محو خشونت عليه زنان *

دیپلوم انجنیر هاجره «امین»

محو خشونت عليه زنان *

تصویر برگرفته شده از Google

2015-11-25 0:21

خشونت علیه زنان:

خشونت علیه زنان اصطلاحی تخصصی است که برای توصیف کلی کارهای خشونت ‌آمیز علیه زنان به کار می ‌رود. همانند Hate Crime، این شکل از خشونت بر علیه گروه خاصی از مردم اِعمال می‌شود و جنسیت قربانی پایه اصلی خشونت است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد خشونت علیه زنان را «هرگونه عمل خشونت آمیز بر پایه جنسیت که بتواند منجر به آسیب فیزیکی (بدنی)، جنسی یا روانی زنان بشود» تعریف کرده است که شامل «تهدید به این کارها، اِعمال اجبار، یا سلب مستبدانهٔ آزادی (چه در اجتماع و چه در زندگی شخصی)» می‌ شود. اعلامیه رفع خشونت علیه زنان در سال ۱۹۹۳ بیان می ‌کند که این خشونت ممکن است توسط افرادی از همان جنس، اعضای خانواده، و حکومت اعمال شود.

سازمان‌ ها و کشورهای جهان می ‌کوشند با برنامه‌ های گوناگون با خشونت علیه زنان مبارزه کنند. سازمان ملل متحد روز ۲۵ نوامبر را روز جهانی رفع خشونت علیه زنان اعلام کرده است.

تاريخچه روز جهانی محو خشونت عليه زنان

چون اين روز منسوب به گراميداشت خاطرات سه دختر تبعه جمهوری دومينيکن است که زير پاشنه های ديکتاتور رافائل تروئيلو قربانی شدند، لذا قبل از همه بايد مختصراً با سرزمين مذکور آشنا شد.

دومينيکن، در بخش شرقی جزيره هيسپانيولا دريای کارائيب موقعيت دارد. پايتخت آن سانتو دومينگو بوده، شهر های مهم آن سانتياگو، لا رومانا، سان فرانسيسکو د ماکوريس، روسان کريستوبال است. مساحت دومينيکن ۴۸،۶۷۱ کيلومتر مربع و جمعيت آن ۹ ميليون نفر است. هائيتی در جزيره هيسپانيولا همسايه غربی دومينيکن است. دومينيکن از قرن ۱۶ تا سال ۱۸۲۱ م، مستعمره اسپانيا بود، تا سال ۱۸۴۴م، قسمتی از هائيتی محسوب ميشد، سرانجام دومينيکن در روز ۲۷ فبروری سال ۱۸۴۴م، از هائيتی مستقل شد. دومينيکن بعد از استقلال سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۶۱م، به مدت ۳۱ سال در دست رافائل تروئيلو بود . داکتر خواکين بالاگوئر ريکاردو از حزب اصلاح طلب سوسياليست مسيحی در سال ۱۹۸۶ م، رئيس جمهور دومينيکن شد . در انتخابات سال ۲۰۰۴ م، ليونل فرناندز به رياست جمهوری رسيد. واحد پول دومينيکن پزو می باشد، صادرات دومينيکن را شکر و فرو نيکل تشکيل می دهد، توريسم در دومينيکن رواج و رونق دارد. کشور فدرالی دومينيکن شامل ۲۹ ايالت است.

سه دختر خانواده ميرابال، پاتريا، مينروا و ماريا ترزا در سالهای ۱۹۲۷، ۱۹۲۴ و ۱۹۳۵ م، در منطقه يی که امروز در جمهوری دومينيکن ايالت سی باس ناميده ميشود، متولد شدند. هر سه تن آنها تحصيلات متوسطه را به پايان رسانيده، مينروا و ماريا برای ادامه تحصيلات وارد دانشگاه شدند. هر سه خواهر و همسران شان درگير مبارزه با رژيم "تراجيلو" ۱۹۳۰-۱۹۶۱ بودند، و عليرغم پيگردها و زندانی شدنهای مکرر بازهم در فعاليتهای سياسی عليه خودکامگی های "تراجيلو" اشتراک ميکردند. در جنوری ۱۹۶۰ م، پاتريا رهبری جلسه يی را به عهده داشت که به تأسيس "نهضت مقاومت سری" منجر گرديد.

اوايل نوامبر، "تراجيلو" اعلام کرد که دو مشکل اساسی او کليسا و خواهران ميرابال هستند. روز ۲۵ نوامبر، هنگامی که خواهران ميرابال در مسير رفتن به ملاقات همسران زنداني شان بودند، در يک "حادثه رانندگی" کشته شدند. اين حادثه خشم و اعتراض عمومی را برانگيخت. قتل فجيع خواهران ميرابال در واقع رويدادی شد که به نهضت عمومی ضد تراجيلو کمک کرد، چنانکه پس از گذشت يک سال ديکتاتوری تراجيلو سرنگون شد. خواهران ميرابال که به "پروانه های فراموش ناشدنی" تشبيه شده بودند، سمبول مقاومت ملی زنان دومينيکن تبديل شدند، آنچنان که در شعرها، آوازها و کتابها تقدير و تحسين می شدند. شرح زندگی و مبارزات آنها، الهام بخش تأليف رومانی به نام "در زمان پروانه ها توسط "جوليا آموازر" شد. رومان مذکور، توصيف رنجها و آلام خواهران ميرابال در آخرين روزهای ديکتاتوری "تراجيلو" است.

حالا همه ساله جهانيان از ۲۵ نوامبر - ۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر - کمپاين و کارزار ۱۶ روزه را اعلان مينمايند. در جون ۱۹۹۱م، مرکز هدايت جهانی زنان با مشارکت "اولين مؤسسه جهانی زنان برای زنان، خشونت و حقوق بشر" توسط نمايندگان ۲۰ کشور عضو اين دو نهاد بين المللی تدارک و اجرای يک کار زار جهانی ۱۶ روزه برای مقابله با خشونت را به صورت ساليانه در جون ۱۹۹۱ م، اعلام نمود.

۲۵ نوامبر، مصادف با چهارم ماه قوس، روز بين المللی مبارزه برای محو خشونت عليه زنان است. در «اولين گردهمايی فيمينيستی برای آمريکای لاتين و جزاير دريای کارائيب» که در بوگوتا، کلمبيا، در روزهای ۱۸ تا ۲۱ جولای ۱۹۸۱ م، تشکيل شد، روز ۲۵ نوامبر به عنوان «روز جهانی محو خشونت عليه زنان» اعلان شد. تاريخ ۲۵ نوامبر به ياد بود خاطره سه خواهر اهل جمهوری دومينيکن که به نام خواهران "ميرابال" معروف اند ، انتخاب شد. قتل اين سه زن در سال ۱۹۶۰ م، در دوران حکومت ديکتاتوری رافائل تروئيلو صورت گرفت.

اين کارزار طرح مسايل مربوط به زنان به ويژه خشونت و حقوق بشری زنان را از ۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر، مورد توجه قرار می دهد.

۱۶ روز مذکور، سالگرد چهار رخداد اجتماعی و تاريخی مهم ذيل را در بردارد:

۲۵ نوامبر، روز جهانی محو خشونت عليه زنان

۱ دسامبر، روز جهانی ايدز

۶ دسامبر، کشتار مونتریال در سال ۱۹۸۶م، (کشته شدن ۱۴ تن از محصلان اناث انجينری به جرم فيمنيست بودن در صحن پولیتخنیک.)

۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر. اگر چه در ابتدا، تنها ۲۳ زن به نمايندگی از ۲۰ کشور جهان آغاز کننده اين حرکت بودند، اما با کوشش بی وقفه زنان و از طريق سازمانها و ارگانهای مربوطه در طول ده سال اخير، نهضت يکپارچه و نيرومندی به وجود آمد که امروز در بسياری از مناطق، کشورها و شهرهای دنيا ۱۶ کمپاين محو خشونت عليه زنان را اعلام مينمايد.

در گذشته ها به مناسبت ۲۵ نوامبر تحت عنوان "روز جهانی رفع، يا روز نفی و يا پايان خشونت عليه زنان در کشورهای آمريکای لاتين و برخی کشورهای ديگر، محافل و اجتماعات داير ميشد. اين روز در آغاز توسط "اولين گردهمايی زنان آمريکای لاتين و کارابين" در بوگوتا، کلمبيا (۱۸ تا ۲۱ جولای ۱۹۸۱م ) مطرح شد. در آن گردهمايی، زنان شرکت کننده خشونت سيستماتيک نسبت به زنان از ضرب و شتم خانگی تا تجاوز و آزار جنسی تا خشونتهای دولتی همچون شکنجه و بدرفتاری با زنان زندانی سياسی را محکوم کرده و روز ۲۵ نوامبر را به عنوان گراميداشت خاطره خواهران "ميرا بال" تعيين نمودند.

۲۵ نوامبر، مصادف با پنجم قوس روز بين المللی مبارزه برای محو خشونت عليه زنان در اولين گردهمايی فيمينستی برای امريکای لاتين و جزاير دريای کاراتيب که در بوگاتا، کلمبيا، در روز های (۱۸) جولای (۱۹۸۱) تشکيل شد و روز ۲۵ به عنوان روز جهانی محو خشونت عليه زنان اعلان شد. اين روز به ياد بود از خاطره سه خواهر اهل جمهوری دومينيکن که به نام خواهران ميرابال معروف اند، انتخاب شد. قتل اين سه زن در سال (۱۹۶۰م) در دوران حکومت ديکتاتوری تراتيلو صورت گرفت.

مجمع عمومی سازمان ملل به تاريخ ۱۷ دسامبر ۱۹۹۹ م در هشتاد و سومين جلسه عمومی دوره پنجاه و چهارم خود بر اساس گزارش کميته سوم اجرايی، و با توافق نماينده گان (۷۹) کشور عضو، روز ۲۵ نوامبر را تحت عنوان روز جهانی محو خشونت عليه زنان طی قطعنامه شماره ۵۴ تصويب نمود.

خشونت عليه زنان يک مساله جهانی است. يک زخم سابقه، خونين، چرکين و ننگين، خشونت در جهان معاصر به شيوۀ های مختلف به زبان اعمال می شود.

خشونت های خانوادگی، تجاوز، خريد و فروش زنان و دختران، تن فروشی اجباری، خشونت ناشی از جنگ، برده گی، تجاوز جنسی، کشتار دختران نوزاد، خشونت های سياسی، اقتصادی و غيره.

طبق آمار % ۷۰ زنان تحت خشونت هستند. خشونت عليه يک چهارم زنان از ابتدای ازدواج آغاز می شود. در هر ۱۲ ثانيه يک زن مورد آزار و اذيت قرار می گيرد. از هر سه زن در طول عمر شان يک زن وسيله شريک زنده گی خود مورد آزار و اذيت قرار می گيرد. خشونت در تمامی طبقات و نژاد های وجود دارد.

* با بهره از ویکی پدیا و منابع انترنیتی

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد