یکشنبه، ۱۸ سپتمبر ۲۰۱۰

  
سنجر غفاری

*     *     *

آتش دیده گان

طوفان اشک و آتش درب آشیانه شاه و گدا را در سرزمین دل سوختگان دق الباب نمود. ابر سیاه نفاق، کینه و انتقام جلایش محبت، اعتماد، پاکدامنی و امانت داری را در خانه مشترک ما مکدر ساخت. در نهایت امر همه چیز را بشمول قامت های سرو مانند فرزندان پدران و مادران خمیده و شکسته دلان را در دوری و ماتم دایمی عزیزان دلبند شان سوگوار ساخت. این تند بادهای آتشین چشمه ساران خونین و چمن زاران مرگ و تنگ دلی را چون بستر دیوان سیاه وحشی بر حریم فرشتگان پاک و آسودگی خانه ما هموار گردانید. ثمره تلخ و چهره های زشت همانند بوم های وحشت آفرین در شاخساران سوخته آتش دیده گان هنوز باقیست. خداوندا به نور لطف و توانائی ات دلهای ما آتش دیده گان را، بخاطر نجات فرزندان همدیگرما، بخاطر آرامش روح رفتگان ما، به امید و آرزوی رسیدن دستان نوازشگری که آرامش روحی و نوازش قلبی را برما بنمایاند، تا باشد محبت و آمیزش را برای فرزندان خویش تمثیل نماییم که بدانند نیاکان ما و پدران شان دشمن انسان و انسانیت، بشریت و طبعیت خداوندی هرگز نبودند. این دیگران اند که بر ما تحمیل نموده و مینمایند. رنگ ها و شکست قلب هارا، سنگ دلان پنبه بر دست، سنگ هارا ابریشم گونه بر شیشه ها میکوبند. اسلام را وسیله قرار داده در ماتم نشستن و سوگوار بودن آتش دیده گان در کشور مارا وابسته به دوام جنگ میان همدیگر ما بنام "طالب" و "دولت" پیوند میدهند تا شکست شان را کسی نبیند و صدای شان را هرگز نشنوند. این آتش دیده گان است که میسوزند و میسازند. باید همه را نجات داد. امروز همه راه های رسیدن به یک تصمیم گیری مشترک بروی ما بسته نگهداشته شده است. صرف یک راه را برای ما پسندیده اند - نفاق و جنگ. ما این راه رامی پیمائیم و دیگران منفعت جوئی مینمایند. آنقدر بالای همدیگر بی اعتماد شده ایم که تشخیص واقعیت و حقیقت برای ما خیلی ها دشوار گردیده است. سالم اندیشی را گناه می پنداریم و کج روشان را حاکم بر سرنوشت خود و دیگران پسند می بینیم. چرا همه چیز را از دیگران بخواهیم منجمله آزادی، ثبات، وحدت ملی، آسایش، تامین حقوق، و منافع ملی خویش را؟ آنانیکه این همه اساسات عمده و حیاتی کشوری خویش را در گرو بیگانه ها به نام های مختلف و اشتباهات مکرر گذاشتند، اندیشه های ملی و مترقی را همراه با شخصیت های برخواسته از میان مردم را ترور شخصیت نموده یا ستاره سرخ و یا دشمن دین و مذهب خطاب نمودند. آنانیکه دوکان شخصیت و مذهب فروشی دارند خریدارش شدیم. آرزوی سعادت ملی و حفظ منافع کشوری را هم مینمائیم. پس آتش دیده گان در کشور ما چگونه بوسیله این قماش افرادی که کشور و مردم مارا در گرو اجنبی های تا دندان مسلح سپرده اند دلبندی و اعتماد آنرا داشته باشند که فردا همه چیزی از دست رفته به شمول وحدت ملی، آزادی، و تامین حقوق و منافع ملی شان بوسیله تاریک اندیشان و حضور قوت های نظامی بیگانه در خانه شان، موجودیت سایه سیاه تروریزم بین المللی و افراط گرائی بیرون مرزی و تحمیلی بتوانیم خوشبین آن باشیم که خانه مشترک ما در نبود ملیونها کادر و سرمایه های معنوی و روشنفکران مترقی دور نگهداشته شده بسوی ثبات و آرامش سوق میگردد و میرسد خیلی ها تاریک بنظر میرسد آینده نسل های بعدی و سرنوشت کشوری آتش دیده گان در خانه مشترک ما (افغانستان)

 

سنجر غفاری