در گیر دو عشق

Friday, March 1, 2013 11:08:21 p.m.

پوهندوی شیما غفوری

میخواهم بمناسبت هشتم مارچ باری احساس زنانی را انعکاس بدهم که بخاطر وطن، دوری همسرانشان را تحمل میکنند.

در گیر دو عشق

"با من بمان تا بیکران، تا لحظه های واپسین"

در روی ابر آسمان، در رنج و شادی زمین

خواهم که غمخوارت شوم، گاهی پرستارت شوم

گرمت زاحساسم کنم، چون شعله های آتشین

خواهم شفا بخشی تنم، چون دردی پیچد پیکرم

در حجره، حجره قامتم، مرهم گذاری بعد از این

خواهم که دانم غصه ات، هر روزه کار و سفره ات

بینم زمان رفته ات، در رنگ مو، چین جبین

با آنکه میبالم به تو، بر همت والای تو

لیکن هزار و ششصد و هشتاد و شش روزم غمین

خواهم که آیی در برم، یا در برت کن بسترم

فکرت بکن ای دلبرم، قیچی عمرست در کمین

این گفته نه یک خواهش است، نه گِله و نه نالِش است

پرواز روح ناخوش است، در خامه ام گشته عجین

خواهی بیایی پیش من، خواهی بمانی در وطــن

مهر تو است در جان و تن، مستانه در قلب حزین

حب وطن جانم بود، یک توته ایمانم بود

خدمت برای عزتش، سنگ محک در کفر و دین

هرچند بر تو مایلم، هجرت نموده بسملم

اما صدای میهنم خواند برایم این چنین:

برخیز و تیمارم کنید، با کار پربارم کنید

آب رخ زرد مرا، بالا بیارید از زمین

شیما میان این دویی، در کشمکش های دلی

یارب بده ام همتی در پرتو عشق ثمین

هرکس به قدر خویشـُـتن، دارو کند مام وطن

این است سهم تو و من، مار است قسمت این چنین

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد