات متحده است. او از وجود اردوگاهها برای نگهداری سرخپوستان در غرب وحشی به وجد میآمد و اغلب در محفل نزدیک به خود اثربخشی نسلکشی جمعیت بومی آمریکا را مورد تمجید قرار میداد».
البته، اکثریت کارشناسان و سیاستمداران آمریکا خشمگینانه و با صدای لرزان اظهارات استنارد و تولاند را به چالش میکشند (و قیاسهای غیرلازم شروع میشود). از جمله، میگویند، که استنارد به داده های آماری استناد نمیکند و بین مرگ در نتیجه خشونت و مرگ در اثر بیماری هیچ تفاوتی قائل نمیشود (آیا این نتیجه پتوهای لوده است؟). رودولف رامل، پرفسور دانشگاه هاروارد، برآورد میکند، که در تمام دوره استعمارگری اروپا ۹۵ میلیون نفر نه، بلکه، فقط ۲ میلیون از ۱۵ میلیون نفر سرخپوست قربانی نسلکشی شدند.
حتی ارزیابی رامل را نیز تقبیح میکنند. چرا؟ برای اینکه مورخان «با وفا» و جامعه سرتاسر «دموکراتیک» آمریکا، از یک طرف انکار نمیکنند که اروپائیان و مهاجران برای ساکنان بومی آمریکا مرگ و سرکوب و رنج به ارمغان آوردند. اما، از دیگر سوی، آنها مصرانه انکار میکنند که این نسلکشی بوده است. پس، این چه بود؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پینوشت مترجم
نظامهای برده داری، فئودالی و سرمایه داری هر یک پس قتل عامها و نسل کشی های هولناک در سرتاسر جهان استقرار و استحکام یافتند.
جنایات هولناک استعمارگران سفیدپوست اروپا با هجوم به قاره های استرالیا و آمریکا تحت عنوان «کشف سرزمین وحشی ها»که انگار گم شده بودند، تنها به قتل عامهای گسترده و نسلکشی کامل ساکنان بومی، از جمله آنها، ملت تاسمانی که آخرین نفر آن در سال ۲٠۱۲ در لندن فوت کرد، خلاصه نمیشود.
برده داران و فئودالهای اروپا پس تصفیه حسابهای خونین در سرزمینهای پیدایش خویش دست تعدی به اقصا نقاط جهان دراز کرده، بخش اعظم دنیا را تحت سلطه و استعمار خود در آوردند و همچنان به اشکال و عناوین مختلف به نسلکشی و قتل عام در دنیا ادامه میدهند.
تمام تاریخ امپراطوری ایالات متحده آمریکا (منها ۱۳ سال) پس از پیدایش در سرزمینهای سرخپوستان بومی را جنگ و نسلکشی ملتها و خلق های جهان تشکیل میدهد.
امپراطوری آمریکا به موازات جنگهای مرئی و نامرئی، بویژه پس از جنگ جهانی دوم، از تحریم، محاصره و تروریسم اقتصادی نیز بمثابه مهلک ترین ابزارهای نسلکشی و قتل عام بشریت جهان استفاده میکند. فقط با تحریم عراق، بنا به اذعان مادلن اولبرایت بیش از ۶٠٠ هزار کودک عراقی را به کام مرگ فرستاد.
امروز وظیفه عاجل نه فقط کشورهای چین، روسیه، ایران، کوبا، ونزوئلا، سوریه و یکسری کشورهای دیگر تحت تحریم، بلکه، همه کشورها و کل بشریت است که ماهیت واقعی آمریکا را بشناسند و متحدانه با تشکیل نظم مالی- اقتصادی کارآمد و برقراری مناسبات برابر حقوق، این خشن ترین امپراطوری تاریخ را از سلاحهای تحریم و ترور اقتصادی محروم کنند تا کره زمین و ساکنان آن روی امنیت و آسایش ببینند.
۲ قوس ۱۳۹۸
--
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat