مـحـمد طــــاهر نسیـــم
ارمغان اشغالگران اسارت، غارتگری و بدبختی های روزافزون است
مدت بیش از سیزده سال میگذرد که اشغالگران نظامی امپریالیستی بر افغانستان به بهانۀ جنگ "ضد تروریستی" و دفاع از "دموکراسی" و "حقوق بشر" . . . و . . .، و غیره حمله ور شدند!
با وجود آنکه کدام دستآوردی در زمینه به نفع مردمان رنجدیده پدیدار نشد، بلکه گروههای تروریستی، تخریبات و دهشت افگنی ها، و بدبختی ها در عرصه های مختلف زندگی، بکاراندازی ماشین های استخباراتی و اطلاعاتی، فعالیت های مافیای چندین ملیتی، مداخله و تجاوزات سرحدی، تولید و تجارت مواد مخدر و معتادین درین عرصه، قاچاق بری، رهزنی، غارت و چپاولگری، تجاوزات وحشیگرانه جنگلی، فساد همگانی و انعدام قانونیت بشکل کلی افزایش یافته است!
احزاب و سازمانهای به اصطلاح "چپ گرا" از لحاظ ترکیب و ماهیت سیاسی و تشکیلاتی خود، و عدم داشتن برنامه های واقعبینانه عملی که جوابگوی سالم خواسته های شرایط و ایجابات کنونی مبارزۀ رهائی بخش ملی و دموکراتیک، تحولات بنیادی و رفع عقبمانی های قرون وسطائی، حمایت و حفاظت استقلال، و تمامیت ارضی کشور، و نیازمندی های خلقهای زحمتکش میهن باشد، و از دست دادن، تمام پایه های توده ای، نتوانسته اند در فعالیت های ناهمگون و سازشکارانه خود، گامی به پیش بردارند، و اکثراً با امیدواری اینکه میتوانند از تسلط اشغالگران چیزی به دست آورند، به دنبال حاکمیت مزدور، روانه شدند!
از آغازین روزهای اشغال افغانستان تا کنون، روشن است که حاکمیت و ارگانهای قدرت دولتی در اثر اهداف و مقاصد بهره برداری های مقامات بالائی اشغالگران- بویژه استخباراتی و اطلاعاتی- مطابق با منافع انحصارات سرمایه داری، ایجاد گردیده است. تمام فعالیت های سیاسی، نظامی، قضائی و اجتماعی و سازماندهی آن مطابق پلانهای آنان اجرا و پیش برده میشود! و بحیث مثال برجسته، ارگانهای با اهمیت ملی- وزارت دفاع، داخله و امنیت ملی- کدام استقلالیتی در عمل ندارند و نخواهند داشت و تمام مسوولیت ها توسط رهنمود های مؤسسات اشغالگر طرح ریزی و اجراات عملی صورت میگیرد!
با امضای "قرارداد امنیتی"، ادامه موجودیت اشغال نظامی خارجی، و کلیه فعالیت ها و بهره برداریها و اجراات در زمینه های گوناگون، شکل قانونی را بخود گرفته است و افغانستان اندک صلاحیتی رسمی و غیر رسمی را ندارد و بحیث کشور شبه کولنیالی مبدل شده است.
درین پروسه، مقرریها، جابجا سازی کادرها، مقامات اداری و دولتی مطابق صلاحیت حاکمیت اشغالگر صورت میگیرد.
صحنه سازی های انتخاباتی و جریان های مختلف وابسته به آن زیر نام "دموکراسی" محض فریب و ریاکاری چیزی دیگری نبوده است، و از شیوه های دیماگوگی در منحرف ساختن اذهان عامه استفاده شده و میشود!
در میان چنین صحنه سازیها، بازیگران مرتدین "چپ" بدنبال این و یا آن "ستاد" "انتخاباتی"، روانه شدند، و دستهای رهبران باندهای آدمکش حرفوی "جهادی" و تعصب گرایان مرتجع مذهبی را با گرمی فشردند! و راه همکاری را با دشمنان خلق ها و ملیت های افغانستان برگزیدند، به امیدواری اینکه پاداشی از باداران اشغالگر، و حاکمیت مزدور بحیث مقام "وزارتی" و یا "ریاستی" بدست آورند! و سر و صدای برخی از هواداران آنان ساده لوحانه بلند میشود که گویا "چپ" سیاسی، اهمیتی بویژه ای کسب کرده است!
آنان فراموش میکنند، و یا نمیخواهند عمق حقایق را درک نمایند که اشغالگران امپریالیستی و حاکمیت دست نشانده با چنین شیوه های فریبکارانه با خریداری شخصیت ها و افراد به اصطلاح "چپ"، و "رادیکال" به سرنگون سازی "چپ" راه می یابند! و یا در اساس لطمه ای به جنبش رهائی بخش ملی و دموکراتیک وارد میکنند!
قراریکه چندین بار تاکید گردیده است، راه انحراف، کجرویها و سازشات با دشمنان بادار و اجیر به هیچ وجه به سود منافع ملی، بازسازی و ساختار جامعه افغانستان نبوده و نخواهد بود بجز افزایش بدبختی ها و برخوردهای رنج آور و قساوت بار!
همه وطندوستان، و رزمندگان دوراندیش و واقعبین درک مینمایند که یگانه راه سالم، راه مبارزه همگانی ملی و دموکراتیک به سازماندهی جنبش وسیع، با ماهیت و ترکیب ترقیخواهانه، پایه دار توده ای، و توقف ناپذیر میباشد که بتواند مسئولیت های مبارزه رهائی بخش ملی و دموکراتیک را با توانائی، قاطعیت، متکی بر اراده صادقانه خلقهای زحمتکش افغانستان به دوش گرفته، ادامه دهند!
درین پروسۀ وطندوستانه، و با سنجش و شیوه های درست مبارزه طبقاتی که سازماندهی می یابد، میتوان تاکید نمود که آنعده اعضای پاکیزه سرشت، که در داخل دیگر سازمانها و احزاب متشکل شده اند، - و کدام پیوندی با تراژیدی های کشنده سابق ندارند- درک و آگاهی می یابند که موجودیت شان در آن سازمانها اشتباه بزرگیست، و آهسته، آهسته، تلاش میورزند که به جنبش مبارزه ملی و دموکراتیک همگانی بپیوندند، و از ماجراجوئیها و کجرویها نجات یابند!
خلاصه اینکه از اشغالگران غارتگر و اجیران کاسه لیس قطعاً نمیتوان چیزی به دست آورد، بجز بدبختی های گسترده تر. تجربه ی بیش از سیزده سال در اسارت رقتبار اشغال خارجی چنان نتیجه گیری را می آموزاند، که همه وطندوستان باید از آن عبرت گیرند!
محمد طاهر نسیم،
۱۵ می ۲۰۱۵
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat