گهــــر وقــــــار

یکشنبه، ۲۰ فبروری ۲۰۱۱

مولانا عبدالکبیر فرخاری

به استقبال از مطلع یک غزل حمیرا (نگهت) دستگیرزاده:

به صدای خسته ی مــن نــــفس بهــــار تابــــــد به شب گـرفته ی مـــن گـــــل یاد یــــار تابــــــد

گهــــر وقــــــار

زپــس هـــــزارپـــرده، گهــــروقـــــارتابــــــد       زمیان گــورتــاریــــک، دل داغـــدار تابـــــــد

اثرشکست موجم، به محیـــط پــــرتلاطــــــــم     تو زنی اگر به سنگـــم، نفــــس شـــرار تابـــــد

اگرم که دیووحشــــی، زحقیقــــتم نگــــویـــــد       بدرون ابــــر ظلـــمت، گــــل بیغبــــار تابـــــد

نه به زنده کاردارم، نه دهم بهــا به فضلــــش      که چراغ و شمع روشن، به شب مــزار تابــــد

اگرازکتاب گیتی، ورق زنــی بــــه کلکــــــت       ز گلوی حرف موزون، هـدف شعـــار تابــــــد

به سرت غروربیجا، چوحباب روی دریاسـت      که مژه بهم فشاری، کـــف نابکـــــار تابــــــــد

کسی کزدرخت دانش، ببرد فیوض سرشــــار      لب ساغر مرادش، مــل پــر خمـــــار تابــــــــد

هنرت چو گل شگوفد، به زمین زنــــدگانــــی      همه فرش روی عالـــم، چمن بهــــار تابــــــــد

زدرخت برنگیری، منشان به بــــاغ فطــــرت       که میان سنبلستان، چو درخـت خــــار تابـــــد

به محیط وسنگ فرخار، توبخوان سرودنورور   که به چشم من غبارش، به فلـــک حصار تابد

به فرخاری بهترآید، بکشی غبار چشمش

همه خوب وزشت دنیا، به نگه نگار آیــد

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد