اغاز قیام علیه اشغالگران از تریبون پارلمان(!)
رحمت الله روان
شکیبا هاشمی، نماینده ولایت قندهار در ولسی جرگه، در جلسه دوشنبه مجلس، ناتوانی دولت در برخورد با کشتار غیرنظامیان از سوی نیروهای خارجی را به باد انتقاد گرفت و گفت: به خدا قسم، ما ساکت نمی نشینیم و جواب آن ها(امریکا) را با قیام خواهیم داد.
به گزارش خبرنگار پارلمانی، طبق آخرین آمار، تعداد کشته شده گان مردم بی دفاع ملکی در نتیجه حمله هوایی روز دوشنبه گذشته نیروهای آمریکایی به یک مجلس عروسی در ولسوالی شاه ولی کوت ولایت قندهار، به ۹۵ نفر رسیده است.
هرچند دولت تعداد کشته های این حادثه را ۳۶ نفر اعلام کرده، ولی مقامات محلی از جمله نماینده گان ولایت قندهار معتقدند که در این حادثه ۹۵ نفر که اکثرا آنان، زنان و اطفال هستند شهید و ۷۵ نفر دیگر مجروح شد ه اند.
شکیبا هاشمی در این رابطه افزود، با توجه به حادثه المناکی که در قندهار و آن هم در روز روشن صورت گرفته، دولت سکوت اختیار کرده و حتی ارقام کشته های این حادثه را بسیار پایین اعلام کرده است.
به گفته نماینده قندهار، در حالی که در حمله هوایی نیروهای آمریکایی به مردم ملکی ۹۵ نفر کشته شده اند، دولت تعداد آن ها را ۳۶ نفر اعلام کرده است.
خانم هاشمی در ادامه سخنان خود افزود: چنین برخوردی از سوی دولت، دیگر قابل تحمل نیست و ما نمی خواهیم که دولت به قندهار هیأتی بفرستد.
به گفته وی، ۹۵ کشته که تعداد زیادی از آن ها زنان و اطفال می باشند را مردم محل، رئیس صحت عامه قندهار و . . . تایید کرده اند و معذرت مقامات آمریکایی نیز پذیرفته نمی شود.
نماینده قندهار هشدار داد که اگر دولت هم چنان با این مسائل ضعیف برخورد کند، ما جواب خواهیم داد.
به عقیده شکیبا هاشمی، تا یک قیام مردمی صورت نگیرد، نه دولت و نه نیروهای آمریکایی وضعیت را درک نخواهند کرد.
هاشمی معتقد است که باید جواب چنین حملاتی با جدیت داده شود و اقتصاد ضعیف و نیازمندی، نباید باعث شود که سکوت اختیار گردد.
وی به رئیس ولسی جرگه، وکلا و دولت اخطار داد که اگر باز هم اعتراضات آن ها نادیده گرفته شود، خودشان عکس العمل نشان خواهند داد.
تلفات افراد ملکی از سوی نیروهای خارجی، یکی از دلایل اصلی گسترش ناامنی ها در افغانستان و نفوذ مخالفین و طالبان بیان شده است.
پرسش این است كه با وجود اخطار های مكرر رئیس جمهور كرزی نسبت به توقف این كشتار كه شبیه نسل كشی است و وعده های كه فرماندهان نظامی ناتو میدهند، چرا باز هم مردم در حالیكه هنوز در ماتم و سوگواری عزیزان شان در یك ولایت نشسته و زخم ها خونچكان میباشد، باز هم قسمت دیگر كشور بمباردمان میگردد و مردمان زیادی از جمله اطفال به خاك و خون كشانیده میشوند؟!
آیا ناتو شكست و تلفات شان در جنگ با مخالفان مسلح را از مردم بیدفاع و بیگناه میگیرند؟ و یا آنها با دوام این كشتارها متوالی میخواهند ثابت كنند كه در این سرزمین، حاكمیت غیر از آنها وجود نداشته و باشنده گان این كشور اسیران جنگی آنها میباشند؟!
در واقع، قوای خارجی كه دیروز به بهانة تأمین ثبات و برای نجات مردم از چنگ دیو جنگ و تروریزم مجوز ورود به كشور یافته بودند، امروز برای آنها و نظام حاكم به یك مشكل جدی تبدیل شده و هزینه این بی پروایی و انتقام گیری آنها را باید دولت افغانستان بپردازد. زیرا دولت مسؤول اول و عمومی حفظ جان و امنیت شهروندانش میباشد.
برای جنرال پتریوس كه در حال بررسی اوضاع و تدوین استراتژی نظامی برای منطقه و افغانستان میباشد؛ فرصت خوبی وجود دارد تا به مورد نسل كشی و كشتار مردمان ملكی كه با هر انگیزه و با هر علتی كه صورت می گیرد، جداً پرداخته و به نشانه گیری دقیق و استفاده مجاز از قوای هوایی عطف توجه كنند؛ زیرا با هر بمباردمانی، بالای احساسات و عواطف مردم به ستوه آمده ما، بنزین خشم ریخته شده كه این امر به طور فزاینده و غیر مستقیم صفوف طالبان و سایر مخالفان مسلح كشور را تقویت میكند.
دولت افغانستان باید شدیدا با پدیده كشتار افراد ملكی توسط این قوا برخورد كرده و از تمام ابزار های دست داشته و ممكن برای توقف این كشتار استفاده برده و باید مرتكبین این جنایت ضد بشری را تحت پیگرد عدلی قرار داده و از طریق شكایت به مراجع بین المللی آنها را به محاكمه بكشاند هیچ مصلحتی بالاتر از حفظ جان ؛ مال، ناموس و حیثیت مردم ما وجود ندارد. همچنان نباید با پرداخت یكصد هزار افغانی معادل دو هزار دالر امریكایی منحیث قیمت سر یك افغان بسنده كند. باید قیمت بلندتری را كه بتواند حد اقل بازمانده گان آن قربانی مظلوم و بیدفاع را برای مدتی امرار حیات كند، تعیین و به وارثین آن بپردازد. در غیر آن وقتی دولت چنین نرخ گذاری غیر عادلانه و ارزان كند، پس افغانهای مهاجر را شاید در هر كشور دیگر با هزینه كمتر به قتل برسانند و ما نیز جواب و دلیلی برای مواخذة آنها نخواهیم داشت.
فعالیت ها و عملیات های خودسر نیروهای خارجی در كشور، به یك چالش و دردسر بزرگ برای مردم افغانستان و دولت مبدل گشته است. عدم وجود هماهنگی های لازم در عملیات های نیروهای خارجی به خصوص نیروهای ائتلاف مبارزه كننده با تروریسم به رهبری آمریكا، عمده ترین دلیلی است كه به عملیات های خودسر این نیروها منجر شده و عكس العمل های زیادی را به دنبال داشته است.
نیروهای آمریكایی معمولا بدون هماهنگی با دولت و نیروهای داخلی، اقدام به برخی عملیات ها و بمباران ها می كنند كه نتیجه ای جز تلفات مردم بی دفاع نداشته است. كشتار غیرنظامیان و تلاشی های خودسر خانه های مردم، مهم ترین ثمره عملیات های نیروهای ائتلاف و سایر نیروهای خارجی در كشور بوده كه در طول سالیان گذشته، به صورت مكرر به وقوع پیوسته و پس از هر بار وقوع، این نیروها بیان داشته اند كه اشتباهی صورت گرفته و این اشتباه در آینده تكرار نخواهد شد، اما هنوز هم عملیات های خودسر و ناهماهنگ این نیروها ادامه دارد و مردم بی دفاع كشور را قربانی می گیرد.
عملیات های ناهماهنگ و خودسر نیروهای خارجی به خصوص نیروهای ائتلاف، در طول سالیان گذشته به خصوص در دو سال اخیر، روند بی سابقه كشتار غیرنظامیان را به دنبال داشته است. این كشتار چنان بی رویه و تأسف آور بوده كه عكس العمل های شدید داخلی و خارجی را به دنبال داشته است. این گونه عملیات ها علاوه بر این كه خشم دولت مردان افغانستان را برانگیخته و سبب شده تا آن ها نسبت به نحوه فعالیت های قوای ائتلاف لب به انتقاد بگشایند، عكس العمل های شدیدی را در بین مردم نیز به دنبال داشته است. اعتراضات مردم به خصوص در زمانی به اوج خود رسیده كه علاوه بر كشتار غیرنظامیان، نیروهای خارجی بدون هماهنگی قبلی با مردم و مقامات محلی، سرزده وارد خانه های مردم شده و دست به تلاشی زده اند.
این در حالی است كه جامعه سنتی افغانستان همراه با باورها و ارزش های محكم دینی، به هیچ وجه تحمل چنین برخوردهایی را نداشته و تلاشی های خودسر و ناهماهنگ، منجر به گسترده شدن اعتراضات و زنده شدن حس بیگانه ستیزی مردم افغانستان شده است و تا حدودی مردم را تشویق ساخته كه در همكاری با مخالفین، بر ضد نیروهای خارجی وارد عمل شوند.
به دنبال هر عملیات اشتباه نیروهای ائتلاف، مردم به صحنه آمده، دست به تظاهرات و احتجاج زده و خواستار رسیده گی به این گونه برخوردهای نیروهای خارجی از سوی مقامات دولتی شده اند، اما این درخواست ها، به نتیجه ای نرسیده و عملیات های خودسر نیروهای خارجی بر اساس اطلاعاتی غیرموثق همچنان ادامه دارد.
در این میان به جای این كه نیروهای خارجی به دنبال اصلاح شیوه عمل كرد خود باشند، اعلام می كنند كه آن ها غیرنظامیان كم تری را نسبت به طالبان می كشند، اما در واقع این كشتار كاهش نیافته است، بلكه امروز نیروهای آمریکایی و هم پیمانان این کشور چندین برابر طالبان، مرد ملکی را می کشند و به نیرویی خطرناک تر از طالبان و شورشیان برای دولت و مردم افغانستان مبدل گشته اند.
با حضور آمریکا در افغانستان و سر داده شدن شعار آبادی و بازسازی افغانستان، هیچ کس تصور نمی کرد زمانی نیروهایی که برای نجات آن ها وارد افغانستان شده بودند، خطرناک تر از طالبان، به بلای جان آن ها مبدل گردند.
این در حالی است که برخی بر این عقیده هستند که حتی در زمان حاکمیت طالبان، کشتار غیرنظامیان به میزان کنونی وجود نداشت و حال باید به دنبال نیروهایی گشت که خودسری های آمریکا و سایر نیروهای خارجی را کنترول نماید و با آن ها مقابله کند.
از سویی دیگر و در شرایطی كه این انتظار وجود دارد كه نیروهای ناتو و آمریكایی به دنبال هماهنگی های بیشتر میان خود و سپس با دولت افغانستان جهت كاهش تعداد تلفات غیرنظامیان باشند، ناهماهنگی ها در عملیات ها و فعالیت های نیروهای خارجی به دلیل اهداف و منافع متفاوتی كه از سوی آن ها دنبال می شود، روز به روز بیش تر می گردد و به دنبال آن هم، تعداد تلفات غیرنظامیان افزایش می یابد.
تداوم انجام عملیات ها و فعالیت های خودسر و ناهماهنگ نیروهای خارجی در كشور، این پندار را قوت بخشیده كه این نیروها و دولت های متبوع شان، به عمد از هر زمینه ای برای افزایش ناآرامی ها و نارضایتی ها در داخل افغانستان استفاده می كنند تا به این وسیله ـ همان طور كه خود بارها گفته اند ـ زمینه حضور بلندمدت شان به بهانه مبارزه با تروریسم، فراهم گردد.
این كه نیروهای ناتو و ائتلاف می گویند غیرنظامیان كم تری نسبت به طالبان می كشند، چنین می رساند كه نیروهای خارجی نوعی رقابت را با طالبان در كشتار غیرنظامیان به راه انداخته اند که اکنون توانسته اند در این رقابت، دست پیش را از طالبان بازستانند، البته كشتار غیرنظامیان در حملات طالبان به خصوص حملاتی كه به قصد جان نیروهای خارجی و مقامات صورت می گیرد، افزایش یافته، اما این مسئله را توجیه نمی كند كه نیروهای خارجی اشتباهات خود را با میزان جنایت های طالبان بسنجند و مقایسه نمایند، بلكه كشتار غیرنظامیان حتی یك مورد آن از سوی نیروهای خارجی غیرقابل قبول و بخشش است.
همچنین انجام عملیات های مختلف از سوی نیروهای خارجی توسط راپورهای غلطی كه از وجود طالبان و تروریستان به این نیروها داده می شود و عدم مشخص شدن درستی و نادرستی آن، روز به روز در حال افزایش است و در نتیجه، تلفات ملکی، نارضایتی مردم، ناهماهنگی و . . . به وجود می‌آید، در حالی كه این احتمال وجود دارد نیروهای مخالف و تروریستان با نفوذ در میان این نیروها و دادن راپورهای اشتباه، به دنبال وخامت بیش تر اوضاع در افغانستان باشند.
نیروهای خارجی باید در هنگام اجرای عملیات نظامی احتیاط بیش تری به خرج دهند، عملیات های خود را با نیروها و مقامات داخلی و محلی هماهنگ سازند، بر اساس اطلاعات و راپورهای دقیق و موثق دست به عملیات بزنند و به كشتار غیرنظامیان پایان دهند، در غیر این صورت، افغانستان برای نیروهای امریکائی وایتلا ف ناتو، به یك گورستان مبدل خواهد شد. این مسائل ضرورت هایی است كه همواره احساس می شده و همان طور كه سران ناتو و آمریكا وعده داده بودند، انتظار می رفت تغییرات چشم گیری در نحوه عمل كرد نیروهای مبارزه كننده با تروریسم در افغانستان و همچنین هماهنگی های بیش تر هم میان این نیروها و هم میان آن ها و دولت به وجود بیاید، اما چنین تغییری تاكنون به وجود نیامده است..
به هر حال راه و روش و شیوه ای كه نظامیان ناتو و ائتلاف مبارزه كننده علیه تروریسم به رهبری آمریكا كه با افزایش ناهماهنگی ها و تلفات روبه رو بوده، در پیش گرفته اند، نتیجه ای جز وخامت بیش تر اوضاع كشور و تداوم روند صعودی كشتار غیرنظامیان به دنبال نخواهد داشت و این مسئله، ضرورت قانون مندسازی حضور نیروهای خارجی را در كشور بیش از پیش برجسته می سازد؛ مسئله مهمی كه شاید تا كنون به دلیل مخالفت هایی كه از سوی كشورهای مختلف روبه رو شده و سهل انگاری مفرط مسئولین، به جایی نرسیده و دولت هم نتوانسته آن را به سر منزل مقصود برساند، اما قانونمند سازی حضور نیروهای خارجی در افغانستان می تواند تا اندازه قابل توجهی از اشتباهات این نیروها بكاهد و به افزایش هماهنگی ها بیانجامد.
به نظر می رسد تنها راه حل پایان دادن به این وضعیت و در چهارچوب درآمدن فعالیت نیروهای خارجی، قانون مند شدن حضور این نیروها در افغانستان و مشخص گردیدن محدوده وظایف آن ها باشد تا بر اساس آن، نوعی نظم و هماهنگی در فعالیت های نیروهای خارجی به وجود بیاید و همچنین اشتباهات و سهل انگاری ها پایان یابد، اما هم دولت و هم كشورهای ذیدخل در مسائل افغانستان، همواره به ساده گی از كنار این امر گذشته اند!
افغانستان در یك قرن گذشته و حتی پیش از آن، گورستان نیروهای كشورهای بسیاری به خصوص بریتانیا بوده است، شجاعت و دلیری مردم افغانستان، همواره مثال زدنی بوده و بدون شك، تداوم روند عملیات های خودسر، تلاشی های خانه به خانه، ناهماهنگی ها، بمباران ها و عملیات های غیرموثق و غیردقیق و كشتار غیرنظامیان از سوی نیروهای آمریكایی و سیار هم پیمانان این كشور در مبارزه با تروریسم، مردم را در برابر آن ها خواهد شوراند و این بار، افغانستان، گورستانی برای آمریكا و ناتو خواهد بود. به نظر می رسد چنین روندی عملا آغاز شده و مردم تنها راه برای جلوگیری از تلفات غیرنظامیان و خودسری های نیروهای آمریکایی را قیام علیه آن ها می پندارند.
پایان
رحمت الله روان
توجه !
کاپی
و نقل مطالب از «اصالت» صرف با
کسب مجوز کتبی از «اصالت»
مجاز است !
کليه ی حقوق بر اساس قوانين کپی رايت محفوظ و متعلق به «اصالت»
می باشد.
Copyright©2006 Esalat