یکشنبه، ۱۶ اکتوبر ۲۰۱۱

در حقيقت فلم "مدرسه" افتتاح شد!


صالحه رشیدی

 

جالب ترین موضوع جدید در افغانستان، در شهر کابل پایتخت "جمهوری اسلامی افغانستان" در چند قدمی ارگ زیر گلوی کرزی حاکمیت و زورگویی "دولت آخوندی ایران" در داخل خاک افغانستان نشان دهندۀ زبون بودن و بیچاره گی دولت نام نهاد اسلامی افغانستان است، فلمی به نام "مدرسه" از ساخته های موسسۀ "سکندر فلم" قرار بود افتتاح و به نمایش گذاشته شود که با سفارش تیلفونی از سفارت ایران دروازه های لیسۀ استقلال، محل تعیین شده برای نمایش، بروی شان بسته شد. این عمل باعث شدید ترین واکنش های فلم سازان، هنرمندان و اشتراک کننده ها مواجه شد، البته در یک کشوری که هنوز دموکراسی، آزادی بیان، و ارزش انسان در نازل ترین مرحله است هر نوع بی عدالتی و شکستن قانون ظلم و ستم را می توان باور کرد، و در دو دههء اخیر مردم با انواع مظالم و بی عدالتی ها دست و پنجه نرم کرده اند و نمونه ی بسیار شرم آور در حساس ترین روزها و شب ها عدم حاکمیت دولت کرزی وزارت امنیت جمع وزارت داخله نشان میدهد که نتوانستند از اهل افغانستان که فقط احساس و عشق عمیق نسبت به وطن و مردم خود دارند دفاع کنند.

اگر به دقت فلم "مدرسه" را تماشا نمایید جنبه های احساساتی قابل بحث و تعمق دارد. بنا بر نداشتن معلومات کافی در عرصۀ سینما و فلم، خود را مکلف نمیدانم چیزی بنویسم، اما تأسف دارم برای مردم بیچارۀ افغان که در خانه و کاشانۀ خود مصئون نبوده و اظهار بیان و عقیده کرده نمیتوانند، به این هنرمند جوان بنابر عوامل مختلف امروز اجازۀ نمایش فلم در داخل خاک افغانستان با یک سفارش عادی "سفارت ایران" مقیم افغانستان از طریق تیلفون را ندادند و مهم تر از آن این که "مرکز فرهنگی فرانسه" در بخشی از تعمیر لیسۀ استقلال فعالیت سیاسی و فرهنگی دارد و به سفارش سفارت ایران، که تامین کننده روابط دیپلوماسی است، و مرکز فرهنگی فرانسه هم باید تابع اوامر دولت افغانستان باشد، به دولت افغانستان و مردم آن که در عقب دروازه بسته قرار دارند ارج و اهمیت نمیدهد، صد نفر فرهنگ دوست، دانشمندان و وزرای اسبق اطلاعات و کلتور، هنرمندان، فلم سازان با فامیل های شان در عقب دروازۀ بسته لیسه استقلال برای ساعت ها انتظار بودند اگر دشمن از موقع استفاده میکرد و حملۀ انتحاری بین مردم رُخ میداد مسوولیت متوجه دولت ایران می بود یا افغانستان؟ چون به این کشور میشود کشور حادثه ها نام نهاد هر روز بدبختی و حادثه رخ میدهد، سفارت افغانستان در ایران اجازه ندارد که یک حرف و یک گام خلاف پالیسی شان عمل کند چه رسد به امر و نهی، اما حاکم بودن سفارت ایران در افغانستان زبون بود دولت نام نهاد اسلامی کرزی که در مرز های خود قدرت و صلاحیت ندارد نشان میدهد این فلم اگر در ضدیت با "دولت ایران" هم باشد، نی در ضدیت با زحمتکشان ایران، در حریم خود حق دارد نمایش بدهد، ایران صلاحیت ندارد که ممنوع بسازد واقعیت های زندگی هزاران انسان آواره و بیچاره ی را که صد در صد مسوول تمام بدبختی آنها و افغانستان در قدم اول ایران و پاکستان است چرا انسان بود و مسلمان بودن را در برابر حتا همسایه بودن، نظر به قوانین اسلام، رعایت نکردند، اما از نمایش یک فلم که ساخته و پراخته دولت نیست هراس دارند، فلم به مصرف شخصی و زحمات شبا روزی محترم اسد سکندر تهیه شده، هیچ گونه تعرضی به شخصیت انسان ندارد همه مسایل سیاسی و اجتماعی مربوط دولت افغانستان میشد که این حق مسلم هر فرد منجمله محترم سکندر است که سیاست و نظام کشور خود را مور نقد قرار دهد، تعدادی محدودی از ایرانی ها فلم های غیراخلاقی تهیه کرده بنام "افغانها" در رسانه های برقی نشر کرده اند هیچ منبعی پیدا نشد که دفاع کند که به کدام جرآت شما آبرو و عزت افغانها را لکه دار میسازید، با تأسف "افغان ایرانی" و "افغان پاکستانی" کم نداریم که در خدمت شان قرار دارند، فلم بیان گر زندگی دختری است که مهاجر شده و اجازۀ مکتب رفتن را ندارد و پدر با احساس پدرانه رنج می کشد و به هر طرف تلاش دارد، واقعیت همیشه تلخ است تحمل گفتن و شنیدن هم مشکل تر از آن است، تحول و دگرگونی حالات سیاسی افغانستان، آواره شدن مردم به کشور های همسایه و محروم شدن از درس، تحصیل، لت و کوب بی رحمانه، ازدواج های اجباری، ظلم و بی عدالتی و حتا اعدام کردن صد ها نفر افغان که اسناد تصویری و کتبی وجود دارد چطور میتوان آنرا پنهان کرد، و دولت افغانستان به نفع ارتجاع است برای مردم و ملت اصلاً کاری نه می کند، مافیا، قاچاقچیان را در بطن دولت خوب پرورش میدهند بنام انسان و انسانیت و تأمین عدالت اجتماعی تحکیم قانون و آزادی چیزی وجود ندارد همه را به شکل مدرن آن سرکوب کرده و تمثلی از دموکراسی دارد.

 

 صالحه رشیدی

 

  

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org