محمدالله "نصرت"
عهـــد و پــیمان
دوش ای دوست دلم غـــرقِ تمنــای تــو بــود
تــا کمرغــرقه به خون در پی سودای تــوبود
وعــده کــردی که میــا یــم به پــر ستاری تـو
چــشـــمِ من منتظرِ زنگِ قدم هــــای تـو بــود
نـــالـهء مــــرغِ دلــم دامــنِِ شــب رابـــِدریــد
اشــک چــو سیــل روان از پی غم های تو بود
بــادا افســـوس که پــا مال جــفای تــو شــدم
از بــر اینـــکه دلــم ما یل و شیــد ای تـو بــود
عهــد بســـتــی و شکســـتی همه پیمــان مـــرا
بـــاز چــرا ؟چشــمِ امید م به تماشــای تـو بـود
خــواست من بـود که یک روزشوی هم سفـرم
مـرغ دل در گــروی زلف چــلپای تـــو بــــود
بفــــلـــک میرود م شکــــوه زبیـــــدادی تــــــو
نالهء "نصرت" بیچاره ز غــم های تــو بــود
اشــــــکاشــــم - بدخشان
۶/ حوت / ۱۳۸۷
خورشید عشق
تــــا بنـــدِ عـاشقــانه به پــا مــی کــنی مــرا
در زیــرِ بــارِغـصـه رهــا مـی کــنی مــرا
در چــــشــمِ آرزوی دلــم خـانــه مـــی کــنی
بــا واژه هــای تلـــخ صـــدا مــی کــنی مـرا
درحــلقـــه هــــای چـشم بـه دارم زنــی مدام
انــدر حـضـــورِ خـلق فنــا مــی کـــنی مــرا
در چـــشـــم آتشـــیــنِ تـو جــا مـی کـنم ولی
چـون قـطـــره هـای اشـک جـدا می کنی مرا
بــا خــود مــرا بـه یک سفــرِ دور مـی بـری
در نیــمــه هـــای راه رهــــا مـی کـــنی مـرا
خورشید عشقِ مــی شـوم و بــا غروب هجـر
مـــدغـم بـه درد و رنــج و بـلا مـی کـنی مرا
پـــروانـــه گــشتــم و به هــوای تــو سـوخـتم
دیگـــر به رسم خـویش چـه هــا می کنی مرا؟
کـــردی شـهــیـد تـیرِ نگـــاه بــاز "نصرتت"
دایــم بــه یــک بهــانه فــــدا مـــی کـــنی مـرا
اشکاشم - بدخشان
۱۶ / می / ۲۰۱۰
زنده گی بی تو
زنده گـــی بی تـــو و بی عشــق عذاب است بیا
لـــــــبِ آتـــشــزده ام تـــشنه ی آب اسـت بیــــا
خســـــته ام خـــسته به ســــودای فـــراقت، امـا
اشـــک در ســــاغرِ دل بــــادهء ناب اســـت بیا
میــــــروی بـــا لــــبِ پرخــنده ز پیش نظــــرم
چــشمــۀ زنده گــی ام بـــی تو ســـراب است بیا
عشــــق پــــــیوسته مـــرا نعـــره زنـان می گوید
متـــــــردد نشوی فـــــصلِ شبــــــاب است بیــــا
طلبِ وصـــــلِ تـــــو دارم بخــــــدا هـــر نفــــسی
بوســــه از گــــردِ لـــبانِ تو شـــراب است بیـــــا
رنگ من برگ خـــــزان ازغـــم هجـــــرانِ توشد
دیده ام پـــــــرشده ازگـــــردش آب اســــت بیـــــا
تــا بکی «نصرت» بیچاره به صد شور و فغــان
نظـــری کــن به رخِ من کـــه ثـــواب است بیـــا
اشکاشم - بدخشان
۱۵ ـ اسد ـ ۱۳۸۷
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat