جمعه‏، ۱۰ اپریل ۲۰۱۵

اسماعیل بازی در عبارت و در پی قدرت و امارت

پژوهشی پیرامون هیاهوی سیاف و اسماعیل برای جنگ و "جهاد"

استاد (صباح)

قسمت ۲

آیا اسماعیل می دا نست كه فرود یك گلوله توپ قلب چند نفر را می درد؟ هر صدای فیر توپ، تانک و راکت، فردا به قطره اشكی بدل خواهد شد و این اشك چه جگرهای را خواهد سوزا ند؟ او فکر میکرد که جنگ یعنی سوختن، ویران شدن، آرامش مادری كه فرزندش را با لالایی گرمش در آغوش خود خوابانیده، نوری، صدایی، ریزش سقف خانه و سرد شدن تن گرم كودك در قامت خمیده مادر چه تاثیر داشت؟ بلی! جنگ یعنی ستم یعنی آتش، یعنی خونین شدن و سرخ شدن جامه ای و سیاه شدن جامه ای دیگر. گلوله ای از میل تفنگ و با ماشه کشیدن تفنگداری با سرعت شلیك می شد و در مبداء به حلقومی اصابت نموده، آنرا سوراخ كرده و گذرمی كرد؛ او در غمش نبود که كدام مادر ضجه می كشد؟ كدام پیراهن سیاه می شود؟ كدام خواهر بی برادر می شود؟ آسمان كدام شهر سرخ می شود؟ كدام گریبان پاره می شود؟ كدام كودك در انزوا و خلوت خویش از درد جانسوز بی پدری اشک میریزد.

وطن چندی اسیر دو سه تا بیوطن است

انهدام وطن از نکبت این چند تن است

آن یکی لاشخور و آن دگری جغد سیاه

آن یکی مرده خور و آن دگری گورکن است

آن شده پیش نماز در چمن و در سرایی

واقعا قصه او قصه خ. .. در چمن است

این چه بوئیست که از زیر ریش می آید

که چنین باعث دلسردی مشک ختن است

سرزمین گل و بلبل به چه روز افتاده

بلبل و زاغ است و چمن آن لجن است

روزگاری که وطن دست کفن دزدان است

عجبی نیست اگر مرده ما بی کفن است

داده بودند مژده که سر بکفان می آید

سر بکف آمـد و دیـدیم که پیمانـشکن است

حرفهایش همه جز تهمت و فحاشی نیست

واعظ شهر چه با تربیت و خوش سخن است

بر وطن مهر داشتن اگر بی وطنیست

سجده برخاک وطن دین و آئین من است.

چندی قبل اعلام شد كه با جمع آوری بیش از ۲۴ هزار میل سلاح سبك و هشت و نیم هزار ضرب سلاح ثقیل پروسه‌ ی جمع آوری سلاح و ملكی سازی تكمیل شد. این جمع آوری سلاح مربوط به قطعاتی بود كه ظاهراً در چوكات وزارت دفاع رسمیت داشتند و قوماندانان آن قطعات از وزارت دفاع پول می ‌گرفتند. خلع سلاح این قطعات كه بخش بسیار كوچكی از تفنگ به دستان را تشكیل می‌ داد، در حد خود امر مثبتی بود ولی به هیچ عنوان مفهوم خلع سلاح گروپ های مسلح در كشور ما را نمی رساند. هم اكنون دهها هزار میل سلاح نزد گروپ های مسلح وجود دارد كه عامل نا امنی در كشور هستند. اگر سلاح جمع آوری شده باشد، پس این همه زورگویی، درگیری، قتل و جنایت چگونه اتفاق می‌ افتند. همین حالا تنظیم های حزب گلبدین، جمعیت ربانی، شورای نظار، اتحاد سیاف، وحدت اكبری، . . . كاملاً مسلح بوده، والیان و قوماندانان امنیه تنظیمی هر یك دهها میل سلاح در اختیار دارند. سرگروپ ها و بعضی از فرماندهان و مسوولان این تنظیم ها در دولت نیز شركت داشته ولی سلاحكوت های خود را حفظ كرده اند.

همین داشتن سلاح و مهمات است که گاه گاهی اسماعیل نعره سر میدهد و دم از "جهاد" و سلاح میزند.

وی مدتی است که در پی ایجاد شورای سراسری "مجاهدین" است و اولین نشست "جهادی ها" را در هرات گردهم آورده و اعلام کرد که غربی ها در تامین امنیت ناکام بوده و اکنون نوبت "مجاهدین" است که امنیت را به باز گردانند.

اسماعیل می گفت نظامیان خارجی قادر به تامین امنیت نیستند و در ده سال گذشته تلاش کرده اند نقش "مجاهدین" را ضعیف سازند و اکنون نیز این تلاش ها ادامه دارد. توپ و تانگ ما را جمع کردند و سرهم ریختند و به عوض آن دختر آلمانی آوردند، دختر فرانسوی آوردند، دختر هالندی آوردند، دختر امریکایی را مسلح کردند، عسکر سفید پوست اروپایی آوردند، عسکر سیاه پوست افریقایی آوردند و فکر کردند که در اینجا امنیت آورده می توانند، اما نتوانستند. نظامیان خارجی قادر به تامین امنیت نیستند و باید سهم بیشتر به "مجاهدین" داده شود. وی در تلاش ایجاد نهاد ویژه ای نظامی از "مجاهدین" است. اسماعیل گفت که شورای "جهادی" به زودی تشکیل می شود. او از "مجاهدین" هرات خواست که به این شورا، بپیوندند. کنار زدن سران "جهادی" از تصمیم گیری های مهم کشور را عامل بروز نا امنی های گسترده در سطح کشور عنوان کرد. اسماعیل با اشاره به وضعیت نامناسب امنیتی در هرات گفت که همبستگی و وحدت مهمترین راه مبارزه با نا امنی ها است و مردم می توانند نقش عمده ای در تامین امنیت به دست گیرند. اسماعیل که مدتی پیش از سوی عزیزالله لودین به غصب دهها جریب زمین متهم شده است می گوید که شورای سراسری "مجاهدین" در حال شکل گیری در بیشتر ولسوالی های هرات است.

اما هزاران تن در هرات در عکس العمل به گفته هاى اسماعیل در مورد توزیع سلاح به مردم، تجمع کردند و این کار وى را حرکتى براى به قدرت رسیدن وى خواندند. آنها که شامل اعضاى نهادهاى جامعۀ مدنى، موسفیدان و بزرگان تجمع نموده و از گفته هاى اسماعیل ابراز نگرانى نمودند. شمارى از اعضاى مشرانو جرگه، در اجلاس دیروز نیز با توزیع سلاح از سوى شوراى "مجاهدین" شدیداً مخالفت نموده، از اسماعیل خواستند تا درین مورد وضاحت بدهد. آنها گفتند که ایجاد شوراى "مجاهدین" و توزیع سلاح از سوى شورا، توهین به "مجاهدین" است، که بخاطر "آزادى" کشور "جهاد" کرده اند.

مسئولین در هرات از توزیع سلاح توسط شورای قوماندانان "جهادی" در بین مردم این ولایت خبر می‌ دهند

مسئولین محلی ولایت هرات در این رابطه ابراز نگرانی کرده و نسبت به ایجاد اخلال در امنیت موجود در کشور، هشدار می دهند. برخی از رسانه ها نوشتند که اسماعیل گفته است که روند بسیج و مسلح کردن "مجاهدین" پیشین جریان دارد تا این نیروها آماده دفاع از افغانستان باشند. زیرا غربی ها نتوانستند کاری برای تامین امنیت پایدار بکنند .

عده ای از "جهادی" های پیشین در سالهای حکومت کرزی، هراز گاهی ابراز نا رضایتی کرده اند و از نقش "مجاهدین" در دولت کرزی نا خوشنود بوده اند. اما اسماعیل خان نخستین کسی است که از تشکیل دوباره واحد نظامی "مجاهدین" حرف می زند. در قانون اساسی کشور تذکر داده شده که احزاب سیاسی حق ندارند شاخه نظامی داشته باشند و احزاب "جهادی" نیز برای ادامه فعالیت و برای اینکه بتوانند به عنوان یک حزب سیاسی در وزارت عدلیه ثبت شوند، اعلام کردند که شاخه های نظامی خود را لغو کرده و سلاح خود را در برنامه موسوم به دی دی آر به دولت تحویل داده اند.

اقدام اخیر اسماعیل در هرات در جهت توزیع رسمی سلاح به افراد خطری علیه امنیت داخلی کشور است. در این اواخر از سوی نهاد غیر دولتی تحت نام شورای فرماندهان "جهادی" به عده ای از مردم، سلاح توزیع شده و کدام ارگان امنیتی هرات مطلع نیست. توزیع سلاح از سوی شورای فرماندهان "جهادی" برای شماری از "مجاهدین" را محکوم نموده و این عمل را خلاف قوانین کشور عنوان نمودند. توزیع خودسرانه سلاح، نوعی دامن زدن به ناامنی در این ولایت می باشد. تا کنون انگیزه شورای "جهادی" از توزیع سلاح به فرماندهان و افراد آنان مشخص نیست.

مقامات هرات میگویند این حرکت، خطر جدی برای امنیت داخلی می باشد. هرگونه اقدام انفرادی و گروهی خارج از صلاحیت دولت از جمله خریداری سلاح و مهمات و استخدام و آموزش سربازان را خلاف موازین قانونی داخلی می داند و تاکید می کند که در صورت تثببت جرم، مورد پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت، حال آنکه اداره محلی هرات اسناد معتبر توزیع سلاح شورای فرماندهی "جهادی" را در اختیاردارد. این جواز از سوی شخصی به نام حاجی معروف غلامی صادر شده است. غلامی یکی از فرماندهان سابق اسماعیل می باشد.

رهبران پیشین "جهادی" با هشدارهای مکرر خود بالاخره کاسه صبر حکومت را نیز لبریز ساخت. عبدالله در واکنش به این هشدارها گفت: افرادی که با استفاده از مجبوریتهای مردم دست به اقدامات غیرقانونی می زنند، این اقدامات عواقب ناگواری را در پی خواهد داشت. چهره های "جهادی" با سر و صداهای خود بر حکومت می خواهند فشار وارد کنند، اما مردم با اینگونه اظهار نظرها چندان موافق به نظر نرسیده و می گویند که نه تنها "مجاهدین" از صحنه کنار رانده نشده‏ اند، بلکه بعد از سقوط حکومت داکتر نجیب الله تا حال، "مجاهدین" حضور پر رنگ در حکومت دارند؛ زیرا در سراسر کشور "مجاهدین" در چوکات و تشکیلات حکومتی از نفوذ زیاد و قابل ملاحظه ای برخوردار اند. شماری از سیاسیون معتقد هستند که برخی از سران "مجاهدین" که در حکومت به مقامی نرسیده اند، حالا صداهای مخالفت بلند کرده و "حکومت" را تحت فشار قرار می دهند. انتقادات چهرههای "جهادی" از عدم حضور شان در "حکومت" به خاطر منافع عمومی مردم نیست، بلکه بیشتر جنبه شخصی و منفعتجویانه دارد. چهرههای "جهادی" می خواهند از آدرس "جهاد" برای خود مقام و جایگاه دولتی مطالبه کنند. اسماعیل در یک اظهار نظر اجیرانه میگوید: ایران اسلامی پناهگاه و حامی مظلومان به پاخواسته ملت افغانستان در طول سه دهه گذشته است. ایران همواره به ملت افغانستان کمک کرده و به فرزندان ما در مدارس ایرانی درس آموخته و اشتغال و زندگی آرام را برای آنان در سه دهه فراهم کرده است. وجود مرزهای خاکی برای دو ملت مسلمان که با یکدیگر برادری و زبان مشترک دارند مهم است اما مهم‌ تر از آن مرز اعتقادی است که همه را به ایمان و اعتقاد راسخ وا می ‌دارد. این سخنان اسماعیل ثابت میکند که وی وابسته و مزدور بیرونی است.

در مقابل معاون نیروهای مسلح ایران، مردم را به بیرون کردن آمریکایی‌‌ها از افغانستان فرا خواند. علی آلفونه در گفت‌ و‌ گو با دویچه وله می ‌گوید افغان ‌ها آگاه هستند که جمهوری اسلامی هیچ‌ گاه مدافع منافع ملی آن‌ها نبوده است. جزایری معاون نیروهای مسلح ایران گفته است آمریکا نباید از برخوردهای گزنده به خاطر توهین به قرآن و کشتار مردم بی‌ گناه افغانستان و پاکستان در امان باشند و آمریکایی‌ها باید طعم تلخ ضربه انتقام را بچشند.

در زمان اقتدار اسماعیل در هرات، خود را والی نه بلکه امیر جنوب غرب می‌ خواند. و در زمان امارتش دیدیم که به سبک "طالبان" چه فضای خفقان را مستولی ساخته بود. همه به خاطر دارند که تحت اداره او دختری اگر با پسر نامحرم در شهر گیر می ‌افتاد فوری برای معاینه باکره‌ گی به شفاخانه انتقال داده می ‌شد. وی زیر همین نام، تمام درآمد و امکانات هرات (علاوه از عواید دو بندر مهم و مشهور اسلام قلعه و تورغندی)، عایدات و مالیات جایداد‌های مردم و شاروالی و غیره را به میل خود صرف می ‌نمود و تا مدتی که والی هرات بود به دولت مرکزی سهمی ازین پول نمی ‌داد و یا هم چیزی ناچیز میداد. همین خودسری‌ ها و روابط پنهانش با دولت جبار ایران بود که باعث شد باداران خارجی ‌اش طی عملیات برق ‌آسا افرادش را خلع سلاح نموده از گوش خودش کشیده به کابل انتقالش دهند.

اسماعیل که از نام "جهاد" و "شهیدان" بیشترین سوء استفاده را می‌ کند، عملا به "شهدای" خود ارزشی قایل نیست. اما برای پسرش میرویس که در یک درگیری شخصی با ظاهر نائب ‌زاده به خاطر عیاشی ‌هایش کشته شد، چندین جریب زمین بیت ‌المال را غصب کرده مقبره پر زرق و برق ساخته و دهها قبر مربوط اهالی هرات را بخاطر کشیدن سرک الی باغی که در آن پسرش دفن است تخریب کرد. حدود یک میلیون دالر صرف مقبره پسرش نموده است اما مردم مظلوم را از یاد بود مرده‌ های شان محروم ساخت. (او به صورتی انتقام پسرش را نیز گرفت و ظاهر نائب ‌زاده در مسیر راه مزار- کابل ظاهراً در حادثه ترافیکی بصورت مرموزی کشته شد).

اسماعیل به این هم اکتفا نکرد و چون خود خواهی ‌اش حد و مرز نمی‌ شناسد، چندین کوچه جاده بانک خون را بنام پسر عیاشش نامگذاری نمود در حالیکه برای دیگران نه بنای یاد بودی ساخت نه مقبره ‌های شان را احاطه کرد و نه کدام جاده و سرکی را بنام شان ثبت نمود. به گفته عزیزالله لودین رییس مبارزه با فساد اداری، او به ارزش ده‌ها میلیون دالر جایداد عامه را نیز غصب نموده است اما از آنجاییکه اسماعیل حال یک مهره دولت پوشالی کرزی است و امریکا به این چنین افراد خود فروخته نیاز دارد، مثل فراوان موارد دیگر فساد رهبران "جهادی"، روی این فساد و چپاول او نیز پرده انداخته شد و فعلا قضیه خاموش است. بعد از سقوط دولت نجیب، تورن اسماعیل هرات را متصرف شد و با یک مشت قومندانچه‌ ها و اعضای خانواده ‌اش به پول‌ های افسانوی دست یافتند. اسماعیل چندین سال است که به شکل غیر مسلکی در وزارت ناکام آب و برق کارمی‌ کند.

این در حالیست که در این پست حرکات غیر مسلکی و منافی منافع و ارزش‌ های ملی از او سرزده است. طور مثال زمانی گفته بود که طی چهل روز مشکل برق پایتخت را حل می‌ کند در حالیکه تا امروز هم مشکل برق کابل بصورت درست حل نگردید. در ضمن او صد ها میلیون دالر را برای آوردن برق وارداتی ‌که هر لحظه امکان قطع آن موجود است صرف نمود اما هیچ کاری برای ساختن بند‌ها برای مهار آب سرشار افغانستان و تولید برق ننمود.

تعصب و گرایشات سمتی، قومی و لسانی اسماعیل خان زبانزد عام و خاص است. در حالی که ولایات نیمروز، فراه و هرات هم مرز ایران اند در دو ولایت (هرات و نیمروز) از ایران برق وارد نموده و به کسانی توزیع نمود، ولی با مردم فراه عقده‌ ی برخورد کرده و تا امروز مطلقا از برق دولتی محروم اند. مردم این ولایت مجبورند در بدل فی کیلو وات ۵۰ الی ۶۰ افغانی از برق جنراتوری استفاده نمایند.

اسماعیل در قضیه برداشت میلیون ها دالر از یک بانک دولتی در زمان ولایت هرات، استفاده سوء ازعواید گمرکات و نیز بستن قرارداد غیرشفاف با برخی از شرکت های ساختمانی، متهم است. در نامه اداره مبارزه با فساد اداری که پیش از دادن رای اعتماد به وزیران، به پارلمان فرستاده شده بود، آمده است که اسماعیل خان در حدود هفتاد میلیون دالر از یک بانک دولتی برداشته است.

این پولها زمانی برداشت شده که داکتر اشرف غنی وزیر مالیه بوده است و در همان زمان، اشرف غنی، هیاتی را برای بازپس گیری این پول به هرات فرستاده اما والی پیشین هرات از تحویل این پول ها به هیات اعزامی از کابل، خود داری و با هیات همکاری نکرده است. به گفته محمد رفیق شهیر رییس شورای متخصصان هرات، اسماعیل یک افسر نظامی بود که سرمایه زیادی نداشت اما اکنون یکی از سرمایه داران بزرگ افغانستان است.

او افزود که اسماعیل در هرات و برخی از ولایت های دیگر و نیز کشور همسایه (ایران) جایداد و سرمایه زیادی دارد. هوتل بزرگ استقلال که در منطقه بسیار گران قیمت و با ارزش هرات (گرده پارک در نزدیک ساختمان ولایت) قرار دارد از جمله جایدادهای اسماعیل خان است. اسماعیل خان در دوره ای که والی هرات بود، عواید گمرکات هرات را به مرکز نمی فرستاد و این مساله در همان دوره سر و صداهای زیادی را نیز برپا کرد. اسماعیل سرمایه گذاری های زیادی در بخش های مختلف انجام داده و هنوز کسی نمی داند که سرمایه او، در کجاها قرار دارد.

بیشترین بهره از منابع خبری و تبصره پیرامون آن بخاطر استناد به حقیقت نویسی و حوادث نگاری.

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

 

www.esalat.org