گُردان سر زمین من

یکشنبه، ۱۹ می ۲۰۱۳

استاد عبدالله وفا نورستانی

گُردان سر زمین من

هستم بلند همت ؛ چو شاهین و چون همای

بیچاره و ذلیل شدم ؛ زین بلند   جای

همت   مرا   به تارک هستی   نشانده   بود

روزم سیاه و تیره شده ؛ چون شب خدای

از بس   نیاز و ناز بتان   را   کشیده ام

لبریز گشته کاسۀ صبرم ؛ ز های وای

هر گاه که یاد روی تو کردم ؛ جوان شدم

ای خطۀ قشون فگن و میهن یمای !

دردا ز دست دشمن بی رحم و نا سپاس

دردی نشد علاج و همه گشته بی نوای

با همت بلند تو   این ملک در کما ل

با خواب ناز و غفلت تو در غم و رثای

مشتیست در کمین تو پُر حیله چون پلنگ

ای رادمرد و شیر وطن دیده بر گشای !

گُردان سر زمین من ؛ با فتح و با غرور !

با خون دشمان بکنید ؛ دست و پا حنای !

دست   مراد به   دامن هستی   نمیرسد

کی عمر ما « وفا » کند و آرزو بقای

عبدالله وفا نورستانی

19.05.2013

ویانا – اتریش

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد