گزارشی از "رسوائیهای" "مبارزات" انتخاباتی در افغانستان . . !!

شنبه، ۱ اگست ۲۰۰۹

اگر رئیس جمهور شود . . ؟

چه خواهد کرد؟!

* * *

در نمایشات "مبارزات" به اصطلاح "انتخاباتی ریاست جمهوری در افغانستان، و در لابلای "مناظره ها" و فعالیت های تبلیغاتی "کاندیدان"، ویژه گی های گوناگونی بر ملا گردیده که از ماهیت و موضعگیری ریاکارانه و نفاق افگن آنان انعکاس یافته است، و در آخرین نتیجه، سازشکاری و معامله گری را با حاکمیت اشغال نظامی، نمایان میسازد، حاکمیتی که اصلاً فاقد "قانونیت" بوده و برخلاف ارادۀ خلق های افغانستان، نورمهای ملی و بین المللی بر این کشور تحمیل گردیده است، و به درست بودن این نتیجه گیری که اشتراک در پروسۀ انتخابات در شرایط و اوضاع کنونی افغانستان هیچ پایه قانونی ندارد، و به ادامه تسلط اشغالگران و حاکمیت وابسته و اوضاع ضدملی و دموکراتیک در کشور استحکام می بخشد، نشانۀ صحت میگذارد.

درین گزارش کوتاه، صحنه هایی فشرده یی از رسوائیهای "مبارزات" انتخاباتی برای آگاهی هموطنان به نشر سپرده میشود:

* * *

از پُشت پرده "اسلامی" و گویا در "دفاع" از دین مبین اسلام و احکام الهی، هنوز هم برخی در استفاده از شیوه های ماهرانه و حیله گری، ماهیت ارتجاعی و عقبگرائی و موضعگیری های خصمانه خودرا در جهت پایمال کردن بیشتر و فجیعتر زندگی خلق های افغانستان و مبارزۀ ملی و دموکراتیک شان، افشا میسازند. آنان از "حکومت اسلامی"، "امارت اسلامی" و "خلافت اسلامی" غیره و غیره، فریبکارانه سخن میرانند! و به نام دین مقدس اسلام به دکانداری دین میپردازند!

چنانچه دیگرانی، بیشرمانه و با کمال بی حیائی از گذشته "جهادی" خود "دلیرانه" صحبت مینمایند و "مفتخرند" که هزاران زحمتکش افغان را به دستور بادران امپریالیستی به خاک و خون کشانیدند، و زیر نام "جهاد" علیه "کفر" تمام پدیده های پیشرفت و تمدن را در کشور نابود ساختند، و بر نوامیس مردم، وحشیانه تجاوز کردند، و چنین چهره های آلوده و خون آشام، مردم افغانستان را به "دموکراسی"، "قانونیت" و "عدالت" و . . . وعده میدهند!! و تعدادی هم لجوجانه اعلام میدارند که گویا در راه مذاکره و مصالحه با "طالبان" جنگل منش و خون خوار، گام برمیدارند، که ازین راه باقیمانده زندگی برباد رفته خلق های افغانستان را به دوزخ فلاکت بار بسپارند!

و از "مناظره ها" و سر و صداهای تبلیغاتی عده ای از کاندیدان که خودرا از سازمانهای "دموکراتیک" و "مترقی" معرفی کرده اند، و نتیجه ای مثبتی در وابستگی خود با آنها به دست نیاورده اند، "تحولی" به اصطلاح در "مبارزات" خویش ایجاد کرده اند، و در بلندگویها، خودرا پرچمداران شادروان ببرک کارمل و پیروان شهید داکتر نجیب الله و از مبارزان ح.د.خ.ا. معرفی، تا بدین وسیله طرفداری زحمتکشان افغانستان را کسب نمایند! اما خلقهای زحمتکش افغانستان دربارۀ چنین ریاکاران و معامله گران سیاسی، معلومات کافی در دست دارند!

همچنان بعضی از طرحهای کاندیدان که به گوش رسیده است، در حقیقت انعکاس دهندۀ بیسوادی سیاسی آنان میباشد. وقتیکه از یک "کاندید" سوال از انفلاسیون میشود، فوراً صحبت را به سمت دیگری میکشاند، و سخن از تجارت مواد مخدر میراند! و دانشمند "مترقی" دیگری از کاندیدان که باید دربارۀ پاکسازی رهبری و بخش های مختلف قوای مسلح و امنیتی افغانستان از جنایتکاران بیاندیشد، تا به نهاد های واقعاً ملی در عرصه های دفاعی، استخباراتی و حراست امنیت و آرامش زحمتکشان مبدل گردد، و افسران وطن دوست مجدداً به وظایف شان گردانیده شوند، و با وجود آنکه افغانستان امروز، بیش از هر وقت دیگر، و از هرسو به مداخلات خارجی، تخریب کاری، روبرو هست او با دلاوری و قناعت کامل خود میگوید: افغانستان را "غیرنظامی" میسازد! یعنی "خلع سلاح" میکند!!

و از دیگری سوال میشود: کدام سیستم دولتی را برای کشور در نظر دارد؟ روشن میسازد: به قرآن کریم مراجعه شود، که خداوند چه هدایتی میفرماید! و دربارۀ تعدیل و یا تغییر قانون اساسی، یکی از کاندیدان تأکید میورزد: قرآن کریم، قانون عام و تام و مکمل تمام مسلمانان است . . . چه ضرورت و نیازیست به قانون اساسی؟!

یکی از خانم های محترم کاندید شده، که از "مرد سالاری" به ستوه آمده است ابراز میدارد: "آسیاب اگر از پدر است هم به نوبت است"، مردان باید از صحنه بیرون شوند! نوبت را به زنان دهند! بس است حاکمیت مردان!!

و دربارۀ گسترش و ارتقای مناسبات افغانستان با کشورهای جهان دیگری چنین جوابی را ارائه میکند: ما باید خود اکتفا باشیم! هرچیز داریم، به مناسبات با دیگران نیاز نداریم!!

و به جای پشتیبانی از ایجاد تحولات بنیادی ملی و دموکراتیک در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، هنوز هم برخی ها در خم و پیچ های شعارها و در لفافه موضعگیری، جانبداری از بازار آزاد، یعنی در راه ویرانی بیشتر اقتصاد ملی، ابراز میدارند. حتی عده ای آشکارا از سیاست و پلانهای تجاوزگرانه اشغالگران خارجی دفاع و پیروی مینمایند! و راه "پیروزی" و "نجات" افغانستان در دست پُر برکت آنان می بینند! و دربارۀ "کنفدراسیون"، "اتحاد فدرالی"، "وحدت ملی"، "ریاستی"، "صدارتی"، "سیستم"، "آزادی"، "فرهنگ"، "برابری" غیره و غیره توضیحاتی و گفتارهای مطرح گردیده است، که در هیچ واژه نامۀ و یا فرهنگی قطعاً دیده نخواهد شد!

بلی! این یکی از بدبختی های تاریخ است! که مهار قافلۀ زمان به "دُم" بیسوادان بسته شود!!

۲۹ جولای ۲۰۰۹

محمد طاهر نسیم

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد