آزادی

Sat, June 12, 2010 16:12

امین الله مفکر امینی از ایالت منی سوتای امریکا

پارچه شعری که بنام آزادی سروده شده، مبتنی بر یک حقیقتی است که احساس درونی مرا خاصتا که در حال غربت در کشور اجنبی دور از میهن زنده گی میکنم بر انگیخت و آن چنان بود که مدتی بحیث یک کارمند در: Minneapolis Sculpture Garden وظیفه داشتم. در وقت وقفه ای کارم یعنی برک تایم، به دفتری یکی از کارمندان که از جمله ای همکاران ما بود رفته و نشستم. چشمم به یک قفسی، که در آن یک پرندۀ کوچک قید بود و درست نمیدانم که پرنده چه نام داشت، افتاد، که به گمان اغلب مانند "سایره" پرنده ای خوشخوان وطن زیبایم مینمود. به هر حال، پرنده هرچه نام داشت و هرچه بود در قفس، باور کنید، از یک سو به سوی دیگر خود را میزد. این حادثه و مشاهده ای جریان حال پرنده مرا وادار ساخت سوالی از کارمند که اصلاً امریکایی بود بنمایم. سوالم را بسیار به ساده گی به میان گذاشته و گفتم هرگاه مرغک را از قفس آزاد کند. او به مجردِ شنیدن این سوال برایم واضحاً به زبان انگلیسی چنین گفت: امینی تو دیوانه هستی!، این مرغک رفیق من است. من و خانمم از همدیگر جدا شده ایم و تنهایی ام را با این مرغک میگذرانم. من حق اصرار کردن بآزادی مرغک را نداشتم. باور کنید و یقین دارم خواننده گان ارجمند باور میکنند که من اگر بگویم شاهد اشک دیده ای چشمان کوچک پرنده بودم، به خطا نرفته ام.

لذا قلم را برداشته و در همان لحظه و ساعت وقفه ای کار این شعر آزادی را سرودم که قید جلد دوم دیوان اشعار بنام "برگه های یأس و اُمید" در صفحهء ۲۴ آن میباشد و حال این شما و این شعر:

آزادی

             مرغکی خسته و زار بود اسیری قفس

                                      می دیدی بر تلاش آزادی اش هر نفس

             دیدم اندرون آن قفس آب و دا نه

                                            قفس زیبا بود و بهتر از آ شیانه

             تپید این سو و آنسوی مرغکی زار

                                       بناچارگرفت دم، به کنجی یک قرار

             شروغ کرد شور و فریاد و رفت زهوش

                                         منی نا آشنا بر زبانش داده گوش

             با نگاهی خسته اش بر من نگاه کرد

                                         بطرزی آگاهم زحال بی پناه کرد

             بود بمن سخت آزاده ای ببند دیدن

                                         پر و بالی به زنجیراسارت کشیدن

             نباشد داد که تو ببندی پرو بالی

                                         زآزادی محروم کنی فرخنده فالی

             وگرافتی خود بچون بندی دمی چند

                                           بدانی زدردی آزاد گانی در بند

             چه خوش که ناقوس آزادی نوازند

                                         هریک بحریت وآزادی سرنمایند

              که سخت است به خانه ای مطلا بودن

                                       بدهل دشمنان ضد آزادی رقصیدن

             بیا تا شیوه آزاده گی کنیم پیشه

                                         بنای جمله دشمن برکنیم ازریشه

              مفکر زیبا بود بآزاده گی ریستن

                                        وگرغیراین باشد برخون گریستن

امین الله مفکر امینی از ایالت منی سوتای امریکا

برج اسد ۱۳۸۲

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد