دست خون چکان طالب

شنبه، ۳ نوامبر ۲۰۱۲

مولانا عبدالکبیر فرخاری

دست خون چکان طالب



(طالب) نان گدایی را نزیبد ســـــــــــروری                یا بگیرد برکف قدرت نظام رهـــــــــــــــبری

مینهد سر پیش پای دشمن میهن مــــــــــدام                بهتر است یابد ز ( آی. اس.آی ) برگ چاکری

کتله ی بیدادگـــر شالوده ریزد نظم جهـــــــل                میزند طـــبل اناالحق در نــــــظام  خـــر  خری

خـــون انسانرا برغم حکم مولای جهـــــــان                برزمین ریزد به چنگالش چو وحشی جنوری

در شگفتم زین هیولای ستمگســـــــــــتر خدا               میتراود از دودستش خون زیبا     پیکــــــــری

می درد ظلمت سرشتـی سینه درد آشــــــنا                 می کشد باتیغ کند انسان والا   گوهــــــــــــری

انتحاری کی مسلمــــــــان است آید در   نماز              بم کشد بر قتل مردم از فــــــراز   منبـــــــــری

از ابابیل ای خدا با قهر چون اصــــحاب فیل               سنگ ریزی بر سرش از بــــام چرخ چنبـــــری

وحشی در خـــون مردم غوطه زد در میمنه                 بر کتاب هرگز ندارد انتــــحاری   بــــاوری

سخت بیرحم اند این دیـــــوان جنگل بیدریغ                 گل نسازد شمع بزم عــــید مردم کــــــــــافری

زاده ی ســـــــــوراخ دیوار اند نی ام البشــر               زان ستیزد بر زنی کور است لطف مـــادری

آنکه دارد از توان آرد به گــــیتی مولــــــوی                طـرح دارد در بغل آیین دانـــــــــــا پـــــروری

از هزاران بو لهب ها یکه تازی درجــــــهان               میپرستی چشــــــــــــم کـــــور بت پرست آذری

تا نیاید رنج بیجا در گــــــــــــذرگاه زمـــــان                 بگذر از دستــــــــــور و فرمان عـدالت گستری

یک دوجــــــام می زمینای ادب ریزم ببزم                 (ساقی) زیبا سخن لب ریز پر کــــــن  ساغری

                                تابکی (فرخاری) خوانی قصه ی موش و پشک

                                چشم کور هرگز نبیند رسم و راه دلبــــــــــری

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد