16 april 2016 20:52:01
ادامه چپاولگری و قانون گریزی
استاد (صباح)
بخش سوم
گام به گام با حقایق
تا کجای قصه ها باید ز دلتنگی نوشت
تا به کی بازیچه بود در دست سرنوشت
تا به کی با ضربه های درد باید رام شد
یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد.
در چنین وضعی چگونه می شود به آینده ای روشنی دل خوش داشت و چگونه می شود از احیای ارزش های انسانی و تغییری كه قرار است در زنده گی انسان های كه به حكم طبیعت در افغانستان زاده شده اند رو نما شود سخن گفت؟ چگونه می شود اطمینان داشت كه عبدالرحمان به تاریخ سپرده شده، مسعود مرده است، حكمتیار از دیده ها نهان شده و ملا عمر دیگر بر نمیگردد؟ چطور می شود میان سیاف و ملا عمر تفاوت گذاشت، عطا محمد و اسماعیل خان با مسعود چه فرقی دارد؟ بسم الله محمدی، امرالله صالح، قانونی، محسنی و شینواری چه تغییری كرده اند و كرزی جز فساد، بی پناهی و مافیا كدام تجربه جدیدی خلق كرده است تا بتوان به تغییر، بهبودی و بهتر شدن امیدوار بود؟ چرا غنی با دزد دهان جوال گرفت ؟؟؟ و انتخابات برده را با دبل عبدالله تقسیم کرد؟ و تاریخ را شرمنده نمود.
کرزی در قدرت!
در واقعه ای مخوف خون می ریزد
از زخم تن حروف خون می ریزد
تن پوش تمام کلماتش زخم است
از هر ناله ی اوف خون می ریزد.
دیپلومات ها و مقام های خارجی به صورت مداوم کرزی را یک شخص دمدمی مزاج و احساساتی که به تیوری های توطیه باور دارد، توصیف کرده اند. در برخی موارد حتا وزرای کابینه خودش او را به همدستی در فعالیتهای جرمی متهم می کردند. در یادداشتهای به واشنگتن از سوی سفیر امریکا، کارل ایکنبیری که ویکی لیکس آن ها را افشا کرد، سفیر امریکا به صورت مشخص از لحن منزجر کننده ای در توصیف مجالس خود با رییس جمهور استفاده کرده است.
در حقیقت، ناتوانی او در جهت دست یابی به ابتدایی ترین اساسات دولت سازی و عدم مصوونیت عمیق او به عنوان یک رهبر، پذیرش هر نوع خطایی از جانب او را نا محتمل ساخته و از سوی دیگر تلاش های ما را برای یافتن کرزی به حیث یک همکار مسوول دچار نوعی سر درگمی ساخته است.
آیکن بیری شخصیت را در وجود کرزی تشخیص داده بود. شخصی ترسو و ضعیف است که با ابتدایی ترین اساسات ملت سازی هم آشنایی ندارد و چنان بیش از حد به خود آگاهی رسیده است که دیگر زمان بازبینی و بازنگری اش از سوی جامعه جهانی پایان یافته است.
عمر زاخیلوال وزیر مالیه که از احترام زیادی نزد کرزی برخوردار است، به امریکاییان گفته بود که «کرزی یک شخص بی نهایت ضعیف بود که به واقعیت ها گوش نمی داد و درعوض به سادگی از سوی هر کسی که می آمد و حتا قصه ها و طرح های بسیار عجیب و غریب را برایش می گفت، به سادگی فریفته می شد.» به قول او، یک «حلقه داخلی» وزیران ارشد سیستمی را ایجاد کرده بودند تا زمانی که کرزی «بالای بعضی موضوعات برآشفته می شد» به گونه ای با هم کار کنند تا بر کرزی نفوذ داشته باشند.
در حاکمیت کرزی با اندوه زیاد تطبیق قانون، حاکمیت ملی، تحقق دموکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی، قاچاق، تولید و عرضه مواد مخدر، اداره مردم سالاری، جلوگیری از جرم و جنایت از قبیل (رشوت، دزدی، مردم آزاری، زورگویی، فشار اجتماعی، تصرف دارایی عامه، خرید و فروش املاک دولتی، خود سری . . . ) به اوج خود رسید و برعکس طی این مدت فقط و فقط فشار، زورگویی، حق تلفی، تحقیر و توهین به مردم بی دفاع و روشنفکران ستم دیده چه در داخل و چه در خارج روا داشته شده است و به شکلی از اشکال دسیسه ها و نیرنگ های گوناگون بکار گرفته شد تا جلو حقایق گویی و حقیقت نویسی روشنفکران وسیله تفنگداران در داخل و نمایندگان رسمی و غیر رسمی آنان در بیرون گرفته شود.
اشرف غنی
تا یک دل غمین بود، شادی نیست
تا یک ده ویران بود، آبادی نیست
تا در همه جهان یکی زندان است
در هیچ کجای این دنیا آزادی نیست.
از خوش شانسی ما افغانها این است که رئیس جمهور ما ملقب به مغز متفکر جهان است که از لحاظ نبوغ، فکر، مدیریت، در جهان حرف اول را میزند در طول یک سال از دوران ریاست جمهوری اش تا کنون اکثر وزارت خانه ها با سرپرست اداره میشود یا یک شناسنامه ی برقی را نمیتواند توزیع کند. جدا از مسائل امنیت اقتصاد مشکلات دیگر، در صورتی که تا هنوز معاش خود، کارمندان دولت، پولیس، اردوی ملی از مالیات غربی ها تأمین میشود باز ادعا دارد ما از افغانستان اروپا میسازیم نباید جوانان کشور را ترک کند این ادعا یک خیال باطل بیش نیست اکثر مردم طرز تفکرش در قرن بیست یک مثل دوران قرون وسطی اروپا است.
تمام کسانی که در حکومت وحدت ملی (وحشت ملی) شامل هستند در طول سی و پنج سال به جنگ و غارت و چپاولگری مشغول بودند. دولت وحدت ملی در حال حاضر برای تداوم قدرت جنایتکاران و غارتگران و برای تداوم نظام مافیایی حکومت فعلی به وجود می آید. حکومت برای تعیین چگونگی تقسیم چوکی ها و منصب ها است. مردم بر این باورند که تشکیل این حکومت به معنای تداوم قدرت چهره های گذشته است و در واقع نمی تواند تاثیر مثبتی در روند حکومتداری بگذارد. امنیت و آرامش امروز در وطن به یک رویایی دست نیافتنی و امنیت به یک کابوس وحشتناک تبدیل شده است. امنیت به دست کسانی هست که دیروز به منظور حرفه ی شدن نشانه زنی، عابرین را به گلوله می بستند. به دست کسانی هست که افتخار خرابی این شهر را به گردن آویخته اند. آنانی که سالهای سال است که در مقابل ملت ستم دیده و مردم رنج کشیده زور گفتند، کشتند، بستند و بردند و از اموال بیت المال و از خون ملت قصرها، بلدنگها و آسمان خراشها ساختند و در مقابل دید جامعه بین المللی و قوای ناتو ثروت ملی را به تاراج می برند و دستان شان بیشتر از گذشته و به خون بی گناهان آلوده شده است.
ابراهیم عادل
نشریه واشنگتن پست به تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۰۹، پرده از مرداری ابراهیم عادل، وزیر سابق معادن افغانستان، برداشت. این روزنامه فاش نمود که عادل در بدل اخذ ۳۰ میلیون دالر رشوت قرارداد دومین معدن بزرگ مس جهان، در «مس عینک» لوگر را به شرکت چینی، «شرکت گروه استخراج و ذوب فلزات» (Metallurgical Group Corp) ، داد. ابراهیم عادل بدون این که اوراق داوطلبی دیگر شرکت ها را مطالعه کند با دیدن بندل های دالر قرارداد را امضا کرد. روزنامه می نویسد: به قول یک مامور امریکایی که در استخبارات نظامی معلومات کافی دارد وزیر معادن و صنایع افغانستان آقا محمد ابراهیم عادل به گرفتن ۳۰ میلیون دالر امریکایی به عنوان رشوه از طرف شرکت چینی متهم شده است. این مقام امریکایی ادعا کرده است که پول متذکره در دسامبر ۲۰۰۷ در شهر دوبی بعد از امضای قرارداد ۲ میلیارد و نهصد میلیون دالر مس عینک به عادل پرداخته شده است. این وزیر خاین هم بدون اندک ترین بازپرس با پشتاره پول کشور را ترک نمود.
محمود کرزی
محمود کرزی، برادر حامد کرزی، از جمله سران مافیا است که در قندهار زمین دولتی مربوط وزارت دفاع را غصب نموده است. زلمی زابلی در مصاحبه ای به تاریخ ۸ جنوری ۲۰۱۳ با «رادیو آزادی» گفت که محمود کرزی نیز بیش از ۲۰، ۰۰۰ جریب زمین را در قندهار غصب نموده که بیشتر آن ملکیت وزارت دفاع است. برادران کرزی بر این زمین های غصب شده شهرکی به نام «عینو مینه» ساخته و قرار است ۱۳۰۰۰ خانه مسکونی را در آن بسازد. این چپاولگر هم بدون تصفیه حساب با ملت مانند سایر برادران جنایت کارش عیش و نوش می کنند.
عنایت الله قاسمی
عنایت الله قاسمی چهره مفسد دیگر نظام پوشالی کرزی است. وی بهحیث وزیر ترانسپورت کابینه کرزی ایفای وظیفه می نمود. این شخص در زمان تصدی این پست، پول هنگفت این وزارت را حیف و میل کرد و بزرگ ترین لطمه را به شرکت هوایی آریانا وارد کرد. ذبیح الله عصمتی، رییس پیشین شرکت هوایی آریانا، میگوید: در زمان وزارت عنایت الله قاسمی و ریاست نادر آتش، آنان ۶۰ میلیون دالر اختلاس نموده و ۴۰ میلیون دیگر نیز به این شرکت خساره وارد نموده اند. لوی څارنوالی به تاریخ ۸ مارچ ۲۰۱۱، قاسمی را با بکس پر از دالر در میدان هوایی کابل دستگیر کرد ولی با گذشت دو روز، کریم خلیلی معاون دوم کرزی وی را رها و به خارج از کشور فرستاد.
لوی څارنوالی، می گوید که وی شخصا به ۹ میلیون دالر اختلاس متهم است.
عمر داوودزی
در ۲۵ اکتوبر ۲۰۱۰، نشریه «نیویارک تایمز فاش نمود که عمر داوودزی جاسوس ایران در ارگ ریاست جمهوری افغانستان است که ماه یک یا دو بار بکس های پر از پول را به این کشور انتقال می دهد. این منبع می افزاید پولی که ایران به افغانستان می دهد، رقم بسیار بالا است. کرزی هم تایید کرد که داوودزی ماه یک یا دوبار یک میلیون دالر را از ایران به افغانستان انتقال می دهد. بعد از این رسوایی ارگ بود که کرزی داوودزی را ارتقای مقام داد و ابتدا سفیر افغانستان در پاکستان و بعد وزیر داخله مقرر کرد.
به تعقیب افشای جیره گیری ارگ از رژیم پلید آخندی ایران، در ۲۹ اپریل ۲۰۱۳ نشریه نیویارک تایمز یک بار دیگر فاش نمود که سی. آی. ای نیز به دفتر کرزی ماهانه یک مقدار زیاد پول بدون حسابدهی می پردازد. خلیل رومان، رییس سابق دفتر کرزی، گفت: «ما به این پول جنیات می گوییم. به شکل مخفی داخل می شود و به شکل محرمانه بیرون می رود. » گفته می شود این پول در بین جنایت کاران تنظیمی تقسیم می شود تا منافع امریکا را در این کشور حفظ کنند. این رسوایی هم پس از چند روز سر و صدا، بسیار ماهرانه زیر زده شد.
ظاهر قدیر فعلآ معاون ولسی جرگه
ظاهر میگوید- در حدود ۳۶۵ میلیون دالر سرمایه دارد و نیازمند قاچاق نیست. اکنون شماری از آگاهان این اندازه پول را در نزد ظاهر قدیر پرسش برانگیز دانسته و خواهان ارایه اسناد مشروعیت این سرمایه هستند. به تازگی پرده از برخی از فعالیت های شماری از نمایندگان مجلس برداشته شده است، از میان ظاهر قدیر که متهم به قاچاق آرد شد گفته است که سرمایه اش به اندازه بزرگ است که نیاز به قاچاق ندارد. وی گفته است که در حدود سه صد موتر دارد بیست تا سی عراده آن ضد گلوله (زره) است و مصرف ماهانه این عضو مجلس در حدود چهار صد هزار دالر میشود. قدیر گفته است: تنها سرمایه من ۳۶۵ تا پنجصد میلیون دالر است، باید پرسیده شود که این موترها از کجا شده است و این خانه ها را از کجا کرده است. ؟؟؟
جماهیر انوری
جماهیر انوری، وزیر امور مهاجرین و عودت کنندگان چندین بار از کمیساری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR)، خواسته است تا ده ها هزار دالر امریکایی را به حساب شخصی شماری از افرادِ خاص او، واریز کنند. شکران عثمانی مسوول مالی سابق وزارت مهاجرین گفته: بر اساس هدایت جماهیر انوری، حدود ۵۰ هزار دالر را به شازیه، یکی از همسر های انوری )انوری چندین همسر دارد( تحویل کرده ام و ۴۷ هزار دالر باقی مانده به شرکت توریستی «هپی دیز» که وزیر به نام او بل های جعلی از بابت سفرهای خارجی ساخته بود، تحویل شده است. من تعهد شازیه را در یک ورق نیز گرفته ام. در گزارشی که توسط کمیته مبارزه با فساد اداری و مسئوول مالی وزارت امور مهاجرین، عثمان شکرانی و معین مالی عبدالصمد حامی نیز تایید شد، از غارت میلیون ها دالر دیگر نیز توسط وزیر امور مهاجرین سخن می رود. وزیر امور مهاجرین در کنار دزدیدن ده ها هزار دالر از کمک های مستقیم کشورهای خارجی، صد ها هزار دالر دیگر را نیز از فروش زمین هایی که قرار بود برای بیجا شدگان و مهاجرین برگشت کننده، توزیع شود، به جیب زده است. تمام فامیل و اقارب نزدیک خود را در پست های مختلف این وزارت گماشته و تعدادی از دوستان این وزیر که پست های مشخصی در وزارت ندارند، به حیث دلالان فروش زمین در این وزارت مشغول بودند.
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat