پرسش های ابراهیم داریوش، فعال مدنی، از شیرین نظیری

ابراهیم داریوش

شیرین نظیری

تحلیل شما از جایگاه زنان در افغانستان چی گونه است؟

نقش و جایگاه زنان در جوامع، یکی از مهمترین مباحث و دغدغه های جامعه شناسان و حقوق دانان در عصر حاضر می باشد. بی تردید یکی از نشانه های رشد و توسعه یک کشور جایگاه زنان در ساختار سیاسی و اجتماعی آن کشور است. ولی زنان افغانستان با همه پتانسیل و توانایی که دارند جایگاه و نقش مهمی در جامعه ندارند.

حقیقت این است که زن و مرد از نظر حقوق اجتماعی استعداد و لیاقت یکسان دارند و باید به یک اندازه بهره ببرند. اثرگذاری هر دو جنس نیز در جامعه به یک اندازه است اگر تفاوتی هم وجود دارد باید در نوع استعداد افراد باشد و جنسیت نمیتواند عامل تبعیض باشد. اما آنچه که ما مشاهده می کنیم این است که در طول تاریخ واقعیت جایگاه زنان با حقیقت آن فاصله بسیاری داشته و همین موضوع باعث شده است که زنان تا به امروز نتوانند جایگاه خود را در جامعه به درستی دریافت کنند. به عقیده من این مساله علل و عوامل متعددی دارد. نخستین عامل و مهمترین آن خود زنان هستند. زنان باید این باور را داشته باشند که اثر گذار هستند و شایستگی لازم را دارند و از حقوق مساوی با مردان برخوردارند. این خودباوری در جامعه زنان افغانستان به حد لازم و درخور نرسیده است.

جایگاه زنان باید در محور توجه دولتمردان قرار گیرد و از مسیر آنها به جامعه تفهیم شود که زن انسان است و حقوق و جایگاه انسانی در جامعه دارد.

زنان افغانستان می خواهد تا پرستیژ و ارزش انسانی شان در تمام پیوندها با مردان احترام گردد. مردان به توانایی و استعداد شان نه تنها در قالب همسر، مادر، خواهر و دختر، بلکه در موقف یک انسان اهمیت قایل شوند.

گرچه زنان جامعه ما تا حدی حضور بسیار کم رنگ و سمبولیک در صحنه های سیاسی کشور دارند. در مجلس نمایندگان و مجلس سنا صرف بیست و هفت فی صد (۲۷٪) نمایندگان شورای ملی افغانستان را زنان تشکیل میدهند که از آن جمله از ۲۴۹ نماینده ولسی جرگه ۶۸ نفر آن زن بوده و از ۱۰۲ نماینده مجلس سنا ۲۳ نفر آن زن می باشد. این تفاوت بیش از حد بین زنان و مردان در کرسی های مهم دولتی بیانگر این است که زنان هنوز هم در امور مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور جایگاهی پر رنگی ندارند.

مشکل اصلی که فراروی زنان افغانستان قرار دارد و زنان باید با آن مبارزه کنند چه است؟

زنان افغانستان از دو سده به اینسو کوهی از مشکلات را بر دوش می کشند و هراز گاهی در زیر آوارهای هنگفتی دشواری ها خرد و خمیر و حتی نابود می شوند.

مشکل اصلی فراروی زنان افغانستان در گام نخست نبود عدالت میان زن و مرد، دین اسلام و آیین ناشی از آن، نبود خود باوری زنان، خشونت علیه زنان، تبعیض جنسیتی، نبود آگاهی های زنان از حقوق شان، میزان بلند بیسوادی در بین زنان، فرهنگ مرد سالاری، فقر و تنگدستی، عنعنه و مدرنیته، سنت و شریعت و. . .

این چالش ها مانع عملکرد آزادانه ی زنان در سطوح مختلف زنده گی شان شده است. زنان باید قاطعانه در برابر آنها بی ایستند و سرسختانه مبارزه نمایند.

پرسش: چه عامل مانع مشارکت زنان در بخش های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی می گردد؟

پاسخ: جامعه افغانستان جامعه ‌ای مردسالار، سنتی و اسلامی است، مرد همواره تصمیم ‌گیرنده است. باور نداشتن جامعه و حتی قشر روشنفکر آن به زنان و توانایی‌ های آنان، نبود باور و انسجام بین خود زنان، دسترسی اندک زنان به خدمات آموزشی، دشواری های اقتصادی، دسترسی محدود زنان به منابع مالی، نبود کار بنیادی در بخش های مختلف و نا امنی ها از عوامل مهم بازدارنده برای مشارکت زنان در بخش‌ های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است.

زنان در افغانستان بدنبال کدام اهداف هستند؟

هدف اصلی زنان افغانستان عدالت جنسیتی است؛ عدالت جنسیتی زمینه ساز برای رسیدن به حقوق مساوی با مردان در همه‌ ی شوون زندگی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است.

آنچه زنان افغانستان را به یک حرکت جدید و نیروی محرکه به مبارزه فرا می خواند. نابرابری جنسیتی است. "تبعیض جنسیتی موتور به حرکت در آوردن جنبش زنان در آینده خواهد بود."

04-5-2017

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد