بر سریر عرش معلا

چهارشنبه، ۶ اکتوبر ۲۰۱۰

به اقتفاء شعر فرخی یزدی

شب چو در بستم و مست از می نابش کردم

ماه اگر حلقه بدر کوفت جوابـــش کـــردم

آقای معظم روستا جواب طلب است

بر سریر عرش معلا

دوش وقــــت سحــری یــاد جنـــابش کــردم

غرق صد بوسه در آن لحظه رکابش کــردم

نفسِ عصیـــانگـــرما ذوق گنــاه داشت بسی

گـــفته لاَحــول ولا زود بخـــوابــش کــــردم

دل سودا زده اکسیـــرمحـــبت مــی خـواست

آتــــش عشـــــق بدو داده کبــــــابش کــــردم

مدعــــی خواست کزین دایره بیـــرون کشدم

عذرگفتـــم می و مســـتی و مجابــش کـــردم

درخـــرابـــات مغـــان ســاقی مهـــروی ازل

جـــرعه ی داد که نوش همچو شرابش کردم

آنچنـــان جــرعه کـه یغمــاگــرعقل و دین شد

آفــــرین بــرقـــدح وبــــر مــــی نـابش کـردم

طـــاهرفکــــردرآن لحظه گـــذشت ازملــکوت

سیر درسـد ره و درلــــوح و نقــــابش کـــردم

خـــواستـــــم نــام دو کــــس را به اشـارت قلم

بعدازآن چشم سوی عرش و حجــــابش کردم

دیـــدم آنجــــاهمــــه ازنــــــور ولایت روشن

رمـــزآن یــــافتـــم و زود جـــــوابش کــــردم

یــــک الف ازقــــد ویـــک هـــــه زخـال هندو

لام از هـــــردو لب لعـــــل مــــذابش کــــردم

از الف نـــــام عــــلی آمــــد وز هــه و دولام

یـــافتــــم نـــام محــــمد (ص) که کتابش کردم

اظهــــرالشـــمس بود مظهـــــر اســـرار علـی

مدعی گــــــرنکــــند فهــــم عتــــابش کــــردم

شب معـــراج معــــلا به نبـــی گــــفت سخـــن

بعـــــد از آن نور خـــداوند خطــابش کــــردم

معظم "روستا"

شغنان - بدخشان

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد