یکشنبه، ۱۲ جولای ۲۰۰۹
بسم الله الرحمن الرحيم
زنخست حمد گويم به صـفات كـــيبرياي كه يـگانه جهان را بــسزد همه ثـــناي
زجلال والجــمالش نتوان مــــجال دم زد نرسيده هيچ فكرت به مــراتـــب نهاي
زثره الــهي ثريا به ظــهوراوســت قايـم كه جلالتش هويداست زتجلي خـــــداي
احدي به عقل جزوي نتوان شدن شــناور كه به ژرف بحرمعني گــهرگرانـبهاي
زطريقه هاي ديگرنرسد كسي به مقـصد مگرآنكه رفته باشد به طريق مصطفي
به حساب حرف ابجد زميان ميم احــــمد عددچــهل برايد چوكلـــــيد در كــشاي
* * * * * * * *
خالق نظر متخلص به (شايق) فرزند پنجشنبه متخلص به (دهقان) كه در سال ١٣٥٥ هجری شمسی در يك خــانواده كوچك روســتاي كه آن قريه مسمي به يخدر و ناحيه پنج ولسوالي اشكاشم ولايت بدخشان ميباشد پا به عرصه وجـــود نهاد و تعلـيمات ابتدايی خـــويش را در مكتب مربوطه خويش فرا گرفته و تعليمات دوره متوسطه را در ليسه ذكور ولسوالي واخان و دوره ثانوي را در ليسه ذكور اشكاشم به پایان رسانيد. و درين جريان تعلـــــيمات مذهــــــــبي را نيز نزد ملاهاي قريه و مولوي مسجد جامع ولسوالي اشكاشم مولوي (نجم الدين) فرا گرفته و رويهم رفته عــــــــــلاقه مندي خـــاص با خواندن كتابهاي اشعار داشته كه منجــمله كتاب خــواجه حافــظ شيرازي، مولانا جامي، مـــيرزا عبدالقادر بيدل، و بالخصوص شفته اشعار (جيحون) شغـناني و آن بزرگ مرد برازنـــده افتخار بدخـــــــــــشان زمين و شاعر توانا كه شهرت نامش همه بدخشان را تحت چـتر دارد و آن شاعــر توانا كه مسمي به (عـديـــــــم) شغناني ميباشد بوده. كه اين عـــــلاقه مندي خـــواندن اشعار موصوف را به سرودن شعر و شاعري در ميـارد و درين آوان به سرودن شعر ميپردازد كه سرودهاي وي شامل طنز، مخمس، قصيده، غـــزل وغيره ميباشد.
و طي سالهاي ١٣٧٦ الي ١٣٧٧ وقتيكه از لــيسه ذكور اشــــــكاشم فارغ ميگردد نسـبت نا بسامانيهاي شرايط و مشــــكلاتهاي اقتصادي در امتحانهاي كانكور جهت پيشبرد تحصيل سهم گرفته نمـــيتواند و آنچه آرزوي را كه نسبت به فـرا گرفتن تعيلم دارد در صندوق سينه بيزنگ و شفافش محدود ميماند. و درين جريان به صفت معلم در ليسه ذكور اشكاشم در خدمت اولاد مـردم قرار ميگيرد. و بنا با داشتن خصايل نيك و حميده وظيفه محوله خويش را به وجه احـــسن با اخـــلاص مندي انجام داده و درين جريان شعرهاي را هم در وصف وطن، مردم، عشق و غـيره چــــيزها ســــروده است ولي تاًسف بريـــنكه نسبت عدم جمع آوري اشعار در قالب كتاب و نبودن امكانات از خود شخص بروي كاغذپاره ها مانده و بدست فنا سپاريده ميشود.
اينكه شاعر نيروي ذهني خودرا به مصرف ميرساند نقشيست در آب!
چنانچه از گفتار خود شاعر:
به اوج بام عزت چند كردم پر فشانيها نديدم حاصل جز رنج و درد و ناتوانيها
و در سال ١٣٨٨ اينكه چه عامل ميشود كه نامبرده به مكانهاي معنوي راه پيدا كند در جـــريان نيستم. و فعلاً شامل انستيتوت اداره و حسابداري دپارتمنت اداره و منجمنت مقيم شهر كابل افغانستان ميباشد. اينك نـــمونهء از اشعا موصوف به مشاهــــده ميرســــد.
گردآورنده حبيب الله (دولت) يكي از دوستان مخلص (شايق)
٢٩جوزا ١٣٨٨
حبيب الله (دولت) مقيم شهر كابل
غــــــم ملــــــــــت
به اوضاع كنون دركشورم غمــخوارملــــت كو همه كارازريا كاري ولي صــــدق وصداقــــت كو
اگرگردند غريبان عاريضي برمرجــع مـــــسول فقط چشمان به جيب ازطمه وحس عدالـــــــت كو
شده پا يمــال اين ملــــت زناانجــاري اوضـــاع بغيرازتــيره روزي و تلخــكامي صبح عـشرت كو
يكي قـــصرش همايوني ديگرحالش ديگـرگوني بناليم ما به پيش كي كــــــــجاغمخوارو دولـــت كو
جـــــهان غـرب ميبيند تماشـــــاي رقـــت باري بجـــــز مانند اين مهين خــــراب و پرمشقــــت كو
كي آگه اســت زحا ل طفلـكه در جاده ها هــموار بمانند ش بشـــــربا اين چـــــنين خاري و ذلــت كو
زكي جويم واين پرسش به كي گويم واين مشكل كي دارد اين سخن پاسخ همانا دســـت الفـــــت كو
بگـــــرداب پريشاني همگي غوطه ور گشتــــيم نباشد ســـاحل امـــــيد بجــــــــزازشام ظلمـــت كو
نماند تخت هرشاهي وليكـــين اين چـنين خــاري كـــــــجامــــردان تاريـخ وازآنان ال وعـــترت كو
چه شد آن قيصروكاووس همان تخـــت سليماني طواف گــــــردش گـــــردون و ايام مســـيرت كو
مخورغم (شايقا) هرگز شنـــيدي قصهء قارون
به آن اعزاز و مال و جا به صد هميان و شوكت كو
****************************
در بارگاه عشر چه سلطان چه بينوا
در آستان مرگ چه دربان چه بادشاه
* * * * *
دوستان را دور بودن نيست قطع ارتباط
آب اگر صد پاره گردد باز با هم آشناست
* * * * *
نمونهء از كلام عشق آفرين شاعر
منم كه شهره شهرم به عشق ورزيدن
مـــنم كه ديــده نيالـــوده ام به بد ديدن
وفا كنيم و ملامت كشيم و خوش باشــيم
كه در طــريقه ما كافريست رنجــــيدن
به رحمت سر زلــف تو (شايـقم) ورنـه
چوكشش نبود از آنسو چه سود كوشـيدن
خالق نظر (شايق) در زادگاه آباي اش
ميكشد حلقهء زلف تو به زولانه مرا
ميكــند حلـــقه زلفان تو ديـــــوانه مـــــــــــرا ميبرد نرگس مســتت به طـــربخانه مـــــــرا
منكه حيران شده ام تاغـــ‌ـم عشقـــت نا گـــاه به چـــسان يافت درين گوشه ويرانه مــــــرا
وصــــل ديـــــدار تــرا اين دل شـــــيدا دارد جــزپريشاني ازين حال چه افــــسانه مـــــرا
تابه دامان وصالـــــت نرسد دســت امـــــــيد دست كوتا نكــــند از غــــم جـــانانه مـــــرا
تاخــــيال قد بالاي تو در ســـر بگــــذشــــت خاطــرآزاد شد از ســروي خـرامانه مــــرا
ماكه در عشق توآشــــفته و شوريده شد يـــم ميكــــشد حلقه زلـــــف تو به زولانه مـــرا
بكـــــمند سرزلــــف تو چسان دست رســـــد ياخــــــدا ازكــرمـــش باز كند شــانه مــرا
(شايق) هرگز نخواهد كه نصحيت شنود
تو مـــــده وعــظ بدين گونه طفلانه مـرا
خيال و عالم رويا
هرگــــاخــــيال روي تودر ياد مـــيزنــد مــــــرغ دلــــم به ناله و فـــــرياد مــيزند
مهرت چنان بسته به زنجــــيرخود مــرا ياد ازگــــذشت طـــــــــــفلك نوزاد ميزند
ازعــشوه ات نــــهادۀ برروي قلــب داغ تيرنــــگاهـــت خنــــــــــــجرفـولاد ميزند
نازت نموده اين تن نازك شــــكارخـــود عشقت به سينه تيريكه صيادمــــــــــــيزند
مــجروح گــــشته پيــــكرمن ازفراق تـــو ناسور بوده زخميكه جــلاد مـــــــــــيزند
هــرصبحـــدم كــــه آه زدل سرد ميكـــشم زلــــــفان مشــــــــكـــبيزترا باد مــــيزند
گـــاه كه اشك صفحه رخساره ميچكـــــد موج عـــــــرق بروي پري زاد مـــــيزند
طـــوفان غم به وادي دل درتلاطم اسـت وقتيكه ياد قــــــــــامـت شمشاد مــــــيزند
ديگـــرنماند طاقــت اسرارايـن ســـــخن ازهجرروي يار(قــــــــــــلم) داد ميزنــد
مطرب بخوان تورازهمين دردمندعـشق شيرين چه كرد كه تيشه ره فرهاد ميزند
(حبيب) تويكه راز دلت كـــــردۀ خــــــفي
(شايـق) كسيست كه حرفشه آزادمــــيزند
هر قدر از ابر ديده باران حسرت باريد از زمين محبت تو گياي وفا نرويد.
تو همان ستاره درخشانيكه مسافرين ديار عشق را در وادي هولناك هجران رهنمایی ميكني.
وقتيكه (شايق) سفر آرزو را در پيش ميگيرد ابر سياه نا اميدي را سپهر قرار ميدهي.
درجواني پاكداماني طلب كردن خطاست دربهاران هيچ آب خالي ازسيلاب نيست
از ديدن جمال به مثال تو (شيرين) شعله عشقت در كانون سينه به كينه ام افروخت و خرمن صبرم به شراره برق محبت تو بسوخت.
به پيش شمع اگرپروانه سوزد نيست دشوارش چه باك ازسوختن آنراكه بربالين بوديارش
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat
