ای مه من، ای بت چین، ای صنم         لالـه رخ و، زهره جبین، ای صنم

تا به تــو دادم دل و دین ای صنم           بر همه‌ کس گشته یقین ای صنــم

من ز تــــــــو دوری نتوانم دیگر          جانم وز تو صبوری نتوانم دیـگر

بیا حبیبم     بیا طبیبم

هرکه تو را، دیده زخود، دل برید           رفته زخود، تا که رخت، را بدید

تیرغمت، چــون به دل، من رسید           همچـــو بگفتم، که همه ‌کس شنید

من ز تــــو دوری نتــوانم دیــگر          جانــم وز تو صبوری نتوانم دیگر

بیا حبیبم     بیا طبیبم

ای نفــــس، قــدس تو، احیای من           چـون تـویی امروز مسیحای مـن

حالت جمعی تـــــــو پریشان کنی           وای به حـــــال دل شیــــدای من

من ز تـــو دوری نتوانم دیــــــگر          جانم وز تو صبوری نتوانم دیگر

بیا حبیبم     بیا طبیبم

 

شـاعر: علی اکبر شـیدا