دوشنبه‏، ۴ می ۲۰۱۵

آیا دیده بان حقوق بشر حقایق را کتمان نمی کند؟؟؟

استاد (صباح)

 تا یک دل غمین بود، شادی نیست

تا یک ده ویران بود، آبادی نیست

تا در کشور ما چور و چپاولگریست

در هیچ جایی عدالت و آزادی نیست.

برگ ‌های سراسر راست و دروغ تاریخ معاصر را که ورق می‌ زنیم، سرشار است از دروغ و تبلیغ علیه همه‌ ی کسانی که دموکراسی و عدالت را فریاد کرده‌ اند و می ‌کنند. راه صلح از عدالت اگر بگذرد که چنین هم هست، باید برای احیای عدالت تلاش کرد و فریاد عدالت ‌خواهان را هم نگذاشت که در گلو خفه شود. نه تنها در گلو خفه شدن آوای بلند عدالت را باید مانع شد، که هر نوع دروغ‌پردازی در مورد عدالت‌ جویان را هم باید افشا کرد تا بار دیگر نسل‌ های آینده مجبور نباشند، تاریخ دروغ و تزویر را بخوانند و حقیقت در محاق بماند. برای افشای چنین دروغ‌پردازی ‌های که در لباس و زرورق‌های رنگین و راست‌ نما هم پیچیده می ‌شوند تا چشم هر بیننده و خواننده‌ ای بیش از محتوا به ظاهر آراسته و زیبای کتاب یا نوشته، جذب شود، باید بی هیچ تردید و ترسی به راست ‌گویی پرداخت و آنچه هست را حتا اگر گوشه‌ های از این پرده‌ برداری به زیان باور خود مان هست، برای روشن شدن و افشای دروغ‌ های مخالفان عدالت، برای نسل‌ های آینده به یادگار گذاشت. در این راه، تخیل جای چندانی ندارد که سخن از تاریخ واقعی است و نه تاریخ زور‌پسندانه و حاکم‌ پسندانه.

از چهار سال بدینسو، پروژه قیرریزی سرک فیض ‌آباد‌ - بهارک ولایت بدخشان تحت کار می‌ باشد، ولی کارهای ابتدایی آن هنوز تکمیل نشده‌است. شرکت ساختمانی (MCC) کار اعمار این پروژه را که ۴۴ کیلومتر است، در بدل ۶۶ میلیون دالر با وزارت فواید عامه قرارداد نموده ‌است. طبق قرارداد، شرکت متذکره مکلف است تا کار اعمار پروژه را طی دو سال تکمیل نماید، اما چهار سال از آغاز کار آن می ‌گذرد و پیشرفت کار هنوز در مراحل ابتدایی‌ اش قرار دارد.

گفته می‌شود که شرکت قراردادی از شرکت‌ های ساختمانی وابسته به عطا، والی بلخ، است و به همکاری وی شرکت مذکور برنده پروژه اعلان شده‌ است. رییس این شرکت به نام بسم‌الله و باشنده مزار شریف، دو ماه قبل در مسیر راه کندز- بغلان مورد تهاجم افراد مسلح قرار گرفت و با چندین تن همراهانش به قتل رسید که یکی از اعضای خانواده عطا هم در میان شان بود. مردم محل حمله به بسم‌ الله را بخشی از عکس‌العمل ‌های انتقام‌ جویانه جمعه ‌خان همدرد می‌ دانند، چون چند ماه پیش افراد منسوب به عطا بر کاروان وی حمله نموده و چند محافظش را کشته بودند.

سرک زیر تعمیر، برای باشندگان بیش از ده ولسوالی بدخشان سهولت ایجاد خواهد نمود، اما آنان از چندین سال منتظر تکمیل آن اند. این مردم فعلا زحمت عبور از مسیر خامه، پر خم و پیچ و هوای آلوده به گرد و خاک این سرک تحمل می‌ کنند، ولی مافیای حاکم مانع پیشرفت کار سرک مذکور اند.

احتمال زیاد می‌ رود که تا چند سال دیگر کار اعمار این پروژه آغاز نشود و مردم همچون گذشته این فاصله را در کمال رنج و مشقت عبور و مرور نمایند.

با شروع کار ساختمانی پروژه، کارمندان آن مورد تهدید گروه‌های مسلح مفتخوار قرار گرفتند و تضادهای درون دسته‌ های مافیا باعث گردید که مردم ضربه دیده، پروژه عملی نشود. شرکت سرک ‌سازی به‌خاطر ادامه بی ‌تلفات کار خود، مجبور به پرداخت یک مقدار سهم به آنان شد. هرچند، ادامه و افزایش پرداخت این سهم به باندهای مسلح جنگسالاران را نمی ‌شود یکی از عوامل توقف کار پروژه به حساب نیاورد، ولی از مجموعه عواملی که در پسمانی پروژه فیض ‌آباد- بهارک دخیل است، یکی آن به رقابت‌ های جنایتکارانه دو سردسته مافیا در شمال (عطا محمد و جمعه ‌خان همدرد) بر می‌ گردد که در نتیجه به عدم تکمیل پروژه یا شکستن پای مردم تمام شده‌ است.

 اما در تعطیلی پروژه مذکور، در کنار علل متذکره، عوامل دیگری نیز سهیم اند. گفته می‌ شود که مجری این پروژه یک سلسله اضافه ‌کاری ‌ها را به دولت پیشکش کرده و در بدل آن از دولت پول خواسته‌ است، ولی از این که مافیای حاکم بر وزارت فواید عامه هنوز در قسمت حق و سهم خود از «اضافه‌ کاری» ‌های پیشنهاد ‌شده به توافق نرسیده ‌اند، چانه ‌زنی‌ ها برای دریافت سهم ادامه دارد که مانع پیشرفت کار گردیده ‌است. مسوولان وزارت فواید عامه اگر با این مافیا همدست نمی ‌بودند، باید مدت‌ها قبل این قضیه را رسانه ‌ای ساخته، تخلف‌ کارانی را که مانع کار پروژه اند، مورد بازخواست قرار می ‌دادند. اما آنان در این مورد دست به اقدامی نزدند.

سران مافیای حاکم بر ولایت بدخشان مثل شاه ‌ولی‌الله ادیب (والی بدخشان)، جنرال نذیر محمد (شاروال بدخشان) و سایر قومندانان محلی انگل‌ هایی هستند که بر بدن پروژه سرک فیض‌آباد- بهارک چسبیده‌ اند تا خویش را از نعمت بسته‌ های ده هزار دالری فربه ‌تر نمایند. اینان علاقمند اند عمر پروژه طولانی شود تا طولانی‌ تر از درک آن دالر به جیب‌ های شان سرازیر گردد. در پس تمام پسمانی‌ها، نا امن‌ سازی‌ ها و مشکل‌ تراشی‌ها، دست قوماندان‌های تنظیمی‌ متذکره دخیل است که مردم از فرط فساد و جنایات شان به فغان رسیده ‌اند.

جنرال نذیر محمد بابت اعطای اجازه استفاده از ریگ و جغل اطراف سرک که شامل دامنه دریای کوکچه می‌شود، شصت هزار دالر امریکایی از شرکت اخذ نموده‌است. بسم‌الله، رییس این شرکت، هر وقتی به بدخشان می ‌آمد تحایف خوب به جنرال نذیر محمد تقدیم می ‌کرد. بر اساس حکایات بی ‌شماری که یکی از خدمتگاران حاجی بسم‌ الله از زد و بندهای مافیایی بین نذیر محمد و حاجی بسم‌ الله می‌ کند، یکی آن از این قرار است: روزی وقتی بسم‌ الله با جنرال نذیر محمد روبرو شد، یک کاپی ده هزار دالری را مثل سابق برایش داد. اما یکبار شاهد بودم که در کنار ده‌ هزار دالر، کلید یک عراده موتر لندکروزر کروزین جدید خویش را نیز به‌عنوان تحفه برایش تقدیم کرد.

نذیر محمد به ‌خاطر تخریب بازار شهر کهنه فیض ‌آباد و خانه‌ های مردم که در مسیر سرک قرار گرفته بود، پول‌ های کلان را از شرکت به دست آورد. او مردم را غیر مستقیم تحریک می‌ کرد که جمع شوند و نگذارند تا دکان‌ها و حویلی‌ های شان را تخریب نمایند، ولی از طرف دیگر جهت قناعت و متفرق‌ ساختن مردم که متحد شده و نمی‌ گذاشتند، اماکن شان زیر بلدوزر شرکت سرک‌ سازی تخریب شود، داخل معامله می‌ شد و پول‌ های درشت را از این ناحیه به جیب می‌ زد.

یک کیلومتر سرک کشم الی فیض ‌آباد که با مدیریت شرکت‌ های خارجی با مجهز ترین وسایل و به زود ترین وقت تکمیل گردید، یک میلیون دالر امریکایی هزینه برداشت. لیکن برای قیرریزی پروژه سرک فیض ‌آباد‌- بهارک که به لحاظ آماده ‌سازی سرک جهت اسفالت تفاوت زیادی با پروژه کشم- فیض‌آباد ندارد، هزینه تقریبا دوچند در نظر گرفته شده‌ است. این خود بیانگر فساد گسترده است. در عقب این فساد گسترده، عمدتا دست شبکه مافیایی عطا دخیل است.

طی سال‌های گذشته، از سوی پارلمان تاکید زیادی صورت گرفت که پروژه‌ها به شرکت‌های داخلی واگذار گردند. اگرچه، اجرای پروژه‌ها توسط شرکت‌های داخلی امری است که به منافع ملی کمک می‌کند، ولی از پارلمانی که اکثریت شان وابسته به باند های مافیایی عطا، لالی، ظاهر قدیر، برادران کرزی، فهیم و غیره باشند، انتظار این که آنان به‌خاطر منافع ملت این را به تصویب رسانیده باشند، محال است. واگذاری پروژه‌ ها به باندها مافیایی باعث بلند رفتن نرخ آن، فساد لجام‌گسیخته و تاخیر طولانی در عملی ‌شدن آن گردیده ‌است و کیفیت کار بی ‌حد پایین می ‌باشد.

تا وقتی دست مافیای جنگسالاران از سرنوشت ملت کوتاه نشود، بازسازی و بهبود زندگی مردم رویای بیش نیست. اشرف غنی که در حرف علیه فساد شعار می‌ دهد و با پنداندن گلویش از مبارزه علیه آن سخن می‌ راند، اما عملا به راه پرخیانت کرزی روان است و با سرکردگان مافیایی ساخت و پاخت نموده، پیاپی مهمترین سران مافیا را به کرسی‌‌ های مهم نصب می ‌کند. این سیاست ضد ملی باعث گردیده که افغانستان به ‌مثل دور کرزی و حتا بدتر در لجن فساد و زورمداری و مافیا غوطه‌ ور گردد.

گل آغا شیرزی که به گزارش یکی از رسانه های کانادایی، بصورت گسترده در تولید و قاچاق مواد مخدر دست دارد، زمانی که والی قندهار بود، هفته ی یک میلیون دالر آمریکایی از راه قاچاق مواد مخدر و دزدی از عواید گمرکی بدست می آورد. این رسانه ی کانادایی نوشته است که بسیاری از مشکلات اختلاس و فساد به زمانی بر می گردد که در جنگ علیه طالبان در سال ۲۰۰۱ میلیون ها دالر از طرف اردوی ویژه ی آمریکا و سازمان استخباراتی آن به عاملانی مانند گل آغا شیرزی داده شد و پس از بیرون راندن طالبان از قدرت، این عاملان دوباره در حکومت افغانستان سهیم شدند. در کنار تولید و قاچاق مواد مخدر و دزدی از عواید گمرکی، گل آغا شیرزی یکی از عوامل سرکوب رسانه ها و چهره های معترض در ولایات جنوبی و شرقی می باشد. خبرنگاران منتقد در قندهار و ننگرهار کوچکترین انتقادی از عملکرد گل آغا شیرزی نمی توانند انجام دهند و حتا به ظاهر فرهنگیانی مانند صفیه صدیقی که از خوان مردم در پارلمان صاحب مال و منال شده است و مردم فقط خواب کردن او را در پارلمان دیدند. . .

در ننگرهار و در محدوده ی حکومت گل آغا شیرزی یک رضایت ظاهری از عملکرد او بر زبان رسانه ها و به ظاهر کارشناسان است که به سادگی دروغ را نشان می دهد.

عبداالله سخنگوی یکی از طرف های درگیر در جنگ های داخلی کابل، وزیر امور خارجه قبلی و رییس اجرایی کنونی کسی است که گفته می شود در قتل احمد شاه مسعود دست داشته است.

از چندی به این سو گفته میشود که عبدالله وزیر خارجه سابق حکومت کرزی یکی از کسانی است که در قتل احمدشاه مسعود دست داشته است. این خبر از زبان یکی از نزدیکان معتمد عبدالحمید محتاط سابق معاون ریاست جمهوری داوود خان درز کرده است. محتاط کتابی نوشته که تا کنون نشر نشده اما نویسنده سعی دارد تا در باره نشر و یا عدم نشر این کتاب با سران جمیعت و خانواده مسعود مشورت کند. معلوم نیست که این موضوع مورد مشورت قرار گرفته یا نه، اما این نکته ثابت است که در کتاب محتاط از عبدالله به عنوان یکی از کسانی که در پلان قتل مسعود دست داشته، نام برده شده است. محتاط نویسنده کتاب تاریخ تحلیلی افغانستان است که با انتشار آن بسیاری از اهالی قدرت را به خشم آورده است. اداره ی عبدالله، وزارت امور خارجه، یکی از فاسد ترین اداره ها بود. تا هنوز خیلی ها در وزارت خارجه نتوانسته اند تمام عوامل بی سواد و بی لیاقت عبدالله را از وزارت امور خارجه اخراج کنند. عوامل عبدالله مانند محراب الدین مستان در اختلاس های میلیونی در افغانستان دست داشته اند که هنوز مانند سایر جنایتکاران و دزدان در افغانستان به پنجه ی قانون سپرده نشده اند. در اداره ی او هر بی سوادی که با او یا باند او ارتباط داشت به مقام های مختلف مانند سفیر و دیپلمات رسید و یکشبه راه صد ساله را طی کرده از دارایی مردم افغانستان کاخ ها ساختند و به نان و نوا رسیدند.

مرتجع و واپسگرایی مانند عبدالله اکنون به عنوان رییس اجرایی بر مردم فخر می فروشد و از هیچگونه پیش آمد و بی عزتی هراس ندارد و گمان می کند که باعطر، پودر، لبسرین، ریمل، دریشی و نیکتایی میتوان شخصیت شد و یا سیاست کرد و دیده شود تا چه مدتی میتواند یک گروپ نادان و نافهم را به کج راه ببرد.

اکثر قوماندانان و سران به اصطلاح جهادی در راس مافیای زمین در کشور قرار دارند و اینان این زمین ها را ثمره جهاد خوانده برای خود حلال میدانند. زمانی یوسف پشتون وزیر شهرسازی گفته بود که در سراسر کشور بیش از چهار میلیون جریب زمین غصب شده و از قسیم فهیم منحیث رئیس مافیای زمین نام برد.

عبدالرب رسول سیاف و قوماندانهایش بیشترین زمین دزدی را درکابل و اطراف آن راه انداخته اند. گفته می‌ شود که سیاف و زیر دستان و نزدیکانش چون قوماندان ممتاز، حاجى شیرعلم، آمر عبدالستار، اکیی، قوماندان عبدالله و غیره هر کدام هزاران جریب زمین غصب شده در اختیار دارند.

از چندین سال بدینسو اعتراضات مردم «شش گذر» ولسوالی پغمان علیه سیاف بلند است که می‌ گویند باند سیاف حدود ده هزار جریب زمین را که ملکیت آنان می ‌باشد به قبضه‌ اش درآورده است. تظاهرات مردم پغمان علیه سیاف تا حال چندین بار به خونریزی و کشته شدن مردم بیچاره منجر گردیده است. بخشی از این زمین های دعوایی در ساحه چانغر در کنار شاهراه کابل ـ کندهار موقعیت دارند. قابل یادآوریست که سیاف و حواریونش قبلا هزاران جریب زمین دشت چمتله را به زور تصاحب شده به قیمت هنگفت بالای مردم به فروش رسانیدند.

قضیه دیگر زمین دزدی در ولسوالی کلکان کابل که جنجالهای شدیدی را دامن زد. درین قضیه نیز سیاف و طرفدارانش دست دارد. حاجی داوود کلکانی عضو پارلمان که از طرفداران سیاف بوده در همدستی با قوماندان ممتاز (برادرزاده سیاف) حدود یکهزار جریب زمین ساحه آقا سرای و شیخوی این ولسوالی را تصاحب نموده اند.

اینان کانتینری با اوباشان مسلح را در این ساحه جابجا نموده و به زور تفنگ این زمین را در چنگ شان نگهداشته اند. حتی اینها بین خود در اثر اختلافاتی درگیر شده اند.

داوود کلکانی و امان الله گذر در ولسوالی شکردره کابل نیز در راس مافیای زمین و به غصب زمین های مردم مظلوم پرداخته اند که تظاهرات وسیع ساکنان این ولسوالی را در بر داشت. فهیم و برادرانش، اسماعیل خان، عطامحمد، خانواده کرزی و دیگران هم از جمله دزدان درجه اول زمین اند که از این درک میلیونها دالر به جیب زده اند.

در کابل، گفته میشد که حزب وحدت، اعضای خانواده و نزدیکان کسانی که توسط امر مستقیم آیت الله شیخ آصف محسنی به قتل رسیده‌ اند علیه او به دادگاه شکایت کنند. گفته می شود، محسنی متهم به قتل سران و فرماندهان حزب وحدت و حتی سران حزب حرکت در دوران جهاد و جنگ‌های داخلی می‌ باشد. مشتاق، یکی از آن میان هست، قتل مرموز مشتاق و ازدواج اجباری خواهرش با آصف محسنی در سن سیزده سالگی، زبان زد عام است. هزاره نیتورک مینویسد:. . . سید حیسن انوری با به شهادت رساندن فرمانده مشتاق، صادقی نیلی، كاشفی، سید ابراهیم شاه حسینی، ترور نافرجام مرد اندیشه و تفكر هزاره سلطانعلی كشتمند و ده ها شخصیت روشن فكر و جوانان نخبه هزاره، قتل عام هزاره ها در افشار اخفال كردن قومندانان هزاره به نفع مسعود و. . . بسند نكرده. امروز برای نابود كردن یكی دیگر از فرزندان غیور هزاره اقدام به ربودن ایشان كرده. تا شاید بتواند چهره های بیدارگر هزاره را كنار زده و خودشان همانند سالهای تاریك گذشته از وجود این مردم سوء استفاده نمایند تا ازین طریق به حیات اش ادامه دهند.

مسلم فهیمی مدیر مسئول هفته نامه پیك دیده بان هنگام خروج از منزلش توسط افراد شیخ آصف محسنی (به سركردگی سید انوری) ربوده شد. قضیه از آنجا آغاز شد كه فهیمی قبلآ در مصاحبه ای با (تلویزیون امروز) كه خود یكی از خبرنگارانش بود برای اولین با از جنایات زنجیره ی شیخ آصف محسنی در یك رسانه جمعی پرده برداشت شهامت فهیمی تمام صاحب نظران را در پایتخت و خارج از كشور كه از جنایات شیخ آگاه بود شوكه كرد و به خصوص اطرافیان شیخ را به شدد عصبانی كرد. فهیمی موضوع مرموز شهید مشتاق و ازدواج اجباری با خواهر مشتاق توسط شیخ در سن سیزده سالگی و به شهادت رساندن صادقی نیلی و ده ها جنایت شیخ را به بحث كشاند و در نقطه های تاریك این جنایت سیاه روشنی انداخت كه بعد ازین قضیه تلویزیون تمدن دستپاچه شدند و دنبال راه فرار به فحاشی و منحرف كردن اذهان عامه پرداخت. شیخ كه همیشه وارد شدن از راه مذهب را در جامعه هزاره تجربه كرده است.

و ازین طریق مردم صادق هزاره را به هر طرف كه خواست كشاند و از بازوان شان چه كارهای را كه نكشید و چه اخاذی های كه نكرد و همچنین سوار بر ذهن مردم ساده هزاره چه امتیازهای سیاسی از كشورهای همسایه برای بقای خویش گرفت . . . سید ابراهیم شاه حسینی، صادقی نیلی و کاشفی با دستور مستقیم شیخ آصف محسنی به شهادت رسیده‌ اند. تمام این اسناد در نزد حزب وحدت موجود می ‌باشد. صادقی نیلی، بنیانگذار حزب وحدت با دستور نامه مستقیم محسنی در خانه ‌اش به قتل رسیده است که گفته می‌ شود دستورنامه و اسناد در نزد حزب وحدت موجود است.

سید ابراهیم شاه حسینی نیز اسناد کتبی وجود دارد. کاشفی یکی از فرماندهان حزب حرکت اسلامی در شمال بود. او زمانی توسط محسنی کشته شد که گفتگو و مذاکره را با محمد محقق در شمال آغاز کرده بود. حاصل این مذاکره و گفتگوها این بود که هزاره‌ ها در آن زمان متحد شود. این گفتگوهای به صورت سری پیش رفت چون ترس از این وجود داشت که آیت الله محسنی از قضیه آگاه نشود. اما از آنجایی که محسنی مخالف این حرکت بود که هزاره‌ ها متحد شوند، دیری نپاید که آیت الله محسنی از این قضیه باخبر شده و امر قتل کاشفی را برای سید محمد علی جاوید را صادر کرد. سید محمد علی جاوید بعد از انیکه دستورنامه مستقیم و رسمی قتل کاشفی را از آیت الله محسنی دریافت کرد بلافاصله کاشفی را به قتل رساند. گفته می‌ شود گفتگوهای کاشفی و محمد محقق به مرحله‌ء رسیده بود که حزب وحدت قرار بود تمام امکانات را برای کاشفی و پیوستن به حزب وحدت فراهم کنند.

حصین فهیم برادر فهیم یکی از قاچاقبران مواد مخدر، جنایتکار و دزد تمام دارایی های ملت میباشد. حصین فهیم به کمک مارشال فهیم و بعضی اشخاص و ادارات فاسد دیگر دولتی تمام کارهای خلاف و غیرقانونی چون قاچاق مواد مخدر از افغانستان به کشور های آسیای میانه، روسیه و کشورهای اروپایی، اختلاس و یا به سرقت بردن تمام دارایی های مردم عام چون میلیون ها دالر پول نقد از کابل بانک و به زور غصب نمودن زمین های مردم و دولتی میباشد. مارشال فهیم در دوران جهاد و مقاومت همراه با همراهانش میلیون ها افغان بی گناه را شهید و بی سرپناه ساختند، خانه های مردم بی گناه را ویران نمودند و تمام دارایی های مردم را چور و چپاول نمودند. و به نوبه خود حالا برادرش (حصین فهیم) توسط حمل و نقل مواد مخدر اکثر خانواده های مردم را ویران و تمام جوانان را به استفاده و نشه مواد مخدر آغشته ساختند و خانه های مردم، زمین های مردم و دولتی را به زور غصب نمودند، و هیچکسی وجود ندارد که برای ایشان بگوید که چرا! بخاطری که تمام دولت در دست ایشان هستند.

 به اساس گفته های فهیم در کنفرانس والیان که ایشان ملیارد ها دالر را به مجاهدین توزیع نموده و حالا اگر در افغانستان صلح و امنیت تآمین نشود ایشان دوباره اسلحه خود را گرفته و به کوه بالا میشود و دوباره چور و چپاول و مردم کشی را شروع و گد ودی را به میان میآورد. بزرگان گفته اند اگر پدرت دزد نبود و تو دزد نبودی و مال یتیم نخوردی این دارایی را از کجا کرده ای؟ خانواده فهیم طی چند سال آنقدر رشد اقتصادی داشتند که نه تنها پول افغانی بلکه پوند، دالر، کلدار، ریال و ایرو در کوچه های کابل و دبی و دیگر ممالک به شاخی باد می کنند.

آنها پول سیاه را سفید و قدرت مندان فاسد دولت استعماری کرزی را سرمایه دار و صاحب فابریکه و تاجر وارداتی و صادراتی میسازند. و این سرمایه های تقلبی را بنام این و آن سرمایه گذاری، در بازار بین المللی اسعار و سرمایه بدون اینکه از آنها کسی در مورد این سر مایه های غیر قانونی بپرسد، از افغانستان خارج می شود.

بسم الله محمدی چهار قرارداد بزرگ را با بهره گیری ناجایز از صلاحیت دولتی در اختیار پسرش قرار داده و اکنون پسرش عامل اصلی در انجام پروژه ی ساختمان «پنتاگون» در کابل به شمار می رود.

همچنان در همکاری با فرزند محمد یونس قانونی به دلیل بسته گی خانواده گی، شش قرار داد بزرگ دیگر را نیز از آن خود کرده است. بسم الله ده ها تُن از بهترین تجهیزات شفاخانه ی سردار داوود خان را که قوای بین المللی به آن جا انتقال داده بودند؛ از طریق فروشگاه دوا فروشی برادر رئیس صحیه سابق وزارت دفاع، (یفتلی) به فروش رسانیده است. بر اساس اسناد موجود در اداره ی ناظر خارجی، «حق» بسم الله از شفاخانه سردار داوود، بیست و هشت میلیون دالر مشخص شده است. برخی منابع بین المللی به بسم الله محمدی پیام داده اند که اعضای خانواده ی وی به طور منظم کاروان های قاچاق مواد مخدر از افغانستان به خارج را رهبری می کنند.

علاوه بر آن، مجموعه مدارک و اسناد مربوط به فروش ذخیره گاه های مهمات ولایت پنجشیر به امریکایی ها و اردوی ملی از دوسیه های کلان و مشترک مارشال فهیم و بسم الله خان است که می تواند سرنوشت سرمایه های آن ها را با سوالات و بازخواست های ملی و بین المللی رو به رو بسازد. ذخایر اسلحه و مهمات پنجشیر تحت مدیریت و اداره مارشال فهیم و بسم الله خان از ابتدای سقوط طالبان به بعد، تحت پوشش کمپنی های قراردادی اکمال کننده ی مهمات و سلاح برای اردوی ملی از کشورهای روسیه، اکرائین و جمهوری چک به فروش رفته است. آن ها به همین منظور، یک دفتر جعلی در دوبی و کابل تأسیس کرده بودند؛ و منابع تحقیق، دوسیه های کامل آن را در اختیار دارند. در گزارش ذکر شده است که علی رغم دنباله سنگینی از اتهامات و جرائم، بسم الله خان برای بسیج مردم علیه حکومت دکتر غنی کارزار سراسری به راه انداخته و برای سامان دهی پروژه ی مجاهدین و «مقاومت» با حامد کرزی رئیس جمهور پیشین به طور منظم دیدار و مشورت هایی داشته است.

قضیه اختلاس یک میلیارد و پنجصد و بیست افغانی از قرارداد سی و نو قلم البسه در معینیت محافظت عامه وزارت داخله.

قضیه اختلاس یک صدو سی دو میلبیون افغانی از قرارداد البسه در وزارت دفاع ملی

قضیه اختلاس سه صد و پنجاه و دومیلیون افغانی از قرارداد سه صد و پنجاه و دو قلم دوا در معینیت محافظت عامه وزارت داخله.

قضیه اختلاس بیست و هفت میلیون دالر از قرارداد دو قلم بوت و البسه در وزارت دفاع ملی .

قضیه اختلاس بیست هشت میلیون افغانی از قرارداد کیک و کلچه ماموران پولیس در وزارت داخله.

قضیه اختلاس ششصد و بیست هفت میلیون افغانی از قرارداد شصت سه قلم ظروف وزارت داخله.

قضیه اختلاس چهار صد و نود و دو میلیون افغانی از چندین قراردادهای وزارت داخله.

زورگیری پنهانی ٢٥ میلیون دالری یونس قانونی در وزارت معارف،

رشوت ٣٠ میلیون دالری ابراهیم عادل وزیر سابق معادن،

خریداری بلدنگ های چندین میلیون دالری توسط وزارت خارجه در نیویارک ‌و دوبی،

چپاول ده هزارجریب زمین دولتی توسط خانواده کرزی در قندهار،

سرقت هفتاد میلیون دالری توسط اسماعیل خان،

غارت تجهیزات و ادویه به ارزش ١٥٣ میلیون دالر و ٢٠ میلیون دالر پول نقد در شفاخانه سردار محمد داوود که در آن بسم الله خان و جنرال احمد ضیا یفتلی مظنون درجه یک اند،

چورکان زمین های دشت چمتله، چونغر، قرغه و غیره توسط سیاف، ملا عزت، ممتاز و غیره هم ‌باندی هایش،

دزدی حدود نیم میلیون دالر توسط صدیق چکری از وزارت حج و اوقاف،

اختلاس هشتصد میلیون دالری عمر زاخیلوال در گمرک های جلال آباد و حیرتان،

دریافت بوجی های دالر از ایران توسط عمر داوودزی،

اختلاس بیست میلیون دالری امین فرهنگ در وزارت اقتصاد،

دزدی صد میلیون دالری نادر آتش از شرکت هوایی آریانا،

فساد قدیر فطرت در ارتباط به قضیه کابل بانک و موارد دیگر،

فساد چندین میلیون دالری و دیگر نابکاری های ظاهر اغبر در کمیته ملی المپیک،

زمین دزدی و چپاولگری های عطامحمد در بلخ،

دزدی زلمی حقانی از سفارت افغانستان در پاریس،

چپاول و تاراج معادن طلای قره زغن ولسوالی دوشی طی بیش از دو دهه توسط سید منصور نادری، قرارداد سه میلیارد دالری برای استخراج ١٦٠ میلیون بیرل نفت خام از سه حوزه دریای آمو برای ٢٥ سال آینده است که به کمپنی «وطن» که بوسیله پسران کاکای کرزی (راتب پوپل و راشد) گردانندگی می ‌شود مدتی قبل سر و صدا های زیادی را به دنبال داشت.

شیرپور کابل: منطقه تاریخی شیرپور در مرکز شهر کابل ویران شد، خانه های آن با بولدوزر هموار شد و میان اعضای کابینه و افراد با نفوذ از جمله فرماندهان جهادی، به شکل مخفیانه تقسیم شد. افرادی که این زمین ها را تصاحب کرده بودند استدلال می کردند که آنها در شهر کابل سرپناه دیگری ندارند و حق دارند خانه ای در این کشور داشته باشند. اما اکنون خانه های بیشتر این افراد در منطقه شیرپور، به فروش و یا کرایه گذاشته شده است. در این منطقه، نزدیک به ۳۵۰ خانه آباد شده که از نظر مخارج و نوع معماری، در شهر کابل کم نظیر است، ولی آنگونه که دیده می شود شماری زیادی از این خانه ها برای موسسات غیردولتی و شرکت ها به کرایه ماهانه تا ده هزار دالر داده شده است. به اساس حكم ملا فهیم ساحه متذ كره از وجود نظامیها پاك و امر تخریب آن داده شد. در جوار این پوسته ها تقریباً سه صد خانهای غیرنظامی از دهها سال بد ین سو موقعیت داشتند كه در دوران جنگ طالبان در شمالی و سرازیر شد ن مهاجرین از آن مناطق، به آنها افزوده شد.

سه صد و پنجاه نمره زمین چهار بسوه یی كه مساحت مجموعی آن به یکصد و بیست هزار متر مربع (شصت جریب) میرسید برای اراكین بلند رتبه دولتی شامل وزرا، قوماندانان، جنرالها، معاونان وزرا، والیان، روسای دوایر امنیت، تجار وابسته به فهیم، قانونی و بسم الله وزیر دفاع فعلی و همچنان خانواده های فهیم، قانونی، عطا، جنرال داوود و دیگران توزیع گردید و اكثریت خانه های مهاجرین زیر نقشه آمد. به تاریخ ۱۳ سنبله ۱۳۸۲ قوماندانی امنیه كابل تحت امر عبدالبصیر سالنگی كه در آن ساحه زمین گرفته بود، به منطقه هجوم برده و به تعداد سی منزل را توسط بلدوزر به زور ویران كردند. آنان برای مردم فرصت جمع آوری اموال شان را هم ندادند و چندین كودك درین جریان زخمی شد.

لیست تعدادی از كسانی كه این زمینها برای شان داده شده:

بیست جنرال جهادی و غیرجهادی بلند رتبه.

چهل و هشت قوماندان مسلح بر حال جهادی.

هشت معاون وزیر

پنج معاون والی

بیست و دو تاجر وابسته به فهیم، قانونی، عتیق الله بریالی قبلآ معاون وزیر د فاع پسر خاله قانونی و بسم الله فعلآ وزیر دفاع. جنرال عارف قبلآ رییس عمومی امنیت ملی و فعلآ وکیل در شورای ملی از پنجشیر و پنج تن از اقاربش.

روسای امنیت دولتی و داخله.

امیرالدین سالك معاون شاروالی

انجنیر عبدالطیف رییس اسكان

ملا تاج محمد والی قبلی كابل و فعلآ وکیل شورای ملی.

احمد مسعود پسر احمد شاه مسعود.

مفتاح الدین كارمند عالی رتبه امنیت دولتی.

انجنیر محمد اسحق رییس قبلی رادیو و تلویزیون.

بابه جلندر قوماندان شورای نظار از پنجشیر.

نوریه زینب انوری رییسه كودكستانها، خانم انوری قبلآ وزیر زراعت و فعلآ والی هرات.

بسم الله وزیر دفاع برای پسرانش عنایت الله و هدایت الله از پنجشیر و . . .

افرادی كه در شیرپور زمین گرفته اند و خانه های قبلی شان افشا شده است.

قانونی وزیر قبلی داخله و معارف و فعلآ عضو ولسی جرگه كه در حصه اول خیرخانه، وزیر اكبرخان، هند، لندن و دوبی و جاهای دیگر قصر.

برادران احمد شاه مسعود مالک چندین قصر و بلدینگ در داخل و خارج.

میر حیدر مطهر از پنجشیر مدیر روزنامه آرمان در کابل. . .

حاجی محمد محقق که چندین خانه در کابل و ولایات کشور دارد.

فهیم دهها خانه ی مجلل در پروان دوم، كارته پروان و وزیر اكبرخان و چندین منزل دیگر در تایمنی، خیرخانه و پل باغ عمومی، دوبی و…دارد.

عبدالله (مشهور به دبل عبدالله) منازلی در پنجشیر، کابل و

داماد های فهیم هر كدام در كارته پروان، مقابل لیسه نادریه و خیرخانه خانه دارند.

عبدالحسین، حاجی مقیم، عبدلامین و عبدالقدیم برادران فهیم زمین های شیرپور توزیع گردید كه هر كدام برعلاوه در پروان دوم، پروان سوم مقابل باغ بالا و كارته پروان خانه ها داشته و مصروف تجارت سنگهای قیمتی پنجشیر و تیكه داری تعمیرات آیساف در ساحات پلچرخی و دارالامان میباشند.

حاجی محمد عثمان كاكای فهیم در شیرپور زمین غصب نمود كه قبلاً هم مالك دو خانه در بهارستان كارته پروان و پروان سوم بود.

عتیق الله، نجیب الله، حاجی فرید پسران كاكای فهیم و ثریا دختر كاكایش كه همه دارای دو سه حویلی در شهر كابل بودند، زمینهای شیرپور داده شده.

قره بیگ قبلآ رییس سره میاشت از پنجشیر كه دارای سه خانه میباشد.

نظری رییس اداری وزارت حج و اوقاف دو خانه دارد.

تورن اسماعیل وزیر آب و برق، در کابل، هرات، دوبی، مشهد و . . .

عطا والی بلخ چندین درجن قصر و بلدنگ در مزار، کابل، دوشنبه، تاشکند و دوبی و . . . دارد.

عبدالبصیر سالنگی سابق قوماندان امنیه كابل و فعلا والی پروان كه سه خانه و ۳۰ باب دكان قبلاً در شهر كابل داشت.

غصب قسمتی از پارک وزیر اکبرخان وسیله جبار ثابت لوی څارنوال و دیگران.

جنرال ظاهر اغبر (مشهور به ظابط ظاهر) از پنجشیر و برادرانش طاهر و صدیق شباب فعلآ در جرمنی در ساحه گولائی سینمای خیرخانه قصر شاهی در پرژه جدید و جای دیگر خانه ها دارند و شیرپور را نیز چورپور کرده اند.

محمد شریف شریفی برادر قانونی كه در خیرخانه و خارج کشور . . . خانه دارد.

عتیق الله بریالی از پنجشیر قبلآ معاون وزارت دفاع چندین خانه رهایشی دارد.

جنرال داوود قبلآ معین مبارزه با مواد مخدر وزارت داخله از پنجشیر چندین خانه در کابل و ولایات کشور دارد.

څارنوال کرام الدین قبلآ څارنوال شورای نظار، رییس اداره سوم امنیت ملی، رییس دفتر مارشال فهیم در وزارت دفاع،

رییس فدراسیون فتبال و والی پنجشیر خانه های متعددی خریداری و غضب نموده است.

جنرال محمد عارف رییس امنیت دولتی از پنجشیر كه سه خانه را در كارته پروان تصاحب كرده و سرك عمومی را مسدود ساخته است.

عبدالمحمود قبلآ لوی څارنوال از پنجشیر چندین خانه در شهر کابل دارد.

حاجی شیرعلم قوماندان سیاف كه در تایمنی، کمپنی و پغمان خانه دارد.

قوماندان ملا عزت كه در كارته پروان، خوشحال خان و پغمان خانه دارد.

در پی کنفرانس خبری کمیسیون مستقل حقوق بشر و گزارشگر ویژه ملل متحد در مورد تخریب منازل مسکونی اهالی شیرپور و اتهام تعدادی از مقامات دولتی به غصب املاک رهایشی و نقض حقوق بشر در مقر آن کمیسیون برگزار شد، عکس العمل های مختلفی از سوی مقامات و اشخاص ذیربط صورت گرفت. سخنگوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در مورد گزارش این کمیسیون توضیح داده گفت؛ که بین دو گزارش، یکی لیست افرادی که مستحق نمره شده اند و دیگری تخریب خانه های مردم در شیرپور خلط صورت گرفته است.

در گزارش کمیسیون فقط تخریب اجباری خانه های مسکونی مردم و شیوه برخورد با آنها، نقض حقوق بشر تلقی شده است. به دنبال این مشاجرات، سخنگوی دولت اعلام کرد؛ کرزی دستور داده است که کمیسیون مستقلی به منظور پیگیری قضیه اهالی شیرپور و خلاف کاری های که در قسمت توزیع زمین صورت گرفته، تشکیل گردد. اما این کمیسیون مانند کمیسیون های دیگر هرگز تشکیل نگردید و همه سخنان کرزی چون باد هوا به فضا میپیچد. براهیمی نماینده خاص قبلی ملل متحد در امور افغانستان از گزارش گزارشگر ویژه ملل متحد دفاع کرد و گفت با این گزارش اصولاً موافق است و تخریب خانه ها را بالای مردم نقض حقوق بشر تلقی می کند.

وی تأکید کرد که تخریب خانه ها اشتباه بوده، حتی اگر آنها دستور رسمی را اجرا می کردند. . . شاروالى، تحلیلگران و کمیسیون بررسى غصب ملکیت هاى وزارت دفاع، مقصر اصلى در غصب این املاک را، احکام غیر قانونى اراکین بلند رتبه زمان ربانى، به شمول خودش، میدانند. ساحات آتى که مشتمل بر صدها جریب زمین مربوط تاسیسات وزارت دفاع سابق بوده، در چهار طرف شهر کابل توسطه وابسته گان مقامات ارشد تنظیمى و دولتى، بر اساس احکام غیر قانونى کرزی و ربانى و اراکین دولتى اش، غصب شده اند. ساحه اول در جنوب شهر کابل، موازى اراضى ایکه محاط است از طرف شرق به تپۀ تاج بیک، از طرف جنوب به کوه کُرغ، از طرف شمال به افشار دارالامان و ازطرف غرب به آخر دشت برچى. این ساحه، توسط شخصى بنام حاجى نبى که به گفتۀ مردم محل، برادر کریم خلیلى معاون رییس جمهور قبلی، غصب شده که قبلاً قطعه سکاد و غند توپچى در آن جابجا بوده. این شهرک مانند حیات آباد پشاور به چهار فیز تقسیم شده بود در بین آن یک پارک، در وسط سرک عمومى، دوطرفه طورى نقشه کشى شده که از شرق به غرب امتداد یافته و هر نمرۀ آن، از ده الى بیست هزار دالر امریکایى به فروش میرسد.

ساحه دوم، جنوب غرب شهر کابل، ساحه بالاتر از دشت برچى، نزدیک ارغندى (اخلاص مینه) که مربوط به حاجى شیرعلم ابراهیمى (قوماندان شیرعلم)، قبلآ والى غزنى و یکى از قوماندانان ارشد سیاف میباشد. در این ساحه هم پوسته هاى قبلى فرقه ده، مستقر بوده است. ساحه غرب شهر کابل ساحه غند بیست و چهار و غند تانک فرقه ده که محاط است، از طرف جنوب به چهلتن، از طرف شرق به خواجه جم، از طرف شمال به بند قرغه و از طرف غرب به زیارت خواجه مسافر. در این محل شهرکى تحت پروژه ی بنام شهرک ملاعزت (قوماندان ملاعزت) اعمار گردیده است.

از هر نمرۀ سه بسوه یى آن که مبلغ هشت هزار دالر بفروش رسیده، تا کنون هشتصد نمره آن توزیع شده است. ملا عزت یکى از اراکین برجسته جمعیت اسلامى و قوماندان اسبق فرقه ده بوده است. ساحه سوم در شمال شهر کابل، عقب قطعه بابه جان (فرقه ٥٥) مربوط وزارت دفاع که از طرف شخصى بنام دگرجنرال عبدالرحمن، مولاناى سید خیلى توزیع شده و هر نمرۀ آن، از پانزده الى بیست و پنج هزار دالر بفروش رسیده است.

ساحه چهارم ساحه گُلباغ و فامیلى هاى ریشخور در جنوب کابل که تاسیسات دیسانت هجومى و فرقه ۱٤ ریشخور وزارت دفاع در آن مستقر بود. این ساحه که از طرف غرب محاط است به کوه کُرغ، از طرف جنوب به چهل دختران چهار آسیاب، از طرف شمال به قلعه فتح چهاردهى و از طرف شرق به خیر آباد چهار آسیاب، هر نمرۀ آن، مبلغ نُه هزار دالر بفروش رسیده است. همچنان تاسیسات تپۀ نادرخان و شانزده جریب زمین لواى راکت قرغه هم، مورد چپاول قرار گرفته است.

«بیشترین بهره از منابع خبری و تبصره پیرامون آن بخاطر استناد به حقیقت نویسی و حوادث نگاری». و تصویرها از گوگل و آرشیف نویسنده 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

 

www.esalat.org