Mon, 4 juli 2016 14:19 


عبدالوکیل کوچــــی

|
 

عید در غربت

 

عید سعید فطر را برای هموطنان گرامی  تبریک و تهنیت گفته هر کجایی که هستند برای شان سلامتی باد. عید یکی از موهبت های آسمانی است که در معنا باز گشت از مشقت ها به آسایش و آرامی، به فطرت دل و رجوع کردن به پاکی قلب انسان از حسد و کدورت می باشد. ولی افسوس که در وطن ما اکثراً مردم فرصت آسایش و امکان آرامش، خوشی کردن و سفره نان سیر را ندارند. شبا روز با تهدید کینه وران قسی القلب و سیه دل  رو برو هستند. و اکثراً در داخل و یا خارج از کشور بی خانمان و آواره شده اند. و کسانی که دور از وطن و در غربت بسر می برند به نسبت زندگی در انزوا و بدلیل زندگی جلا وطنی فرصت و امکان عید کردن و شرایط لازمه آنرا ندارند.

اکنون اوضاع وطن ما شور بختانه در حالتی قرار دارد که در اثر دوام جنگهای لعنتی، حملات انتحاری و تجاوزات از خارج، جان هموطنان را با خطر دایمی روبرو ساخته و هر روز در اثر حملات آتش زای تروریستان “القاعده”، “طالب” و “داعش”، رهگیری، گروگان گیری و آدم ربایی، دهها انسان جانهای شیرین خود را از دست داده و صدها قربانی دیگر بجا میگذارد. روزی نیست که صدای ناله و فریاد کودکان پدر گم کرده، بیوه های گم کرده شوهر و مادران داغدیده بخاطر مرگ جگر گوشه های شان بلند نشود. روزی نیست که ماتم وحشت ترور آدمکشان، مردم را در غم اندوه و عزا داری قربانیان جانباخته و شهیدان گلگون کفن شان به مصیبت و سفره خون ننشانده باشد.  

ملتی که همواره در ماتم قربانیان بیگناه خود و در گلیم غم نشسته باشد و جهان بسویش خیره نگاه کرده و در گرو سیاستهای دوگانه در بند باشد چگونه میتوان از خوشی های عید سخن زد و یا به نمایشات نمادین و ادای دروغین و فریبنده برپایی مراسم عید باور و امید داشت. بنا بر آن عید مردم افغانستان فقیر و همیشه روزه دار هنوز در راه است. روزی تجلیل خود را خواهد یافت که مردم شریف کشور و در پیشآپیش آن روشنفکران وطنپرست در یک جنبش دموکراتیک و ترقی خواهانه با اتحاد سراسری در یک طیف وسیع داد خواهانه متحد و یکپارچه بر جنگ غلبه کرده و صلح را تامین کنند. آنگاه عید واقعی، سراسری و همگانی خواهد بود.

چند رباعی در رابطه عید:

 در کلبه  ما تم زده گان عید کجاست

برخاک بخون نشسته گان عید کجاست

عید هر چه نباشد دل  خوش می خواهد

بر قلب حزین و خونچکان عید کجاست

++         ++++   

بر حرمت عید، عید  کردن بهتر

با  خلق  خدا  به مهر  دیدن بهتر

گر دست بلقمه نان خشکی نرسد

پس  عید  نشد روزه گرفتن بهتر

++++          +++

آنرا که بمرغ و ماهی افطار شود        

یا در شب عید سفره پر بار شود

مفلس که گرسنه خفته در بسترغم

کو خواب که صبح عید بیدار شود

++++        ++++

عید آمد و نعمت  فراوان  را بین

عیش طرب عشرت خانان را بین

مفلس که بروزه ابد محکوم است

بیرحمی  انسان به انسان را بین

+++++         +++++

عید  آمد  و من ز میهن  زیبا یم

دور استم   و  آواره  و   شیدایم

کس نیست به مهمانی عید از یاران

ای روزه مرو ز من که من تنهایم

عبدالوکیل کوچی  

 

 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org