عید قربان و قربانی انسان

عبدالوکیل کوچـــــی

عید قربان و قربانی انسان

عید را با فتنه ها انگیختن

خاک بر چشم خلایق ریختن

عید با جنگ تعصب عید نیست

تا که هست این خون آتش بیختن

به آنانی که سالهای سال در وطن جنگزده و بلا کشیده ما با تحمل رنجها و آلام بی پایان، در میان مرگ زندگی نفس میکشند و به آنانی که دور از دامان وطن در سرزمین بیگانه بار غربت را بدوش کشیده و قلبهای شان برای وطن و هموطنان عزیز همواره می تپد عید سعید قربان را تبریک میگویم.

عید قربان موهبت پاک آسمانی، روز فرخنده و نیکو، روز خوشی مسلمانان جهان، روز قربانی و رهایی از کینه و کدورتها و خواسته های آزمندانه، رهایی از خود خواهی ها، جاه طلبی ها، خود پرستی و خصلتهای متعصبانه و ستمگرانه میباشد.

روز عید قربان روز مهر ورزیدن، دوستی و محبت، از خود گذری، پاکیزه گی دلها، همنوایی به بیچاره گان، عیادت از مریضان، دلجویی به مصیبت زدگان، کمک به فقرا یتیمان و مسکینان، روز سر سپردگی و عدالت، نزدیک شدن دلها، آشتی جویی، مسوولیت پذیری، و یکی از روزهای ارزشمند دستاورد های انسانی و احترام به مقام انسانیست.

بالاخره عید قربان روز نشاط آفرین، تفریح و سلامتی، دیدار دوستان و آشتی با حقیقت است، با حقیقت خود است که سالها از آن فاصله داشته است.

و اما در جهانی که ما زندگی میکنیم اکثریت کشور های اسلامی بنوعی عزا دار اند تعدادی از کشور ها در مصیبت اشغالگری و حملات تجاوزکارانه، جنگهای داخلی و نا امنی فرو رفته است. در امتداد جنگهای فاجعه بار، میلیونها نفر از مسلمانان جهان بی خانمان، فراری، و صدها هزار دیگر کشته، زخمی و معیوب شده اند. زیر ساختار های اقتصادی این کشور ها بکلی منهدم گردیده آثار تاریخی تخریب، زراعت و صنعت در حال رکود ثروتهای مادی، معنوی و ارزشهای فرهنگی دستاورد هزاران ساله انسانها بتاراج رفته و جان مردم در خطر جدی قرار دارد. درین کشورها حملات تروریستی، تجاوز گری، نسل کشی، آدم ربایی، فقر، مرض، بیکاری و فلاکت، قاچاقبری، دزدی، ظلم و ستمگری بهره گیری و برده سازی حکایت از قرون وسطایی دارد. درین میان کوتاهی قدرتهای موثر و عجز سازمان ملل متحد در مهار کردن جنگهای جاری، از عواقب خطر ناک جنگ در منطقه پرده بر میدارد. زیرا در گستره ی جنگ و نا امنی روز بروز جهان آسایش خود را از دست خواهد داد. با این حال رفته رفته دارد منطقه به صحنه های رویا رویی، لشکر کشی ها تجاوزات گسترده، حملات و کشتار های عظیم انسانی مبدل گردد که در اثر آن، جریان شتابنده مهاجرت های کتلوی انسانها کشور ها را از سکنه اصلی آن خالی میسازد. نتیجتاً تمامیت ارضی، استقلال سیاسی، حاکمیت ملی و حریم کشور های نا امن با چالش های جدی روبرو خواهند گردید. چنانچه ظهور تند روان دینی و گروه های افراطی اعم از "مجاهدین"، "طالبان"، "القاعده" و "داعش" با هزینه های هنگفت و مجهز به سلاح عصری، با حملات انتحاری تروریستی، قتل های دستجمعی و ایجاد ارعاب وحشت اوضاع را در منطقه دگر گون ساخته در وضع سیاسی نظامی جهان چرخش جدیدی رونما گردیده و نسبت به ظهور این گروه ها نگرشهای تازه ی در رابطه به موضعگیری غربیها در قبال جریانات موجود بوجود می آید.

ما بکشوری تعلق داریم که در گوشه و کنار آن متاسفانه خون انسان ریخته میشود برغم موجودیت قوای خارجی و نیروهای مسلح داخلی هنوز هم امنیت و آسایش، جان و مال مردم در خطر جدی قرار دارد که حتا در روز های عید قربان نیز بجای ذبح حیوان، انسان قربانی میشود. تا هنوز حملات انتحاری و حمله های گروهی در بعضی از مناطق ادامه دارد و در امتداد جنگ سی ساله شرایط زندگی برای مردم سخت و دشوار گردیده است. همین اکنون مردم مستضعف افغانستان در شرایط نا امنی، جنگ و خونریزی و در زیر تهدید ستمگران، چپاولگران داخلی و خارجی، زورمندان و جاه طلبان بسختی نفس کشیده و با فقر و تهیدستی، بیکاری و بیماری، جهل و مرض دست و پنجه نرم میکنند. سالهای سال است که تجاوزات و حملات پاکستانی ها در وجود یک جنگ اعلام نا شده بر وطن ما تحمیل میگردد. عده یی از زور مندان داخلی نیز با افسانه سرایی های گذشته و با سخنان تکراری و مزمن اژدهای سرخ، مذبوحانه تلاش میورزند تا بروی ضعف هایشان سرپوش گذاشته و ذهن انسانها را از وجود تلخی های واقعیت موجود منحرف سازند. همین اکنون با وجودیکه حملات وحشیانه عناصر تروریست فرستاده شده از خاک پاکستان در گوشه و نقاط کشور ادامه دارد ولی دولت ساخته شده ی "وحدت ملی" همچون یک دولت مریض و ضعیف تا هنوز نتوانسته است که بطور لازم شرایط را مهار بسازد. دولتی که برای نصب و عزل مقاماتش پاکستانی ها جرأت ابراز نظر داشته باشند. دولتی که در زیر نظر آن، تضاد ها و تعصبات ملی، قومی و مذهبی و مخالفتهای سمتی و زبانی عمیق و عمیقتر شده میرود و بخاطر تغییر اذهان مردم جنگ "پوهنتون" و "دانشکده"، جنگ کلمات و الفاظ راه اندازی میشود و این درامه، ادامه ی همان افسانه سازی های گذشته و جنگ هایی که در زیر نام دین جریان داشت و حالا بخاطر زبان و فردا قوم و پس فردا بنام سمت ادامه خواهد یافت، بهر صورت همین ملت بیچاره است که بار قربانیها را بدوش میکشد. روز تا روز عرصه زندگی برای مردم تنگتر شده میرود و در چشم انداز آینده امیدی برای بهبود اوضاع بنظر نمی رسد. با وجود دریافت میلیارد ها دالر کمک از خارج، هنوز هم فقر و بیکاری در کشور بیداد میکند. در حال حاضر گروه گروه از جوانان وطن و بخصوص تحصیلکرده گان از فرط فقر و بیکاری وطن آبایی خود را ترک نموده جبراً راهی دیار بیگانه گردیده و درگیر شرایط هولناک و جانکاه خارجی میشوند و یا بعضاً پای شان جبراً به جنگها کشانیده میشود. آیا این حالت اسفبار جای شرم و ننگ نیست.

در حالیکه مردم افغانستان در طول زمانه ها از خود قهرمانی بجا گذاشته اند هرگاهی که حریم کشور ما مورد حملات و تاخت و تاز بیگانه قرار گرفته است کلیه هموطنان ما با کنار گذاشتن همه اختلافات قومی لسانی سمتی وغیره با اتحاد سراسری و در یک صف واحد قرار گرفته و از وطن دفاع کرده اند ولی حالا وطن ما در آتش نفاق داخلی و حملات همسایه میسوزد.

ملت افغانستان که صاحب اصلی این سرزمین هستند با توجه به تجارب گذشته و با درک عمیق از دوستان و دشمنان کشور، دریافته اند که بخاطر نجات وطن در کنار ترقی خواهان، عدالت پسندان، مبارزین راستین صلح و دموکراسی، دلسوزان و آگاهان امور، دادخواهان و مومنین پاکنهاد کشور قرار بگیرند. رسیدن به چنین آرمان پاک وطنپرستانه مستلزم اتحاد و همبستگی سراسری ملی و در پیشاپیش آن احزاب سیاسی دموکرات، مترقی، وطنپرست، صلحدوست و عدالت گستر در وجود یک جنبش ملی سراسری شرایطی را بوجود خواهند آورد که در آن جنگ و خونریزی خاتمه یابد، صلح و ترقی دموکراسی و عدالت اجتماعی، برابری و برادری تامین گردد.

در اخیر باید خاطر نشان ساخت طوری که همه میدانند وطن ما بیشتر از هر زمان دیگری به وحدت و یکپارچگی نیازمند است. وظیفه هر هموطن متعهد و مسوول است که با سهمگیری کلیه ملیت ها و اقوام و اقشار زحمتکش جامعه در امر بسیج مردم بدور یک آرمان مشترک ملی وطنی تلاش وطنپرستانه نمایند تا بر مبنای آن شرایطی بوجود آید که مردم ما بتوانند صلح را بوجود آورده و از عید سعید اضحی و دیگر اعیاد و سنن پسندیده مردم ما بوجه احسن تجلیل بعمل آورند و آنگاه عید، عید همگانی خواهد بود.

نشاط عید ها از زورمندان

و قربانی شدن، از مستمندان

درین روزیکه میشد ذبح حیوان

دریغا، هست جاری خون انسان

کجا این روز ها مانند عید است

که مظلوم اندر آن شادی ندیدست

سرای و خانه خالی، سفره خالی

محیط شهر خالی، کوچه خالی

بجای سرمه چشمان اشکبارست

حنا و رخت نو، از ما فرار است

به هر گوشه که کسب کار جاریست

در آنجا حمله هایی انتحاریست

یکی دو نی که دهها نی بصدها

بروزی کشته و زخمیست هرجا

بیک سو ظلم و استبداد فاحش

دگر سو طالب و سندی و داعش

بصحرا، کرگسان کفچه ماران

به شهرا، رهزنان داړه ماران

چنین ظلمی که باشد بر مسلمان

بخوانند باز، نامش عید قربان

کجایش عید را ماند برادر

که تا نا سور باشد زخم کشور

اگر عید است، عید زورمند است

ندارد عید آنکو درد مند است

مگر وقتیکه خیزد خفته از خواب

نیارد در ازایش دشمنان تاب

خروشان گردد از هر قطره باران

بتابد در افق خورشید تابان

وطن فارغ شود از مار و گژدم

و آنگاه عید باشد عید مردم

عبدالوکیل کوچی

Wed, 23 Sep 2015 10:12:10

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد