کی ها در دولت چپاول گری کردند؟؟؟

21-05-2016

کی ها در دولت چپاول گری کردند؟؟؟

معرفی جهاد گران بزرگ، گام به گام با حقایق

استاد (صباح)

وطن مادر دوم است، وطن خویش را فزونتر از هر چیز گرامی دارید.

میهن دوستی باید مقدم بر هر كار و خود مختاری و استقلال پیشرو بر هر اندیشه باشد.

وطنم را بیشتر از خانواده ام دوست می دارم اما به انسانیت بیشتر از كشورم علاقمندم.

كافی نیست كه انسان برای وطنش خدمت انجام داده باشد بلكه هرگز از خدمتگزاری خودداری ننماید.

عشق ورزیدن به میهن عبارت از این است كه انسان با تمام قوا، میل داشته باشد عملی شدن آرمانهای بشری را در آن مشاهده نماید و به قدر قوه ی خود در راه كار یاری نماید.

عشق و علاقه به وطن و آب و خاك مانند علاقه به پدر و مادر و زن و فرزند امری طبیعی است.

صمیمیت و عواطف و احساسات شما نسبت به میهن خودتان باید مافوق همه ی احساسات و عواطف شما باشد.

مژده ای ساده دلان، عصر جدید آمده اند

دوره ی چور و چپاول و تاراج سپید آمده اند

اینان هرچه که کردند، نگویید «دروغ»

از برای سرقت بانک با قفل و کلید آمده اند

یك كلید شان اگر نگشاید دروازه هر قفل

با گروپ سلاح دار و با قفل جدید آمده اند

مجلس ملی كه از فحش و تمسخر شده پُر

غصه نخور دولت اخلاق پدید آمده اند

رفته اند آن گروپ کلاه پست و چپن دار

آنكه با مشت روی میز می زد آمده اند

گر چور کردند و چپاول شد و بردند و خوردند

غمگین مشو که با نفس پلید آمده اند.

عذر تقصیر، كه ما مار گزیده شده ایم

آن مار كه تا اکنون نگزید آمده اند.

در شمال شرق کشور

در چهار ولایت زون شمال شرق كشور دوهزار جریب زمین این تصدی را زورمندان غصب و منازل رهایشی را بالای آن اعمار كرده اند. تصدی سپین زرهفت هزار و پنجصد جریب زمین در ولایت های قندوز، تخار، بدخشان و بغلان دارد و دو هزار جریب آن را زورمندان غصب كرده اند. این زمین ها در ولسوالی های خواجه غار، دشت قلعه و ینگی قلعه تخار و ولسوالی های بهارك بدخشان و امام صاحب قندوز اند.

تورن اسماعیل مجاهد زمین های زابلی و گمرک تورغندی و اسلام قلعه

اداره مبارزه با فساد اداری به تاریخ پنج ثور ۱۳۹۱ محمد اسماعیل وزیر انرژی و آب را به دست داشتن در فساد متهم كرد. لودین گفته بود- من اسماعیل خان را متهم به فساد کرده ‌ام که مانند وی هیچ وزیر چپه شاخ وجود ندارد، اما حالا ببینید که چه کسی جرئت دارد تا از وی در مورد بپرسد و پول و جایدادی را که به سرقت برده، از او دوباره بگیرد.

این در حالیست كه با بی نتیجه ماندن و فراموش شدن این دوسیه‌ ها انتقادات بر ناكارایی و عدم هماهنگی ادارات مبارزه با فساد بیش از پیش افزایش یافته است.

اسماعیل خان در قضیه برداشت میلیون ها دالر از یک بانک دولتی در زمان ولایت هرات، استفاده سوء از عواید گمرکات و نیز بستن قرارداد غیرشفاف با برخی از شرکت های ساختمانی، متهم است. در نامه اداره مبارزه با فساد اداری که پیش از دادن رای اعتماد به وزیران، به پارلمان افغانستان فرستاده شده بود، آمده است که اسماعیل خان در حدود هفتاد میلیون دالر از یک بانک دولتی برداشته است.

این پول ها زمانی برداشت شده که داکتر اشرف غنی احمدزی وزیر مالیه بوده است و در همان زمان، اشرف غنی، هیاتی را برای بازپس گیری این پول به هرات فرستاده اما والی پیشین هرات از تحویل این پول ها به هیات اعزامی از کابل، خود داری و با هیات همکاری نکرده است. از سوی دیگر عزیز الله لودین رییس اداره مبارزه با فساد اداری به خبرگزاری بخدی گفت که شماری از وزیران کابینه به اختلاس و غصب جایدادهای دولتی متهم هستند اما او از گرفتن نام این افراد خود داری کرد. با این حال لودین افزود که صد ها جریب زمین دولتی در شهر هرات از سوی برخی زورمندان غصب شده است. عبدالمجید خان زابلی در زمان صدارت سردار شاه محمود غازی یکی از با نفوذ ترین وزرای کابینه بود و همزمان ریاست تمامی وزرای سکتورهای اقتصادی و مالی کشور را برعهده داشته است.

گفته می شود که عبدالمجید خان، اساس گذار بانک ملی افغانستان است و سال ها مدیریت هیات عامل این بانک را به عهده داشته است. زابلی سال های آخر عمرش را در امریکا به سر برد و در اوایل دهه هفتاد در این کشور وفات کرد.

از عبدالمجید خان زابلی صدها جریب زمین در ولایت های هرات، ننگرهار و برخی از شهرهای بزرگ کشور باقی مانده است. عزیزالله لودین، با اشاره به اینکه جایداد های عبدالمجید خان زابلی ملکیت دولت افغانستان است تایید کرد که بخش اعظم این جایدادها از سوی برخی زورمندان غصب شده است. به گفته رییس مبارزه با فساد اداری، کل مساحت خانه عبدالمجید خان زابلی یازده و نیم جریب زمین است که هشت سال پیش از سوی یک هیات هشت نفری به مبلغ ۲۴ میلیون دالر قیمت گذاری شده است. لودین تاکید کرد که فرزندان و بازماندگان زابلی با نوشتن نامه ای به حکومت افغانستان گفته اند که تمامی جایدادهای آنان، مربوط به مردم افغانستان است.

هادی و حمید، فرزندان مرحوم عبدالمجید خان زابلی و خانم او گفته اند که بیش از چهارده هزار و هشت صد جریب زمین متعلق به خانواده زابلی، مربوط به وزارت زراعت می شود که از سوی برخی زورمندان غصب شده است. بخشی از جایدادهای زابلی از سوی اسماعیل خان، بخشی به نام سلیم ترکی شاروال هرات و بخش سوم نیز به نام یک خانم قباله شده است. در همین حال محمد رفیق شهیر رییس شورای متخصصان هرات گفت که در حال حاضر، موضوع ملکیت خانه اسماعیل خان از سوی کمیسیون مبارزه با فساد اداری مورد بحث است. به گفته شهیر خانه ای که فعلا اسماعیل خان در آن زندگی می کند ملکیت زابلی ها است و بنا به وصیت خود عبدالمجید زابلی، این خانه باید برای معارف و تحصیلات عالی افغانستان وقف شود. شهیر تاکید کرد که در دو دهه اخیر ملکیت این خانه، ظاهرا به نام همسر اسماعیل خان قباله شده است. به گفته محمد رفیق شهیر رییس شورای متخصصان هرات، اسماعیل خان یک افسر نظامی بود که سرمایه زیادی نداشت اما اکنون یکی از سرمایه داران بزرگ افغانستان است.

او افزود که اسماعیل خان در هرات و برخی از ولایت های دیگر و نیز کشور همسایه (ایران) جایداد و سرمایه زیادی دارد. هوتل بزرگ استقلال که در منطقه بسیار گران قیمت و با ارزش هرات (گرده پارک در نزدیک ساختمان ولایت) قرار دارد از جمله جایدادهای اسماعیل خان است. اسماعیل خان در دوره ای که والی هرات بود، عواید گمرکات هرات را به مرکز نمی فرستاد و این مساله در همان دوره سر و صداهای زیادی را نیز برپا کرد.

اسماعیل خان سرمایه گذاری های زیادی در بخش های مختلف انجام داده و هنوز کسی نمی داند که سرمایه او، در کجا ها قرار دارد. اسماعیل در حالی متهم به اختلاس و غصب جایدادهای دولتی در هرات شد که ولسی جرگه به شماری از وزرای پیشنهادی کرزی از جمله اسماعیل به عنوان وزیر انرژی و آب رای اعتماد داد.

پس از اینکه این وزرا از پارلمان رای اعتماد گرفتند داکتر عزیزالله لودین، تاکید کرد که اداره مبارزه با فساد اداری نامه ای به پارلمان فرستاده و موضوع اختلاس و غصب زمین توسط برخی از وزرای پیشنهادی را با این نهاد مطرح کرده است. لودین تاکید کرد که اعضای پارلمان به این مساله توجهی جدی نکرده و به وزیران متهم به اختلاس رای اعتماد دادند. به دنبال مطرح شدن این اتهام، ولسی جرگه اعلام کرد که موضوع رای اعتماد به وزیران متهم به فساد، باز نگری می شود. اسماعیل از چند سال به این سو، از حامیان نزدیک رئیس جمهور کرزی به شمار می رفت و چند سال به حیث وزیر انرژی و آب در کابینه کرزی کار کرد.

احمد مشاهد مجاهد چپاول

احمد مشاهد عضو تنظیم جمعیت و از وفادار ترین اشخاص به شورای نظار است و در سالهای گرماگرم پاکستان رفتن، طب را تمام ناکرده راهی پاکستان گردید و مثل دیگر سران جهادی پیشوند داکتر راهم به نامش علاوه کرد.

آگاهی یافتن از دارایی های واقعی وی شاید ممکن نباشد اما فقط بخشی از سرمایه، جایداد و ملکیت های وی که همه درباره‌ اش می‌ دانند را به معرفی‌ می ‌گیرم. با تحلیل مشاهد از این زاویه، برای مردم، برای چندمین بار به ثبوت میرسد که نظام فعلی که دم از دفاع از مردم و دفاع از دموکراسی می ‌زند، اتکایش در ولایت تخار روی چه کسانی بوده و ماهیت شان چگونه است. اگر از حمام های نمره و باغهای کوچک که مشاهد در اینجا و آنجای ورسج و تالقان و ولایات دیگر دارد چشم بپوشیم و به جایداد های بزرگترش نظر اندازیم، باید از هوتل آریانا شروع کنیم. هوتل آریانا در ولایت تخار از جمله هوتل های مفشن و مرغوب شهر تالقان است و محافل گوناگون، خصوصاً محافل عروسی در آنجا برگزار می‌ گردند. این هوتل مشهور از شخص مشاهد می ‌باشد.

تانک تیل آریانا که در جوار پل شهروان تالقان قرار دارد و پرفروش ترین تانک تیل در تالقان است نیز مربوط او می ‌باشد. داستان این تانک تیل و کلاهبرداری مشاهد از نزدیکترین دوستش شاید نمونه خوبی باشد که ماهیت وی را شناخت. در زمان ولایت سید اکرام ‌الدین معصومی، به نیت ایجاد تانک تیل شریکی بین معصومی و مشاهد، زمین را از صاحب آن به زور تفنگ خریدند. هنگامی که سند بین فروشنده و خریداران به امضاء می ‌رسید معصومی تاکید می‌دارد که نام هردوی شان در جریان نوشتن قباله ذکر گردد، ولی مشاهد برایش استدلال می ‌نماید که چون تو والی هستی اگر صدای این زورگیری بالا شود، موقفت زیر سوال می‌ آید و بدنام می‌ شوی بنا ضرور نیست نامت را در قباله ذکر نمایم و این کار باعث شکست عهد شراکت من و تو نمی ‌شود. چندی می ‌گذرد و معصومی هم از چوکی ولایت برکنار می‌ شود. وقتی تانک تیل آریانا یکی از پر فروشترین تانک در شهر تالقان می ‌گردد، او نزد مشاهد آمده تا سهمی از عواید بدست آمده ‌ی شراکت را بدست آورد. مشاهد با نهایت خم چشمی و دیده ‌درایی، منکر عقد و پیمان درین رابطه شده و باینصورت دوستی و همدستی شان پایان می ‌یابد.

زمین های آبی مشاهد در نهر چمن و سایر نقاط تخار بیشتر از ٧٠٠ جریب می‌ باشند که در بهترین موقعیت های تالقان واقع اند. در شرایط فعلی هر جریب این زمین ها بیست لک افغانی خرید و فروش می ‌شوند.

کرایه صرف دکانها و سرای هایش در تالقان ماهانه یک میلیون و دو صد هزار افغانی می ‌شود. تعداد حویلی هایش در کابل بالاتر از ده باب بوده که همه در مناطق قیمتی موقعیت دارند. تعداد زیاد آنها را به کرایه داده است. یک حویلی ‌اش در شیرپور، یک حویلی در منطقه بادام باغ و یکی عقب سینما آریوب در باغ بالا موقعیت دارند.

در تالقان هم چندین حویلی در بهترین موقعیت های شهر از مشاهد اند، که از جمله حویلی‌ ای که در سرک اول دارد و مدتی در زمان گریز گریز ربانی که با چوکی هر سو میرفت و مدتی سفارت ایران بود که تنها ایران سفارت کاری در تخار داشت و فعلاً به یوناما کرایه داده شده است از جمله زمین غصب شده دولتی است.

در خارج از افغانستان جایداد های غیر منقول وی که تا حال افشاء شده اند، یک حویلی در دوبی، یک حویلی در تاجکستان. ریاست ده که مسئولیت امنیت تمامی وزیران را به عهده دارد، امنیت مشاهد هم به عهده گرفته است. به همین مناسبت مشاهد ماهانه به تعداد سه صد نفر از ریاست ده اعاشه بدست می‌ آورد. او که به امراض گوناگون گرفتار است، خوراکش نان جواری بیش نیست، دارایی هایش را قبل از مرگ میان اولادهایش تقسیم و ترکه کرده است. مشاهد علی‌الرغم آنکه آدم کینه دل، خود پسند و خود خواه است و به هر مسئله‌ ی با در نظرداشت منافع خود برخورد می‌ کند، در عین حال شخص متکبر و بدزبان است و سخت انتظار دارد که کسی پای خود را به پای او دراز نکند و همه بلی‌ گوی او باشند. تنها آدم های برده‌ صفت و زبون از موقف او استفاده برده می ‌توانند که آماده چاپلوسی و تحمل غضب، دشنام های رکیک و پیشانی ترشی های او باشند. از جمله ده ها فردی که طبق تذکر بالا به نوکران او بدل شده اند فردی به نام حق نظر است که حالا شاید حق نظربای برایش بگویند.

او به واسطه مشاهد رئیس گمرک در یکی از گمرکات افعانستان تعیین شده و ازین طریق صاحب میلیون ها دالر شده است. او در چند محفل در حضور دیگران بدون اینکه عرق شرم بر پیشانی‌اش نمایان گردد، یادآور گردیده است که امروز اگر کسی کمتر از یک میلیون دالر را سرمایه بگوید احمق است. او که چند سال قبل به نان شب بند بود و پول نداشت، امروز چندین حویلی صرف در شهر تالقان دارد.

ملک و دارایی هایی که مشاهد و هم ‌مسلکانش چون مطلب بیک، حاجی آغا گل، پیر محمد خاکسار، پیرم قل، قاضی کبیر مرزبان، بشیر چاه آبی و غیره به اصطلاح کلان های تخار با خدعه، نیرنگ، قتل، تهدید، توطئه، دزدی، خیانت، چپاول، وطن فروشی و متوسل شدن به پستی های رنگارنگ بدست آورده اند، بدون احساس شرم و خجالت آن را داد خدا نامیده، خویش را خدادادگان جار می ‌زنند تا این را ثبوت نمایند که دیگران که به پول و دارایی های افسانوی چون آنها نمی ‌رسند نه اینست که ایشان دست به دزدی، وطن فروشی، جاسوسی، قتل و توطئه نزده اند بلکه ایشان را خدا نداده است. اولاده اینان اگرچه به پستی پدران شان آگاه اند در دل آن را تصدیق می‌ دارند و می‌ دانند که پدران شان تا جاسوس ورزیده نمی ‌بودند و گذشته بیشرافتی و وطنفروشی بر پیشانی شان از دور نمایان نمی ‌بود، کجا ممکن بود به چوکی های مهم و بلند در سطح یک مملکت گماشته شوند. مشاهد و همقطارانش وقتی به منابر سخنرانی می‌ کنند، همیشه دفاع از جهاد و مقاومت و ارزش های اسلامی را قلقله می‌ کنند، ولی در عمل به غیر از تحکیم پایه های اقتصادی و اجتماعی خود و فامیل خود به چیز دیگری نمی ‌اندیشند.

سید طیب جواد مجاهد سفارت

روزنامه «دیلی بیست» به تاریخ ١٨ دسامبر ٢٠١٣ اسنادی را فاش نمود که سید جواد طیب پرده بر‌می ‌دارد. بر اساس این اسناد اداره توسعه‌ی بین‌المللی امریکا (USAID) سالانه بیش از ١٠٠٠٠٠ دالر جیره به سید طیب جواد می ‌پرداخت که این رقم شامل کرایه خانه و مصارف غذایی او نمی ‌شود. جواد از سال ٢٠٠٢ الی ٢٠٠٣ رئیس دفتر کرزی بود و بعدا سفیر افغانستان در آنکشور شد. سید طیب جواد همزمان از دو پیمانکار امریکا RANCO و «انترنیوز» دالر دریافت می‌ کرد. به گفته مسئولان اداره توسعه‌ی بین‌المللی امریکا این پول بخاطر جلب تحصیلکرده ‌های غرب در دولت کرزی به حیث تکنوکرات‌ها برای بازسازی افغانستان پرداخت می‌شد.

بر اساس گزارش، قراردادی که بین جواد و RANCOبه امضا رسیده نشان میدهد سید جواد با معاش روزانه ٣١٤.١٢ دالر برای شش ماه بحیث مشاور با این پیمانکار امریکا ایفای وظیفه کرده است. اسناد نشان می‌دهند که RANCO به اردو و وزارت خارجه امریکا کارهای گسترده‌ای انجام داده است. در این قرارداد که به تاریخ ٧ نوامبر ٢٠٠٢ امضا شده روزانه ٦٠ دالر بخاطر بود و باش در کابل و٤٠ دالر مصارف غدایی جواد نیز در نظر گرفته شده بود. او امضای خود را در روی قرارداد تصدیق می ‌کند اما از جزئیات قرارداد اظهار بی ‌خبری می ‌کند.

طیب جواد خود می‌ گوید: من در مورد این که این‌ها پیمان‌ کاران خصوصی یا دولتی بودند، چیزی‌ نمی‌ دانستم. برای من این معاشی بود که از سوی ایالات متحده‌ی امریکا پرداخت می‌ شد. شاید کمترین معاش به من پرداخت می ‌شد. افراد زیادی بودند که پول نقد دریافت می ‌کردند.

اندریو ناتسیوس که در آن زمان رییس یو.ایس.اید بود می‌گوید: در روزهای نخستین جنگ افغانستان، USAID برنامه‌‌ ی را روی دست گرفته بود که مطابق آن باید صدها تحصیل کرده‌ی افغان که در خارج زندگی می‌کردند، به تکنوکرات‌های دولت کرزی تبدیل شده و ظرفیت حکومت را تشکیل دهند. پرداخت معاش رقابتی با معاش این تکنوکرات‌ها در غرب بخشی از این برنامه بود. این تکنوکرات‌ها توسط پیمان‌کاران USAID استخدام شده و در وزارت‌خانه‌ های افغانستان به کار گماشته شده بودند. عقد این ‌گونه قرار‌دادها راهی بود که ما می ‌توانستیم با طی کردن آن زودتر برنامه‌های‌مان را اجرا کنیم. ما این برنامه را خاموشانه اجرا کردیم، چون این کار بین تکنوکرات‌ها و ملیشه‌های افغان (جنگ سالاران) متحد با ما تنش ایجاد می‌کرد. لاری سمپلر، معاون مدیریو.ایس.اید برای افغانستان و پاکستان می‌ گوید: در مراحل اولیه‌ی بازسازی افغانستان این ‌گونه معاملات ضروری بود… ما در صورتی که ضرورت باشد، با بازیگرانی که در حکومت جدید نقش مؤثری داشته باشند نیز این کار را خواهیم کرد.

دیلی بیست می ‌افزاید که دیوید هوفمن رئیس «انترنیوز» به جواد طی یک ایمیلی که بعدها به دسترس این نشریه رسیده نوشته: من خیلی خوشحالم از این‌ که در زمینه‌ی استخدام شما و کمک به رییس جمهور کرزی مساعدت‌ کردم. ما در حالت عادی چنین چیزی را در نظر نمی‌گیریم، چون این کار با استقلالیت ژورنالیستی ما در تضاد قرار دارد. اما ما اوضاع در افغانستان را استثنایی تشخیص داده و با این کار موافقت کردیم. سید جواد طی شش ماه فعالیتش با این نهاد به صفت مشاور٤٩٠٠٠ دالر دریافت کرد.

کریستین فیرمعاون استاد در پوهنتون جورج تاون امریکا می‌ گوید: ما از روز اول سیستمی را ایجاد کردیم که فاسد بود. ما کسانی را داشتیم که هم ‌زمان از دو منبع معاش دریافت می‌کردند؛ یکی ازما و دیگری از بانک جهانی. این عاملی است که نتیجه ‌ی آن یک سیستم فاسد است.

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد