دستان آلوده

دستان آلوده

کارن جواهری

دستم به خون قلم آلوده است، من نیز دار زنید.
همراه هیاتی انجمن صفت بیدادگر
فریاد گو
صلح‌ جو
ما را میانه‌ ی این ره دار زنید
آواز صلح ‌مان، ز کرانه، کرانه شد
گوش ‌های مردم این شهر را دار زنید.
حیف است، میان این همه بیداد، که داد است گلوی ما
حلقوم خشک ما نیز دار زنید.
قومی به صف
خلقی به راه
این همه انتظار را دار زنید
از کوچه برزن این شهر هر دم رسد ندا
ما را به هیچ و پوچ
همراه هم دار زنید.
یک سو صدای خنده‌ ی کودک
یک سو صدای شیون مادر، پدر از راه می ‌رسد
دستان پینه ‌بسته‌ ی او نیز دار زنید
صف‌ های بی ‌اعتنایی و اعتقاد سست
این مردم گنه نکرده را در دم دار زنید
حیف است از این میانه
خرهای این جماعت مست نیز دار زنید
ار ار کنان همه مست بودند، ز جام جو
چون یونجه ‌ای ز طایفه ‌ای نیست
بزهای این ده مفلوک نیز، دار زنید.
هر چند کلاغ‌ ها همه شومند ز دام دار
آن‌ ها به جرم بد صدای ‌شان دار زنید.
دستم به خون قلم آلوده است
من نیز دار زنید.

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد