مولانا عبدالکبیر (فرخاری)

ونکوور کانادا

 

فروتنی

 

      شوید درون سینه ی چرکین  شراب من             آهن چو موم در نفـــــس آفتاب  مـــــــــــــن

      پیدا شود حقیقــــــــــت مکتوم از نهفت              افتد اگر زچهره ی گردون نقاب مــــــــــــن   

      همچون صدف ز آب گهر پر شود کسی             خواندی اگردوسـه ورقی ازکتاب مـــــــــــن

      روشن شود جهان دجی از فروغ مهـــر              چون خون دمد به پیکرگردون شهاب مـــــن

      گردد فضا چودکه ی عطـــار (مستمند)              بربال خود نسیم برد از گلاب  مـــــــــــــــن

      کی نوشد آب کـــــاسه ی فغفور ارکسی             نوشد زآب چشمه ی جام سراب  مـــــــــــــن

      دست بلند کبر شود پست، چون خطــــا             دارد زیان به خرمن کشت صواب مــــــــــن

      کاهش دهد فروتنی از رنج بیکــــــران             برگردن شکسته نه افتد طناب   مــــــــــــــن

      نرمی به حرف زشت کسان میدهد وقار             بر زخم سگ گرفته دوا شد لعاب مـــــــــــن

      برقلب سنگ سخت  ستمگر اثر نکرد               آتش فشان و ناله ی اشک کباب  مـــــــــــن

      آهم چو تیر سر کشد از روزن سپهــــر             سوزد درون سینه ی سرب مذاب مـــــــــــن

      پرسم اگر حقیقت عریان  زجـــــــاهلی              کی میرود به کوچه ی درک جواب مــــــــن

      انجـــام زندگیست درین کلبه ی دورنگ             نیرو دهد سفیدی مو بر  شتاب مــــــــــــــن

      کی میکند درنگ ز رفتار خود جهـــان              روز و شبان چو دوله ی چرخ دولاب مــــن

      هر شب کشد خیـال در آغوش خود مرا             پرواز میکند به هوا مرغ خواب  مـــــــــــن

(فرخاری) در بساط زمین چند رو مباش

یکتا شود دو راهی گیتی حساب من

 

تاریخ ارسال به «اصالت»:

Sun May 25 2014 00:38:37 GMT+0200

 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

 

www.esalat.org