حزبِ ما، ح.د.خ.ا.
تاریخ جنبشهای آزدای بخش ملی دارای فراز و نشیب های بوده و است. رزمنده گان مبارزه طبقاتی خود آفرینندگان خوشبختی و سعادت برای زحمتکشان جوامع تحتِ استعمار و استثمار انسان از انسان هستند. زحمتکشان و ستمدیده گان با شناخت دقیق از پیام آوران صلح و دموکراسی واقعی راه دشوار مبارزه را با ایمانداری می پیمایند. در پروسه عمل انقلابی است که شخصیت های ملی و مردمی به منظور رشد بهتر و رهبری سالمتر جنبشهای مترقی عرض وجود کرده، شهامت، دلیری، صداقت عمل و پایمردی در برابر مشکلات سیاسی از خود نشان میدهند. جنبش مشروطیت اول و دوم و بعداً هم جنبش روشنفکری که ادامه دهنده گان راه هردو جنبش درفش پرافتخار ازادیخواهی و صلح طلبی را برافراشتند ساده و تصادفی نبوده، بلکه زحمات، عرقریزی و پشتکار شبانه روزی بنیادگذاران آن جنبش را در خود نهفته داشته و دارد.
بنیادگذاران جنبش قبل از تاسیس ح.د.خ.ا. پرچم مبارزه علیه استبداد، ظلم، بی عدالتی اجتماعی و استثمار را برافراشته بودند. و درین راه روانه سلول های زندان نیز شده بعد از پختگی سیاسی با تحلیل دقیق اوضاع، شرایط ملی و بین المللی که در آنزمان جنبش های کارگری و انترناسیونالیستی در اروپا نیز عرض اندام کرده و تاثیرگذار بر نهضت های مترقی در سایر کشور ها به حساب میرفتند.
بنیانگذاران ح.د.خ.ا. با بررسی تمام جوانب از ستم طبقاتی جامعه گرفته تا حاکمیتِ ستمگران، شیوه حکومت داری غداران و شرایط عینی و ذهنی جامعه، بنیاد حزب را گذاشتند. از آنجاست که ارتجاع سیاه داخلی منطقه و جهان جهت سرکوبی حزبِ نوبنیاد سازمان های جعلی مترقی نما را ایجاد کردند و با اغاز مبارزه ضد استبدادی و استعماری، دشمنان حزب و مردم کشورما اغازگر فعالیت های خصمانه و ارتجاعی در وجود شبکه های جاسوسی شان نیز بوده اند.
با وجود تمام توطئه ها و دسایس خارجی و داخلی در کشور، ح.د.خ.ا. تحتِ رهبری رهبر خردمند آن رفیق ببرک کارمل از تمام توطئه ها و دسیسه ها پیروزمندانه به درآمد و به موفقیت های چشمگیری در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی نایل گردید. تصمیم ندارم تا به صورت فشرده و کامل در رابطه به تاریخ پُرافتخار ح.د.خ.ا. جمله پردازی کنم، زیرا تاریخ سیاسی آن به همه روشن است. منظورم ازین مقاله اینست، زمانیکه به حیث عضو پُرافتخار ح.د.خ.ا. پرچم گلگون بدست با شعارهای انقلابی و سروده های وطنپرستی بر لب از دروازه های مکاتب و فابریکه های کارگری به خیابان ها سرازیر می شدیم صادقانه راه دشوار مبارزه را پذیرفته بودیم. دران میان علاقمندان و دوستان نیز اشتراک میکردند که زمانی پیروزمندانه ختم میکردیم و گاهی هم مورد حمله ی دشمنان قرار میگرفتیم و پراگنده میشدیم. اما نیرومندی و شجاعت رفقا کاخ ظلم و استبداد را به لرزه درمیآورد.
بعد از به قدرت رسیدن حزب مقوله رهبر کارگران جهان که از سالهای قبل در حافظه ام بود جامه عمل پوشید که میگفت: "با پیروزی انقلاب هر مرتجع انقلابی میشود"، چنین شد، نتنها مرتجعین به اصطلاح "انقلابی" شدند، بلکه با مهارتی که داشتند از چال و نیرنگ استفاده نموده در پُست های کلیدی و مقام های رهبری حزبی و دولتی قرار گرفتند و بر اساس توطئه و دسایس انها بهترین و انقلابی ترین فرزندان صدیق حزب ما قربانی پلانهای شوم انها گردیدند و حزب را از درون انفجار دادند، برای خود و خانواده های شان در خارج از کشور شرایط مساعد زنده گی را اماده ساختند.
در یک کلمه، حزبِ مقتدر و واحد را به دهها شاخه و پارچه تقسیم کردند از وحدت و همبستگی صفوف و کادرهای وفادار ان جلوگیری نموده و مینمایند. یکی از عوامل اصلی این همه ازهم پاشیده گی ها مرگ و درگذشتِ نابهنگام رهبر عزیزما رفیق ببرک کارمل عزیز است، زیرا او بود که چون سپر فولادین دربرابر فرکسیون بازان و تجزیه طلبان مقاومت و مبارزه میکرد.
رفیق کارمل عزیز با غرورِ انقلابی و با شهامت زیست. رفیق کارمل برای خود و خانواده اش چیزی از نگاه مادی به میراث نگذاشت، او زندگی ساده داشت. رفیق کارمل رهبرِ زحمتکشان، تهیدستان، بینوایان، گرسنگان، دهقانان و کارگران بوده نام وی با نام آنها گره خورده است. رفیق کارمل میراثِ بزرگِ معنوی را برای رفقایش و نسلهای ایندۀ کشور به ارمغان گذاشته است. لذا ما رهروان و شاگردان مکتبِ رفیق کارمل با دستانِ پاک، قلبِ گرم و مغزِ سرد تصمیم اتخاذ کرده ایم تا هشتادمین سالروزِ تولدِ رهبرِ بزرگ و بی بدیل خویشرا بدون ترس و هراس از دشمنان صلح، ترقی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، بدون غفلت و تنبلی در دیارِ غربت بی آلایشانه تجلیل نمائیم.
رفیق کارمل عزیز، شهدای پاک و گلگون کفن میهن، روان شما آرام باشد، فرزندان، یاران و رفقای وفادار به ارمانهای والای شما درفش سرخ مبارزه انقلابی را در اهتزاز نگهه میدارند.
بعد از نشرِ اولین پیامی تجلیل و بزرگداشت از هشتادمین سالروزِ تولدِ رهبرِ عزیزمان رفیق ببرک کارمل، ارگان های نشراتی الکترونیکی (سایت های انترنیتی) سازمان ها و احزابِ سیاسی مانند «نهضتِ آیندۀ افغانستان»، «نهضت فراگیر ترقی و دموکراسی»، «حزبِ متحدِ ملی» و تارنماهای «پیام وطن»، و «سپیده دم» در سکوت فرو رفتند و حتی شهامت و توان نشرِ پیامهای کمیسیون را نیز نداشتند !!؟؟. اما فرزندان با شهامتِ حزب، کادرها و صفوف بیباک و رزمندۀ آن با ارسال پیامهای حمایت و پشتیبانی از داخل و خارج کشور حتی از درون سازمانهای شان صفحاتِ سایتِ وزین و پُربینندۀ «اصالت» را رنگین تر ساخته صدای انسجام و وحدتخواهی و یکپارچگی خودرا در خانۀ مشترک شان ح.د.خ.ا. تحتِ یک درفش واحد بلند نموده و اتش بر اندام مخالفین سیاسی و دشمنان ترقی و تعالی افغانستان و ح.د.خ.ا. بر افروختند و پروسۀ تجلیل و برگذاری از هشتادمین سالروزِ تولدِ رهبرِ زحمتکشان افغانستان رفیق ببرک کارمل را با افتخار ادامه میدهند، به ما و رفیق های ما نیرو و انرژی بیشتر میبخشند تا گام های استوار تر را در راه انسجام و وحدتِ خانوادۀ بزرگ و مشترکِ مان ح.د.خ.ا. برداریم.
با احترام،
پیروزی از ان رزمنده گان وفادار و صدیق ح.د.خ.ا. است !
* تایپ کامپیوتری از ع. ق. فضلی