«به استقبال چهل و پنجمین سالروز حیات پُربار ح.د.خ.ا.»

رفیق عزیز و ارجمندم فضلی!

 سلام و احترام مرا بپذیر، متآسفم که زود تر نوشته نتوانستم، علت در کوچ کشی ما بود. من بالاخره بعد ۲۶ سال به جای دیگری نقل مکان کردم. به همین علت تیلفون و ارتباط انترنیتی تا دیروز نداشتم. بهانه نیست حقیقت محض است.

 رفیق عزیز

 عزم با شهامت شما و رفقای همکار شما در تجلیل از ۴۵ سالگی حزب قهرمان ما حزب وطن قبلآ (ح.د.خ.ا.) قابل قدر است و من با تمام توان در خدمت شما هستم.

حزبی که با تمام مخالفت ها و دشواری هایی نظامی و غیر نظامی که از داخل توسط گماشتگان و از خارج کشور توسط نیروهای واپسگرا در اتحاد کاپیتالیستان و تقویهء فندامنتالیستان، دست و پنجه نرم کرد و آگاهانه برای رفاه مردم کشور پلانهای رفاه بخش و مترقی را طرح و روی دست گرفت، با وجودیکه نسبت جنگ خانمانسوز نتوانست همه را بکرسی بنشاند اما کار هایی را عملی ساخت که امروز با وجود سرازیر سازی سیل سرمایه و موجودیت ۴۴ کشور توان اجرای حد اقل آن کار را ندارند، پس چنانیکه شما نوشته اید بر اعضای صادق آن حزب لازم است تا از آن یاد آور شده و در بسیج خود عمل نموده از جر و بحث اضافی و حزب سازی یی بی معنی گذشته متحدانه داخل عمل شوند تا خدمتی را برای مردم زجر کشیده ای خود انجام دهیم.

آنچه را مخالفان بر ما بهتان میخواهند ببندند، ایجاد چنین محافل خود بخود خنثی ساخته و توجه همرزمان ما را بما معطوف ساخته و نمایانگر زنده بودن رزمندگان آن حزب  در تحقق اهداف انسانی آن خواهد بود.

شما جوانان با احساس که پروردگان آن حزب هستید و از حزب تان که توسط افراد راستکار و صادق افغانستان ایجاد و قهرمانانه رهبری شد، میخواهید جشن سالگردش را برپا کنید، بشما تبریک میگویم و از همه میخواهم اگر لحضهء هم صادقانه به آن حزب همنوا بوده اند این تجلیل را شاندار تر سازند.

زنده باد جوانان با شهامت ما

زنده باد حزب مان

مرگ بر دشمنان افغانستان

دست اخلالگران کوتاه!

با درود های گرم و صادقانهء رفیقانه

رفیق شما

احمد شاه قادری

هامبورگ، نوامبر ۲۰۰۹