.

د ابوغریب مرکه

(سیاسی طنز)

ګرانو خویندو او وروڼو السلام علیکم،

زه ابوغریب نومیږم، دا زما جد وو چه ستاسو اجداد یی د اسلام په دین مشرف کړل. زما جد هرچیرته چه لاړ غازی او فاتح راغی. هغه د عربو د غازیانو سپهسالار وو، هغه زړه ور جنګیالی وو او له هیڅ شی نه یی ویره نه درلوده. دده د غنیمت له برکته مونږ یی د ډیر جایداد خاوندان کړی یاستو، الله دی وبخښی. په خواشینی سره باید ووایم چه ستاسو نیکونو زما جد دلته وواژه خو د شکر ځای دی چه تاسو هم د هغه په شان فی سبیل لله جهاد کړی او کله چه کابل ته تاسو راغلی شخصی، دولتی او د بیت المال مالونه مو چور، چپاول او غارت نه کړه. له همدا نن ورځی د خپل جد وینه تاسوته بخښم. دا چه ټول مسلمان یاستی او یو هندو او سیک چه هغوی هم ددی وطن دی د تاسو له برکته په پارلمان کی نشته. دا عمل د تاسو د جهاد رښتینولی ثابتوی، سرلوړی واوسی. راځی چه په ګډه ووایو نعره تکبیر!

دا چه ددی وطن نفوس ۳۰ ملیونه دی حتماً یی نیمایی ښځی دی او د تاسو په ټوله کابینه کی یوه ښځه په سترګو کیږی یقینا شریعت مو په ځای کړی او کاکا بوش هم مو خوشحاله کړی دی. زه خپله عریضه د دن هاخ له محکمی بیرته اخلم کومه چه ما د خپل د جد د وژلو په هکله په تاسو کړی وه، زه باور لرم چه بل ځل راځم او تاسو سره مرکه کوم دغه خور به هم ستاسو په کابینه کی به نه وی او د خپل په کور کی د ماشومانو په ساتلو مصروفه وی، شاباش په تاسو. تاسو که له ما نه کوم سوال لری او یا زما د جد په هکله زه یی جواب درکولی شم. دا چه تاسو ټول سکوت اختیار کړ زه باور لرم چه ستاسو په زړونو کی یو سوال شته چه ستا جد زمونږ ولس په زور مسلمان کړی او ډیر یی وژلی او مال یی هم غنیمت د ځانه سره وړی، غنیمت روا ده.

په خدای قسم چه زما نیکه بله لاره نه درلودله. ګوری، زه په پښتو، عربی، دری او انګلیسی خبری کوم، په هره ژبه چه غواړی ستاسو سره مرکه شروع کوم خو لمړی مرکه به د محترم کرزی صاحب سره وی.

کرزی صاحب، اجازه راکوی چه له تاسو یو څو پوښتنی وکړم ځکه ته فقط اساسی قانون ته مسوول یی.

مهربانی، مهربانی، بفرمایید، خدای مو راوله، له دی بالا شه کار به څه وی.

کرزی صاحب، څرنګه چه ته ۶۰ تنه مشاورین لری ډیر وخت دی نه نیسم، همیشه خپلو مشاورینو سره مشوری کوه، د اولس پروا مه کوه، شکر مشاورین ډیر لری دوی پوهیږی او دا په خوب ویده اولس.

کرزی صاحب، ځان معرفی کړه، څو وروڼه لری، وروڼه دی څه کار کوی، د اکا ځوی لری، څومره دارایی لری، مجرد یی که متاهل، څو کوره لری او په خوراک کی دی څه خوښیږی؟

ابوغریبه وروره ډیر خوشحاله یم، خدای دی راوله چه له ما مو وپوښتل او بیا له دی نورو وروڼو نه هم وپوښته.

زما نوم حامد جان دی تخلص می کرزی، د کرز د کلی اوسیدونکی د شهید عبدالاحد کرزی ځوی. هندوستان که می سبق لوستلی دی، په پښتو، دری، اردو او انګریزی باندی خبری کوم. یوه ښځه لرم او یو ځوی. د ځوی نوم می میرویس دی. وروڼه لرم، بیچاره ګان یو مړی ډوډی پسی ورک دی. په کلو کلو سره یی نه وینو. د اکا ځوی لرم د پارلمان غړی دی جمیل جان کرزی نومیږی، د استاد ربانی په شان هیڅ غیرحاضری نلری. تر اوسه یی ټکر نه دی کړی او دښمنان زمونږ پسی بالا تبلیغ کوی چه د اکا ځوی دی په یو ټکر کی څو کسه وژلی، قسم کوم چه ټول درواغ دی. د حادثی په وخت کی د پل خیشتی په مسجد کی د حضرت صاحب سره یی یو ځای لمونځ کاوه. هیڅ کور نلرم او لیونی هم نه یم چه کور واخلم، خلک کور خرڅوی او وطن پریږدی، تر څو چه رییس جمهور یم ارګ می کور دی. چه وظیفه می ختمه شوه چپنه می ربانی صاحب ته او خولی می مجاهد ورور اسمعیل خان ته بخشش کوم او نر غوندی میدان ته ځم هرچیری چه می زړه وو ژوند کوم، لاس دی د ټولو خلاص وی. معاش نلرم، څومره می چه زړه غواړی د بانک نه پیسی اخلم او په فورمه کی می لس زره ډالره ثبت دی او پنځه لکو افغانیو معادل کوروالا می زیورات لری.

ابوغریب جانه بله پوښتنه لری؟ نه صاحب.

دا چه پوښتنه نلری تاسو د پارلمان د رییس صاحب څخه پوښتنه شروع کړی او زه به مشاورینو سره د غرمی ډوډی وخورم. هر ډول خواړه می خوښیږی خو که د چوپان کباب وی نور الله نور.

رییس صاحب پارلمان جناب قانونی صاحب، ګفته میشود حضور مبارک یک ساحه بزرګ سبز رهایشی در حصه اول خیرخانه که ملکیت شخصی شما بوده و از اجداد برای شما به میراث مانده اطلاع حاصل نمودم که آنرا در ایامی که وزیر تعلیم و تربیه بودید یک باب تعمیر سه منزله آباد نموده و به شاګردان مکتب فی سبیل الله به طور تحفه هدیه نموده اید. در این مورد چه ګفتنی دارید؟

برادر، میدانید از پدر پدر جایداد دار هستم و پیشه ای تجارت نیز دارم، نتنها این جایَک (جای) را تحفه داده ام، بلکه بهترین تعمیرات را به یتیمان تحفه داده ام. هم شما و هم هموطنان آګاه و خواب رفته ای ما باید بدانند، بنابر شناختی که با جناب غلام دستګیرخان پنجشیری، کمونیست دیروز مجاهد و پلنګینه پوش امروز داشتم زمین و جایداد پدری ام از برکت جناب ایشان دست نخورده از فرمان اصلاحات اراضی سالم و ثابت در امان مانده است با آنهم چیزی را که در غنیمت برایم رسید آنرا به آن عده برادران مجاهد ما که شهید شدند به بیوه های شان توزیع نمودیم و از برکت من هیچ کس گدائی نمیکند و خودم در کوتل خیرخانه در زیر یک خیمه ی که دوستان لطف نموده همجوار حضرت صاحب مجددی و استاد ربانی زندګی میکنم. چرا همرای من به پشتو مصاحبه نمی کنید؟ زبان مادری ام دری است لیکن من به پشتو خوبتر تکلم میکنم.

ببخشید قانونی(!) صاحب که من خبر نداشتم که لالا نصرالله بابر ترا هم پښتو یاد داده است.

ابوغریب جان، کسی که سیاست میکند و مانند ما دولتداری میکند برعلاوه پشتو و دری لسان خارجی باید هم یاد داشته باشد. ببینید که کرزی صاحب در یک جلسه چه خوب شیر و شکر صحبت مینماید. در این روزها بخاطر راضی ساختن برادران ازبک ما یاد ګرفتن زبان ازبکی را هم شروع کرده است تا در انتخابات برایش رای دهد، به همین خاطر دوستم را به ترکیه فرستاده است.

قانونی صاحب، بیا یکجا بګوییم نعره ای تکبیر!

ابوغریبه، ما خپله خبره نده تکمیله کړی او ته وایی نعره تکبیر. از ربانی صاحب در پشاور چند بار خواهش کردم که پشتو را یاد بګیر ولی یاد نګرفت همین بود که ربانی صاحب پیش و چوکی اش پشت سر سرګردان می ګشت. اګر سوال دیګر ندارید از حضور محترم استاد ربانی سوال خودرا شروع کن.

جناب قانونی صاحب، لطفا به سوال اخیر من جواب بدهید، از دارایی پدری ات ګفتید ولی از دارایی که از برکت جهاد(!) صاحب شدید چیزی نګفتید؟

بیادر، من هیچ چیز نقده ندارم، به تبلیغات مسکینیار شیطان بازی نخورید، مسکنیار بالایم تهمت کرده، من در دوبی و سویس هیچ حساب بانکی ندارم و اګر کدام حسابی هست صرف از جایداد پدری ام میباشد.

استاد بزرګوار جناب ربانی صاحب، میدانم که وقت نان چاشت است اګر اجازه دهید نظر به خواهش رییس صاحب پارلمان از نزد شما نیز چند سوال نمایم؟

بفرمایید برادر.

استاد محترم، علت سبکدوشی شما در جلسه بن همکاری محترم قانونی صاحب، مارشال صاحب فهیم و عبدالله عبدالله با آمریکایی ها بوده و یا اینکه روابط شما با روسها؟ با وصفی که از امریکایی ها ګله مند بودید که بم هایی را که پرتاب میکردند تاثیرات اش ضعییف بود و میګفتید که باید بم های قوی و خوشه یی را بالای مردم بی ګناه بی اندازند ولی با آنهم رییس جمهور باقی نماندید.

بیادر، رییس صاحب پارلمان در اشتباه غرق است، ګناه بزرګ در این است که روسی را یاد ګرفتم و انګلیسی را اهمیت ندادم. دوستان امریکایی که به دیدن ام می آمدند و کمک های نقدی را اعلام میکردند من یک چیزی می ګفتم و ترجمان لعنتی چیزی دیګر ترجمه میکرد همین بود که نصف کمک های نقده ای دوستان غربی و امریکایی من را ترجمان خانه خراب صاحب شد و کمکهای که دوستان روسی و عربی میکردند همه اش را در حسابات بانکی ام در خارج روان کردم، میخواستم که زبان پشتو را یاد بګیرم ولی حضرت صاحب، سیاف صاحب و حکمتیار صاحب مانع من میشدند که زبان پشتو را ما یاد داریم به تو ضرور نیست. تو روسی را یاد بګیر که به درد ما میخورد. من را ظالمان فریب دادند، حال وقت از وقت تیر شده، خانهء مردم آباد که در پارلمان برایم چوکی داده و از برکت عضویتم در پارلمان از تعقیب عدلی و قضایی معاف میباشم ورنه جای من هم ګوانتانامو بوده. به خدا اګر راست بګویم این زور لالا مسعود بوده ورنه من کجا و ریاست جمهوری کجا. هیچ خانه ندارم، من هم در خیمه زندګی میکنم. روزی که برادر مسعود را عربها به جنت روان کردند با خود ګفتم این بچه ها حتما مرا هم رخصت میکنند و این پیشبینی ام درست بود. همین شاګردان با وفای من من را از ارګ تیله کرده کشیدند و ارګ را در بدل چوکی های کلان و ډالر فراوان به کرزی تسلیم دادند، شکر از خدا که کرزی زود فهمید و آنها را یکی پی دیګر از وزارت ها رخصت کرد و من دو رکعت نماز شکرانه را ادا کردم.

استاد، به دو سوال دیګر خلص جواب بدهید بعد از آن من برای ادای نماز میروم و شما برای صرف نان چاشت.

زود کن غریب جان که نان سرد میشود و ګوشت ها را کرزی و محقق میخورد.

۱ پسر شما در بدخشان و یا کدام جایی دیګر زنده ګی میکند؟

۲ شما صاحب چند خانه در وزیر اکبرخان و شیرچور هستید؟

برادر، به پسر من شما چه کار دارید، او بوکسر و تکواندوباز است در کانادا زندګی میکند تا کسانی را که من را از ریاست جمهوری برکنار نموده دندانهای شانرا بشکناند، خانه ندارم ندارم ندارم. و همه پولهای من حلال است و همه پولهایم در خدمت پسرم میباشد. من قلبا در این جبهه ای غیرمتجانس نیستم، تا که زنده هستم نه قانونی نه عبدالله و نه مارشال فهیم را می بخشم، دیدید که به تقرر یک چکری قصهء جبهه را مفت ساختم، کرزی ادم خوب است، نان، اب و پول فراوان برایم همیشه به اخلاص و صداقت آن چیزی که برای حضرت صاحب میدهد برای من هم میدهد. ابو غریب جان، خداحافظ، نان سرد شد، خداحافظ استاد، چرا نعره تکبیر نګفتید؟

ابوغریب جان، وقت نان است، من از شما رخصت میشوم نزد حضرت صاحب بروید و همرای وی مصاحبه را شروع کنید.

حضرت صاحب، اجازه راکړی چه له تا معزز څخه یو څو پوښتنی وکړم: ربانی صاحب له تاسو ګله مند دی، ولی تاسو جناب استاد ربانی پری نښود چه پښتو ژبه یاده کړی؟ وروره که رښتیا ووایم ده ته می ډیری مشوری ورکړی او زما په تاوان تمام شوی. که د پښتو یادولو مشوره می ورته ورکړی وای ماخو ۲ میاشتی حکومت وکړ ده بیا ۱۰ ورځو حکومت کولو ته هم نه پریښودلم. جناب حضرت صاحب، با قانونی صاحب و استاد ربانی مصاحبه نمودم، یک کلمه از حقایق را کتمان نکردند و من نیز از طی دل نعره ای تکبیر ګفتم، نظر به تقاضای آنها حضور شما تشریف آوردم، اجازه دهید به نام نامی وطن که به جز کفن انهم به پول یارانش هیچ چیز با خود نه برد صحبت را اغاز کنیم، مهربانی، پلیز، ولی نه.

حضرت صاحب، شکر تاسو خو د ډیر جایداد خاوندان یاستی څه له نیکونو در ته پاتی او څه مو خپله پیدا کړی، لطفا تاسو د خپل د جایدادونو په هکله یو څه ووایاست.

بسم الله الرحمن الرحیم اما بعد،

وروره، ښه غوږ ونیسه، زما ټول جایداد کمونیستانو خرڅ کړی، حتی د پلار او د نیکه د دَم او دعا ځای یی هم راته خرڅ کړی، اوس کابل کی نه کور لرم او نه جایداد. د ډنمارک کور می هم دولتی دی، مخکی چه دا خدای ناترس لایق جرمنی کی وو ما هم د قانونی او ربانی په شان می خیمه کی چه انجنیر صاحب بیات راته راکړی وو ژوند کاوه خو زه یواځی نه وم او نجیب الله جان مجددی هم راسره وو. حامد جان ډیر وویل چه حضرت صاحب ارګ ته راشه، زه د ارګه نفرت لرم، د بیات خیمه په ارګ نه ورکوم. لایق می خسربوره ده او راباندی ډیر ګران دی، بوش صاحب ته می وویل دا چه کور نلرم دا لایق راوله او د کابل په ملل متحد کی یی مقرر کړه تر څو دده ګله هم پر ځای شی چه ولی امریکیی حکومت کی می کار ونکړ چه ارمان جن سبا ګور ته کښته نشی او مونږ هم د یوی کوټی خاوندان شو. لایق دی ژوندی وی، یوه کوټه دده یوه کوټه یی ماته او بل یی نجیب الله جان مجددی ته ورکړه، مهمان خانه او آشپزخانه مو مشترک دی.

حضرت صاحب، د ګور په غاړه یی، تا ولی په خلقیانو او پرچمیانو تهمت وکړ، ما پوښتنه کړی چه د خلقیانو او پرچمیانو په وخت کی د تا کورونه او جایداد ندی خرڅ شوی، حضرت صاحب، زه ستا خبره ومنم او که د کتابو؟

وروره، ته ډیر بدسترګی ژورنالیست یی، کورونه خو خرڅ شوی دی او پیسی هم خارج ته تللی زړه دی غواړی چه زه درته ووایم چه ما او نجیب الله جان مجددی خرڅ کړی او په دی کار می د ډنمارک دولت د مالیی د نه ورکولو په خاطر بندی کړی. تا ندی اوریدلی چه تهمت کوی باید مړو پسی وکړی او هغو پسی وکړه چه اوس دلته نشته.

حضرت صاحب که هغوی نشته اخرت خو شته.

سبحان الله وروره، ته مسلمان یی؟

بلی، زه ابوغریب د ابو فیصل زوی یم، زما نیکه او ستا نیکه یوه پښه دی راځه چه په عربی خبری وکړو دلته څوک د عربی په معنی نه پوهیږی.

وګوری، زه خو اوس د ثنا رییس یم،  قانونی صاحب د پارلمان رییس دی، خپله استاد هم چندان علاقه نه درلودله چه پښتو یاده کړی، زمونږ نه یی پټه پټه روسی ژبه یادوله، کله چه ماسکو ته لاړ یلتسین او روتسکوی ته یی وویل تواریش تواریش، نو زما باور راغی چه روسی یی زده کړی دی او حتما به دی رییس جمهور شی. تاسو وګوری چه بیچاره اوس په پارلمان کی د یوی ولسوالی نماینده دی.

حضرت صاحب، قانونی صاحب کاملا ګزارش داد، یک کلمه از حقایق را کتمان نکرد، همان قسم که استاد ربانی حقایق را کتمان نکرد من به جواب های شان قناعت دارم و از طی دل نعره تکبیر میګویم.

ابوغریب وروره! څه چه درته وایم نورو ته به یی نه وایی، کله چه د ډنمارک نه کابل ته راغلم ومی لیده چه جنرال صاحب سردار عبدالولی خپل جایدادونه خرڅول، دا لا څه کوی چه د بابای ملت جایدادونه یی هم خرڅ کړ او ماته یی هم مشوره راکړه چه څه جایداد لری ټول یی خرڅ کړه اوس له جاپانه په افغانستان کی د کورو بیه لوړه ده او پیسی واخله په خارج کی پری جایداد واخله. ما هم د سردار صاحب مشوره ومنله ټول جایداد می خرڅ کړل او په هرځای کی وایم چه زما جایداد کمونستانو خرڅ کړ.

حضرت صاحب، ښه دی وکړه، دا ملک زما او ستا نه دی، ځه چه لاړ شو په عراق کی ځمکه، کور او جایداد ډیر ارزان دی او هلته به ډیر جایداد به پری واخلو.

حضرت صاحب، وروستی پوښتنی ته می که ځواب راکړی خدای به له تا هم خوشحاله شی او له ما هم. کله چه تاسو د پاکستان نه کابل ته راغلی د کابل ښار څنګه وو؟

ابو غریب جانه، ګل ګلزار. یوه چوکی هم چا بی ځایه کړی نه وه.

حضرت صاحب خیر دا کابل چا وران کړ او دا ۶۰۰۰۰ د کابل اوسیدونکی چا وواژه؟

 برادر، این سوال را از استاد ربانی بکن، در وقت من هیچ جنګ نبوده و یک نفر هم کشته نشده اګر استاد راست نګفت من تمام حقایق را برایتان یکایک میګویم.

احدی صاحب، تاسو د کرزی لالا په کابینه کی په مهمه چوکی ګمارل شوی وی او د پیر صاحب زوم هم یاستی او میرمن مو لا تر اوسه د سری میاشتی رییسه ده، تاسو خو له یوه ګړی او په یو جام کی اوبه چکلی. څه انګیزه باعث شوه چه تاسو هم د کرزی لالا حکومت پسی خبری کوی؟

 احدی صاحب وبخښه هغه ده استاد ربانی را روان دی تا سره به وروسته مرکه وکړم غواړم چه یو پوښتنه چه استاد نه پاتی دی تری نه وکړم.

مهربانی، مهربانی.

استاد عالی قدر، جناب ربانی صاحب ! خوش آمدید.

بیادر باز چه ګپ است؟ لحظه ای از دست شما ژورنالیستان آرام نمی باشم. امروز زیاد مزاحم من شدید. میدانی که حق من را خدا ناترس ها خورده بود. از دست تو به جز از حلوا و فرینی زهر من شود اګر چیزی دیګر خورده باشم باز آمدی میګویی استاد استاد، بګو چه ګپ است، چه ګفتنی داری؟

استاد محترم غصه نشوید. از نزد حضرت صاحب همین لحظه فارغ شدم، از ایشان سوال کردم پاسخی نداد جناب شان فرمود که این سوال مربوط استاد میشود.

بګو بیادر بګو از دست حضرت صاحب روز نداریم.

استاد محترم، علت ویرانی شهر زیبایی کابل و کشتن ۶۰۰۰۰ هزار کابلیان در دوره قدرت شما چه بوده؟ و به این کار عالی و شایسته که به نفع انجوها تمام ګردید یک جواب مختصر بدهید.

برادر صرف به همین سوال جواب میدهم، حق سوال دیګر را ندارید.

درست است استاد ګرامی، مردها را قول است.

بیشک ابوغریب جان.

برادر می خواهم کمی پیش برویم. جهاد ما قبل از کودتای ثور شروع شده. شما اګر اطلاعی ندارید از بزرګان تان بپرسید. بیادر، جهاد ما از دوره داودخان، که به سلطنت ظاهرشاه در یک کودتاه بنابر عقده های که با پسر عموی خود به خصوص داماد ظاهرخان جنرال سردار ولی داشت قصه ظاهرشاه و سلطنت طلبان را مفت ساخت، شروع شد که در نتیجه ای آن ما هم به خانه ای اصلی خویش به پنجاب رفتیم. در آنجا برادران آی ایس آی ما در بازار قصه خانی برای هریک ما یک یک اتاق داد نان ما حواله شد و با هر خوردنی باب دال و چپاتی ضمیمه بود. پولهای فراوان را به خاطر خرابی وطن در اخیار ما ګذاشت. حضرت صاحب، حکمتیار صاحب، خودم و آمرصاحب مسعود و دیګر برادران که از دست داوود ظالم فرار کرده بودیم به میدان های تعلیمی چریکی فرستاده شدیم. برادرن پاکستانی یادآور ګردیدند اکنون که دوره تعلیمی تان به پایان رسیده است بروید بالای داوود خان کودتاه کنید که هم شما و هم ما از غم اش بی غم شویم. همه ای ما به افغاتنستان آمدیم و جنګ های چریکی را شروع کردیم، سخت شکست خوردیم، بسیاری برادران ما کشته و زندانی شدند در بازګشت به پاکستان بطرف برادران آی ایس آی دیده نمیتوانستیم. و اګر چاره ای داشتیم خودکشی میکردیم. رییس استخبارات پاکستان در محضر عام به آمر اعاشه و اباطه ګفت برای مدت دوماه ګوشت برای شان حواله نشود. صرف برای شان دال و چپاتی حواله ګردد. دوماه متواتر دال خورده دال ګشتیم. فضل خدا که کودتاه ثور شد باز آی ایس آی همه ای مارا به افغانستان روان کرد که دربرابر حکومت خلقی ها و پرچمی ها بجنګید. ما در جریان جنګ بودیم پاکستنی ها و عرب ها توسط ګروپهای تبلیغی خویش در هر مسجد میګفتند که در افغانستان کفر آمده و اسلام در خطر است. ما بچه های خودرا غرض تحصیل به خارج روان کردیم و پسران دیګران را به جنګ تا کشته شوند، روزیکه ارتش سرخ آمد در هرجا تبلیغ کردیم که افغانستان اشغال شد و به این تبلیغات جبهات ما هرروز قویتر ګردید. بیادر روزی در دفتر جنرال ضیالحق همه رهبران جهادی دعوت شدیم ضیالحق ګفت یګانه راه سقوط حکومت خلقی ها و پرچمی ها اینست که از همین لحظه به تمام جبهات دستور بدهید که پل، پلچک، شفاخانه، مکتب را ویران کرده و بسوزانید و راه های مواصلاتی را توسط بمب ها تخریب کنید در این صورت هرکس که زیاد کشت، زیاد سوختاند، زیاد تخریب کرد پولهای زیادتر را که دوستان آمریکایی غربی و عربی به شما فرستاده نصیب خواهید شد و در این کار اخلاقی تان شما صاحب ثروت زیاد و شهرت میشوید و از برکت شما من هم بیشتر صاحب ثروت و شهرت میشوم و نزد ریګن و بیګن و تاچر و فیصل و خمینی و حکومت صهیونیستی کریدیت میګیرم. همه ای ما به یک دیګر زیر چشم نګاه کردیم مشترکا صدا کردیم نعره تکبیر، چه حرف عالی. باز ضیالحق ګفت: بس جلتی کرو، فرمان دیدو، ریګن خوش هو ګیا، تاچر، فیصل، بیګن خمینی خوش هو ګیا می و سارا پنجاب خوش هوګیا، مستی کریګا، کیا؟، ضیالحق که تکرار ګفت کیا؟ حضرت صاحب ګفت: ټیک هی، اچاهی، جناب اګر آپکو مدت هی اور ریګن صاحب بیګن صاحب تاچر صاحب خمینی صاحب فیصل صاحب مدت کرتا، سارا افغانستان تیار هی، آپ اډر کریګا. ضیاالحق ګفت، حضرت صاحب، شکریه، بهوت بهوت شکریه. چلی چلی یار بیا جلدی کرو. همان بود که در این کار همه ای ما بیشتر سهم ګرفتیم، مکتب، شفاخانه، پل، پلچک و غیره تاسیسات ملکی و نظامی را تخریب نموده به آتش کشیدیم.

استاد من هم حق دارم به اردو بګویم مبارک هو.

بیادر، من به فضل و مهربانی دوستان امریکایی، غربی عربی و روسی خود ناوقت تر به کابل امدم زیرا تواریش یلتسن و روتسکوی برایم مشوره دادند و ګفتند بګذار اول کسی دیګری، اګر حضرت صاحب باشد نور الله نور، به کابل روان کنید، اګر مرد پروایی ندارد خودت باید ضایع نشوی که زحمات ما به هدر نرود مرګ شما به ضرر ما تمام خواهد شد. حضرت صاحب را در حالیکه از پلان مخفی من با روسها بی خبر بوده روان کردیم ولی حادثه ای رخ نداد. دیدم که  کدام خطری مارا تهدید نمیکند و دوستان نیز به رفتنم موافقه کردند، یکجا با دوستان و برادران داخلی و خارجی به کابل تشریف آوردم. از اینکه با موتر های دوستان ما جای پارکینګ نبود برادران مجاهد ما به ویژه حمیدګل رییس آی ایس آی پسر جنرال ضیالحق متوفی و برادر دلسوزما جناب نوازشریف دوست دیرینه ای آبادی و جهاد افغانستان که یګانه آرزویش تبدیل شهر کابل به سینګاپور و تقویت اردوی افغانستان بوده برایم ګفت: استاد ګرامی، چون اردو پولیس و خاد شما مسلکی و ماهر نیستند و به فرهنګ پاکستانی ها آشنایی ندارند و دوایر دولتی شما جوابګوی عصر زمان نمیباشد و نقشه ای شهر کابل مورد پسند ما نیست در قدم اول تمام منسوبین قوای مسلح تانرا رخصت کنید و قوای مسلح و دوایر جدید دولتی را از اشخاص و افراد که با فرهنګ و کلتور پاکستان آشنایی داشته باشد ایجاد نمایید و شهر کابل را کاملا با سلاح مخرب دوستان ما منهدم سازید تا قدرت تخریب سلاح های دوستان نیز آزمایش ګردد تا دوستان نیز بدانند که در برابر کمک های شان ما نیز خدمتی را برای شان انجام میدهیم.

اګر امکان داشته باشد استخوان های مردګان تانرا از قبرستان ها کشیده و به فابریکات ما روان کنید تا بخاطر جان شویی شما صابون و شامپو بسازیم و برای مردم پنجاب دوستی تانرا ثابت بسازید. در ضمن شهر کابل را آنچه که جنرال حمیدګل خان تقاضا نموده باید در آتش بسوزد تا ګناهان شان پاک شود و خاک شانرا طبق تقاضای استاد سیاف در توکری ها (سبد) به دریای آمو بی اندازید. همان بود که کارته سه، کارته چهار، کوته سنګی، دهبوری، دهمزنګ، سیلو، دارالامان و خوشحال مینه را به استاد سیاف و استاد مزاری سپرده و جاده، شهر کهنه، شاه شهید و کارته نو، بالاحصار و مکروریانها، کوجه های خرابات، ده خدایداد و قلعه زمانخان، چهلستون، واصل آباد، جنګلک و ګذرګاه را به دوش من و برادر حکمتیار صاحب سپرده شد. و افشار سهم مشترک همه ای ما بود و شما دیدید که در یک هفته آن شهر خرابه را مقبول تر از دوبی، اسلام آباد، پاریس و نیویارک ساختیم و چهره ای شهرکابل مقبول تر از ستاره ها ګردید.

برادر این کابلیان را ما نه کشته ایم این تهمت به ما و جهاد ماست، کابلیان از بی توجهی خود کشته شدند. از اینکه به هرخانه برق و ګاز دادیم خیلی خرسند بودند ګاز را بعد از استفاده بسته نکردند که این عمل باعث انفجار و انهدام تمام شهر کابل شد. برادر بګو کی این یک تبلیغ علیه ما نیست؟

استاد جناب ربانی صاحب، من فکر کردم که شما صرف شریعات خوانده اید، شکر الحمد الله روشن شد که شما انجنیر ساختمان و برق و ګاز هم هستید. استاد بالای من حق دارید به خاطر راست ګفتنت دو رکعت نماز شکرانه ادا کنم و بګوییم نعره تکبیر!

شاباش بچیم شاباش بچیم.

ادامه دارد  . . .

 توجه !

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با کسب مجوز کتبی از «اصالت» مجاز است !

کليه ی حقوق بر اساس قوانين کپی رايت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد.

Copyright©2006 Esalat

www.esalat.org