برای من
از قهر ابر ها
قطرۀ اشک از آسمان نیلگون
به رسم عاطفه
در پای زمین ریخت
خورشید نورش را کم رنگ
به ناز افشاند
به در و دیوار خانه ام
بس که تپیدم به آمدن مهر ز خورشید
سرم به استان در خورد افتادم
آه! دلم شکست
بی صدا شکست
بی غوغا شکست
آواز دلم گر ز قفسچه بیرون شود
رسوا شوم
نام به زبان ها شوم
بی جا بی خانه شوم
قطره اشکی از آسمان
برایم دریا شود
طوفان کند
(پرنیان)
پنجشنبه، ۱۱ جولای ۲۰۰۹