زیبیگنیو برژینسکی، مشاور امنیت ملی امریکا در ریاست جمهوری جیمی کارتر، در کنار چارلی ولسن (سناتور امریکایی) و چند تن دیگر از چهره های منفور مدافعان آشکار کمک دولت امریکا به تنظیم های بنیاد گرای "مجاهدین" دست پروده ی سی.آی.ای و آی.ایس.آی به شمار می رفت. در این مصاحبه، برای اولین بار یک مقام رسمی امریکا با صراحت اظهار می دارد که بنیاد گرایان افغان را در برابر شوروی و جمهوری دموکراتیک افغانستان حمایت می نمودند و به طور عمدی خواهان کشانیدن پای نیرو های شوروی به داخل افغانستان بودند تا انتقام شکست پر افتضاح شان در ویتنام قهرمان را بگیرند. البته جان باختن یک و نیم میلیون افغان و فجایعی که تا امروز ادامه دارند، برای شان ارزشی نداشت چون هدف واژگونی رقیب و تثبیت موقعیت امریکا منحیث یگانه ابرقدرت جهان بود.
امریکا و غرب به کمک دولت های ارتجاعی پاکستان و ایران و عربستان، از همان ابتدا با حمایت بیدریغ شان از باندهای خود فروخته و بنیادگرای "مجاهدین" لگام شانرا به دست داشتند. مردم افغانستان برغم دادن قربانی های فراوان به جای رسیدن به آزادی و بهروزی و عدالت، به چنگال تروریزم و تحجر و جهالت افتیده، کشور ما در چنگال خونین امریکا و بیش از چهل کشور اسیر گردید.
سوال: رابرت گیتس، رییس پیشین سی آی ای، در کتاب سرگذشت خود [«از میان سایه ها»] اظهار می‌دارد که سازمان های استخباراتی امریکا کمک‌های شان به مجاهدین افغانستان را شش ماه قبل از مداخله شوروی آغاز کردند. در این زمان، شما مشاور امنیت ملی رییس جمهور کارتر بودید. بنابر این، شما نقشی در این عرصه ایفا نمودید. آیا این درست است؟
برژینسکی: بلی. براساس نسخه رسمی تاریخ، کمک‌های سی آی ای به مجاهدین در ۱۹۸۰ شروع شد، یعنی پس از اشغال افغانستان توسط قشون شوروی در ۲۴ دسامبر ۱۹۷۹. ولی حقیقت که تا به حال مخفی نگه داشته شده، کاملا چیز دیگری است: در واقع، در ۳ جولای ۱۹۷۹ رییس جمهور کارتر اولین رهنمود کمک پنهان به مخالفان رژیم کابل طرفدار شوروی را امضا کرد. درست در همان روز یادداشتی به رییس جمهور نوشتم و شرح دادم که به نظر من کمک مذکور، شوروی را به مداخله نظامی وا خواهد داشت.
سوال: باوجود خطر، شما مبلغ این اقدام سری بودید. گویا این که خود شما میل ورود شوروی به جنگ را داشتید و چنین به نظر می رسد که باعث برافروختن آن شدید؟
برژینسکی: به کلی این طور نیست. ما بر روس ها جهت مداخله فشار نیاوردیم، ولی به طور آگاهانه احتمال این کار را افزایش دادیم.
سوال: زمانی که شوروی ها مداخله شان را با این دفاعیه توجیه می کردند که قصد شان جنگیدن علیه دخالت مخفی امریکایی ها در افغانستان است، کسی حرف های آنان را باور نمی کرد. هرچند، مبنایی برای این واقعیت وجود داشته است. امروز، هیچ از این کار پشیمان نیستید؟
برژینسکی: پشیمان از چه؟ این که عملیات مخفی یک نظر عالی بود. تاثیرش این بود که روس ها را به تلک افغان کشاند و شما از من می خواهید که پشیمان باشم؟ روزی که شوروی ها رسماً از مرز عبور کردند، به رییس جمهور کارتر نوشتم: اکنون فرصت آن را داریم که به اتحاد جماهیر شوروی جواب جنگ ویتنام شان را بدهیم. در حقیقت، برای ۱۰ سال مسکو جنگی را پیش برد که حمایت دولت را نداشت، نبردی که باعث تضعیف روحیه آنان شده و در فرجام منجر به شکست امپراتوری شوروی گردید.
سوال: و هیچ پشیمان از حمایت بنیادگرای اسلامی نیستید، شما اسلحه و اطلاعات را در خدمت تروریستان آتی گذاشتید؟
برژینسکی: برای تاریخ جهان چه چیز اهمیت دارد؟ طالبان یا سقوط امپراتوری شوروی؟ عده‌ای از مسلمانان تحریک شده یا آزادی اروپای مرکزی و پایان جنگ سرد؟
سوال: یک عده مسلمانان تحریک شده؟ ولی گفته می شود و تکرار هم می گردد: امروز بنیادگرایی اسلامی تهدیدی برای جهان تلقی می گردد؟
برژینسکی: یک حرف پوچ! گفته می شود که غرب یک سیاست جهانی در برابر اسلام داشت. این احمقانه است. هیچ اسلام سرتاسری وجود ندارد. به‌سوی اسلام از دید منطق بنگرید، بدون عوامفریبی و احساسات. اسلام یک دین پیشتاز جهان است با یک ونیم میلیارد پیرو. لیکن چه چیز مشترک درمیان بنیادگرایی عربستان سعودی، مراکش میانه رو، پاکستان نظامی گرا، مصر متمایل به غرب یا سیکولاریزم آسیای میانه وجود دارد. نه هیچ چیز بیشتر از نکته ای که کشورهای عیسوی را متحد می سازد.
منبع: نشریه انترنیتی «کاونتر پنچ – مشت متقابل»، ۱۵ جنوری ۱۹۹۸
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat