شنبه، ۱۳ نومبر ۲۰۱۰


نذیر ظفر

 

 

قربانیانِ دستِ قصابانِ روزگار!

عیدِ شما مُبارک و نذر شما قبول

پاداش تان خدا به دو دنیا کند نصیب

ای متانِ پاکدلِ حضرتِ رسول

*****            *****

قربانگاه وطن که ز کشتار مسلخ است

اکنون ز تیغ دشمنِ دین گشته موجِ خون

از عید و از خوشی نبود هیچ؛غیرِ نام

گردیده مردمانِ وطن بیشتر زبون

****             ***

از شش جهت غریبی و غم ناله میکشد

در گوشهای کر نکند ناله ها اثر

هر سو لمیده آدم معلول و بی دوا

دردِ طبیب گشته ز بیمار بیشتر

 

*****

آن پاه برهنه بچه یی دهسالۀ وطن

در روزِ عید منتظرِ یک دو مشتری

بُرس اش بدست و هر طرفی میکند نگاه

شاید کسی بیاید و بوت اش کند بریء

******

سالار های جنگ؛ سوارانِ موتر اند

رد میشد از کنار پسربچه برق سا

میسوخت او به آتش دیدار خویشتن

اندر کنارِ جاده و میگفت: ای خدا

 

****             ****

روزی شود که بختِ سیاهم شود سفید

باشم میانِ موترِ سیاه شیشه یی سوار

روزی شود که عدل و عدالت بپاه شود؟

آیا شود که من شوم هم مردِ نامدار؟

***               ***

روزی شود که عید بیاید سراغ ما

با نُقل و با شیرینی و با پول؛ العجب

روزی شود که مادرِ من با لباسِ نو

ما را به عید بوسه زند شاد و با طرب

 

            نذیر ظفر

 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org