محمد فهیم ستانکزی
در سال ۱۹۱۹ م به قیادت امان الله خان و به اراده و جانبازیهای خلق نجیب افغانستان، استقلال سیاسی افغانستان حاصل شد، اما استعمار پوسیده و شکست خورده وقتی پنجه های استعماری خود را از کشور مقدس ما افغانستان عزیز کوتاه دید بخود لرزید و به این زودی ها حاضر نشد که یکسره از تمام منافع خود در داخل کشور ما بگذرد. بدین شکل، مذبوحانه تلاش کردند تا عُمال و نوکران خود را در خاک کشور ما نیروی خارق العاده بخشند تا بدین وسیله همه فعالیت های کشور را تحت اراده خود داشته باشند. به خصوص در قسمت فعالیت های اقتصادی علاقه زیاد گرفتند و بدین ترتیب یک عده مردم را در داخل و خارج کشور اسیر ساختند تا مغز و افکار مردم را در همان سطح پایین دانش قرار دهند. این بود که تبلیغات دامنه داری در برابر نهضت دوره امانیه براه انداخته شد. و آن شاه دموکرات و ترقی پسند را به اسم های کافر، عوضی و ملحد در ذهن های مردم معرفی کردند و هدف های شوم و خصمانه شان را در مقابل مردم و خاک مقدس ما سریعاً براه انداخته و حبیب الله مشهور به بچهء سقاء را بنام "خادم دین و رسول الله" معرفی کردند و برایش پول و اسلحه دادند. و وطن ما را پس از اسارت و مستعمره بودن که تازه استقلال یافته بود به نابودی کشاندند، بدین شکل کتاب های معتبر (قرآن مقدس) به آتش کشیده شد، مکتب ها مسدود و دروازه های علم و معرفت بروی فرزندان خلق بسته شد، پرده سیاهی از چور و چپاول و غارتگری بروی کشور ما گسترده شد.
چنانچه زنده یاد ببرک کارمل بیان داشته است، «دولت انگلیس با استفاده از عقبماندگی کشور و توسل به ننگین ترین وسایل تحریک تعصبات، خرافات، اغتشاشات و بی نظمی ها به وسیلۀ عمال خویش دولت جوان امانی را به شکست مواجه نموده دولت دست نشاندۀ خود را در وجود حبیب الله کلکانی یکی از عمال شناخته شده و محیل استعمار بر وطن ما تحمیل کرد. تجربۀ تاریخی این دوره برای مردم افغانستان در شناخت دوستان و دشمنان مردم و وطن محبوب ما حایز اهمیت بزرگ تاریخی است.»*
دشمن بزرگ بشریت یعنی استعمار، به این هم اکتفا نه کرده، بقول مورخین، بعد از روی کار آمدن بچهء سقاء کابینه انگلیس مدت هفت روز به مشوره پرداخته نتیجه گرفتند که نامبرده از اداره امور کشور داری برآمده نمیتواند بناً به حل این مساله پرداخته آل یحیی را بسر دمداری نادر غدار این خایین بزرگ وطن فروش و تاریخ زده قرن را مطابق ذوق خود یافته هر چه پوند خواست دهن و دامنش را پُر ساختند و پس از نیم قرن مردم شریف ما را به خاک و خون کشیده، داشته ها و دارایی های ما را همه در بانک های باداران خود ذخیره کردند، نه تنها غارتگری ها آدم کشی ها به زنجیر کشیدن ها به سیاه چاه انداختن های وطن پرستان، این غدار و تربیت شده انگلیس به مراتب بیشتر از اجداد خون آشام خود، خون خوار تر و چپاولگر تر بود و یک ذره رحم و دلسوزی در حق ملت مظلوم و بیچاره ما نکردند. در واقع آنها می خواستند انتقام باداران خود یعنی (انگریز) ها را از مردم بگیرند. آن انتقام و درسی را که وطن داران ما در سه قیام ضد انگلیس به استعمار گران انگلیسها داده بود و آفتاب غروب ناپذیر آنها را مغروب ساخته بودند.
زنده نام ببرک کارمل در بیانیۀ خود به مناسبت شصت و یکمین سالگرد استرداد استقلال کشور چنین فرموده است: «نوکران زرخرید استعمار با استفاده ناجایز از دین مقدس اسلام در بین مردم دست به تبلیغات دروغین و جعلیات افتراآت زدند و آنان را به گمراهی کشیدند تمام کوشش استعمار معطوف به این نکته بود که استقلال افغانستان صرفاً به صورت نام نهاد در عرصه سیاسی باقی بماند و چنانچه دیدیم همینطور هم شد طوری که سلسله نادر وابسته به امپریالیزم که قدرت را غصب کرد طی پنجاه سال حاکمیت بلامنازع خویش مانع آن شد که مردم افغانستان از نتایج استقلال بهره مند شوند استعمار با سقوط دادن غازی امان الله و ایجاد وقفه طولانی در پروسه رشد و تکامل اقتصادی- اجتماعی وطن ما توانست در طول سال های زیاد به وسیله رژیم های متکی بر سیاست و اداره استعماری و فیودالیزم عشیروی مردم ما را چاپیده و از سهمگیری فعال آنها در امر تسریع جنبش ضد امپریالیستی و ضد فیودالی جلوگیری نماید.»**
فرخنده باد نود و نهمین سالگرد استرداد استقلال افغانستان!
درود به روان پاک شهیدان و جان باختگان راه آزادی و استقلال افغانستان!
۲۸ اسد ۱۳۹۷، محمد فهیم ستانکزی، کابل- افغانستان
* منبع نقل قول ها: سایت «اصالت»، بیانیه ها و سخنرانی های ببرک کارمل
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat