برای من

از قهر ابر ها

قطرۀ اشک از آسمان نیلگون

به رسم عاطفه

در پای زمین ریخت

خورشید نورش را کم رنگ

به ناز افشاند

به در و دیوار خانه ام

بس که تپیدم به آمدن مهر ز خورشید

سرم به استان در خورد افتادم

آه! دلم شکست

بی صدا شکست

بی غوغا شکست

آواز دلم گر ز قفسچه بیرون شود

رسوا شوم

نام به زبان ها شوم

بی جا بی خانه شوم

قطره اشکی از آسمان

برایم دریا شود

طوفان کند

(پرنیان)

پنجشنبه، ۱۱ جولای ۲۰۰۹

 

www.esalat.org