فریاد نیمه شب

یکشنبه، ۱۱ مارچ ۲۰۱۲

امین الله مفکر امینی

فریاد نیمه شب سکوتم شکست

دل شکسته ام زجور دد منش نا مهربانی

که پر و بالم ببست، ولی چه خوش ببست

بآب و دانهء دامش گرفت، مرغ آزاده ای

بخون کشید مرغ بی پر و بالی

آسمان بارید اشک ماتم ز این غم

که ما را تاب این بار گران نیست

ما گریستیم ز این غم بدامان کوه و دشت و صحرا

نشان ماتم ما، بر دل لاله ء صحراست

رفتم که چینم دستهء ز این لاله های داغدار

خندید لاله و گفت، داغداری ما ز داغ سینهء تُست

گریستم ز بیرحمی ایام

که ندیدم رنگی جز جفا در همه جا و همه کس

با طفل یتیم پروردهء دیده ساختم

سوختم و گریستم ز غمی بیکسی

این همدم شام سحر، دامن صبرم درید

بهانه کرد ز دیده و بدامانم چکید

فریاد ز قلب بخون تپیده آمد

تو ز جفا نالی و بر ما جفا کنی

این خانهء بخون تپیده، خونابه تر کنی

فریاد کردم و دیدم بر دفتر ایام

ندیدم رنگی جز جفا

رفتم در عالم خیال باز در عالم سکوت

جاییکه بیابم نشانی، که نباشد نشان جفا

ناگاه سکوتم شکست و دیدم

که بردفتر ایام جز داغ جفا، نشانی دیگر نبود

امین الله مفکر امینی،

۸ مارچ ۲۰۱۲

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد