جمعه، ۲۵ می  ۲۰۱۵

مسوولیت مقالات، مطالب و نبشته های نشر شده در «دیدگاه ها» به دوش نویسنده گان آنها میباشد

 

جمال عبدالناصر نورزاد

 

 

رییس جمهور غنی؛ ما را دست بسته به دشمن تاریخی مان تسلیم نمود

نظری بر امضای پیمان تبادل اطلاعات میان افغانستان و پاکستان و اضرار آن برای ما

منبع تصویر: سایت فارسی BBC

 

عبدالناصر نورزاد استاد دانشگاه

مغز متفکر دوم جهان که خود را جامع الکمالات و همه چیز فکر میکند؛ از روزیکه روی تخت خیراتی امریکا نشسته است، یکی پی دیگر اشتباه میکند. باورمن این است که این حرکات تحریک کننده وی قصدی بوده و مطابق اجندای از قبل طرح شده ای بازیگران مهم جهانی که در افغانستان حضور فعال دارند، صورت گرفته است.

رییس جمهورغنی از اولین روز رسیدن به قدرت، با استفادۀ واژه مخالف سیاسی به جای دشمن مردم افغانستان به طالبان و دیگر گروه های تروریستی، همه را مایوس ساخت. بعدا حوادث شمال کشور را نیز بگونه ای توجیه پذیر دانست. این کار رییس جمهور کشور همه را به این نتیجه رساند که صلح به این زودی ها در افغانستان تامین نخواهد شد و باج دهی به طالبان و دیگر گروه های مسلح که عملا در صف های منظم در برابر نظامیان افغان می جنگند، ادامه خواهد داشت.

احضار جنرالان وزارت های دفاع و داخله در نبرد کندز هم مصداق طالبانی بودن اندیشه های جناب متفکر صاحب دوم جهان است.غنی صاحب بمجرد درک این موضوع که جنرال مرادعلی مراد معاون ستاد ارتش و جنرال ایوب سالنگی معین ارشد امنیتی وزارت امور داخله میتوانند به این جنگ نقطه پایان بگذارند و حضور آنان منجر به قلع و قمع طالبان خود فروخته و حامیان پاکستانی شان میشود، زمینه پیشرفت عملیات نظامی را گرفته که این کار وی فضای شمال را بیشتر از قبل متشنج و ناامن خواهد ساخت؛ که ساخته است.

به تازه گی پیمان تبادل اطلاعات میان سازمان های استخباراتی هردو کشوری افغانستان و پاکستان (سازمان امنیت ملی افغانستان و آی اس آی) به امضا رسید که این خود میدان جنگ های استخباراتی در افغانستان را بیشتر از پیش گرم خواهد ساخت و قربانی های بیشتری از مردمان بی گناه ما خواهد گرفت. اوج گیری نبرد های سنگین در برابر نظامیان افغان در شمال کشور نشان از عمق به مراتب شدید تر پاکستان در افغانستان دارد. پاکستان هیچگاه دوست ما نمی شود تا پاکستان باشد و آی اس آی همه متشنج تر و وخیم تر از قبل خواهد بود و بس!

پاکستان خواهان کوتاه ساختن دست هندوستان رقیب دیرینه خود از افغانستان است. پاکستان هر چند زیاد تلاش کرد تا کرزی رییس جمهور پیشین را قانع سازد که روی پاکستان نسبت به هندوستان بیشتر حساب کند ولی ناکام شد. ولی رییس جمهور غنی این خواست پاکستان را بیشتر عملی ساخت. پیمان خرید سلاح از هندوستان را به حالت تعلیق در آورد؛ سفر های متعددی به پاکستان کرد و مقامات ملکی و نظامی پاکستانی هم به افغانستان رفت و آمد کردند؛ نظامیان افغان به پاکستان جهت آموزش نظامی فرستاده شدند. این همه درست زمانی صورت میگیرد که کشور در بحران امنیتی غرق است و امنیت هم شکنند! این خواست پاکستان بود که به آن رسید و ظاهرا در میدان رقابت با هندوستان برنده شد.

آخرالامر امضای پیمان تبادل اطلاعات با آی اس آی پاکستان به معنی سپردن آخرین دژ مقاومت در برابر توطئه های پاکستان، میتواند محسوب شود، یعنی این سازمان مخوف اطلاعاتی که از بدو تاسیس تا امروز با افغانستان و تمامیت ارضی آن دشمنی داشته از همه دار و ندار ما، از نقاط ضعف و آسیب پذیری های ما، از لیست کارمندان رسمی و همکاران غیر رسمی ما در عرصه کار زار اطلاعاتی و استخباراتی، از رمز حکومت داری و بالاخره از رموز نظام سیاسی ما که هیچ چیزی از آن باقی نمانده آگاه می شود و بیشتر و موثر تر از گذشته به نفع پاکستان عمل خواهد کرد.

پاکستان از افغانستان چه میخواهد؟ چرا این کشور به زخم ناسور به افغانستان مبدل شده است و چرا تن به امضای این پیمان داده است؟ در پاسخ این سوالات، اذعان چند مسئله ضروری پنداشته می شود، بطور عمده و اساسی، پاکستان از افغانستان دو خواست دارد: اول پاكستان از افغانستان مى خواهد رهبران طالبان پاكستانى و جدايى‌ طلبان بلوچ را كه به زعم آنها در قلمرو افغانستان فعاليت دارند، بازداشت و به جانب پاكستان تحويل بدهند و دوم فعاليت سازمان استخبارات هند را عليه پاكستان در افغانستان محدود كند.

به نظر میرسد که پاکستان حالا به هردو هدف خود میرسد. رهبران بلوچ را که برای آزادی بلوچستان مبارزه میکنند را بازداشت و هسته های مقاومت آنها را نابود خواهد ساخت. در ضمن دست باز آی اس آی در افغانستان و نفوذ ناشی از داشتن تفاهم نامه به معنی عام آن یعنی نظارت بر عملکرد نظام استخباراتی افغانستان زمینه را در عرصه تبادل اطلاعات میان هندوستان و افغانستان محدود میسازد.

هر چند نام تفاهمنامه همکاری اطلاعاتی میان هردو سازمان استخباراتی در عرصه مبارزه مشترک با تروریزم عنوان شده است اما این اقدام دولت افغانستان نتیجه مبارزه در میدان رقابت میان سه ضلع مثلث افغانستان، پاکستان و هندوستان را به نفع پاکستان تغییر خواهد داد و زمینه آسیب پذیری افغانستان و اهداف هندی در این کشور را مساعد خواهد ساخت.

از دید استخباراتی چند موضوع در سر خط کار سازمان های اطلاعاتی قرار دارد که آنرا خصوصیت اطلاع رسانی می نامند اگر کسی یا گروهی یا سازمانی به این خصوصیات دسترسی داشته باشد و اطلاعات گمراه کننده را در اختیار سازمان های جاسوسی و استخباراتی قرار دهد نتیجه فاجعه بار خواهد بود. خوب است در این زمینه اندکی روشنی انداخته شود.

 خصوصیت اطلاع چیست و کدام عناصر در آن مهم پنداشته می شوند؟

اطلاع نحوه خبر رسانی در مورد فعالیت های دشمن جهت دفع و طردآن است که باید کار آمد باشد و خصوصيات ذيل را در برداشته باشد .

1. .کیها فعالیت را انجام میدهند؟ یعنی فاعل قضیه استخباراتی باید شناسایی شود و جهت دستگیری و سرکوب وی اقدام صورت گیرد.

2.  . در چه زمان و کدام وقت این فعالیت صورت میگیرد؟ زمان مشخص انجام عملیات دشمن خیلی در عرصه نبرد اطلاعاتی مهم پنداشته می شود.

3.  . دشمن در کدام محل، چه نوع فعالیت را انجام میدهد؟ اطلاع دهی از نحوه فعالیت دشمن برای سازمان استخباراتی مخصوصا بخش ضد جاسوسی خیلی مهم است تا دانسته شود دشمن قصد انجام چه نوع فعالیت را دارد.

4. .چگونه و چرا این فعالیت دشمن شکل میگیرد؟ این بخش اطلاع رسانی در عرصه کارزار اطلاع دهی استخباراتی جالب و قابل تامل است که تحلیل شود چگونه دشمن فعالیت تخریبی انجام میدهد.

5. .اطلاع دهنده، مشخصات اطلاع دهنده و پیشینه کار آن در تحلیل اطلاع استخباراتی مهم است. فرصت کافی باید وجود داشته باشد تا از هویت و پیشینه کار اطلاع دهنده معلومات جامع و همه شمول حاصل گردد.

6.  . این که چگونه اطلاع بدست آمده، اساسا مربوط می شود به بخش قبلی که در تشخیص آن میتوان از هویت اطلاع دهنده کمک گرفت تا مبادا اطلاعات ارائه شده گمراه کننده باشد.

7. اطلاعات ارائه شده باید کنترول شده باشد و از صحت و سقم آن اطمینان حاصل گردد.اگر کنترول جدی در پروسه موجود نباشد عملیات دفع و طرد فعالیت های تخریبی دشمن به ناکامی مواجه میگردد.

حال قضاوت به دست شما. اگر دشمن دیرینه ای ما به این معلومات که اساس کار استخبارات کشور را می سازد دسترسی آزاد داشته باشد نتیجه منافع ملی چگونه خواهد شد؟ کی امنیت را تامین خواهد کرد و روابط مان با کشور های متحد دیگر چگونه خواهد بود؟

اگر یکی از این عناصر کمبود باشد اطلاع ناقص است. نظام افغانستان با شریک ساختن اطلاعات خود با آی اس آی این خصوصیات اطلاع را ناقص ساخته و زمینه هرج و مرج را در کشور مساعد خواهد ساخت. رییس جمهور از این راز های استخباراتی و ترفند بکار گرفته شده از جانب آی اس آی بی خبر است و توجهی هم به آن ندارد. بنا امضا چنین پیمان میان افغانستان و پاکستان تنها به نفع پاکستان خواهد بود و ما غرق خواهیم شد. خلاصۀ کلام ما در برابر مجرب ترین و کار کشته ترین سازمان جاسوسی دنیا قرار داریم که باخت ما را در این بازی حتمی می سازد. نباید فریب ظواهر قضیه را بخوریم و به وعده دروغین دیگران باور کنیم.

 

 

 

(«اصالت» در قبال مطالب منتشره در دیدگاه ها هيچ مسووليتي ندارد و با احترام به آزادي بیان و دموکراسي

 نميخواهد سانسور نمايد و دست رد به سينه نويسنده گان بزند)