دیدۀ اشکبار
به مناسبت ۸ مارچ روز جهانی زنهمه ساله در اواخر ماه فبروری و آغازین روزهای ماه مارچ صدای دل انگیز و نوای گوشنواز از هرگوشه و کنار دنیا و از کشور عزیز و دوستداشتنی ما افغانستان، در گوش ها طنین انداز میگردد. این صدا نام مقدس زن است که به خاطر دفاع و بدست آوردن حقوق مشروعش که طبعیت برایش مساوی با مردان ارزانی کرده است، فریاد میکشد.
ولی افسوس که هیچ گوش شنوا در هیچ یک از گوشه و کنار جهان وجود ندارد، و اگر هم گوش نیمه شنوا وجود دارد و آنهم فقط به خاطر برآورده شدن منافع شخصی و پُر نمودن جیب های شان میباشد و از نام مقدس زن سوء استفاده میکنند.
ای هموطن! امسال که سال ۲۰۰۸ میلادی است، خونین ترین سال برای کشور ما- افغانستان، خوانده شده است. از نظر من این خونین ترین سال برای زنان رنجکشیدۀ کشور ما است، صدها واقعه خودکشی، دهها واقعه شکنجه و لت و کوب، دهها واقعه ریختن آب جوش بر سر و صورت زنان و دختران و هزاران تجاوز جنسی علیه دختران جوان از جانب ملاکین، قوماندانان مسلح، افراد بی مسؤولیت و در این اواخر توسط فرزندان وکلای پارلمان را از طریق وسایل اطلاعات جمعی خبر شدیم
با وجود تمام شرایط ناگوار سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، زنان و خواهران بلاکشیده و زجرکشیده کشورما دوشادوش مردان به خاطر رفع مشکل های شان می رزمند و این رزم را از خواهران پیشیین خویش که در برابر ظلم و استبداد طبقات حاکم جامعه پیکار بی امان نموده بودند، آموخته اند.
تعدادی بیشماری از زنان مظلوم و رنجکشیده کشورما به خاطر بدست آوردن حقوق شان و نشان دادن بی رحمی ها و بی عدالتی های اجتماعی که از جانب مردان بر آنها تحمیل میشود، از شیرین ترین نعمت که آنهم زنده گی است، خودرا به آتش می کشند تا باشد که دیگران را که در خواب عمیق فرو رفته اند، بیدار سازند و با آنها همصدا شوند.
خواهر عزیز، مادر گرامی و دختر با ایمان وطن!
من در جنین شرایطی که تمام حقوق انسانی ات غصب شده است با تو همصدا، همصف، هم ایمان و همراه هستم و در تمام دردها و رنجهایت خودرا شریک دانسته، این روز پیکار مقدس تورا برایت تبریک و تهنیت عرض نموده و پیروزی ات را آرزو دارم.
بااحترام،
گنجعلی عبدالله
از سویدن