د پرښتو په شانې نه یې

جمعه، ۱ مارچ ۲۰۱۳

صدیق کاوون توفاني

زما د هېواد افغاننستان رنځېدلو او ستم زپلو ښځوته:

د پرښتو په شانې نه یې

د پسرلي د گلو سا یې، ښایسته یې ښځې

د ژوندانه د تورو شپو بله ډیوه یې ښځې

دخپلې مینې په هنر کیڼې کږې سموې

د پرښتو په شانې نه یې، پرښته یې ښځې

ته چاته مور یې، چاته خور، چاته د ژوند ملگرې

ته لکه مینه، یوه ښکلې حادثه یې ښځې

ته لکه اوښکه د سپوږمۍ چې گل ته رنگ ورکوي

ته د رڼا د خدای د ښکلي مخ شغله یې ښځې

کله ناز، کله ملاله، کله ښکلې ناهید

کله سپرغۍ د چا د ننگ، کله شمله یې ښځې

کږې وږې لارې مې پل کړې د تاریخ د کوڅو

چېرته چې زه یم هلته ته هم راسره یې ښځې

ته مې د کار او زیار په منډو کې قوت د مټو

ته مې د رزم په ډگر کې ولوله یې ښځې

کله مې گل د افتخار شې د پگړۍ په وله کې

کله زما د وچ غرور، توره قصه یې ښځې

زما غیرت د شرم داغ شي د تاریخ پر تندي

چې قرباني یې ته د دروغو په پلمه یې ښځې

څوک دې قفس کې بندوي، څوک دې وزر ماتوي

چاته پیاله یې د هوس چاته نشه یې ښځې

د زمانې کاڼه غوږونه ستا آواز نه اوري

د غم سرود یې، د دردونو ترانه یې ښځې

راځه چې ماتې کړو په گډه دا زړې زولنې

تر څو به ناسته د تقدیر په بهانه یې ښځې.

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد