مولانا عبدالکبیر
فرخاری
میشود روزی حقیقــت بیــنقاب آید بــــــرون از درون ابر ظلمـــت آفتاب آید بــــــــرون
پرده ی مکر و ریا افتد زروی بد ســــــــگال دختر رز نزد شیخم بی حجاب آید بــــرون
صوفی ار نوشد دوجام از فکرت عصرنوین میدرد نظم کهن از رخت خواب آید بـــرون
از تلاش کوهکن گردد خروشان آب صاف از گلوی تشنه ی جــــــام سراب آید بـــرون
مام میهن را نمیشاید ستـــــــــــرون تا ابد عیسی مریم به انجیل و کتاب آید بــــــــرون
با ریاضت میتوان آری به کف در یتیــــم گوهر اینجا از صدف پر پیچ و تاب آید برون
سفله از بالا نشینی کی شود بالا نشیـــــن از میان موج بیتـــــــابی حبــــاب آید بـــرون
بومها بر بوم ما جای پرستو لانه ســـــاز از فراز شاخ گل صوت غراب آیــد بــــــرون
بسکه میبارد زگردون رنج برفرق غریب از دل پر آتشــــــم دود کباب آیــــد بـــــــرون
از کتاب مکتبت (فرخاری) جستم راه نیک
رهنورد راه تو هر شیخ و شاب آید برون
مولانا عبدالکبیر (فرخاری)
ونکوور کانادا
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat