اشرف غنی! چرا چنین کردی؟؟؟

استاد (صباح)

این سینه بی کینه، پینه بسته است در آن

صدها حکایت و قصه، نشسته است در آن

قلبی است که سنگ بسته بر گور امید

سنگیست که جفا، شکسته است در آن.

بر اساس این حکم سه ‌ماده ‌ای، مقام‌ های ارشد دوره ‌ی نخست و دوم ریاست‌ جمهوری حامد کرزی، از حقوق و امتیازات ذیل مستفید می ‌شوند:

تامین امنیت با در نظرداشت اوضاع و احوال مربوط، حد اکثر الی چهار محافظ و تامین خدمات صحی رایگان در شفاخانه‌های دولتی. هم ‌چنین در صورت نداشتن موتر شخصی، توزیع یک عراده واسطه نقلیه مناسب (زرهی) با در نظرداشت موقف و سطح تهدیدات امنیتی، استفاده از پاسپورت سیاسی و استفاده از مساعدت‌ های مالی با در نظرداشت قانون تنظیم معاش مقام‌ های عالی ‌رتبه دولتی و مصوبه شماره ۳۲، تاریخ ۱۵/۸/۱۳۹۱ شورای وزیران برای مدت پنج سال. با آن‌ که در این حکم در مورد مساعدت‌ های مالی جزییات ارایه نشده است، اما تاکید شده که این حکم بر اساس درخواست کتبی برخی از اعضای شورای وزیران پیشین ترتیب داده شده است.

در همین حال، بر اساس این حکم مقام‌ های ارشد دور نخست ریاست‌ جمهوری که سمت‌ های رسمی‌ شان پایان یافته و در حال حاضر به وظیفه دولتی یا غیردولتی اشتغال ندارند، از معاش ماهوار حدود پنجاه در صد و مقام ‌های ارشد دوره دوم ریاست ‌جمهوری از معاش ماهوار حدود هشتاد در صد مستفید می ‌شوند. بر مبنای این حکم، اداره محافظت رجال برجسته مکلف ساخته شده که در راستای تامین امنیت مقام‌ های یاد شده حد اکثر چهار محافظ امنیتی در اختیار آنان قرار دهد و اداره امور و شورای وزیران نیز موظف شده که معاش ماهوار و مساعدت‌های مالی مقام‌ های یاد شده را پرداخت کند. هم ‌چنین، به وزارت صحت عامه دستور داده شده که خدمات صحی رایگان برای مقام‌های یاد شده ارایه کند و وزارت خارجه نیز در مورد تدارک پاسپورت سیاسی آنان مسوول شناخته شده است.

نامگذاری میدان هوای کابل

وزارت خارجه و شورای امنیت ملی طرزالعملی را به مجلس نمایندگان فرستاده که بر اساس آن، در کنار مقام‌ های ارشد حکومت به شماری از فرماندهان "جهادی" نیز مجوز عبور از سالون «VVIP» میدان هوایی بین ‌المللی صادر شده است. وزارت خارجه، در مکتوب شماره ۳۶۹۵، تاریخ ۱۰/۱۲/۱۳۹۳، عنوانی وزارت دولت در امور پارلمانی کاپی طرزالعمل استفاده از سالون‌های «VIP» و «VVIP» میدان هوایی بین‌المللی را فرستاده است. این طرزالعمل در پنج فصل و ۲۴ ماده تدوین گردیده و در حال حاضر در میدان هوایی بین ‌المللی عملی میشود.

پیش از این در میدان هوایی بین‌المللی، تنها یک سالون «VIP» وجود داشت.

بر اساس مقرره‌ ی شورای وزیران، نمایندگان، سناتوران، اعضای کابینه، اعضای شورای عالی ستره‌ محکمه، والیان، شهردار کابل، دادستان کل، رییس امنیت ملی سفیران و دیپلوماتان ارشد کشورهای خارجی و برخی از مقام‌ های ارشد دیگر می‌ توانند با استفاده از پاسپورت سیاسی، در هنگام سفرهای خارجی خود از سهولت‌ های سالون «VIP» استفاده کنند. اما به تازگی در میدان هوایی بین‌ المللی کابل یک سالون جدید دیگر به نام «VVIP» نیز ایجاد شده است. در فصل سوم طرزالعمل استفاده از سالون «VVIP»، در کنار شماری از مقام ‌های ارشد حکومت و سفیران کشورهای خارجی، برخی از فرماندهان "جهادی" و خانواده‌های ‌شان نیز ذکر شده که می‌ توانند در جریان سفرهای خارجی رسمی و غیررسمی از این سالون استفاده کنند.

در ماده اول فصل سوم این طرزالعمل، نام‌ های شخصیت‌های ذیل آمده است: صبغت‌ الله مجددی و خانواده اش، عبدالرب رسول سیاف و خانواده اش، "پیر" سید احمد گیلانی و خانواده اش، شیخ محمد آصف محسنی و خانواده اش، خانواده احمد شاه مسعود، خانواده برهان ‌الدین ربانی. با این حال، در این ماده تاکید شده که فرزندان و نواسه‌ های بابای(؟!) ملت (ظاهر شاه) و فرزندان و نواسه‌ های سردار محمد داوود خان نیز می ‌توانند در جریان سفرهای رسمی و غیر رسمی از سالون‌های «VVIP» استفاده کنند.

در همین حال، شماری از اعضای کمیسیون روابط بین‌ الملل مجلس نمایندگان طرزالعمل تازه شورای امنیت و وزارت خارجه را غیر قانونی می ‌خوانند. بر اساس قانون، دارندگان پاسپورت سیاسی میتوانند در هنگام سفرهای خارجی ازسالون «VIP» استفاده کنند. پیش ازاین تنها یک سالون «VIP» در میدان هوایی بین‌المللی وجود داشت و در این سالون یک اتاق ویژه برای رییس‌ جمهوری، معاونان و برخی از مقام ‌های ارشد وجود داشت؛ اما اکنون سالون جدید دیگر به نام «VVIP» ساخته شده است.

حکومت به شماری از فرماندهان "جهادی" و خانواده‌هایشان فرصت این را داده تا در جریان سفرهای خارجی از سهولت ‌های سالون ویژه «VVIP» استفاده کنند: این کار حکومت خلاف قانون است و عملا باعث گسترش انارشیزم و هرج‌ و مرج میشود. این کار فرصت را برای کارهای غیرقانونی به دیگران مساعد می ‌کند. کتگوری‌ دارندگان پاسپورت سیاسی بر اساس قانون مشخص است و طرزالعمل تازه شورای امنیت و وزارت خارجه غیرقانونی است.

در حال حاضر بیش از ۴ هزار پاسپورت سیاسی به‌ شکل غیرقانونی توزیع شده و کمیسیون روابط بین‌الملل در نظر دارد که دارندگان آن‌ را افشا کند. بر اساس آمار، باید در جریان چند سال گذشته برای تمام مقام ‌ها به شمول نمایندگان، سناتوران و دیپلومات‌ های وزارت خارجه، حدود ۶۰۰-۷۰۰ پاسپورت سیاسی توزیع شده باشد، اما اکنون بیش از ۴ هزار پاسپورت سیاسی توزیع شده و باید دارندگان آن افشا شوند. کمیسیون در نظر دارد که بالای وزارت خارجه فشار وارد کند تا دارندگان این تعداد پاسپورت سیاسی را افشا کند.

این عضو کمیسیون روابط بین ‌الملل هم ‌چنین می ‌گوید، در صورتی‌ که دارندگان پاسپورت سیاسی افشا نشوند، هرج ‌و مرج و کارهای غیرقانونی در میدان هوایی بین ‌المللی کابل بیشتر می ‌شود.

با آن‌ که شماری از اعضای کمیسیون روابط بین ‌الملل مجلس نمایندگان می ‌گویند که بر اساس مصوبه جدید این کمیسیون، تنها وسایط نقلیه رییس ‌جمهوری برحال، رییس ‌جمهوری پیشین و رییس اجرایی تا زیر بال طیاره رفته می ‌توانند؛ اما در طرزالعمل تازه تغییرات زیاد اعمال شده است. در طرزالعمل شورای امنیت و وزرات خارجه آمده که وسایط نقلیه «رییس ‌جمهوری برحال، رییس‌ جمهوری پیشین، رییس اجرایی، معاونان رییس ‌جمهوری، معاونان رییس اجرایی، معاونان پیشین ریاست‌ جمهوری، روسای مجلس های شورای ملی و قاضی القضات می ‌توانند الی زیر بال طیاره در داخل میدان هوایی بین‌ المللی غرض انتقال مقام‌ های مربوطه رفت‌ و آمد کنند. »در مصوبه کمیسیون روابط بین ‌الملل، معاونان رییس ‌جمهوری پیشین، برحال، معاونان رییس اجرایی، قاضی ‌القضات و رییس‌ های مجلسین از این امتیاز مستثنی هستند. در عین حال، مسوولان وزارت امور خارجه می ‌گویند که طرزالعمل استفاده از سالون ‌های «VIP» و «VVIP» توسط شورای امنیت ساخته شده و مسوولیت آن نیز به عهده شورای امنیت می‌ باشد.

سخنگوی وزارت امور خارجه گفت: پیشبرد این سالون‌ ها مربوط وزارت خارجه است؛ اما فیصله و تصمیم ‌گیری مبنی بر این ‌که کی‌ ها میتوانند از سالون‌های «VIP» و «VVIP» رفت ‌و آمد کنند، مربوط شورای امنیت است.

غنی، میدانی که کرزی چه کرد؟؟؟

در یادداشت‌ های به واشنگتن از سوی سفیر امریکا، کارل ایکنبیری که ویکی ‌لیکس آن ‌ها را افشا کرد، سفیر امریکا به صورت مشخص از لحن منزجر کننده ‌ای در توصیف مجالس خود با رییس جمهور استفاده کرده است. «در حقیقت، ناتوانی او در جهت دست‌ یابی به ابتدایی ‌ترین اساسات دولت‌ سازی و عدم مصونیت عمیق او به عنوان یک رهبر، پذیرش هر نوع خطایی از جانب او را نا محتمل ساخته و از سوی دیگر تلاش‌ های ما را برای یافتن کرزی به حیث یک همکار مسئوول دچار نوعی سردرگمی ساخته است.» آیکن‌ بیری دو شخصیت رقیب با یکدیگر را در وجود کرزی تشخیص داده بود. «اولی ‌اش شخصی ترسو و ضعیف است که با ابتدایی ‌ترین اساسات ملت ‌سازی هم آشنایی ندارد و چنان بیش از حد به خودآگاهی رسیده است که دیگر زمان بازبینی و باز نگری ‌اش از سوی جامعه جهانی پایان یافته است. شخصیت دومی‌ اش یک سیاست‌ مدار زیرک و با هوشی را نشان می‌ دهد که به عنوان یک قهرمان ملت ‌گرا ظهور کرده است. . . عمر زاخیلوال وزیر مالیه که از احترام زیادی نزد کرزی برخوردار است، به آمریکاییان گفته بود که «کرزی یک شخص بی‌ نهایت ضعیف بود که به واقعیت‌ ها گوش نمیداد و در عوض به سادگی از سوی هر کسی که می‌ آمد و حتی قصه‌ ها و طرح‌ های بسیار عجیب و غریب را برایش می ‌گفت، به سادگی فریفته میشد.» به قول او، یک «حلقه داخلی» وزیران ارشد سیستمی را ایجاد کرده بودند تا زمانی که کرزی «بالای بعضی موضوعات برآشفته میشد» به گونه ‌ای با هم کار کنند تا بر کرزی نفوذ داشته باشند.

سالهاست که ما به کره بی عدالتی، جنگسالاری، تفنگ کشی، روزگذرانی، مصلحت گرایی، بی غم باشی و بازی های نافهمیده و ناسنجیده کرزی کباب شده ایم و با تداوم چنین یک حالتی در انتظار سراب باید باشیم. پس که چنین شد! آیا باز هم منتظر بود که دوران زمامداری کرزی و بی کفایتی و بی مسوولیتی وی را تاریخ چه بنویسد؟ و ظالمانه نخواهد بود که اگر بگویم مورد عفو تاریخ قرار خواهد گرفت؟. تمام عملکرد کرزی به چند جاده و مکتب و اداره دولتی خلاصه میشود و گاهی از خود پرسیده ایم که چه مقدار پول خارجی به باد داده شده و چقدر متخصص داخلی و بیرونی عرق ریخته اند و نزدیک به یکنیم دهه سپری گردیده است؟.

آیا در آخرین روزهای پایانی اداره کرزی در انتخابات چه گذشت و بازهم تفنگها از خانه ها و پس خانه بیرون و تفنگداران شاخ و دم شورانی نمودند. کرزی که طی این مدت نتوانست یک مشت اوباش تفنگدار و جنگ سالار را مهار نماید و راکت پرانی و مداخلات علنی پاکستان را متوقف نماید و حدودی پنجصد تاراجگر و مفسد که از این کرسی به آن کرسی کوچ کشی مینمایند و همه دار و ندار وطن را به یغما برده اند وادار به قانون پذیری و وطن دوستی نماید، آیا بازهم امیدوار بود که تاریخ نام کرزی راچگونه بنویسد؟؟؟.

آمریکا از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۲ حدود ۱۰۴ میلیارد دالر را در بخش‌های نظامی‌، حکومت‌ داری خوب، توسعه‌ ی اقتصادی و اجتماعی در افغانستان مصرف نموده است.

اما میلیون ها دالر حیف و میل شده از کمک های خارجی و سرمایه ملی در سال های گذشته و هزینه های روزافزون اجتماعی و سیاسی آن در کشور، جلوگیری از فساد اداری، به یک بن بست واقعی تبدیل گردیده که دورنمای توسعه، ثبات و دموکراسی در افغانستان را کاملا به مخاطره انداخته است. فساد در تمامی ابعادش در کشور و سوء استفاده از امکانات دولتی برای مقاصد شخصی گرفته تا خرید و فروش پست های مهم سیاسی، فساد در پروژه های عام المنفعه مانند سرک سازی، دزدی از معاشات کارمندان دولتی، غصب زمینهای دولتی توسط مقامات بلند پایه دولتی و قوماندان سالاران، تبدیل شدن رشوت ستانی به یک امر معمول در ادارات، کم کاری و حیف و میل شدن میلیون ها دالر از سرمایه ملی روز به روز در حال افزایش می باشد. به نظرمی رسد یک رابطه تنگاتنگ بین فساد و کمک های خارجی در افغانستان وجود دارد. این نه به دلیل نفس فساد زایی کمک های خارجی، بلکه ناشی از سوء مدیریت و فقدان یک مکانیسم شفاف اداری در افغانستان می باشد. تاریخ کمک های جهانی به کشورهای جهان سوم نشان می دهد که به هر میزانی که سطح فساد در کشور کمک گیرنده بلند باشد به همان میزان موثریت کمک های خارجی کاهش می یابد.

این نگرانی در افغانستان نیز به قوت خود باقی است. بانک جهانی در گزارشی در مورد اقتصاد افغانستان پس از ۲۰۱۴، مصرف ناعادلانه کمک های بین المللی در افغانستان را مورد انتقاد قرار داده است. مطابق به ارزیابی بانک جهانی، قسمت زیاد این کمک ها در مناطق ناامن به هدف ایجاد ثبات سرمایه گذاری شده است. هرچند شواهد نشان می دهد که مصرف میلیون ها دالر در مناطق ناامن نه تنها در کاهش خشونت کمک نکرده است بلکه هراز گاهی تبدیل به یک عنصر اصلی افزایش خشونت شده است.

یکی از پیامدهای تخصیص ناعادلانه این کمک ها افزایش شکاف های اقتصادی بین مناطق مختلف بوده است. بعضی مناطق با استفاده از این کمک ها از فرصت های بهتر برای سرمایه گذاری، رشد و توسعه برخوردار بوده اند و بعضی مناطق دیگر از این فرصت ها کاملا محروم مانده اند. اگر این روند ادامه یابد، افزایش شکاف های اقتصادی که منجر به نابرابری های اجتماعی می شود، موثریت کمک های خارجی را کاهش داده و تبدیل به یک عنصر ضد توسعه خواهد شد. بنا بر این انتظار میرود که این بار دولت با سیاست های درست اقتصادی در مصرف عادلانه این کمک ها در کشور اقدام نماید، در غیر آن میزان مؤثریت این کمک ها کاهش خواهد یافت.

شنبه، ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۶

ادامه دارد. . .

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد